मॅथ्यू हांणी केला ९:१ तो तारवांत बसलो आनी उदकांतल्यान वचून आपल्याच शारांत आयलो. ९:२ आनी पळे, तांणी एक पक्षाघाती मनीस ताचे कडेन हाडलो, तो एक खाट: आनी जेजून तांचो भावार्थ पळोवन पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक म्हणलें; पूत, २. बऱ्या उमेदीन रावचें; तुजीं पात्कां तुका माफ जालीं. ९:३ आनी पळे, कांय शास्त्रज्ञांनी भितरल्यान म्हणलें: हो मनीस निंदा करता. 9:4 जेजून तांचे विचार जाणून म्हणलें: कित्याक तुमी तुमच्या मनांत वायट समजतात काळजां? ९:५ कित्याक, तुज्या पात्कां माफ जाल्यात म्हण म्हणप सोंपें आसा; वा म्हणणें, २. उठ, आनी चलप? ९:६ पूण मनशाच्या पुताक पृथ्वीचेर माफ करुंक शक्त आसा हें तुमकां कळचें म्हणून पाप करता, (तेन्ना तो पक्षाघाती दुयेंतीक म्हणटा: उठ, तुजी खाट उखल; आनी तुज्या घरांत वच. 9:7 तो उठून आपल्या घरा गेलो. 9:8 पूण लोकांनी तें पळोवन अजाप जालें आनी देवाची महिमा केली, जीं मनशांक अशी सत्ता दिली आशिल्ली. 9:9 जेजू थंयच्यान भायर सरताना, ताका मातेव नांवाचो एक मनीस दिसलो. रिती मेळ्ळ्यार बसून ताणें ताका म्हळें: “म्हज्या फाटल्यान वच.” आनी तो उठलो आनी ताच्या फाटल्यान गेलो. ९:१० जेजू घरांत जेवणा वेळार बसताना, जायते जाण पळे करदाते आनी पापी येवन ताचे आनी ताच्या शिश्यां वांगडा बसले. 9:11 फरीसी लोकांनी तें पळोवन ताच्या शिसांक म्हळें: कित्याक जेवता तुमचो स्वामी करदात्यां वांगडा आनी पातक्यां कडेन? 9:12 पूण जेजून तें आयकून तांकां म्हळें: “आवश्यक गरज आशिल्ल्यांक.” वैज न्हय, पूण दुयेंत आशिल्ले. 9:13 पूण तुमी वचून शिकात, हाचो अर्थ कितें, म्हाका दया मेळटली, पूण ना बळी: कित्याक हांव नितीमानांक आपोवंक आयलां, पूण पापी लोकांक आपोवंक आयलां पश्चात्ताप करप. ९:१४ तेदनां जुांवाचे शिश्य ताचे कडेन आयले आनी म्हणपाक लागले: आमी आनी लोक कित्याक करतात फरीसी उपास करतात, पूण तुजे शिश्य उपास करतात ना? 9:15 जेजून तांकां म्हळें: न्हवऱ्याच्या कुडींतलीं भुरगीं शोक करुंक शकतात, जशें जो मेरेन न्हवरो तांचे वांगडा आसता? पूण दीस येतले, जेन्ना... न्हवरो तांकां काडून घेतलो आनी मागीर ते उपास करतले. 9:16 कोणूच पोरन्या कपड्याक नव्या कपड्याचो कुडको घालना, ताचे खातीर भरपाक घालतात तो कपड्यांतल्यान घेता आनी भाडें जाता वायट. 9:17 आनी मनीस पोरन्या बाटल्यांनी नवो सोरो घालना, नाजाल्यार बाटली मोडटात. सोरो सोंपता आनी बाटली ना जातात, पूण तातूंत नवो सोरो घालतात नव्या बाटल्यांनी घालतात आनी दोनूय सांबाळून दवरतात. 9:18 तांकां हीं गजाली उलयताना पळे, एक मनीस आयलो राज्यकर्त्यान ताची उपासना करून म्हणलें, म्हजी धूव आतां लेगीत मेल्ली येवन तिचेर हात घाल, आनी ती जिवी जातली. 9:19 जेजू उठलो आनी ताच्या फाटल्यान गेलो आनी ताचे शिश्यय तशेंच गेले. 9:20 आनी पळे, एक बायल बारा रगताच्या स्त्रावाक लागून दुयेंत आशिल्ली वर्सां, ताच्या फाटल्यान येवन ताच्या वस्त्राच्या कांठाक हात लायलो. 9:21 कित्याक तिणें मनांत म्हणलें, ताच्या वस्त्राक हात लायल्यार हांव आसतलों पुराय. 9:22 पूण जेजून ताका घुंवडायलो आनी तिका पळोवन ताणें म्हणलें: “धूव, जा!” बऱ्या सोयीचें; तुज्या भावार्थान तुका बरे केला. आनी ती बायल तयार जाली त्या तासा सावन पुराय. 9:23 जेजू राज्यकर्त्याच्या घरांत भितर सरलो आनी वाजोवप्यांक आनी... आवाज करपी लोक, . ९:२४ ताणें तांकां म्हणलें, जागो दिव, कित्याक दासी मेल्ली ना, पूण न्हिदिल्ली आसा. आनी तांकां तिरस्कार करपाक हांसले. 9:25 पूण लोकांक भायर काडले उपरांत तो भितर सरलो आनी तिका धरली हात, आनी दासी उठली. 9:26 आनी ताची कीर्त त्या सगळ्या देशांत पातळ्ळी. 9:27 जेजू थंयच्यान भायर सरलो तेन्ना दोन कुड्डे ताचे फाटल्यान रडत आनी... म्हणत: दावीदाचो पूत, आमची दया कर. 9:28 तो घरांत भितर सरलो तेन्ना कुड्डे ताचे कडेन आयले आनी जेजून तांकां म्हळें: “हांव हें करुंक शकता म्हळ्ळें तुमकां विस्वास आसा? तांणी म्हणलें ताका, हय, प्रभू. 9:29 तेदनां ताणें तांच्या दोळ्यांक हात लायलो आनी म्हणलें, “तुमच्या भावार्था प्रमाणें जावं.” तूं. ९:३० आनी तांचे दोळे उगडले; आनी जेजून तांकां खर आज्ञा केली: “पळयात.” कोणाकच तें कळना अशें. 9:31 पूण ते गेले उपरांत, त्या सगळ्या गजालींनी ताची नामना पातळायली देश. 9:32 भायर सरतना, तांणी ताचे कडेन एक मुको हाडलो एक सैतान. 9:33 सैतानाक भायर काडलो तेन्ना मुके उलयले आनी लोकांनीं उलोवप केलें आश्चर्यचकित जावन म्हणलें, इज्रायलांत अशें केन्नाच दिसूंक ना. ९:३४ पूण फरीसी लोकांनी म्हणलें, तो भुतांखेतांक भायर काडटा सैतानांचो आस्पाव जाता. 9:35 जेजू सगळ्या शारांनी आनी गांवांनी भोंवून तांच्या गांवांनी शिकयतालो सभाघरांनी आनी राज्याची सुवार्तेची प्रचार करून आनी सगळ्यांक बरे करप लोकांमदीं दुयेंस आनी दर एक रोग. 9:36 पूण लोकांक पळेवन ताका तांचेर दया आयलो. कारण ते बेसुद जाले आनी ना आशिल्ल्या मेंढरां भशेन शिंपडले गोठाण करपी. 9:37 तेन्ना ताणें आपल्या शिसांक म्हळें: कापणी खरेंच भरपूर आसा, पूण मजूर उणे आसात; 9:38 ताका लागून तुमी कापणीच्या प्रभूक मागणें करात, तो धाडटलो मजूर ताच्या कापणींत घालतात.