मॅथ्यू हांणी केला
९:१ तो तारवांत बसलो आनी उदकांतल्यान वचून आपल्याच शारांत आयलो.
९:२ आनी पळे, तांणी एक पक्षाघाती मनीस ताचे कडेन हाडलो, तो एक
खाट: आनी जेजून तांचो भावार्थ पळोवन पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक म्हणलें; पूत, २.
बऱ्या उमेदीन रावचें; तुजीं पात्कां तुका माफ जालीं.
९:३ आनी पळे, कांय शास्त्रज्ञांनी भितरल्यान म्हणलें: हो मनीस
निंदा करता.
9:4 जेजून तांचे विचार जाणून म्हणलें: कित्याक तुमी तुमच्या मनांत वायट समजतात
काळजां?
९:५ कित्याक, तुज्या पात्कां माफ जाल्यात म्हण म्हणप सोंपें आसा; वा म्हणणें, २.
उठ, आनी चलप?
९:६ पूण मनशाच्या पुताक पृथ्वीचेर माफ करुंक शक्त आसा हें तुमकां कळचें म्हणून
पाप करता, (तेन्ना तो पक्षाघाती दुयेंतीक म्हणटा: उठ, तुजी खाट उखल;
आनी तुज्या घरांत वच.
9:7 तो उठून आपल्या घरा गेलो.
9:8 पूण लोकांनी तें पळोवन अजाप जालें आनी देवाची महिमा केली, जीं
मनशांक अशी सत्ता दिली आशिल्ली.
9:9 जेजू थंयच्यान भायर सरताना, ताका मातेव नांवाचो एक मनीस दिसलो.
रिती मेळ्ळ्यार बसून ताणें ताका म्हळें: “म्हज्या फाटल्यान वच.” आनी
तो उठलो आनी ताच्या फाटल्यान गेलो.
९:१० जेजू घरांत जेवणा वेळार बसताना, जायते जाण पळे
करदाते आनी पापी येवन ताचे आनी ताच्या शिश्यां वांगडा बसले.
9:11 फरीसी लोकांनी तें पळोवन ताच्या शिसांक म्हळें: कित्याक जेवता
तुमचो स्वामी करदात्यां वांगडा आनी पातक्यां कडेन?
9:12 पूण जेजून तें आयकून तांकां म्हळें: “आवश्यक गरज आशिल्ल्यांक.”
वैज न्हय, पूण दुयेंत आशिल्ले.
9:13 पूण तुमी वचून शिकात, हाचो अर्थ कितें, म्हाका दया मेळटली, पूण ना
बळी: कित्याक हांव नितीमानांक आपोवंक आयलां, पूण पापी लोकांक आपोवंक आयलां
पश्चात्ताप करप.
९:१४ तेदनां जुांवाचे शिश्य ताचे कडेन आयले आनी म्हणपाक लागले: आमी आनी लोक कित्याक करतात
फरीसी उपास करतात, पूण तुजे शिश्य उपास करतात ना?
9:15 जेजून तांकां म्हळें: न्हवऱ्याच्या कुडींतलीं भुरगीं शोक करुंक शकतात, जशें
जो मेरेन न्हवरो तांचे वांगडा आसता? पूण दीस येतले, जेन्ना...
न्हवरो तांकां काडून घेतलो आनी मागीर ते उपास करतले.
9:16 कोणूच पोरन्या कपड्याक नव्या कपड्याचो कुडको घालना, ताचे खातीर
भरपाक घालतात तो कपड्यांतल्यान घेता आनी भाडें जाता
वायट.
9:17 आनी मनीस पोरन्या बाटल्यांनी नवो सोरो घालना, नाजाल्यार बाटली मोडटात.
सोरो सोंपता आनी बाटली ना जातात, पूण तातूंत नवो सोरो घालतात
नव्या बाटल्यांनी घालतात आनी दोनूय सांबाळून दवरतात.
9:18 तांकां हीं गजाली उलयताना पळे, एक मनीस आयलो
राज्यकर्त्यान ताची उपासना करून म्हणलें, म्हजी धूव आतां लेगीत मेल्ली
येवन तिचेर हात घाल, आनी ती जिवी जातली.
9:19 जेजू उठलो आनी ताच्या फाटल्यान गेलो आनी ताचे शिश्यय तशेंच गेले.
9:20 आनी पळे, एक बायल बारा रगताच्या स्त्रावाक लागून दुयेंत आशिल्ली
वर्सां, ताच्या फाटल्यान येवन ताच्या वस्त्राच्या कांठाक हात लायलो.
9:21 कित्याक तिणें मनांत म्हणलें, ताच्या वस्त्राक हात लायल्यार हांव आसतलों
पुराय.
9:22 पूण जेजून ताका घुंवडायलो आनी तिका पळोवन ताणें म्हणलें: “धूव, जा!”
बऱ्या सोयीचें; तुज्या भावार्थान तुका बरे केला. आनी ती बायल तयार जाली
त्या तासा सावन पुराय.
9:23 जेजू राज्यकर्त्याच्या घरांत भितर सरलो आनी वाजोवप्यांक आनी...
आवाज करपी लोक, .
९:२४ ताणें तांकां म्हणलें, जागो दिव, कित्याक दासी मेल्ली ना, पूण न्हिदिल्ली आसा.
आनी तांकां तिरस्कार करपाक हांसले.
9:25 पूण लोकांक भायर काडले उपरांत तो भितर सरलो आनी तिका धरली
हात, आनी दासी उठली.
9:26 आनी ताची कीर्त त्या सगळ्या देशांत पातळ्ळी.
9:27 जेजू थंयच्यान भायर सरलो तेन्ना दोन कुड्डे ताचे फाटल्यान रडत आनी...
म्हणत: दावीदाचो पूत, आमची दया कर.
9:28 तो घरांत भितर सरलो तेन्ना कुड्डे ताचे कडेन आयले आनी
जेजून तांकां म्हळें: “हांव हें करुंक शकता म्हळ्ळें तुमकां विस्वास आसा? तांणी म्हणलें
ताका, हय, प्रभू.
9:29 तेदनां ताणें तांच्या दोळ्यांक हात लायलो आनी म्हणलें, “तुमच्या भावार्था प्रमाणें जावं.”
तूं.
९:३० आनी तांचे दोळे उगडले; आनी जेजून तांकां खर आज्ञा केली: “पळयात.”
कोणाकच तें कळना अशें.
9:31 पूण ते गेले उपरांत, त्या सगळ्या गजालींनी ताची नामना पातळायली
देश.
9:32 भायर सरतना, तांणी ताचे कडेन एक मुको हाडलो
एक सैतान.
9:33 सैतानाक भायर काडलो तेन्ना मुके उलयले आनी लोकांनीं उलोवप केलें
आश्चर्यचकित जावन म्हणलें, इज्रायलांत अशें केन्नाच दिसूंक ना.
९:३४ पूण फरीसी लोकांनी म्हणलें, तो भुतांखेतांक भायर काडटा
सैतानांचो आस्पाव जाता.
9:35 जेजू सगळ्या शारांनी आनी गांवांनी भोंवून तांच्या गांवांनी शिकयतालो
सभाघरांनी आनी राज्याची सुवार्तेची प्रचार करून आनी सगळ्यांक बरे करप
लोकांमदीं दुयेंस आनी दर एक रोग.
9:36 पूण लोकांक पळेवन ताका तांचेर दया आयलो.
कारण ते बेसुद जाले आनी ना आशिल्ल्या मेंढरां भशेन शिंपडले
गोठाण करपी.
9:37 तेन्ना ताणें आपल्या शिसांक म्हळें: कापणी खरेंच भरपूर आसा, पूण
मजूर उणे आसात;
9:38 ताका लागून तुमी कापणीच्या प्रभूक मागणें करात, तो धाडटलो
मजूर ताच्या कापणींत घालतात.