मॅथ्यू हांणी केला
16:1 फरीसीय सदुकी लोकां वांगडा आयले आनी ताची प्रलोभन करून मागणी केली
तांकां सर्गा थावन एक चिन्नां दाखयतलो अशें.
16:2 ताणें तांकां जाप दिली, “सांज जातकच तुमी म्हणटात, जातलें.”
गोरे हवामान: कारण मळब तांबडें आसता.
16:3 आनी सकाळीं, आयज वायट हवामान आसतलें, कित्याक मळब तांबडें जालां
आनी लोअरिंग करतात. हे पाखंडी, तुमकां मळबाचें तोंड पळोवंक मेळटा; पूण
काळाचीं चिन्नां तुमकां कळूंक शकनात?
16:4 वायट आनी व्यभिचारी पिळगी एक चिन्नां सोदता; आनी थंय जातलें
ताका कसलीच चिन्नां दिवची न्हय, पूण जोनास संदेष्ट्याची चिन्नां. आनी तो गेलो
तांकां, आनी गेले.
16:5 ताचे शिश्य दुसरे वटेन पावले तेन्ना ते विसरले
भाकरी घेवप.
16:6 तेदनां जेजून तांकां म्हळें: “सावधान राव आनी खमीराची जतनाय घेयात
फरीसी आनी सदुकी लोकांचो.
16:7 तांणी एकामेकां मदीं विचार केलो, “आमी घेतल्यात म्हणून.”
भाकरी ना.
16:8 जेजून तें कळ्ळें तेन्नां ताणें तांकां म्हळें: “तुमी उण्या भावार्थी, कित्याक?”
तुमी भाकरी हाडली ना म्हणून तुमी एकामेकां मदीं विचार करतात?
16:9 तुमकां अजून समजूंक ना आनी पांचांतल्या पांच भाकरींचो उगडास करचो ना
हजार आनी तुमी कितले टोपले उखलले?
16:10 चार हजारां मदलीं सात भाकरीं आनी कितली टोपली तुमी ना
हातांत घेतलो?
16:11 हांव तुमकां सांगूंक ना हें तुमकां कशें समजना
भाकरी विशीं तुमी फरीसींच्या खमीरा पासून सावधान रावचें
आनी सदुकी लोकांचो?
16:12 तेन्ना तांकां कळ्ळें की ताणें तांकां खमीराची खबरदारी घेवची न्हय
भाकरी, पूण फरीसी आनी सदुकी लोकांच्या शिकवणेक लागून.
16:13 जेजू कॅसरिया फिलीपीच्या दर्यादेगेर पावलो तेन्ना ताणें आपल्याक विचारलें
शिश्यांनी म्हणलें: “हांव मनशाचो पूत कोण म्हण मनीस म्हणटात?”
16:14 तांणी म्हणलें, कांय जाण म्हणटात, तूं बाप्तिस्म दिवपी जुांव, कांय जाण एलियास; आनी
हेर, यिर्मयास वा संदेष्ट्यां मदलो एक.
16:15 ताणें तांकां म्हळें: पूण तुमी हांव कोण म्हणटात?
16:16 सायमन पेद्रून जाप दिली, “तुमी ख्रिस्त, पूत
जिवो देव.
16:17 जेजून ताका जाप दिली: “सिमोन बर्जोना, तूं धन्य.
कारण मास आनी रगत तुका तें उक्तें करूंक ना, पूण म्हज्या बापायन जें
स्वर्गांत आसा.
16:18 आनी हांव तुका म्हणटां, तूं पेद्रू, आनी ह्या खडपाचेर हांव इत्सा करतलों
म्हजी इगर्ज बांदप; आनी नरकाच्या दारांक ताचेर जैत मेळचें ना.
16:19 आनी हांव तुका सर्गाच्या राज्याचीं चावीं दितलों
तूं पृथ्वीचेर जें कितें बांदता तें सर्गार बांदतलें
तूं पृथ्वीचेर जें कितें सोडटलें तें सर्गार सोडटलें.
16:20 तेदनां ताणें आपल्या शिसांक आज्ञा केली की तो आसा म्हण कोणाकूच सांगूंक ना
जेजू क्रिस्त.
16:21 ते उपरांत जेजू आपल्या शिसांक दाखोवंक लागलो, आपूण कसो
जेरुसलेमांत वचूंक जाय आनी जाण्टे आनी मुखेल्यांक जायते त्रास सोंसचे पडटले
याजक आनी शास्त्रज्ञांक मारून तिसऱ्या दिसा जिवंत जावंक जाय.
16:22 तेदनां पेद्रू ताका धरलो आनी ताका धिटाय दिवंक लागलो, “पयस पयस राव.”
तुका, प्रभू: हें तुका जावचें ना.
16:23 पूण ताणें वळून पेद्रूक म्हणलें, सैतान, म्हज्या फाटल्यान वच, तूं आसा
म्हजे खातीर एक गुन्यांव, कित्याक तुका देवाच्या गजालींचो रुच येना.
पूण मनशांच्यो आशिल्ल्यो.
16:24 तेदनां जेजून आपल्या शिसांक म्हळें: कोणाक म्हजे फाटल्यान येवंक जाय जाल्यार
तो स्वताक नाकारता आनी आपलो खुरीस घेवन म्हजे फाटल्यान वता.
16:25 कारण जो कोण आपलो जीव वाचवंक सोदता तो तो गमातलो आनी जो कोण गमावतलो
ताचें जिवीत म्हजे खातीर मेळटलें.
16:26 मनशाक सगळो संवसार मेळ्ळो आनी हारलो जाल्यार ताका कितें फायदो
ताचोच आत्मो? वा मनशान आपल्या जिवाच्या बदलाक कितें दितलो?
16:27 कित्याक मनशाचो पूत आपल्या बापायच्या महिमानांत आपल्या वांगडा येतलो
देवदूत; आनी मागीर तो दरेकल्याक ताच्या कर्तुबां प्रमाणें इनाम दितलो.
16:28 हांव तुमकां खरेंच सांगतां, हांगा कांय उबे आसात, जे उबे रावचे नात
मनशाचो पूत आपल्या राज्यांत येताना पळेतले मेरेन मरणाची चव घेतात.