म्हणी 5:1 म्हज्या पुता, म्हज्या बुद्धी कडेन लक्ष दवर आनी म्हज्या समजणेक कान नमन कर. 5:2 तुज्या विवेकाक पळेवंक आनी तुज्या ओंठांक पाळो दिवंक ज्ञान. 5:3 कित्याक परकी बायलेचे ओंठ म्होंवाच्या पोंदा सारके पडटात आनी तिचें तोंड आसता तेलापरस गुळगुळीत: १. 5:4 पूण तिचो शेवट किड्या सारको कडू, दोन धारांच्या तलवारी सारको धारदार. ५:५ तिचे पांय मरणांत देंवतात; तिचीं पावलां नरकाचेर धरतात. ५:६ जिविताच्या मार्गाचेर तुवें चिंतन करुंक जायना, तिचीं मार्गां हालचालीं, की तुका तांकां वळखूंक मेळना. 5:7 हे भुरगे, आतां म्हाका आयकात आनी 1960 च्या उतरां पासून पयस वचूं नाकात माझें तोंड. 5:8 तुजी वाट तिचे पासून पयस कर आनी तिच्या घराच्या दाराक लागीं येवंक नाका. ५:९ तुजी मान दुसऱ्यांक आनी तुजीं वर्सां क्रूरांक दिवंक नाकात. 5:10 परकी लोक तुज्या गिरेस्तकायेन भरचे न्हय; आनी तुजी परिश्रमांत आसूं अनोळखी मनशाचें घर; 5:11 आनी तुजें मास आनी तुजी कूड सोंपता म्हणसर तूं निमाणें शोक करता. 5:12 आनी म्हणात, “हांवें शिकवण कसो दुस्वास केलो आनी म्हज्या काळजान धिटाय कसो तिरस्कार केलो; 5:13 आनी म्हज्या गुरूंचो आवाज पाळूंक ना आनी म्हजो कान वळोवंक ना म्हाका सुचोवणी दिवपी तांकां! 5:14 मंडळी आनी सभा मदीं हांव चड करून सगळ्या वायटांत आशिल्लो. 5:15 तुमच्याच कुंडांतल्यान उदक पियेवचें आनी तुमच्या कुंडांतल्यान व्हांवपी उदक पियेवचें स्वताचें कुंड. 5:16 तुजे फव्वारे आनी उदकाच्यो न्हंयो शिंपडून वचूंक रस्त्यांचेर. 5:17 ते फकत तुजेच आसूं, तुज्या वांगडा परकी न्हय. 5:18 तुज्या झऱ्याक आशीर्वाद मेळूंक जाय आनी तुज्या तरणाट्यापणांतल्या बायले वांगडा खोशी जावंक जाय. 5:19 ती मोगाळ हिंड आनी सुखद रोवपा सारकी आसूं; तिच्या स्तनांक तृप्त जावंक दिवचें तुका सगळ्या वेळार; आनी तिच्या मोगान तूं सदांच लोभय. 5:20 म्हज्या पुता, तूं कित्याक परकी बायलेक घेवन आलिंगन दितलो अनोळखी मनशाची छाती? 5:21 कित्याक मनशाचीं मार्गां सर्वेस्पराच्या दोळ्यां मुखार आसात आनी तो चिंतन करता ताचीं सगळीं वचपाचीं कामां. 5:22 ताच्याच अधर्मांनी वायटाक धरतले आनी ताका धरून उरतलो ताच्या पातकांच्या दोरयांनी. ५:२३ तो शिकवण नासतना मरतलो; आनी ताच्या मूर्खपणाच्या व्हडपणांत तो भटकून वचतलें.