स्तोत्रां 2:1 विधर्मी लोक कित्याक रागतात आनी लोक व्यर्थ कल्पना करतात? 2:2 पृथ्वीचे राजा स्वताक बसयतात आनी राज्यकर्ते सल्लो घेतात एकठांय येवन सर्वेस्पर आनी ताच्या अभिषिक्त मनशां आड, 2:3 तांचीं पट्ट्यो मोडून, तांचीं दोरयो आमचे कडल्यान पयस उडोवया. 2:4 सर्गार बसपी तो हांसतलो, सर्वेस्पर तांकां भितर दवरतलो उपहास करप. 2:5 मागीर तो आपल्या रागान तांकां उलयतलो आनी आपल्या दुख्खान तांकां त्रास दितलो नाराजगी जावप. 2:6 तरी हांवें म्हजो राजा म्हज्या पवित्र सियोन दोंगुल्लेचेर दवरला. 2:7 हांव हो फरमान जाहीर करतलों, सर्वेस्परान म्हाका सांगलां, तूं म्हजो पूत; आयज हांव तुका जल्म दितां. 2:8 म्हाका माग, आनी हांव तुज्या वारसा खातीर राष्ट्रां दितलों आनी तुज्या ताब्यांत धर्तरेचे अखेरेक भाग. 2:9 तूं तांकां लोखणाच्या दंडांतल्यान मोडटलो; तूं तांचे कुडके कुडके कर कुंभाराच्या आयदनाभशेन. 2:10 देखून हे राजा, आतां बुद्धीमान जायात, हे न्यायाधीश, शिकवण मेळात पृथ्वी. 2:11 भियेवन सर्वेस्पराची सेवा करात आनी थरथरून खोशी जा. 2:12 पुताक चुंबन घेयात, नाजाल्यार तो राग येवचो ना आनी तुमी वाटेर नश्ट जावचे, जेन्ना ताचो राग पेटता पूण थोडो. आपलो विस्वास दवरपी सगळे धन्य तातूंत.