स्तोत्रां
6:1 हे सर्वेस्पर, तुज्या रागान म्हाका धिटाय दिवंक नाका, तुज्या गरमान म्हाका शिस्त दिवंक नाका
नाराजगी जावप.
6:2 हे सर्वेस्पर, म्हजेर दया कर; कित्याक हांव दुबळो: हे सर्वेस्पर, म्हाका बरे कर; म्हज्या हाडां खातीर
त्रासांत पडटात.
6:3 म्हजो जीवय त्रासांत आसा, पूण तूं, हे सर्वेस्पर, कितलो तेंप?
6:4 हे सर्वेस्पर, परत परत म्हज्या जिवाक सोडय, तुज्या दयाळपणाक लागून म्हाका वाचय.
6:5 कित्याक मरणांत तुजी याद जायना, कबरांत कोण जातलो
तुका उपकार मानप?
6:6 हांव म्हज्या कुर्कुटावन थकलां; रातभर म्हाका पोंवपाक म्हजी खाट करतात; हांव
म्हज्या सोफाक म्हज्या दुकांन उदक घालचें.
6:7 दुख्खाक लागून म्हजो दोळो भस्म जाला; म्हज्या सगळ्यांक लागून ती पोरणी जाता
दुस्मानाक लागून जातात.
6:8 हे सगळे पातक करपी, म्हजे कडल्यान पयस वच; कित्याक सर्वेस्परान आयकलां
म्हज्या रडपाचो आवाज.
6:9 सर्वेस्परान म्हजी विनवणी आयकल्या; सर्वेस्पर म्हजी मागणें घेतलो.
6:10 म्हज्या सगळ्या दुस्मानांक लज आनी त्रास जावंक जाय, परतून येवन रावूंक जाय
अचकीत लज जाली.