स्तोत्रां 101:1 हांव दया आनी न्यायाची गावतां, तुका, हे सर्वेस्पर, हांव गातलों. १०१:२ हांव स्वताक परिपूर्ण रितीन बुद्धीन वागतलों. हे तूं केन्ना येतलो हांव? हांव म्हज्या घरांत भितर परिपूर्ण काळजान चलतलों. 101:3 हांव म्हज्या दोळ्यां मुखार कसलीच वायट गजाल दवरचो ना, तांच्या वावराक हांव दुस्वास करतां कुशीक वळून घेवपी; तो म्हाका चिकटून उरचो ना. 101:4 वायट काळीज म्हजे कडल्यान पयस वचतलें, वायट मनशाक हांव वळखचो ना. 101:5 कोणाक गुप्तपणान आपल्या शेजाऱ्याची निंदा करता, ताका हांव कापून उडयतलों उंच नदर आनी अभिमानी काळीज आसा हांव त्रास सोंसचो ना. १०१:६ म्हजे दोळे देशांतल्या विस्वासू लोकांचेर आसतले, तांकां रावपाक म्हजे वांगडा, जो परिपूर्ण मार्गान चलता, तो म्हजी सेवा करतलो. १०१:७ फटोवपी म्हज्या घरांत रावचो ना, सांगपी फट माझ्या नदरेंत रावचें ना. १०१:८ देशांतल्या सगळ्या वायटकारांक हांव बेगीन नाश करतलों; सगळ्यांक कापून उडोवपाक सर्वेस्पराच्या शारांतल्यान वायटकार.