म्हणी ९:१ बुद्धीन तिचें घर बांदलां, तिणें आपले सात खांब काडल्यात. ९:२ तिणें आपल्या जनावरांक मारून उडयल्यात; तिणें आपलो सोरो भरसला; तिकाय आसा तिच्या मेजाक सज्ज केलें. 9:3 तिणें आपल्या चलयांक धाडल्यात, ती उंचल्या सुवातींनी रडटा शार, २. 9:4 कोण सादो आसा, तो हांगासर वचूंक जाय, उणे जाल्ल्या मनशाक समजून घेवन ती ताका म्हणटा. 9:5 येयात, म्हजी भाकरी खा, आनी हांवें भरसून घेतिल्ल्या सोऱ्यांतल्यान पियेव. ९:६ मूर्खांक सोडून जिये; आनी समजून घेवपाच्या मार्गांत वचप. 9:7 जो कोण तिरस्कार करपी मनशाक धिटाय दिता तो स्वताक लजता आनी जो कोणाक लज जाता वायट मनशाक धिटाय दिता, ताकाच धुमशेण जाता. 9:8 उपहास करप्याक धिटाय दिवंक नाका, तो तुजो दुस्वास करचो न्हय, बुद्धीमान मनशाक धिटाय दिवची आनी ताका जाय तुजेर मोग कर. 9:9 बुद्धीमान मनशाक शिकवण दिवची आनी तो आनीक बुद्धीमान जातलो: नितीमान मनशाक शिकय मनीस, आनी तो शिकपांत वाडटलो. 9:10 सर्वेस्पराची भिरांत ही बुद्धीची सुरवात, आनी ताचें गिन्यान पवित्र म्हणल्यार समजणी. ९:११ कित्याक तुजे दीस म्हजे वरवीं वाडटले आनी तुज्या जिविताचीं वर्सां वाडटलीं वाडोवंक जाय. 9:12 तूं बुद्धीमान जाल्यार, तुज्या खातीर बुद्धीमान जातलो, पूण तुवें तिरस्कार केल्यार. तूं एकलोच सोंसतलो. 9:13 मूर्ख बायल बोवाळ करता, ती सादी आनी कांयच जाणना. 9:14 कित्याक ती आपल्या घराच्या दारांत, उंच सुवातेर बसून बसता शाराचो, २. 9:15 आपल्या वाटेर बरोबर वचपी प्रवाशांक आपोवंक: 9:16 कोण सादो आसा, तो हांगासर वचूंक जाय, आनी उणे जाल्ल्या मनशाक समजून घेवन ती ताका म्हणटा. 9:17 चोरीचें उदक गोड आसता आनी गुप्तपणान खाल्ली भाकरी सुखद आसता. ९:१८ पूण मेल्ले लोक थंय आसात हें ताका खबर ना; आनी तिचे सोयरे भितर आसात अशें नरकाची खोलाय.