स्तोत्रां ९०:१ प्रभू, तूं सगळ्या पिळग्यांनी आमचो राबितो जाला. ९०:२ दोंगर उडून येवचे आदीं वा तुवें केन्नाच तयार जावंक नासले आदीं धर्तरी आनी संवसार, सासणाच्या काळासावन सासणाच्या काळामेरेन, तूं देव. ९०:३ तूं मनशाक नाशाक वळयता; आनी म्हणटा, मनशांचीं भुरगीं, परत येयात. 90:4 तुज्या नदरेक हजार वर्सां कालच्या काळा सारकीं आसात. आनी रातच्या वेळार घड्याळ म्हणून. ९०:५ तूं तांकां हुंवार येता तशें व्हरता; ते न्हीद म्हणून आसतात: मदीं सकाळीं ते वाडपी तणा सारके आसतात. ९०:६ सकाळीं तो फुलता आनी वाडटा; सांजवेळार तो कापतात सकयल, आनी सुकता. ९०:७ कित्याक तुज्या रागान आमी नाश जाल्यात आनी तुज्या रागान आमी त्रासांत पडल्यात. 90:8 तूं आमचीं अधर्मां तुज्या मुखार दवरल्यांत, आमचीं गुपीत पातकां उजवाडांत दवरल्यांत तुज्या मुखामळाचें. ९०:९ कित्याक आमचे सगळे दीस तुज्या रागान गेले, आमचीं वर्सां आमी एक सांगिल्ली कथा. ९०:१० आमच्या वर्सांचे दीस साठ वर्सां आनी धा वर्सां; आनी जर कारणाक लागून बळ ते चौशी वर्सां आसतात, तरी लेगीत तांचे बळ श्रम आनी दुख्ख; कारण तें रोखडेंच कापून उडयतात आनी आमी उडून वतात. 90:11 तुज्या रागाची बळगें कोण जाणां? तुज्या भंयाच्या प्रमाणें लेगीत तशें आसा तुजो राग. 90:12 देखून आमचीं काळजां गणीत करुंक आमकां शिकय शाणेपण. 90:13 हे सर्वेस्पर, कितलो तेंप परत? आनी तुज्या विशीं तुका पश्चात्ताप करुंक जाय नोकरांक. ९०:१४ हे तुज्या दयाळपणान आमकां पयलींच समाधान कर; आमी सगळ्यांक खोशी जावंक आनी खोशी जावंक आमचे दीस. 90:15 तुवें आमकां त्रास दिल्ल्या दिसांनी आमकां खोशी कर आनी ज्या वर्सांनी आमी वायट पळयलां. 90:16 तुजें काम तुज्या नोकरांक दिसूंक जाय आनी तुजो वैभव तांकां दिसूंक जाय भुरगीं. 90:17 आमच्या देवा सर्वेस्पराची सोबीतकाय आमचेर आसूं आनी तूं स्थापन कर आमच्या हाताचें काम आमचेर; होंय, आमच्या हाताचें काम तुका स्थापन करता तें.