स्तोत्रां
३२:१ जाचें उल्लंघन माफ जालां, जाचें पातक धांपलां, तो धन्य.
32:2 ज्या मनशाक सर्वेस्पर अधर्म मानना आनी ताका भोगना
ज्याच्या आत्म्याक फट ना.
32:3 जेन्ना हांवें ओगी रावलें तेन्नां म्हजीं हाडां दीसभर म्हज्या गर्जना वरवीं पोरणीं जालीं
लांब.
32:4 कित्याक दीस आनी रात तुजो हात म्हजेर जड आशिल्लो, म्हजो ओलसाण बदलला
उमाशेचो दुकळ. सेलाह हांणी केला.
32:5 हांवें तुका म्हजें पातक मान्य केलें आनी म्हजें वायट हांवें लिपयलें ना. हांव
म्हणलें, “हांव म्हजीं उल्लंघनां सर्वेस्परा मुखार कबूल करतलों; आनी तूं माफ केलो
म्हज्या पातकाचें अधर्म. सेलाह हांणी केला.
32:6 कित्याक देवाची भगती करपी दरेकलो तुका मागणें करतलो, जेन्नां
तूं मेळूं येता: व्हड उदकाच्या हुंवारांत ते खरेंच मेळटले
ताचे लागीं येवंक ना.
32:7 तूं म्हजी लिपपाची सुवात; तूं म्हाका संकश्टा थावन राखून दवरतलो; तूं
सुटकेच्या गितां कडेन म्हाका भोंवतणचो. सेलाह हांणी केला.
32:8 तूं वचपाचो मार्ग हांव तुका शिकयतलों आनी शिकयतलों
तुका म्हज्या दोळ्यांनी मार्गदर्शन करतलो.
32:9 तुमी घोड्या सारके वा खच्चरा सारके जावंक नाकात, जांकां समज ना.
जाचें तोंड बिट आनी लगाम घालून दवरचें पडटा, नाजाल्यार तें लागीं येवचें न्हय
तुका.
32:10 वायटकारांक जायतीं दुख्खां आसतलीं, पूण सर्वेस्पराचेर विस्वास दवरपी मनशाक.
दया ताका भोंवतणची.
32:11 हे नितीमान, सर्वेस्पराचेर खोशी जा, आनी खोशी जा, सगळे, खोशीन बोवाळ करात
तुमी काळजान उबे रावपी.