मीका हांणी केला 2:1 वायट कल्पना करपी आनी आपल्या खाटींचेर वायट काम करपी लोकांक धिक्कार! केन्ना सकाळ उजवाड आसता, ते ताची सराव करतात, कारण ती च्या बळग्यांत आसता तांचे हात. 2:2 आनी शेतांची लोभ करतात आनी तांकां हिंसाचारान धरतात; आनी घरां, आनी घेवप तांकां पयस: अशें ते मनशाक आनी ताच्या घराक, मनशाक आनी ताच्या घराक लेगीत जुलूम करतात दायज. 2:3 देखून सर्वेस्पर अशें म्हणटा; पळय, ह्या कुळाच्या आड हांव कल्पना करतां एक वायट, जाचे पासून तुमी तुमचीं मान काडून उडोवंक नात; तशेंच तुमी वचूंक नाकात अभिमानान: कित्याक हो काळ वायट. 2:4 त्या दिसा तुमचे आड एक बोधकथा काडटलो आनी एक दुख्खी विलाप, आनी म्हणप, आमी पुरायपणान बिघडले, ताणें बदल केला म्हज्या लोकांचो भाग: ताणें तो म्हजे कडल्यान कसो काडून उडयला! वळून तो आमचीं शेतां वांटून घेतल्यांत. 2:5 देखून तुका कोणूच आसचो ना, जो चिमीन दोरी घालता सर्वेस्पराची मंडळी. 2:6 तुमी भाकीत करचे न्हय, भाकीत करपी लोकांक सांगात, ते भाकीत करचे नात तांकां लज जावची न्हय म्हणून. 2:7 हे जाकोबाचें घर, तो सर्वेस्पराचो आत्मो ताणून गेल्लें? हीं ताचीं कर्तुबां आसात? माझ्या उतरांनी ताका बरें करुंक नाका की उबो रावता? 2:8 हालींच म्हजे लोक दुस्मान जावन उबे जाल्यात, तुमी चोळो काडटात झुजा पासून पयस वचपी मनशां भशेन सुरक्षीतपणान वचपी लोकां कडल्यान वस्त्र घेवन. 2:9 म्हज्या लोकांतल्या बायलांक तुमी तांच्या सुखद घरांतल्यान भायर काडल्यात; कडल्यान तांच्या भुरग्यांक तुमी म्हजो वैभव सदांकाळ काडून घेतला. 2:10 उठून वच; कित्याक हें तुमचें विसव न्हय, कारण तें दूषित जालां. तो तुका नाश करतलो, खर नाश करून लेगीत. 2:11 आत्म्यान आनी खोट्यांनी चलपी मनीस जर फट उलयता, हांव करतलों सोऱ्याची आनी पिवपाची भाकीत तुका सांग; तो लेगीत आसतलो ह्या लोकांचो संदेष्टो. 2:12 हे जाकोब, तुका सगळ्यांक हांव नक्कीच एकठांय करतलों; हांव नक्कीच एकठांय करतलों इज्रायलाचे अवशेश; हांव तांकां बोझराच्या मेंढरां प्रमाण एकठांय दवरतलों, जशें कळप आपल्या कळपाच्या मधें, ते थंयच्यान व्हडलो बोवाळ करतले मनशांच्या गर्दीचें कारण. 2:13 मोडपी तांकां मुखार आयला, ते मोडून गेले आनी गेले दारांतल्यान भायर सरतात आनी तांचो राजा वचतलो तांचे मुखार आनी तांच्या तकलेर सर्वेस्पर.