स्तोत्रां ३२:१ जाचें उल्लंघन माफ जालां, जाचें पातक धांपलां, तो धन्य. 32:2 ज्या मनशाक सर्वेस्पर अधर्म मानना आनी ताका भोगना ज्याच्या आत्म्याक फट ना. 32:3 जेन्ना हांवें ओगी रावलें तेन्नां म्हजीं हाडां दीसभर म्हज्या गर्जना वरवीं पोरणीं जालीं लांब. 32:4 कित्याक दीस आनी रात तुजो हात म्हजेर जड आशिल्लो, म्हजो ओलसाण बदलला उमाशेचो दुकळ. सेलाह हांणी केला. 32:5 हांवें तुका म्हजें पातक मान्य केलें आनी म्हजें वायट हांवें लिपयलें ना. हांव म्हणलें, “हांव म्हजीं उल्लंघनां सर्वेस्परा मुखार कबूल करतलों; आनी तूं माफ केलो म्हज्या पातकाचें अधर्म. सेलाह हांणी केला. 32:6 कित्याक देवाची भगती करपी दरेकलो तुका मागणें करतलो, जेन्नां तूं मेळूं येता: व्हड उदकाच्या हुंवारांत ते खरेंच मेळटले ताचे लागीं येवंक ना. 32:7 तूं म्हजी लिपपाची सुवात; तूं म्हाका संकश्टा थावन राखून दवरतलो; तूं सुटकेच्या गितां कडेन म्हाका भोंवतणचो. सेलाह हांणी केला. 32:8 तूं वचपाचो मार्ग हांव तुका शिकयतलों आनी शिकयतलों तुका म्हज्या दोळ्यांनी मार्गदर्शन करतलो. 32:9 तुमी घोड्या सारके वा खच्चरा सारके जावंक नाकात, जांकां समज ना. जाचें तोंड बिट आनी लगाम घालून दवरचें पडटा, नाजाल्यार तें लागीं येवचें न्हय तुका. 32:10 वायटकारांक जायतीं दुख्खां आसतलीं, पूण सर्वेस्पराचेर विस्वास दवरपी मनशाक. दया ताका भोंवतणची. 32:11 हे नितीमान, सर्वेस्पराचेर खोशी जा, आनी खोशी जा, सगळे, खोशीन बोवाळ करात तुमी काळजान उबे रावपी.