स्तोत्रां ६४:१ म्हज्या प्रार्थनेंत देवा, म्हजो आवाज आयक, म्हजो जीव भियेवपा थावन राख शत्रू. ६४:२ म्हाका वायटांच्या गुपीत सल्ल्या थावन लिपोवन दवर; च्या बंडांतल्यान अधर्माचे कामगार: १. 64:3 जे आपली जीब तलवारीवरी चकचकीत करतात आनी धनुर्धर वांकून आपलीं गोळीबार करतात बाण, कडू उतरां लेगीत: १. 64:4 ते परिपूर्ण मनशाचेर गुप्तपणान गोळीबार करतात, अचकीत ते गोळीबार करतात ताका, आनी भियेवंक नाका. 64:5 ते वायट प्रकरणांत स्वताक प्रोत्साह दितात, ते लायिंगाचे संवाद करतात गुप्तपणान जाळ घालता; ते म्हणटात, तांकां कोण पळेतलो? 64:6 ते अधर्म सोदतात; ते एक मेहनती सोद साध्य करतात: दोनूय तातूंतल्या दरेकाचो आनी काळजाचो भितरलो विचार खोल आसता. 64:7 पूण देव तांकां बाणान मारतलो; अचकीत ते आसतले जखमी जाल्ले. 64:8 तशें ते आपली जीब स्वताचेर पडटले: तें सगळें पळय ते पळून वचतले. 64:9 सगळे मनीस भियेतले आनी देवाचें काम सांगतले; तांचे खातीर ताच्या कर्तुबाचो बुद्धीन विचार करतलो. 64:10 नितीमान लोक सर्वेस्पराचेर खोशी जातले आनी ताचेर विस्वास दवरतले; आनी सगळे काळजांतले उदे लोक महिमा करतले.