स्तोत्रां 57:1 हे देवा, म्हजेर दया कर, म्हजेर दया कर, कित्याक म्हजो जीव ताचेर विस्वास दवरता तुका: हय, तुज्या पांखांच्या सावळेंत हांव म्हजो आलाशिरो दितलों, ह्यां मेरेन संकश्टां ओव्हरपास्ट आसूं येतात. ५७:२ हांव सर्वोच्च देवा कडेन रडटलो; सगळें करपी देवा खातीर हांव. ५७:३ तो सर्गा थावन धाडटलो आनी म्हाका ताच्या अपमानांतल्यान वाटावतलो म्हाका गिळटालो. सेलाह हांणी केला. देव आपली दया आनी आपली दया धाडटलो खरेपण. 57:4 म्हजो जीव शींवां मदीं आसा आनी हांव उजो लायिल्ल्या लोकां मदीं लेगीत पडतां. मनशाचे पूत लेगीत, जांचो दांत भाले आनी बाण, आनी तांचे जीब एक तीक्ष्ण तलवार. ५७:५ हे देवा, तूं सर्गां वयल्यान उंच जा; तुजो वैभव सगळ्यां परस चड आसूं धर्तरी हें नांव. 57:6 तांणी म्हज्या पावलांक जाळ तयार केला; म्हजो जीव नमस्कार केला: तांकां आसा म्हज्या मुखार एक खड्डो खणलो, तातूंत ते पडल्यात ते. सेलाह हांणी केला. 57:7 म्हजें काळीज थिरावलां, हे देवा, म्हजें काळीज थिरावलां, हांव गावन दितलों स्तुती. 57:8 जागो जा, म्हज्या महिमा; जागृत, स्तोत्र आनी वीणा: हांव स्वता बेगीन जागो जातलों. ५७:९ हे प्रभू, हांव तुजी स्तुती करतलों, हांव तुका गायतलों राश्ट्रांमदीं. ५७:१० कित्याक तुजी दया मळबांक आनी तुजी सत्य मेघां मेरेन व्हड आसा. 57:11 हे देवा, तूं सर्गां वयल्यान उंच जा, तुजो महिमा सगळ्यां परस चड आसूं धर्तरी हें नांव.