स्तोत्रां
९०:१ प्रभू, तूं सगळ्या पिळग्यांनी आमचो राबितो जाला.
९०:२ दोंगर उडून येवचे आदीं वा तुवें केन्नाच तयार जावंक नासले आदीं
धर्तरी आनी संवसार, सासणाच्या काळासावन सासणाच्या काळामेरेन, तूं देव.
९०:३ तूं मनशाक नाशाक वळयता; आनी म्हणटा, मनशांचीं भुरगीं, परत येयात.
90:4 तुज्या नदरेक हजार वर्सां कालच्या काळा सारकीं आसात.
आनी रातच्या वेळार घड्याळ म्हणून.
९०:५ तूं तांकां हुंवार येता तशें व्हरता; ते न्हीद म्हणून आसतात: मदीं
सकाळीं ते वाडपी तणा सारके आसतात.
९०:६ सकाळीं तो फुलता आनी वाडटा; सांजवेळार तो कापतात
सकयल, आनी सुकता.
९०:७ कित्याक तुज्या रागान आमी नाश जाल्यात आनी तुज्या रागान आमी त्रासांत पडल्यात.
90:8 तूं आमचीं अधर्मां तुज्या मुखार दवरल्यांत, आमचीं गुपीत पातकां उजवाडांत दवरल्यांत
तुज्या मुखामळाचें.
९०:९ कित्याक आमचे सगळे दीस तुज्या रागान गेले, आमचीं वर्सां आमी एक
सांगिल्ली कथा.
९०:१० आमच्या वर्सांचे दीस साठ वर्सां आनी धा वर्सां; आनी जर कारणाक लागून
बळ ते चौशी वर्सां आसतात, तरी लेगीत तांचे बळ श्रम आनी
दुख्ख; कारण तें रोखडेंच कापून उडयतात आनी आमी उडून वतात.
90:11 तुज्या रागाची बळगें कोण जाणां? तुज्या भंयाच्या प्रमाणें लेगीत तशें आसा
तुजो राग.
90:12 देखून आमचीं काळजां गणीत करुंक आमकां शिकय
शाणेपण.
90:13 हे सर्वेस्पर, कितलो तेंप परत? आनी तुज्या विशीं तुका पश्चात्ताप करुंक जाय
नोकरांक.
९०:१४ हे तुज्या दयाळपणान आमकां पयलींच समाधान कर; आमी सगळ्यांक खोशी जावंक आनी खोशी जावंक
आमचे दीस.
90:15 तुवें आमकां त्रास दिल्ल्या दिसांनी आमकां खोशी कर आनी
ज्या वर्सांनी आमी वायट पळयलां.
90:16 तुजें काम तुज्या नोकरांक दिसूंक जाय आनी तुजो वैभव तांकां दिसूंक जाय
भुरगीं.
90:17 आमच्या देवा सर्वेस्पराची सोबीतकाय आमचेर आसूं आनी तूं स्थापन कर
आमच्या हाताचें काम आमचेर; होंय, आमच्या हाताचें काम तुका स्थापन करता
तें.