स्तोत्रां
६३:१ हे देवा, तूं म्हजो देव; हांव तुका पयलींच सोदतलों, म्हज्या जिवाक तान लागल्या
तुका, म्हजें मास तुजी तळमळटा सुक्या आनी तान लागल्ल्या देशांत, जंय ना
उदक हें;
६३:२ तुजी बळ आनी तुजी वैभव पळोवंक, जशें हांवें तुका पवित्रस्थानांत पळयलां.
63:3 तुजी दया जिवा परस बरी आशिल्ल्यान म्हजे ओंठ स्तुती करतले
तुका.
63:4 हांव जियेताना तुका अशें आशीर्वाद दितलों, तुज्यांत हात वयर काडटलो
नांव.
६३:५ म्हजो जीव मज्जा आनी चरबी सारको तृप्त जातलो; आनी म्हजें तोंड
खोशीच्या ओंठांनी तुजी स्तुती करतलो.
63:6 जेन्ना हांव तुजी याद करतां म्हज्या खाटीर आनी रातच्या वेळार तुजें मनन करतां
घड्याळ करता.
63:7 कित्याक तूं म्हजो आदार जाला, देखून तुज्या पांखांच्या सावळेंत
हांव खोशी जातलों.
63:8 म्हजो जीव तुज्या फाटल्यान खरपणान वता, तुजो उजवो हात म्हाका आदार दिता.
६३:९ पूण म्हज्या जिवाक नाश करुंक सोदतात ते सकयल्या भागांत वचतले
धर्तरेचे कांय भाग.
63:10 ते तलवारीन पडटले, ते कोल्यां खातीर भाग जातले.
63:11 पूण राजा देवा कडेन खोशी जातलो; ताचो सोपूत घेवपी दरेकलो करतलो
महिमा: पूण फट उलोवपी लोकांचें तोंड आडायतलें.