स्तोत्रां ६३:१ हे देवा, तूं म्हजो देव; हांव तुका पयलींच सोदतलों, म्हज्या जिवाक तान लागल्या तुका, म्हजें मास तुजी तळमळटा सुक्या आनी तान लागल्ल्या देशांत, जंय ना उदक हें; ६३:२ तुजी बळ आनी तुजी वैभव पळोवंक, जशें हांवें तुका पवित्रस्थानांत पळयलां. 63:3 तुजी दया जिवा परस बरी आशिल्ल्यान म्हजे ओंठ स्तुती करतले तुका. 63:4 हांव जियेताना तुका अशें आशीर्वाद दितलों, तुज्यांत हात वयर काडटलो नांव. ६३:५ म्हजो जीव मज्जा आनी चरबी सारको तृप्त जातलो; आनी म्हजें तोंड खोशीच्या ओंठांनी तुजी स्तुती करतलो. 63:6 जेन्ना हांव तुजी याद करतां म्हज्या खाटीर आनी रातच्या वेळार तुजें मनन करतां घड्याळ करता. 63:7 कित्याक तूं म्हजो आदार जाला, देखून तुज्या पांखांच्या सावळेंत हांव खोशी जातलों. 63:8 म्हजो जीव तुज्या फाटल्यान खरपणान वता, तुजो उजवो हात म्हाका आदार दिता. ६३:९ पूण म्हज्या जिवाक नाश करुंक सोदतात ते सकयल्या भागांत वचतले धर्तरेचे कांय भाग. 63:10 ते तलवारीन पडटले, ते कोल्यां खातीर भाग जातले. 63:11 पूण राजा देवा कडेन खोशी जातलो; ताचो सोपूत घेवपी दरेकलो करतलो महिमा: पूण फट उलोवपी लोकांचें तोंड आडायतलें.