मार्क 12:1 तेदनां तो तांकां बोधकथांनी उलोवंक लागलो. एका खाशेल्या मनशान अ द्राक्षमळ्याक बांदून, सोऱ्याच्या मळ्याक एक सुवात खणली. आनी एक गोपुर बांदलो आनी तो शेतकारांक सोडलो आनी पयस गेलो देश. 12:2 त्या वेळार ताणें शेतकारांक एक नोकर धाडलो, ताका मेळचो म्हणून द्राक्षमळ्यांतलें फळ शेतकारांकडल्यान मेळचें. 12:3 तांणी ताका धरलो आनी ताका मारलो आनी ताका रितो धाडलो. 12:4 ताणें परतून तांकां आनीक एक नोकर धाडलो; आनी ताचेर तांणी उडयले फातर घालून ताचे तकलेक जखमी करून ताका लजयेक धाडलो हाताळ्ळें. 12:5 आनी परतून ताणें दुसर् याक धाडलो; ताका तांणी मारलो आनी हेर जायत्यांक; मार मारप कांय जाणांक, आनी कांय जाणांक मारून उडोवप. 12:6 ताका अजून एक पूत, ताचो बरोच प्रिय, ताका निमाणे धाडलो तांकां म्हणलें, ते म्हज्या पुताक आदर करतले. 12:7 पूण ते शेतकारांनी आपसांत म्हणलें: हो वारसदार; येणें, कर आमी ताका मारतात आनी वारसो आमचें जातलें. 12:8 तांणी ताका धरून मारलो आनी द्राक्षमळ्यांतल्यान भायर काडलो. 12:9 द्राक्षमळ्याचो स्वामी कितें करतलो? तो येतलो आनी शेतकारांक नाश कर आनी द्राक्षमळे दुसऱ्यांक दितले. 12:10 आनी तुमी हें शास्त्र वाचूंक ना; फातर जो बांदकाम करपी नाका म्हणलें कोनशाचें मुखेली जाता: 12:11 हें प्रभूचें केल्लें, आनी तें आमच्या नदरेंत अजापीत करपी? 12:12 ते ताका धरपाक सोदताले, पूण लोकांक भियेले, कारण तांकां खबर आशिल्लें ताणें तांचे आड ही बोधकथा सांगली आनी ते ताका सोडून गेले तांची वाट. 12:13 आनी तांणी ताचे कडेन कांय फरीसी आनी हेरोदियनांक धाडून ताच्या उतरांनी ताका धरप. 12:14 येतकच ते ताका म्हणटाले, “गुरू, तूं हें आमी जाणात.” खरे, आनी कोणाचीच काळजी ना, कारण तूं मनशाक पळयना मनशांक, पूण देवाची वाट खऱ्यांनीच शिकयतात: कर दिवप योग्य आसा काय? सीझराक, काय ना? 12:15 आमी दितले काय दिवचे नात? पूण तो तांचो पाखंड जाणून, तांकां म्हणलें, तुमी म्हाका कित्याक परिक्षा दितात? म्हाका एक पेनी हाडून, म्हाका तें पळोवंक मेळचें. 12:16 आनी तांणी तें हाडलें. ताणें तांकां म्हळें: ही प्रतिमा कोणाची आनी सुपरस्क्रिप्शन? तांणी ताका म्हळें: सीझराचें. 12:17 जेजून तांकां जाप दिली, “आसातां तीं सीझराक दिवचीं.” सीझराचीं आनी देवाचीं वस्तू देवा कडेन. आनी तांकां अजाप जालें तो. 12:18 मागीर सदुकी लोक ताचे कडेन येतात, जे म्हणटात, पुनर्जिवंतपण ना; आनी तांणी ताका विचारलें. 12:19 गुरू, मोयजेसान आमकां बरयलां, मनशाचो भाव मेलो आनी ताची बायल सोडून गेली ताच्या फाटल्यान आनी भुरगीं सोडचीं न्हय, ताच्या भावाक ताचीं घेवंक बायलेक आनी ताच्या भावाक बीं उबार. 12:20 सात भाव आशिल्ले आनी पयल्यान बायलेक घेतली आनी मरत गेलो बीं ना. 12:21 दुसर् यान तिका धरली आनी मेली आनी ताणें कसलेंच बीं सोडलें ना तिसरें तशेंच. 12:22 सात जाणांक ती मेळ्ळी, पूण तांकां बीं सोडलें ना, निमाणें ती बायल मेली लेगीत. 12:23 ताका लागून पुनर्जिवंतपणांत, जेन्ना ते जिवंत जातले, तेन्ना कोणाची बायल जातली ती तांचे मदली आसूं? कारण सात जाणांक तिची बायल जाली. 12:24 जेजून तांकां जाप दिली, “तुमी चुकनात काय? शास्त्रां आनी देवाचें बळगें कळना? 12:25 कित्याक ते मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जातले तेन्ना ते लग्न जायनात आनी नात लग्नांत दिल्लें; पूण सर्गार आशिल्ल्या देवदूतां सारके आसात. 12:26 आनी मेल्ल्या मनशां विशीं, ते जिवंत जातात, हाचे विशीं तुमी पुस्तकांत वाचूंक ना? मोयजेसाचो, कसो झाडार देवान ताका सांगलें, हांव ताचो देव अब्राहम आनी इसहाकाचो देव आनी जाकोबाचो देव? 12:27 तो मेल्ल्या मनशांचो देव न्हय, पूण जिवंतांचो देव व्हडलीशी चूक करप. 12:28 तेदनां एक शास्त्रज्ञ आयलो आनी तांकां एकठांय वाद घालताना आयकलो. आनी ताणें तांकां बरी जाप दिल्या हें जाणून ताका विचारलें, “खंयचें सगळ्यांत पयली आज्ञा? 12:29 जेजून ताका जाप दिली, “सगल्या आज्ञां मदली पयली आज्ञा म्हळ्यार: आयक, हे.” इझ्राएल; आमचो सर्वेस्पर देव एकूच प्रभु: 12:30 आनी तुज्या सर्वेस्पर देवाचो तुज्या सगळ्या काळजान आनी सगळ्यांनी मोग कर तुज्या जिवाक आनी तुज्या सगळ्या मनान आनी सगळ्या बळग्यान: हें पयली आज्ञा. 12:31 आनी दुसरें अशें, म्हणल्यार, तुज्या शेजाऱ्याचो जसो मोग करचो स्वताक. ह्यां परस व्हडली आज्ञा ना. 12:32 तेदनां शास्त्रज्ञान ताका म्हळें: बरें, गुरू, तुवें खरें सांगलां. कित्याक देव एकूच आसा; आनी ताचे बगर दुसरो कोणूच ना: 12:33 आनी ताचो मोग सगळ्या काळजान आनी सगळ्या समजून घेवप आनी सगळ्या जिवान आनी सगळ्या बळग्यान आनी शेजाऱ्याचो मोग करपाक स्वता प्रमाण, सगळ्या पुराय होमबळी आनी बळीं परस चड आसा. 12:34 जेजून आपूण बुद्धीन जाप दितां तें पळोवन ताका म्हळें: “तुमी.” देवाच्या राज्या पासून पयस ना कला. आनी ताचे उपरांत खंयच्याच मनशान ताका विचारपाचें धाडस केलें ना खंयचोय प्रस्न. 12:35 देवळांत शिकयतना जेजून जाप दिली: “कशें म्हणटात ख्रिस्त दावीदाचो पूत अशें शास्त्रज्ञ? 12:36 कित्याक दावीदान स्वता पवित्र आत्म्यान म्हळें: सर्वेस्परान म्हज्या प्रभूक म्हळें: बस तुज्या दुस्मानांक तुजें पांयतणां करुंक जाय मेरेन तूं म्हज्या उजव्या हातांत. 12:37 ताका लागून दावीद ताका प्रभु म्हणटा; आनी तो मागीर ताचो पूत खंयच्यान? आनी सामान्य लोकांनी ताका खोशीन आयकलें. 12:38 ताणें आपल्या शिकवणांत तांकां म्हळें: मोग करपी शास्त्रज्ञां पासून सावधान रावचें लांब कपडे घालून वचप आनी बाजारांत नमस्कार करपाचो मोग करप, 12:39 आनी सभाघरांनी मुखेल आसनां आनी वयल्या कुडींनी 12:39 मेजवानी: १. 12:40 जे विधवांचीं घरां खातात आनी नाटका खातीर लांब मागणें करतात: हीं चड शाप मेळटलो. 12:41 जेजू खजिन्याच्या मुखार बसून लोक कशे उडयतात तें पळेलो पयशे खजिन्यांत घालतात आनी जायत्या गिरेस्तांनी खूब पयशे घाले. 12:42 एक गरीब विधवा आयली आनी तिणें दोन कुडके घाले, जे... एक फार्टिंग करप. 12:43 ताणें आपल्या शिसांक आपयले आनी तांकां म्हळें: “हांव खरेंच सांगतां.” तुमकां, ह्या गरीब विधवेन सगळ्यां परस चड भितर घालां खजिन्यांत घालून दिल्या: 12:44 कित्याक तांणी आपल्या भरपूरपणांतल्यान उडयले; पूण तिच्या गरजेच्या तिणें केलें तिचे कडेन आशिल्लें सगळें, आपलें सगळें जिवीत लेगीत घालून दिलें.