स्तोत्रां
57:1 हे देवा, म्हजेर दया कर, म्हजेर दया कर, कित्याक म्हजो जीव ताचेर विस्वास दवरता
तुका: हय, तुज्या पांखांच्या सावळेंत हांव म्हजो आलाशिरो दितलों, ह्यां मेरेन
संकश्टां ओव्हरपास्ट आसूं येतात.
५७:२ हांव सर्वोच्च देवा कडेन रडटलो; सगळें करपी देवा खातीर
हांव.
५७:३ तो सर्गा थावन धाडटलो आनी म्हाका ताच्या अपमानांतल्यान वाटावतलो
म्हाका गिळटालो. सेलाह हांणी केला. देव आपली दया आनी आपली दया धाडटलो
खरेपण.
57:4 म्हजो जीव शींवां मदीं आसा आनी हांव उजो लायिल्ल्या लोकां मदीं लेगीत पडतां.
मनशाचे पूत लेगीत, जांचो दांत भाले आनी बाण, आनी तांचे
जीब एक तीक्ष्ण तलवार.
५७:५ हे देवा, तूं सर्गां वयल्यान उंच जा; तुजो वैभव सगळ्यां परस चड आसूं
धर्तरी हें नांव.
57:6 तांणी म्हज्या पावलांक जाळ तयार केला; म्हजो जीव नमस्कार केला: तांकां आसा
म्हज्या मुखार एक खड्डो खणलो, तातूंत ते पडल्यात
ते. सेलाह हांणी केला.
57:7 म्हजें काळीज थिरावलां, हे देवा, म्हजें काळीज थिरावलां, हांव गावन दितलों
स्तुती.
57:8 जागो जा, म्हज्या महिमा; जागृत, स्तोत्र आनी वीणा: हांव स्वता बेगीन जागो जातलों.
५७:९ हे प्रभू, हांव तुजी स्तुती करतलों, हांव तुका गायतलों
राश्ट्रांमदीं.
५७:१० कित्याक तुजी दया मळबांक आनी तुजी सत्य मेघां मेरेन व्हड आसा.
57:11 हे देवा, तूं सर्गां वयल्यान उंच जा, तुजो महिमा सगळ्यां परस चड आसूं
धर्तरी हें नांव.