स्तोत्रां
39:1 हांवें म्हणलें, हांव म्हज्या जिबेन पातक करुंक नाका म्हूण म्हज्या मार्गांची जतनाय घेतलों
दुश्ट म्हजे मुखार आसतना म्हजें तोंड लगाम दवरतलो.
39:2 हांव मौनांत मुके आशिल्लो, बऱ्यांतल्यान लेगीत हांव शांत रावलो; आनी म्हजें दुख्ख
हें हालयलें.
39:3 म्हजें काळीज म्हज्या भितर गरम जालें, हांव चिंतताना उजो जळ्ळो: मागीर
हांवें जिबेन उलयलें,
39:4 सर्वेस्पर, म्हजो शेवट आनी म्हज्या दिसांचें माप, तें कितें तें म्हाका कळोव.
हांव कितलो दुबळो आसां तें म्हाका कळचें म्हणून.
३९:५ पळे, तुवें म्हजे दीस हातरुंदाये सारके केल्यात; आनी म्हजी पिराय अशी आसा
तुज्या मुखार कांयच ना: खरेंच दरेक मनीस आपल्या उत्तम अवस्थेंत पुरायपणान आसा
आडखळ. सेलाह हांणी केला.
39:6 खरेंच दरेकलो व्यर्थ दाखोवन चलता, खरेंच तांकां त्रास जाता
व्यर्थ: तो गिरेस्तकायेची रास करता आनी ती कोण एकठांय करतलो तें कळना.
39:7 आतां, प्रभू, हांव कितें वाट पळयता? म्हजी आशा तुजेर आसा.
39:8 म्हज्या सगळ्या उल्लंघनां थावन म्हाका सोडय, म्हाका मनशाचो अपमान करुंक नाका
मूर्ख.
39:9 हांव मुको आशिल्लो, तोंड उगडलें ना; कारण तुवें तें केलें.
39:10 तुजो आघात म्हजे कडल्यान पयस कर, तुज्या हाताच्या मारान हांव नश्ट जालां.
39:11 जेन्ना तूं मनशाक धिटायेन वायटपणाक सुदारता तेन्ना तूं ताचो करतात
पतंग भशेन खावपाची सोबीतकाय: खात्रीन दरेक मनीस आडखळ. सेलाह हांणी केला.
39:12 हे सर्वेस्पर, म्हजी मागणी आयक आनी म्हज्या रडणाक कान कर; तुजी शांती धरूंक नाका
म्हजीं दुकां: कित्याक हांव तुजे कडेन परकी आनी परकी, म्हज्या सगळ्यां प्रमाण
बापूय आशिल्ले.
39:13 हांगासर वचचे पयलीं आनी ना जावचे पयलीं म्हाका बळ मेळचें म्हणून म्हाका दया
चड.