स्तोत्रां
12:1 आदार कर, सर्वेस्पर; कित्याक देवभक्त मनीस सोंपता; कित्याक विस्वासू लोक मदल्यान अपेसांत पडटात
मनशांचीं भुरगीं.
12:2 ते दरेकले आपल्या शेजाऱ्या कडेन व्यर्थ उलयतात, तोखणाय करपी ओंठांनी आनी
दुप्पट काळजान ते उलयतात.
12:3 सर्वेस्पर सगळ्या चापलूसी करपी ओंठ आनी उलोवपी जीब कापून उडयतलो
अभिमानाचीं गजालीं: १.
12:4 तांणी म्हणलां, आमच्या जिबेन आमी जैतिवंत जातले; आमचे ओंठ आमचेच:
आमचेर कोण प्रभु?
12:5 गरीबांच्या जुलूमा खातीर, गरजेवंतांच्या सुस्कारा खातीर, आतां हांव करतलों
उठ, सर्वेस्पर म्हणटा; फुगता ताचे कडल्यान हांव ताका सुरक्षीत दवरतलों
तो.
12:6 सर्वेस्पराचीं उतरां शुध्द उतरां, जशें रुपें भट्टेंत परिक्षीत केल्लें
सात फावटीं शुध्द केल्ली धर्तरी.
12:7 तूं तांकां राखून दवरतलो, हे सर्वेस्पर, तूं तांकां हाचे पासून राखून दवरतलो
पिळगी सदांखातीर.
12:8 वायट मनीस सगळ्या वटांनी चलतात, जेन्नां सगळ्यांत नीच मनीस उंच करतात.