स्तोत्रां ४१:१ गरीबांचो विचार करपी धन्य, सर्वेस्पर ताका सोडयतलो संकश्टाचो वेळ. 41:2 सर्वेस्पर ताका राखून दवरतलो आनी ताका जिवो दवरतलो; आनी ताका आशीर्वाद मेळटलो धर्तरेचेर, आनी तूं ताका ताच्या इत्से प्रमाण सोडचो ना दुस्मानाक लागून जातात. 41:3 सर्वेस्पर ताका थिरावल्ल्या खाटीर बळगें दितलो, तूं तयार करतलो ताच्या दुयेंसांत ताची सगळी खाट. 41:4 हांवें म्हणलें, सर्वेस्पर, म्हजेर दया कर, म्हज्या जिवाक बरे कर; कित्याक हांव पातक केलां तुज्या आड. 41:5 म्हजे दुस्मान म्हजे विशीं वायट उलयतात, तो केन्ना मरतलो आनी ताचें नांव केन्ना नाश जातलें? ४१:६ जर तो म्हाका पळोवंक आयला जाल्यार तो व्यर्थ उलयता, ताचें काळीज एकठांय जाता स्वताक अधर्म करप; परदेशांत वता तेन्ना तो सांगता. 41:7 म्हाका दुस्वास करपी सगळे म्हजे आड फुसफुसतात, म्हजे आड ते कल्पना करतात माझें दुखणें. ४१:८ एक वायट दुयेंस ताका चिकटून उरता, आनी आतां तो फट आसा तो आनीक उठचो ना. 41:9 हय, म्हजो स्वताचो वळखीचो इश्ट, जाचेर हांवें विस्वास दवरलो, ताणें म्हजें खाल्लें भाकरी, ताणें आपली टाळू म्हजे आड उबारल्या. ४१:१० पूण तूं, हे सर्वेस्पर, म्हाका दया कर आनी म्हाका जिवंत कर, म्हाका मेळचें म्हणून तांकां रिक्विट करप. 41:11 म्हज्या दुस्मानाक अनुग्रह करुंक ना म्हणून तूं म्हाका अनुग्रहीत करता हें हांव हाचे वरवीं जाणून घेता म्हजेर जैत मेळोवचें. 41:12 आनी म्हजें म्हणल्यार, तूं म्हज्या प्रामाणीकपणांत म्हाका आदार दिता आनी म्हाका स्थीर करता तुज्या तोंडा मुखार सदांकाळ. 41:13 इज्रायलाचो देव सर्वेस्पर सासणाचो आनी सासणाचो उपकार मानूं. आमेन, आनी आमेन.