स्तोत्रां 12:1 आदार कर, सर्वेस्पर; कित्याक देवभक्त मनीस सोंपता; कित्याक विस्वासू लोक मदल्यान अपेसांत पडटात मनशांचीं भुरगीं. 12:2 ते दरेकले आपल्या शेजाऱ्या कडेन व्यर्थ उलयतात, तोखणाय करपी ओंठांनी आनी दुप्पट काळजान ते उलयतात. 12:3 सर्वेस्पर सगळ्या चापलूसी करपी ओंठ आनी उलोवपी जीब कापून उडयतलो अभिमानाचीं गजालीं: १. 12:4 तांणी म्हणलां, आमच्या जिबेन आमी जैतिवंत जातले; आमचे ओंठ आमचेच: आमचेर कोण प्रभु? 12:5 गरीबांच्या जुलूमा खातीर, गरजेवंतांच्या सुस्कारा खातीर, आतां हांव करतलों उठ, सर्वेस्पर म्हणटा; फुगता ताचे कडल्यान हांव ताका सुरक्षीत दवरतलों तो. 12:6 सर्वेस्पराचीं उतरां शुध्द उतरां, जशें रुपें भट्टेंत परिक्षीत केल्लें सात फावटीं शुध्द केल्ली धर्तरी. 12:7 तूं तांकां राखून दवरतलो, हे सर्वेस्पर, तूं तांकां हाचे पासून राखून दवरतलो पिळगी सदांखातीर. 12:8 वायट मनीस सगळ्या वटांनी चलतात, जेन्नां सगळ्यांत नीच मनीस उंच करतात.