स्तोत्रां
2:1 विधर्मी लोक कित्याक रागतात आनी लोक व्यर्थ कल्पना करतात?
2:2 पृथ्वीचे राजा स्वताक बसयतात आनी राज्यकर्ते सल्लो घेतात
एकठांय येवन सर्वेस्पर आनी ताच्या अभिषिक्त मनशां आड,
2:3 तांचीं पट्ट्यो मोडून, तांचीं दोरयो आमचे कडल्यान पयस उडोवया.
2:4 सर्गार बसपी तो हांसतलो, सर्वेस्पर तांकां भितर दवरतलो
उपहास करप.
2:5 मागीर तो आपल्या रागान तांकां उलयतलो आनी आपल्या दुख्खान तांकां त्रास दितलो
नाराजगी जावप.
2:6 तरी हांवें म्हजो राजा म्हज्या पवित्र सियोन दोंगुल्लेचेर दवरला.
2:7 हांव हो फरमान जाहीर करतलों, सर्वेस्परान म्हाका सांगलां, तूं म्हजो पूत;
आयज हांव तुका जल्म दितां.
2:8 म्हाका माग, आनी हांव तुज्या वारसा खातीर राष्ट्रां दितलों आनी
तुज्या ताब्यांत धर्तरेचे अखेरेक भाग.
2:9 तूं तांकां लोखणाच्या दंडांतल्यान मोडटलो; तूं तांचे कुडके कुडके कर
कुंभाराच्या आयदनाभशेन.
2:10 देखून हे राजा, आतां बुद्धीमान जायात, हे न्यायाधीश, शिकवण मेळात
पृथ्वी.
2:11 भियेवन सर्वेस्पराची सेवा करात आनी थरथरून खोशी जा.
2:12 पुताक चुंबन घेयात, नाजाल्यार तो राग येवचो ना आनी तुमी वाटेर नश्ट जावचे, जेन्ना ताचो
राग पेटता पूण थोडो. आपलो विस्वास दवरपी सगळे धन्य
तातूंत.