मार्क
13:1 देवळांतल्यान भायर सरतना ताच्या एका शिश्यान ताका म्हळें.
मास्तर पळय हांगा कसले फातर आनी खंयच्यो इमारती आसात!
13:2 जेजून ताका जाप दिली, “तुका ह्यो व्हड इमारती दिसतात?
एक फातर दुसऱ्याचेर उरचो ना, जो उडोवंक ना
सकयल.
13:3 देवळाच्या मुखार ऑलिव्ह दोंगराचेर बसताना, पेद्रू
आनी जाकोब आनी जुांव आनी आंद्रेयांनी ताका खाजगी रितीन विचारलें.
13:4 सांगात, हीं गजाली केन्ना जातली? आनी कितें चिन्न आसतलें जेन्ना सगळे
ह्यो गजाली पुराय जातल्यो?
13:5 जेजून तांकां जाप दितना म्हणपाक लागलो, “कोण फटोवंक नाका म्हूण जतनाय घेयात.”
तूं:
13:6 कित्याक म्हज्या नांवान जायते जाण येतले, “हांव ख्रिस्त; आनी फटोवन उडयतलो
खुबशे.
13:7 जेन्नां तुमी झुजां आनी झुजाचीं उलोवपां आयकतले तेन्नां तुमी त्रासांत पडचे न्हय.
कारण अशीं गजालीं गरज आसूंक जाय; पूण शेवट अजून येवचो ना.
13:8 कित्याक राष्ट्र राष्ट्रा आड आनी राज्य राज्या आड उठतलें आनी
विंगड विंगड सुवातींनी भूंयकांप जातलो आनी दुकळ पडटलो
आनी संकश्टां: हीं दुख्खांचीं सुरवात.
13:9 पूण तुमी स्वताची जतनाय घेयात, कित्याक ते तुमकां मंडळां मुखार दवरतले;
आनी सभाघरांनी तुमकां मार दितले आनी तुमकां मुखार हाडटले
राज्यकर्ते आनी राजा म्हजे खातीर, तांचे आड गवाय दिवपा खातीर.
13:10 आनी सुवार्तेची खबर पयलीं सगळ्या राश्ट्रां मदीं उजवाडाक हाडची पडटली.
13:11 पूण जेन्ना ते तुमकां फुडें व्हरतले आनी तुमकां सोडून दितले तेन्नां, कांयच विचार करूंक नाकात
तुमी कितें उलयतले तें आदींच थारायनात, पूण
त्या वेळार तुमकां जें कितें मेळटलें तें तुमी उलोवचें, कित्याक तें न्हय
तुमी उलयतात, पूण पवित्र आत्मो.
13:12 आतां भाव भावाक मरणांत घालतलो आनी बापूय
पूत; आनी भुरगीं आपल्या आवय-बापाय आड उबीं रावतलीं आनी कारण जातलीं
तांकां मरण येवपाक.
13:13 म्हज्या नांवा खातीर तुमचो सगळ्या मनशांचो दुस्वास जातलो, पूण जो करपाक शकता
शेवटाक सोंसून राव, तोच तारण मेळटलो.
13:14 पूण जेन्नां दानीएलान सांगिल्लें उध्वस्त करपाचें घृणास्पद दिसतलें
संदेष्टो, जंय उबो रावना, (वाचपी ताका.”
समजून घेवचें,) मागीर जुदेयांतले लोक दोंगरांनी पळून वचूंक जाय.
13:15 घराच्या माथ्यार आशिल्ल्या मनशान घरांत देंवूंक नाकात आनी घरांत देंवूंक नाकात
ताच्या घरांतल्यान खंयचीय वस्त काडपाक तातूंत भितर सरात.
13:16 आनी शेतांत आशिल्ल्या मनशान आपलें घेवन वचूंक फावना
वस्त्र हें वस्त्र.
13:17 पूण गुरवार आशिल्ल्यांक आनी दुदाक धरपी लोकांक वायट
दीस!
13:18 तुमचें पळून वचप गिमाच्या दिसांनी जावचें न्हय म्हूण तुमी मागणें करतात.
13:19 कित्याक त्या दिसांनी त्रास जातले, जें दुख्ख 13:19 सावन जालें ना
देवान ह्या काळामेरेन निर्माण केल्ल्या सृश्टीची सुरवात, तशेंच
आसतलें.
13:20 आनी प्रभून ते दीस ल्हान केल्ले बगर, कोणूच मास जावंक फावना
वाचयलो, पूण वेंचून काडिल्ल्या लोकां खातीर ताणें तांकां ल्हान केला
दीस.
13:21 आनी मागीर कोणेंय तुमकां म्हणटलो: पळय, हांगा ख्रिस्त आसा; वा, पळय, तो आसा
तेवटेन; ताचेर विस्वास दवरूं नाकात:
13:22 कित्याक खोटे क्रिस्त आनी खोटे संदेष्टे जिवंत जातले आनी चिन्नां दाखयतले
आनी अजापां करतात, शक्य आसलें जाल्यार वेंचून काडिल्ल्यांक लेगीत फटोवंक.
13:23 पूण तुमी जतनाय घेयात, पळय, हांवें तुमकां सगळें सांगलां.
13:24 पूण त्या दिसांनी त्या संकश्टा उपरांत सुर्याक काळोख जातलो.
आनी चंद्र तिका उजवाड दिवचो ना,
13:25 आनी सर्गाचीं नखेत्रां आनी सर्गार आशिल्लीं शक्तीं पडटलीं
हालोवंक जाय.
13:26 मागीर ते मनशाचो पूत मेघां भितर व्हड प्रमाणांत येताना पळेतले
शक्त आनी वैभव.
13:27 मागीर तो आपल्या देवदूतांक धाडटलो आनी आपल्या वेंचून काडिल्ल्यांक एकठांय करतलो
चार वाऱ्यापसून, धर्तरेच्या निमाण्या भागांतल्यान ते
स्वर्गाचो सगळ्यांत चड भाग.
13:28 आतां अंजीराच्या झाडाची एक बोधकथा शिकात; जेन्ना तिचो फांटो अजून कोमल आसता, आनी
पानां काडटा, उमास लागीं पावला हें तुमकां खबर आसा.
13:29 तशें तुमींय तशें घडटा तें पळेतले तेन्नां कळचें
दारांनी लेगीत लागीं आसा अशें.
13:30 हांव तुमकां खरेंच सांगतां, ही पिळगी सगळ्यां मेरेन वचची ना
हीं कामां करचीं.
13:31 सर्ग आनी धर्तरी वचतली, पूण म्हजीं उतरां वचचीं नात.
13:32 पूण त्या दिसा आनी त्या वेळा विशीं कोणाकूच खबर ना, देवदूतांक खबर ना
सर्गार आसात, पूत न्हय, पूण बापूय.
13:33 तुमी सावधान रावात, जागृत रावात आनी मागणें करात, कित्याक वेळ केन्ना येतलो तें तुमकां खबर ना.
13:34 कित्याक मनशाचो पूत पयस वचपी मनशा सारको, जो आपल्या घरांतल्यान भायर सरता.
आनी आपल्या नोकरांक आनी दरेकल्याक आपलें काम आनी
पोर्टराक पळोवपाची आज्ञा दिली.
13:35 देखून तुमी जागृत रावात, कित्याक घरांतलो मालक केन्ना येतलो तें तुमकां कळना.
सांजवेळा, वा मध्यान रात, वा कोंबडी वाजतना वा सकाळीं.
13:36 अचकीत येवन तो तुका न्हिदिल्लो मेळचो न्हय.
13:37 आनी हांव तुमकां जें सांगतां तें सगळ्यांक सांगतां, जागृत.