स्तोत्रां
४१:१ गरीबांचो विचार करपी धन्य, सर्वेस्पर ताका सोडयतलो
संकश्टाचो वेळ.
41:2 सर्वेस्पर ताका राखून दवरतलो आनी ताका जिवो दवरतलो; आनी ताका आशीर्वाद मेळटलो
धर्तरेचेर, आनी तूं ताका ताच्या इत्से प्रमाण सोडचो ना
दुस्मानाक लागून जातात.
41:3 सर्वेस्पर ताका थिरावल्ल्या खाटीर बळगें दितलो, तूं तयार करतलो
ताच्या दुयेंसांत ताची सगळी खाट.
41:4 हांवें म्हणलें, सर्वेस्पर, म्हजेर दया कर, म्हज्या जिवाक बरे कर; कित्याक हांव पातक केलां
तुज्या आड.
41:5 म्हजे दुस्मान म्हजे विशीं वायट उलयतात, तो केन्ना मरतलो आनी ताचें नांव केन्ना नाश जातलें?
४१:६ जर तो म्हाका पळोवंक आयला जाल्यार तो व्यर्थ उलयता, ताचें काळीज एकठांय जाता
स्वताक अधर्म करप; परदेशांत वता तेन्ना तो सांगता.
41:7 म्हाका दुस्वास करपी सगळे म्हजे आड फुसफुसतात, म्हजे आड ते कल्पना करतात
माझें दुखणें.
४१:८ एक वायट दुयेंस ताका चिकटून उरता, आनी आतां तो फट आसा
तो आनीक उठचो ना.
41:9 हय, म्हजो स्वताचो वळखीचो इश्ट, जाचेर हांवें विस्वास दवरलो, ताणें म्हजें खाल्लें
भाकरी, ताणें आपली टाळू म्हजे आड उबारल्या.
४१:१० पूण तूं, हे सर्वेस्पर, म्हाका दया कर आनी म्हाका जिवंत कर, म्हाका मेळचें म्हणून
तांकां रिक्विट करप.
41:11 म्हज्या दुस्मानाक अनुग्रह करुंक ना म्हणून तूं म्हाका अनुग्रहीत करता हें हांव हाचे वरवीं जाणून घेता
म्हजेर जैत मेळोवचें.
41:12 आनी म्हजें म्हणल्यार, तूं म्हज्या प्रामाणीकपणांत म्हाका आदार दिता आनी म्हाका स्थीर करता
तुज्या तोंडा मुखार सदांकाळ.
41:13 इज्रायलाचो देव सर्वेस्पर सासणाचो आनी सासणाचो उपकार मानूं.
आमेन, आनी आमेन.