स्तोत्रां 73:1 खरेंच देव इज्रायलाक बरें, निवळ काळजाच्या लोकांक लेगीत. ७३:२ पूण म्हजें पांय जवळजवळ गेल्लें; म्हजीं पावलां लागीं लागीं सरकून गेल्लीं. 73:3 कित्याक हांवें मूर्ख लोकांचो मत्सर केलो, जेन्ना हांवें लोकांची समृध्दी पळयली पातकी. 73:4 कित्याक तांच्या मरणांत पट्ट्यो नात, पूण तांची बळगें घट आसा. ७३:५ ते हेर मनशां सारके संकश्टांत नात; तशेंच तांकां सारके त्रास जायनात हेर दादले. ७३:६ ताका लागून अभिमान तांकां साखळी सारको भोंवता; हिंसाचार तांकां व्यापून दवरता वस्त्र म्हणून. 73:7 तांचे दोळे चरबीन उबे रावतात: तांकां काळजाक जाय ताचे परस चड आसा. 73:8 ते भ्रश्ट जातात, आनी जुलूमा विशीं वायट उलयतात, ते उलयतात उंचल्या पांवड्यार. 73:9 ते आपलें तोंड सर्गा आड दवरतात आनी तांची जीब चलता धर्तरेंतल्यान वचप. 73:10 देखून ताचे लोक हांगा परततात आनी भरिल्ल्या पेल्याचें उदक कुसकुसतात तांकां भायर सरतात. 73:11 ते म्हणटात, देवा कसो कळटा? आनी चडांत चड गिन्यान आसा काय उच्च? ७३:१२ पळे, हे अभक्त, जे संवसारांत समृद्ध जातात; ते वाडटात गिरेस्तकायेंत. 73:13 खरेंच हांवें म्हजें काळीज व्यर्थ निवळ केलां, आनी हात धुवन काडल्यात निरपराधीपण. 73:14 कित्याक दीसभर म्हाका त्रास जातालो आनी दर दिसा सकाळीं शिस्त मेळटालो. 73:15 जर हांव म्हणटलो जाल्यार हांव अशें उलयतां; पळय, हांवें ताचेर गुन्यांव करुंक जाय तुज्या भुरग्यांची पिळगी. 73:16 जेन्ना हांवें हें जाणून घेवपाचो विचार केलो तेन्ना म्हाका तें चड वेदनादायक जालें; 73:17 हांव देवाच्या पवित्रस्थानांत वचूंक ना; मागीर समजलें हांवें तांचें शेवट. 73:18 खरेंच तूं तांकां निसरळ सुवातेर दवरले, तूं तांकां सकयल उडयले नाशांत पडलें. 73:19 खिणाक कशे उध्वस्त जातात! ते पुरायपणान आसात आतंकवादांनी भस्म जाल्लो. 73:20 जागो जातकच सपनांतल्यान दिसता तशें; तशें, हे प्रभू, जागो जातकच तूं जातलो तांची प्रतिमेक तिरस्कार करप. 73:21 अशें म्हजें काळीज दुख्खी जालें आनी म्हज्या बागड्यांत चोळ्ळें. 73:22 हांव इतलो मूर्ख आनी अज्ञानी आशिल्लो, तुज्या मुखार हांव एक जनावरा सारको आशिल्लो. 73:23 तरी हांव सदांच तुज्या वांगडा आसां, तुवें म्हाका म्हज्या हक्कान धरला हात. 73:24 तुज्या सल्ल्यान तूं म्हाका मार्गदर्शन करतलो आनी उपरांत म्हाका वैभवांत घेतलो. 73:25 तुज्या बगर म्हाका सर्गार कोण आसा? आनी पृथ्वीचेर हांव असो कोणूच ना तुज्या कुशीक इत्सा. 73:26 म्हजें मास आनी म्हजें काळीज क्षीण जाता, पूण देव म्हज्या काळजाचें बळ आनी सदां खातीर म्हजो भाग. 73:27 कित्याक, पळे, तुजे पासून पयस आशिल्ले नाश जातले, तूं नाश केला तुजे कडल्यान वेश्यावृत्ती करपी सगळे. 73:28 पूण देवा लागीं पावप म्हजे खातीर बरें, हांवें म्हजो विस्वास दवरला सर्वेस्पर देवा, तुजीं सगळीं कर्तुबां सांगुंक.