म्हणी
९:१ बुद्धीन तिचें घर बांदलां, तिणें आपले सात खांब काडल्यात.
९:२ तिणें आपल्या जनावरांक मारून उडयल्यात; तिणें आपलो सोरो भरसला; तिकाय आसा
तिच्या मेजाक सज्ज केलें.
9:3 तिणें आपल्या चलयांक धाडल्यात, ती उंचल्या सुवातींनी रडटा
शार, २.
9:4 कोण सादो आसा, तो हांगासर वचूंक जाय, उणे जाल्ल्या मनशाक
समजून घेवन ती ताका म्हणटा.
9:5 येयात, म्हजी भाकरी खा, आनी हांवें भरसून घेतिल्ल्या सोऱ्यांतल्यान पियेव.
९:६ मूर्खांक सोडून जिये; आनी समजून घेवपाच्या मार्गांत वचप.
9:7 जो कोण तिरस्कार करपी मनशाक धिटाय दिता तो स्वताक लजता आनी जो कोणाक लज जाता
वायट मनशाक धिटाय दिता, ताकाच धुमशेण जाता.
9:8 उपहास करप्याक धिटाय दिवंक नाका, तो तुजो दुस्वास करचो न्हय, बुद्धीमान मनशाक धिटाय दिवची आनी ताका जाय
तुजेर मोग कर.
9:9 बुद्धीमान मनशाक शिकवण दिवची आनी तो आनीक बुद्धीमान जातलो: नितीमान मनशाक शिकय
मनीस, आनी तो शिकपांत वाडटलो.
9:10 सर्वेस्पराची भिरांत ही बुद्धीची सुरवात, आनी ताचें गिन्यान
पवित्र म्हणल्यार समजणी.
९:११ कित्याक तुजे दीस म्हजे वरवीं वाडटले आनी तुज्या जिविताचीं वर्सां वाडटलीं
वाडोवंक जाय.
9:12 तूं बुद्धीमान जाल्यार, तुज्या खातीर बुद्धीमान जातलो, पूण तुवें तिरस्कार केल्यार.
तूं एकलोच सोंसतलो.
9:13 मूर्ख बायल बोवाळ करता, ती सादी आनी कांयच जाणना.
9:14 कित्याक ती आपल्या घराच्या दारांत, उंच सुवातेर बसून बसता
शाराचो, २.
9:15 आपल्या वाटेर बरोबर वचपी प्रवाशांक आपोवंक:
9:16 कोण सादो आसा, तो हांगासर वचूंक जाय, आनी उणे जाल्ल्या मनशाक
समजून घेवन ती ताका म्हणटा.
9:17 चोरीचें उदक गोड आसता आनी गुप्तपणान खाल्ली भाकरी सुखद आसता.
९:१८ पूण मेल्ले लोक थंय आसात हें ताका खबर ना; आनी तिचे सोयरे भितर आसात अशें
नरकाची खोलाय.