स्तोत्रां
६४:१ म्हज्या प्रार्थनेंत देवा, म्हजो आवाज आयक, म्हजो जीव भियेवपा थावन राख
शत्रू.
६४:२ म्हाका वायटांच्या गुपीत सल्ल्या थावन लिपोवन दवर; च्या बंडांतल्यान
अधर्माचे कामगार: १.
64:3 जे आपली जीब तलवारीवरी चकचकीत करतात आनी धनुर्धर वांकून आपलीं गोळीबार करतात
बाण, कडू उतरां लेगीत: १.
64:4 ते परिपूर्ण मनशाचेर गुप्तपणान गोळीबार करतात, अचकीत ते गोळीबार करतात
ताका, आनी भियेवंक नाका.
64:5 ते वायट प्रकरणांत स्वताक प्रोत्साह दितात, ते लायिंगाचे संवाद करतात
गुप्तपणान जाळ घालता; ते म्हणटात, तांकां कोण पळेतलो?
64:6 ते अधर्म सोदतात; ते एक मेहनती सोद साध्य करतात: दोनूय
तातूंतल्या दरेकाचो आनी काळजाचो भितरलो विचार खोल आसता.
64:7 पूण देव तांकां बाणान मारतलो; अचकीत ते आसतले
जखमी जाल्ले.
64:8 तशें ते आपली जीब स्वताचेर पडटले: तें सगळें
पळय ते पळून वचतले.
64:9 सगळे मनीस भियेतले आनी देवाचें काम सांगतले; तांचे खातीर
ताच्या कर्तुबाचो बुद्धीन विचार करतलो.
64:10 नितीमान लोक सर्वेस्पराचेर खोशी जातले आनी ताचेर विस्वास दवरतले; आनी सगळे
काळजांतले उदे लोक महिमा करतले.