• फाटीं


• साइट घर

मार्क
14:1 दोन दिसांनी पास्कोची परब आनी खमीर नाशिल्ल्या भाकरीची परब जाली.
आनी मुखेल याजक आनी शास्त्रज्ञ ताका कसो घेवन वचूंक सोदतात
क्राफ्ट करून ताका मरण हाडलो.
14:2 पूण तांणी म्हणलें: सणाच्या दिसा न्हय, नाजाल्यार बोवाळ जावंक ना
लोक.
14:3 कुश्ठरोगी सिमोनाच्या घरांत बेथानींत आसतना, तो जेवणा वेळार बसतालो.
थंय एक बायल आयली, तिचे कडेन स्पायकनार्डाच्या मलमाची अलाबास्टर पेटी आशिल्ली खूब
मोलादीक; आनी तिणें पेटी मोडून ताचे तकलेर ओतली.
14:4 कांय जाण मनांत राग आयलो आनी म्हणपाक लागले.
मलमाचो हो कोयर कित्याक केलो?
14:5 कित्याक तें तीनशें पेन्स परस चड मोलान विकलें आनी मेळूंक शकतालें
गरीबांक दिल्लें आसा. आनी ते तिचे आड गुरगुरले.
14:6 जेजून म्हणलें, “तिका सोडून दिवची; तुमी तिका कित्याक त्रास दितात? तिणें अ
म्हजेर बरें काम.
14:7 कित्याक तुमच्या वांगडा गरीब लोक सदांच आसतात आनी तुमकां जाय तेन्ना तुमी करपाक शकतात
तांकां बरें, पूण म्हाका तुमकां सदांच ना.
14:8 तिणें आपल्याक शक्य तें केलां, म्हज्या कुडीक अभिषेक करुंक ती आदीं आयल्या
पुरप हें काम.
14:9 हांव तुमकां खरेंच सांगतां, जंय जंय हें सुवार्तेचें प्रचार जातलें
सगळ्या संवसारांत तिणें केल्लें हेंय सांगतले
of तिच्या यादस्तीक म्हणून.
14:10 बारा लोकां मदलो एक जुदास इस्करियोत मुखेल याजकां कडेन गेलो
ताचो तांकां विश्वासघात कर.
14:11 तें आयकून तांकां खोशी जाली आनी ताका पयशे दिवपाचें उतर दिलें.
आनी सोयीस्करपणान ताचो विश्वासघात कसो करूं येता तें ताणें सोदलें.
14:12 आनी खमीर नाशिल्ल्या भाकरीच्या पयल्या दिसा, जेन्ना तांणी पास्काचो उत्सव मारलो.
ताच्या शिश्यांनी ताका म्हळें: आमी खंय वचून तें तयार करुंक तुका जाय
तुका पास्को खावंक मेळटा?
14:13 ताणें आपल्या दोन शिश्यांक धाडून तांकां म्हळें: “तुमी वच.”
शारांत भितर सरतलो आनी थंय तुमकां मेळटलो एक मनीस एक घडो घेवन
उदक: ताच्या फाटल्यान.
14:14 आनी तो खंय भितर सरतलो, तुमी घराच्या मालकाक म्हणात: The
मास्तर म्हणटा, सोयऱ्यांचो कोठरो खंय आसा, जंय हांव पास्को खातलों
म्हज्या शिश्यां वांगडा?
14:15 आनी तो तुमकां एक व्हडली वयली कुडी दाखयतलो, ती सज्ज आनी तयार केल्ली
आमकां तयार करात.
14:16 ताचे शिश्य भायर सरून शारांत आयले आनी ताचे सारके मेळ्ळे
तांकां सांगिल्लें आनी तांणी पास्को तयार केलो.
14:17 सांजवेळार तो बारा जाणां वांगडा येता.
14:18 ते बसून जेवताना जेजून म्हणलें, “हांव तुमकां खरेंच सांगतां, एकलो
म्हजे वांगडा जेवपी तूं म्हाका विश्वासघात करतलो.
14:19 ते दुख्खी जावंक लागले आनी ताका एक एक करून म्हणपाक लागले: हांव?
आनी दुसर् यान म्हणलें, हांव?
14:20 ताणें तांकां जाप दिली, “बारा मदलो एक, तो
म्हजे वांगडा डिशांत बुडटा.
14:21 मनशाचो पूत खरेंच वता, जशें ताचे विशीं बरयलां, पूण ताका वायट
मनशाच्या पुताचो विश्वासघात जाल्लो मनीस! त्या मनशाक बरें आशिल्लें जर तो
केन्नाच जल्मल्लो नाशिल्लो.
14:22 ते जेवताना जेजून भाकरी घेतली आनी आशीर्वाद दिलो आनी तो मोडलो आनी...
तांकां दिलो आनी म्हणलें, घेयात, खा, हें म्हजें कूड.
14:23 ताणें तो पेलो घेतलो आनी उपकार मानून तांकां दिलो.
आनी ते सगळे तातूंतल्यान पियेले.
14:24 ताणें तांकां म्हळें, “हें म्हजें नव्या कराराचें रगत, जें आसा.”
जायत्या जाणांक शेड.
14:25 हांव तुमकां खरेंच सांगतां, द्राक्षवेलीचें फळ हांव आनीक पियेवचो ना.
त्या दिसा मेरेन हांव देवाच्या राज्यांत तें नवें पितां.
14:26 ते उपरांत एक स्तोत्र गावन ऑलिव्ह पर्वताचेर भायर सरले.
14:27 जेजून तांकां म्हणलें, “तुमी सगळ्यांक म्हजे खातीर हें वायट दिसतलें.”
रात: कित्याक बरयलां: गोठाणीक हांव मारतलों आनी मेंढरां मारतलीं
शिंपडून वचप.
14:28 पूण हांव जिवंत जाल्या उपरांत, हांव तुमच्या मुखार गॅलीलांत वचतलों.
14:29 पूण पेद्रू ताका म्हळें: सगळ्यांक वायट दिसतलें तरी हांव ना.
14:30 जेजून ताका म्हळें, “हांव तुका खरेंच सांगतां, आयज, इ.स
आज रातीं कोंबडो दोन फावटीं कावळो करचे पयलीं तूं म्हाका तीन फावटीं नाकारतलो.
14:31 पूण ताणें आनीक खरपणान सांगलें: हांव तुज्या वांगडा मरतलों जाल्यार हांव मरचो ना
खंयच्याय तरेन तुका नाकार. तशेंच तांणी सगळ्यांनीय सांगलें.
14:32 ते गेत्सेमानी नांवाच्या जाग्यार पावले आनी ताणें आपल्याक सांगलें
शिश्य, हांव मागणें करतना तुमी हांगा बसात.
14:33 तो पेद्रू, जाकोब आनी जुांवाक आपल्या वांगडा व्हरून दुखपाक लागलो
आश्चर्यचकित जावन, आनी खूब जड जावंक;
14:34 आनी तांकां म्हणलें, म्हजो जीव मरणा मेरेन दुख्खी जाला
हांगा, आनी पळयात.
14:35 तो मात्सो फुडें वचून जमनीर पडलो आनी मागणें केलें.
शक्य आसलें जाल्यार ताचे कडल्यान ती तास वचूं येताली.
14:36 ताणें म्हणलें, “अब्बा, बापूय, तुका सगळें शक्य आसा; काडून घेवप
हो पेलो म्हजे कडल्यान: तरी म्हाका जाय तें न्हय, पूण तुका जाय तें.
14:37 तो येवन तांकां न्हिदिल्ले मेळ्ळे आनी पेद्रूक म्हळें: सायमन.
तूं न्हिदिल्लो? एक वर तुका पळेवंक मेळ्ळें ना?
14:38 तुमी जागृत आनी मागणें करात, तुमी प्रलोभनांत वचूंक नाकात. आत्मो खरेंच आसा
तयार, पूण मांस दुबळें आसता.
14:39 परतून तो गेलो आनी मागणें केलें आनी तींच उतरां उलयलीं.
14:40 परत येतकच तांकां परतून न्हिदिल्ले मेळ्ळे, (कारण तांचे दोळे आशिल्ले
जड,) ताका कितें जाप दिवची तें तांकां कळना.
14:41 तिसरे खेपे येवन तांकां म्हळें: आतां न्हिदेंत राव आनी
विसव घे: पुरो, तास आयला; पळय, मनशाचो पूत
पातकांच्या हातांत विश्वासघात जाता.
14:42 उठ, आमी वचूंया; पळे, जो म्हाका विश्वासघात करता तो लागीं आसा.
14:43 तो अजून उलयताना, बारा लोकां मदलो एक जुदास आयलो.
आनी ताचे वांगडा मुखेल्या कडल्यान तलवारी आनी दांडे घेवन व्हड गर्दी
याजक आनी शास्त्रज्ञ आनी जाण्टे.
14:44 ताका विश्वासघात करपी मनशान तांकां एक चिन्न दिल्लें, “हांव कोणाकूय.”
चुंबन घेतलो, तोच तो; ताका घेवन, सुरक्षीतपणान व्हरून व्हरून दवरात.
14:45 येतकच तो रोखडोच ताचे कडेन वचून म्हणटा:
मास्तर, मास्तर; आनी ताका चुंबन घेतलें.
14:46 आनी तांणी ताचेर हात घालून ताका धरलो.
14:47 थंय उबें आशिल्ल्यां मदल्या एका मनशान तलवार काडली आनी ताणें एका नोकराक मारलो
मुखेल याजक आनी ताचो कान कापून उडयलो.
14:48 जेजून तांकां जाप दिली, “तुमी भायर आयल्यात, जशें अ
चोर, तलवारी आनी दांड घेवन म्हाका व्हरपाक?
14:49 हांव दर दिसा देवळांत तुमचे वांगडा शिकयतालो आनी तुमी म्हाका धरलो ना
शास्त्रां पूर्ण जावंक जाय.
14:50 ते सगळे ताका सोडून पळून गेले.
14:51 ताचे फाटल्यान एक तरणाटो, तागडेचो कपडो घालून आयलो
ताच्या नग्न आंगाविशीं; तरणाट्यांनी ताका धरलो.
14:52 तागडेचो कपडो सोडून तांकां नग्न पळून गेलो.
14:53 ते जेजूक मुखेल याजकाच्या कडेन व्हरून ताचे वांगडा जमले
सगळे मुखेल याजक आनी जाण्टे आनी शास्त्रज्ञ.
14:54 पेद्रू ताच्या फाटल्यान पयस, उंचल्या राजवाड्यांत गेलो
याजक: आनी तो नोकरां वांगडा बसून उज्याक उबें रावलो.
14:55 आनी मुखेल याजक आनी सगळ्या मंडळान ताचे आड गवाय मागली
जेजूक ताका मरण हाडपाक; आनी एकूय मेळूंक ना.
14:56 कित्याक जायत्या जाणांनी ताचेर खोटी गवाय दिली, पूण तांची गवाय मान्य जाली ना
एकठांय.
14:57 आनी कांय जाण उठले आनी ताचेर खोटी गवाय दिली.
14:58 ताणें म्हणिल्लें आमी आयकलें, हातांनी तयार केल्लें हें देवूळ हांव नश्ट करतलों.
आनी तीन दिसां भितर हांव हातबगर तयार केल्लो दुसरो बांदतलों.
14:59 पूण तशेंच तांची साक्षी एकठांय मान्य जाली ना.
14:60 तेदनां मुखेल याजक मदीं उबो रावून जेजूक विचारलें.
तूं कांयच जाप दिना? हे तुजे आड कितें गवाय दितात?
14:61 पूण ताणें शांत रावून कांयच जाप दिली ना. परतून मुखेल याजकान विचारलें
ताका म्हळें: “तुमी ख्रिस्त, धन्याचो पूत?”
14:62 जेजून म्हणलें, हांव आसां, आनी मनशाचो पूत तुमकां दिसतलें
सत्तेचो उजवो हात, आनी सर्गाच्या मेघांनी येवन.
14:63 तेदनां मुखेल याजक आपले कपडे फाडून म्हळें: आमकां कितें जाय
फुडले साक्षीदार?
14:64 तुमी निंदा आयकल्या, तुमकां कितें दिसता? आनी सगळ्यांनी ताचो निशेध केलो
मरणाची गुन्यांवकार जावप.
14:65 आनी कांय जाण ताका थूकपाक लागले आनी ताचें तोंड धांपपाक लागले आनी ताका मारपाक लागले.
आनी ताका म्हणपाक, भाकीत कर, आनी नोकरांनी ताका मारलो
तांच्या हाताच्यो तळवे.
14:66 पेद्रू राजवाड्यांत सकयल आसतना, थंयची एक दासी आयली
मुखेल याजक: १.
14:67 पेद्रूक तापता तें पळोवन तिणें ताचे कडेन पळयलें आनी म्हणलें.
तूंय नासरेथच्या जेजू वांगडा आशिल्लो.
14:68 पूण ताणें न्हयकारलो आनी म्हणलें, “तुका कितें तें म्हाका खबर ना आनी म्हाका समजना.”
sayest अशें म्हण्टात. आनी तो वण्टीर भायर सरलो; आनी कोंब्याचो टोळो.
14:69 एक दासी ताका परत पळेलो आनी थंय उबे आशिल्ल्यांक म्हणपाक लागली: “हें.”
तातूंतलो एक.
14:70 आनी ताणें परतून तें न्हयकारलें. आनी थोड्याच काळा उपरांत, कुशीक उबे आशिल्ल्यांनी म्हणलें
परतून पेद्रूक, “तुमी तांचो एक, कित्याक तूं गॅलीलाचो.
आनी तुजें उलोवप ताका मान्य जाता.
14:71 पूण तो गाळी घालपाक लागलो आनी सोपूत घेवंक लागलो, “ह्या मनशा विशीं हांव वळखना.”
तुमी उलयतात.
14:72 आनी दुसरे खेपे कोंबडो कुरकुरीत करता. आनी पेद्रू त्या उतराचो उगडास आयलो
की जेजून ताका म्हळें: कोंबडो दोन फावटीं कावळो करचे पयलीं तूं म्हाका नाकारतलो
तीन फावटीं. आनी ताचेर विचार करतना तो रडलो.