मॅथ्यू हांणी केला 19:1 जेजून हीं उतरां सोंपतकच ताणें गालीलांतल्यान भायर सरून जॉर्डनाच्या पलतडीं जुदेयाच्या दर्यादेगांनी पावलो; 19:2 आनी व्हड लोक ताच्या फाटल्यान गेले; आनी थंयच तांकां बरे केले. 19:3 फरीसीय ताचे कडेन येवन ताका परिक्षा दिवन ताका म्हळें: “इज दादल्याक दर एका कामा खातीर बायलेक सोडून दिवप कायदेशीर आसा? 19:4 ताणें तांकां जाप दिली, “तुमी वाचूंक ना? तांणी सुरवेक तांकां दादले आनी बायल केल्ले, 19:5 आनी म्हणलें, “हाचे खातीर मनीस बापूय आनी आवय सोडून वचतलो आनी तो करतलो.” ताचे बायलेक चिकटून राव आनी दोगूय एक मास जातले? 19:6 देखून ते आतां दोन नात, पूण एक मास. देखून देवा कडेन कितें आसा एकठांय जोडले, मनशान वेगळे करुंक नाका. 19:7 ते ताका म्हणटाले, “तेन्ना मोयजेसान कित्याक बरयलें?” घटस्फोट, आनी तिका पयस दवरप? 19:8 ताणें तांकां म्हळें, “तुमच्या काळजाच्या कठीणपणाक लागून मोयजेस.” तुज्या बायलांक सोडून दिवंक तुमकां परवानगी दिली, पूण सुरवाती सावन तशें ना अशे तरेन. 19:9 हांव तुमकां सांगतां, कोणेय आपली बायल सोडून दितलो, पूण ताचे खातीर न्हय व्यभिचार आनी दुसऱ्या कडेन लग्न जातलो, तो व्यभिचार करता आनी कोणूय सोडून दिल्ले तिचेकडेन लग्न जाता आनी व्यभिचार करता. 19:10 ताच्या शिश्यांनी ताका म्हळें: दादल्याची बायजाची गजाल अशी आसत जाल्यार. लग्न जावप बरें न्हय. 19:11 पूण ताणें तांकां म्हळें, “हें म्हण सगळ्यांक घेवंक मेळचें ना, फकत तांकां सोडून.” ज्याका तें दिल्लें आसा. 19:12 कित्याक कांय नपुंसक आसात, जे आपल्या आवयच्या पोटांतल्यान अशें जल्माक आयल्यात. आनी कांय नपुंसक आसात, जे मनशां कडल्यान नपुंसक जाले नपुंसक, जे स्वताक सर्गाच्या राज्या खातीर नपुंसक केल्यात खातीर. कोणाक तें घेवंक मेळटा, ताका तें मेळूंक जाय. 19:13 मागीर ताणें आपलीं भुरगीं दवरुंक ताचे कडेन हाडली तांकां हात घालून मागणें करतात आनी शिसांनी तांकां धिटाय दिली. 19:14 पूण जेजून म्हणलें, “ल्हान भुरग्यांक परवानगी दिवची आनी तांकां येवपाक बंदी घालूंक नाका.” म्हाका, कित्याक सर्गाचें राज्य अशा लोकांचें. 19:15 ताणें तांचेर हात दवरून थंयच्यान भायर सरलो. 19:16 पळे, एकलो येवन ताका म्हळें: “बरें गुरू, कितलें बरें.” म्हाका सासणाचें जिवीत मेळचें म्हूण हांव करुंक सोदतां? 19:17 ताणें ताका म्हणलें, “तुमी म्हाका बरो कित्याक म्हणटात? बरो ना पूण एक, म्हणल्यार देव, पूण तुका जिणेंत प्रवेश करुंक जाय जाल्यार, पाळो आज्ञा दिल्यांत. 19:18 ताणें ताका म्हळें: खंयचो? जेजून म्हणलें, तूं खून करुंक नाका व्यभिचार करुंक नाका, चोरी करुंक नाका, सोंसूंक नाका खोटो साक्षीदार, २. १९:१९ तुज्या बापायक आनी आवयचो मान कर आनी तुज्या शेजाऱ्याचो मोग कर स्वताक. 19:20 त्या तरणाट्यान ताका म्हळें: “ह्यो सगळ्यो गजाली हांवें तरणाट्यापणा सावन राखून दवरल्यात.” up: म्हाका अजून कितें उणाव आसा? 19:21 जेजून ताका म्हळें: “तुका परिपूर्ण जावंक जाय जाल्यार, तें विकून विक.” आसा, आनी गरीबांक दिव, आनी तुका सर्गार खजिनो मेळटलो येवन माझ्या फाटल्यान. 19:22 पूण तो तरणाटो हें उतर आयकून दुख्खी जावन गेलो व्हड संपत्ती आशिल्ली. 19:23 तेदनां जेजून आपल्या शिसांक म्हळें: “हांव तुमकां खरेंच सांगतां, तो गिरेस्त मनीस सर्गाच्या राज्यांत कठीणपणान प्रवेश करतलो. 19:24 आनी परत हांव तुमकां सांगतां, उंटाक दोळ्यांतल्यान वचप सोंपें गिरेस्त मनशान देवाच्या राज्यांत प्रवेश करपा परस सुयेचो. 19:25 ताचे शिस आयकून तांकां खूब अजाप जालें आनी म्हणलें: “कोण मागीर वाचवंक मेळटा? 19:26 पूण जेजून तांकां पळेलें आनी तांकां म्हळें: मनशां खातीर हें अशक्य; पूण देवा कडेन सगळ्यो गजाली शक्य आसात. 19:27 तेदनां पेद्रू ताका जाप दिली आनी ताका म्हळें: पळे, आमी सगळें सोडून गेले आनी तुज्या फाटल्यान गेलो; देखून आमकां कितें मेळटलें? 19:28 जेजून तांकां म्हळें: “तुमकां जें आसा तें हांव तुमकां खरेंच सांगतां.” म्हज्या फाटल्यान गेलो, पुनर्जल्मांत जेन्ना मनशाचो पूत बसतलो ताच्या वैभवाचे सिंहासन, तुमीय बारा सिंहासनांचेर बसून न्याय दितले इज्रायलाच्यो बारा जमाती. 19:29 आनी कोणेंय घरां सोडून, भावांक, भयणींक वा... बापूय, वा आवय, वा बायल, वा भुरगीं, वा जमनी, म्हज्या नांवा खातीर, शंबर पटींनी मेळटलें आनी सासणाचें जिवीत मेळटलें. 19:30 पूण पयलेंच आशिल्ले जायते जाण निमाणे आसतले; आनी निमाणो पयलो आसतलो.