मीका हांणी केला
2:1 वायट कल्पना करपी आनी आपल्या खाटींचेर वायट काम करपी लोकांक धिक्कार! केन्ना
सकाळ उजवाड आसता, ते ताची सराव करतात, कारण ती च्या बळग्यांत आसता
तांचे हात.
2:2 आनी शेतांची लोभ करतात आनी तांकां हिंसाचारान धरतात; आनी घरां, आनी घेवप
तांकां पयस: अशें ते मनशाक आनी ताच्या घराक, मनशाक आनी ताच्या घराक लेगीत जुलूम करतात
दायज.
2:3 देखून सर्वेस्पर अशें म्हणटा; पळय, ह्या कुळाच्या आड हांव कल्पना करतां
एक वायट, जाचे पासून तुमी तुमचीं मान काडून उडोवंक नात; तशेंच तुमी वचूंक नाकात
अभिमानान: कित्याक हो काळ वायट.
2:4 त्या दिसा तुमचे आड एक बोधकथा काडटलो आनी एक
दुख्खी विलाप, आनी म्हणप, आमी पुरायपणान बिघडले, ताणें बदल केला
म्हज्या लोकांचो भाग: ताणें तो म्हजे कडल्यान कसो काडून उडयला! वळून तो
आमचीं शेतां वांटून घेतल्यांत.
2:5 देखून तुका कोणूच आसचो ना, जो चिमीन दोरी घालता
सर्वेस्पराची मंडळी.
2:6 तुमी भाकीत करचे न्हय, भाकीत करपी लोकांक सांगात, ते भाकीत करचे नात
तांकां लज जावची न्हय म्हणून.
2:7 हे जाकोबाचें घर, तो सर्वेस्पराचो आत्मो
ताणून गेल्लें? हीं ताचीं कर्तुबां आसात? माझ्या उतरांनी ताका बरें करुंक नाका की
उबो रावता?
2:8 हालींच म्हजे लोक दुस्मान जावन उबे जाल्यात, तुमी चोळो काडटात
झुजा पासून पयस वचपी मनशां भशेन सुरक्षीतपणान वचपी लोकां कडल्यान वस्त्र घेवन.
2:9 म्हज्या लोकांतल्या बायलांक तुमी तांच्या सुखद घरांतल्यान भायर काडल्यात; कडल्यान
तांच्या भुरग्यांक तुमी म्हजो वैभव सदांकाळ काडून घेतला.
2:10 उठून वच; कित्याक हें तुमचें विसव न्हय, कारण तें दूषित जालां.
तो तुका नाश करतलो, खर नाश करून लेगीत.
2:11 आत्म्यान आनी खोट्यांनी चलपी मनीस जर फट उलयता, हांव करतलों
सोऱ्याची आनी पिवपाची भाकीत तुका सांग; तो लेगीत आसतलो
ह्या लोकांचो संदेष्टो.
2:12 हे जाकोब, तुका सगळ्यांक हांव नक्कीच एकठांय करतलों; हांव नक्कीच एकठांय करतलों
इज्रायलाचे अवशेश; हांव तांकां बोझराच्या मेंढरां प्रमाण एकठांय दवरतलों, जशें
कळप आपल्या कळपाच्या मधें, ते थंयच्यान व्हडलो बोवाळ करतले
मनशांच्या गर्दीचें कारण.
2:13 मोडपी तांकां मुखार आयला, ते मोडून गेले आनी गेले
दारांतल्यान भायर सरतात आनी तांचो राजा वचतलो
तांचे मुखार आनी तांच्या तकलेर सर्वेस्पर.