मॅथ्यू हांणी केला 26:1 जेजून हीं सगळीं उलोवपां सोंपतकच ताणें सांगलें ताच्या शिश्यांक, . 26:2 दोन दिसांनी पास्कोची परब जाता आनी ताचो पूत मनशाक खुर्सार मारपाक विश्वासघात जाता. 26:3 मागीर मुखेल याजक, शास्त्रज्ञ आनी... लोकांचे म्हालगडे, आपयल्ल्या मुखेल याजकाच्या राजवाड्यांत कायफा, 1999 वर्सा. 26:4 जेजूक धूर्तपणान धरून ताका मारून उडोवपाचो विचार केलो. 26:5 पूण तांणी म्हणलें: सणाच्या दिसा न्हय, नाजाल्यार लोकां मदीं बोवाळ जावंक ना लोक. 26:6 जेजू बेथानींत, कुश्ठरोगी सिमोनाच्या घरांत आसतना. 26:7 एक बायल ताचे कडेन आयली, तिचे कडेन खूब मोलादीक अलाबास्टराची पेटी आशिल्ली मलम घालून, मांसा कडेन बसतना ताचे तकलेर ओतलें. 26:8 पूण ताच्या शिश्यांक तें पळोवन तांकां राग आयलो आनी म्हणपाक लागले: “कितें?” उद्देश हो कोयर आसा? 26:9 कित्याक हें मलम चड मोलान विकून गरीबांक दिवंक शकतालें. 26:10 जेजून तें समजलें तेन्ना ताणें तांकां म्हळें: “तुमी बायलेक कित्याक त्रास दितात? कित्याक तिणें म्हजेर बरें काम केलां. 26:11 कित्याक तुमच्या वांगडा गरीब लोक सदांच आसतात; पूण म्हाका तुमकां सदांच ना. 26:12 कित्याक तिणें म्हज्या आंगाचेर हें मल ओतलें, तिणें तें म्हज्या खातीर केलें पुरप. 26:13 हांव तुमकां खरेंच सांगतां, जंय जंय हें सुवार्तेचें प्रचार जातलें सगळो संवसार, थंयय हें, ह्या बायलेन केल्लें, सांगतले तिच्या यादस्तीक खातीर. 26:14 तेदनां बारा जाणां मदलो एकलो जुदास इस्करियोत नांवाचो, मुखेल्या कडेन गेलो याजक, २. 26:15 आनी तांकां म्हणलें, तुमी म्हाका कितें दितले आनी हांव ताका सोडून दितलों तूं? आनी तांणी ताचे कडेन तीस रुप्याच्या कुडक्यांचो करार केलो. 26:16 आनी त्या काळा थावन ताणें ताचो विश्वासघात करुंक संद सोदली. 26:17 खमीर नाशिल्ल्या भाकरीच्या पयल्या दिसा शिश्य पावले जेजून ताका म्हळें: तुका जाय आमी तुका खावपाक खंय तयार करचे पास्कोचो उत्सव? 26:18 ताणें म्हळें, “अशा मनशा कडेन शारांत वचून ताका म्हणचें, “The गुरु म्हणटा, म्हजो वेळ लागीं पावला; हांव तुज्या घरांत पास्को मनयतलों म्हज्या शिश्यां वांगडा. 26:19 शिसांनी जेजून सांगिल्लें तशें केलें; आनी तांणी तयार केलो पास्कोचो उत्सव जाता. 26:20 सांज जाली तेन्ना तो बारा जाणां वांगडा बसलो. 26:21 ते जेवताना ताणें म्हणलें, “तुमच्यांतलो तो एकलो हांव तुमकां खरेंच सांगतां.” म्हाका विश्वासघात करतलो. 26:22 ते चड दुख्खी जाले आनी दरेकल्यान सांगपाक लागले ताका, प्रभू, हांव? 26:23 ताणें जाप दिली, “जो म्हजे वांगडा आयदनांत हात बुडयता. तेंच म्हाका विश्वासघात करतलो. 26:24 मनशाचो पूत ताचे विशीं बरयल्ल्या प्रमाणें वता, पूण त्या मनशाक वायट जाका मनशाच्या पुताचो विश्वासघात जाला! त्या मनशाक बरें जाल्लें जाल्यार बरें आशिल्लें जल्माक येना. 26:25 तेन्ना ताका विश्वासघात करपी जुदासान जाप दिली, “गुरू, हांव? तो ताका म्हणलें, तुवें सांगलां. 26:26 ते जेवताना जेजून भाकरी घेतली आनी तिका आशीर्वाद दिलो आनी तो मोडलो. आनी शिसांक दिलो आनी म्हळें: “घेवून खा; हें म्हजें कूड. 26:27 ताणें तो पेलो घेतलो आनी उपकार मानून तांकां दिलो आनी म्हळें: “पिवात.” तुमी ताचे सगळे; 26:28 कित्याक हें म्हजें नव्या कराराचें रगत, जें जायत्या जाणांक लागून व्हांवता पातकांची क्षमा करप. 26:29 पूण हांव तुमकां सांगतां, हांव आतां सावन ह्या फळांतल्यान पियेवचो ना वेली, त्या दिसा मेरेन जेन्ना हांव तुज्या वांगडा म्हज्या बापायच्या घरांत नवी पितां राज्यांतलें. 26:30 ते उपरांत एक स्तोत्र गावन ऑलिव्ह पर्वताचेर भायर सरले. 26:31 तेन्ना जेजून तांकां म्हळें, “तुमी सगळ्यांक म्हजे खातीर हें वायट दिसतलें.” रात: कित्याक बरयलां: गोठाणीक आनी मेंढरां मारतलों कळप सगळेकडेन शिंपडून वचतले. 26:32 पूण हांव जिवंत जाल्या उपरांत, हांव तुमच्या मुखार गॅलीलांत वचतलों. 26:33 पेद्रू ताका जाप दिली, “सगल्या मनशांक वायट दिसली तरी.” तुज्या कारणान, तरी लेगीत म्हाका केन्नाच अपमान जावचो ना. 26:34 जेजून ताका म्हळें, “हांव तुका खरेंच सांगतां, आयज रातीं,... कोंबडो कावळो, तूं म्हाका तीन फावटीं नाकारतलो. 26:35 पेद्रू ताका म्हळें: “हांव तुज्या वांगडा मेलो तरी हांव न्हयकारचो ना.” तुका. तशेंच सगळ्या शिश्यांनीय म्हणलें. 26:36 तेदनां जेजू तांचे वांगडा गेत्समनी नांवाच्या जाग्यार येवन म्हणलें शिसांक: “हांव थंय वचून मागणें करुंक वचताना तुमी हांगा बसात.” 26:37 ताणें पेद्रू आनी जेबेदीच्या दोग पुतांक आपल्या वांगडा घेवन जल्माक सुरवात केली दुख्खी आनी खूब जड. 26:38 तेन्ना ताणें तांकां म्हणलें, म्हजो जीव चड दुख्खी आसा मरण: तुमी हांगा रावून म्हजे वांगडा पळय. 26:39 आनी तो मात्सो पयस वचून तोंडार पडलो आनी मागणें केलें. हे म्हज्या बापाय, शक्य जाल्यार हो पेलो म्हजे कडल्यान वचूंक दिवचो, तरी लेगीत म्हाका जाय तशें न्हय, पूण तुका जाय तशें. 26:40 शिस्यां कडेन येवन तांकां न्हिदिल्ले मेळ्ळे आनी म्हणलें पेद्रूक म्हणलें: कितें, तुमी म्हजे वांगडा एक वर पळोवंक शकले नात? 26:41 तुमी प्रलोभनांत वचूंक नाकात म्हूण जागृत आनी मागणें करात इत्सा आसता, पूण मास दुबळें आसता. 26:42 तो परत दुसरे खेपे गेलो आनी मागणें केलो: हे म्हज्या बापायक, जर हो पेलो म्हजे कडल्यान वचूंक शकना, जो मेरेन हांव तो पियेलो ना, तुजी इत्सा पुराय जावची. 26:43 तेदनां येवन तांकां परत न्हिदिल्ले मेळ्ळे, कारण तांचे दोळे जड आशिल्ले. 26:44 तांकां सोडून परतून गेलो आनी तिसरे खेपे मागणें केलें तेच शब्द. 26:45 तेदनां तो आपल्या शिसां कडेन आयलो आनी तांकां म्हळें: आतां न्हिदेंत राव आनी तुमचो विसव घे: पळय, वेळ लागीं पावला आनी मनशाचो पूत आयला पातकांच्या हातांत विश्वासघात केलो. 26:46 उठ, आमी वचूंया, पळय, म्हाका विश्वासघात करपी तो लागीं आसा. 26:47 तो अजून उलयता आसतना, बारा लोकां मदलो एक जुदास आयलो आनी ताचे वांगडा आयलो तलवारी आनी दांडे घेवन व्हडली गर्दी, मुखेल याजक आनी लोकांचे जाण्टे. 26:48 ताका विश्वासघात करपी मनशान तांकां एक चिन्नां दिली, “हांव कोणाक सोदतां.” चुंबन, तोच तो: ताका घट्ट धर. 26:49 रोखडोच तो जेजू कडेन येवन म्हळें: “गुरू, नमस्कार; आनी ताका चुंबन घेतलें. 26:50 जेजून ताका म्हळें: इश्ट, तूं कित्याक आयला? मागीर आयलो तांणी जेजूचेर हात घालून ताका धरलो. 26:51 आनी पळे, जेजू वांगडा आशिल्ल्यां मदलो एकलो हात वाडयलो. ताणें आपली तलवार काडली आनी मुखेल याजकाच्या एका नोकराक मारून उडयलो ताच्या काना वयल्यान. 26:52 तेदनां जेजून ताका म्हणलें, “तुजी तलवार परत ताच्या जाग्यार दवर, सगळ्यां खातीर.” तलवार घेवपी तलवारीन नाश जातले. 26:53 आतां हांव म्हज्या बापायक मागणें करुंक शकना आनी तो मागणें करतलो अशें तुका दिसता सध्या म्हाका बारा परस चड देवदूतांचीं सैन्या दिवचीं? 26:54 पूण अशें जावंक जाय अशें शास्त्र कशें पुराय जातलें? 26:55 त्याच वेळार जेजून लोकांक म्हणलें, “तुमी जशें भायर सरले?” म्हाका व्हरपा खातीर तलवारी आनी दंड घेवन चोराचेर? हांव दर दिसा वांगडा बसतालो तुमी देवळांत शिकयताले आनी तुमी म्हाका धरलो ना. 26:56 पूण हें सगळें जालें, संदेष्ट्यांचीं शास्त्रां जावंक पुराय जालें. तेन्ना सगळे शिस ताका सोडून पळून गेले. 26:57 जेजूक धरून दवरल्ल्या लोकांनी ताका उंचल्या कायफा कडेन व्हरून व्हेलो याजक, जंय शास्त्रज्ञ आनी जाण्टे जमताले. 26:58 पूण पेद्रू ताच्या फाटल्यान पयस वचून मुखेल याजकाच्या राजवाड्यांत गेलो भितर, आनी नोकरां वांगडा बसलो, शेवट पळोवपाक. 26:59 मुखेल याजक, म्हालगडे आनी सगळ्या मंडळान खोटें सोदलें जेजू आड गवाय दिवप, ताका मरण हाडप; 26:60 पूण कोणूच मेळ्ळो ना, हय, जरी जायते खोटे साक्षी आयले तरी तांकां मेळ्ळे कांयच ना. निमाणें दोन खोटे साक्षीदार आयले, 26:61 आनी म्हणलें, ह्या मनशान म्हणलें, हांव देवाचें देवूळ नश्ट करुंक शकता आनी तीन दिसांनी बांदपाक. 26:62 तेदनां मुखेल याजक उठून ताका म्हळें: “तुमी कांयच जाप दिना? हे तुजे आड कितें गवाय दितात? 26:63 पूण जेजून आपली शांती दवरली. आनी मुखेल याजकान जाप दिली आनी म्हळें ताका, हांव तुका जिव्या देवाचो सोपूत दितां, तूं आमकां सांग, तूं आसा काय ना देवाचो पूत ख्रिस्त. 26:64 जेजून ताका म्हळें, “तुवें सांगलां; हाचे उपरांत मनशाचो पूत तुमच्या उजव्या हातांत बसला तें तुमकां दिसतलें शक्त, आनी सर्गाच्या मेघांनी येवप. 26:65 तेदनां मुखेल याजकान आपले कपडे फाडले आनी म्हणलें, “ताणें निंदा केल्या; आमकां साक्षीदारांची आनीक कितें गरज आसा? पळय, आतां तुमी ताचें आयकलां निंदा करप. 26:66 तुमकां कितें दिसता? तांणी जाप दिली, “तो मरणाचो गुन्यांवकार.” 26:67 मागीर तांणी ताच्या तोंडार थूक मारली आनी ताका मारलो; आनी हेरांनी ताका मार दिलो हाताच्या तळव्यान, २. 26:68 म्हणलें, “तुका ख्रिस्त, आमकां भाकीत कर, तुका मारपी कोण? 26:69 पेद्रू राजवाड्यांत भायर बसलो आनी ताचे कडेन एक चली आयली. तूंय गलीलांतल्या जेजू वांगडा आशिल्लो. 26:70 पूण ताणें सगळ्यां मुखार न्हयकार दिलो आनी म्हणलें, “तुमी कितें सांगतात तें म्हाका खबर ना.” 26:71 तो वण्टीर भायर सरलो तेन्ना दुसरे दासीन ताका पळोवन सांगलें थंयच्यांक: हो मनीस नासरेथच्या जेजू वांगडा आसलो. 26:72 आनी परतून ताणें सोपूत घेवन न्हयकार दिलो, “हांव त्या मनशाक वळखना.” 26:73 थोड्या वेळा उपरांत थंय उबे आशिल्ले लोक ताचे कडेन येवन पेद्रूक म्हणलें. खरेंच तूंय तातूंतलो एक; कित्याक तुजें उलोवप तुका भावार्थ दिता. 26:74 मागीर तो शाप दिवंक लागलो आनी सोपूत घेवंक लागलो, “हांव त्या मनशाक वळखना.” आनी रोखडेंच कोंबडो क्रू केलो. 26:75 पेद्रूक जेजूच्या उतराची याद जाली, ताणें ताका सांगिल्लें: “आदीं कोंबडो कावळो, तूं म्हाका तीन फावटीं नाकारतलो. आनी तो भायर सरून रडलो कडूपणान.