मार्क
12:1 तेदनां तो तांकां बोधकथांनी उलोवंक लागलो. एका खाशेल्या मनशान अ
द्राक्षमळ्याक बांदून, सोऱ्याच्या मळ्याक एक सुवात खणली.
आनी एक गोपुर बांदलो आनी तो शेतकारांक सोडलो आनी पयस गेलो
देश.
12:2 त्या वेळार ताणें शेतकारांक एक नोकर धाडलो, ताका मेळचो म्हणून
द्राक्षमळ्यांतलें फळ शेतकारांकडल्यान मेळचें.
12:3 तांणी ताका धरलो आनी ताका मारलो आनी ताका रितो धाडलो.
12:4 ताणें परतून तांकां आनीक एक नोकर धाडलो; आनी ताचेर तांणी उडयले
फातर घालून ताचे तकलेक जखमी करून ताका लजयेक धाडलो
हाताळ्ळें.
12:5 आनी परतून ताणें दुसर् याक धाडलो; ताका तांणी मारलो आनी हेर जायत्यांक; मार मारप
कांय जाणांक, आनी कांय जाणांक मारून उडोवप.
12:6 ताका अजून एक पूत, ताचो बरोच प्रिय, ताका निमाणे धाडलो
तांकां म्हणलें, ते म्हज्या पुताक आदर करतले.
12:7 पूण ते शेतकारांनी आपसांत म्हणलें: हो वारसदार; येणें, कर
आमी ताका मारतात आनी वारसो आमचें जातलें.
12:8 तांणी ताका धरून मारलो आनी द्राक्षमळ्यांतल्यान भायर काडलो.
12:9 द्राक्षमळ्याचो स्वामी कितें करतलो? तो येतलो आनी
शेतकारांक नाश कर आनी द्राक्षमळे दुसऱ्यांक दितले.
12:10 आनी तुमी हें शास्त्र वाचूंक ना; फातर जो बांदकाम करपी
नाका म्हणलें कोनशाचें मुखेली जाता:
12:11 हें प्रभूचें केल्लें, आनी तें आमच्या नदरेंत अजापीत करपी?
12:12 ते ताका धरपाक सोदताले, पूण लोकांक भियेले, कारण तांकां खबर आशिल्लें
ताणें तांचे आड ही बोधकथा सांगली आनी ते ताका सोडून गेले
तांची वाट.
12:13 आनी तांणी ताचे कडेन कांय फरीसी आनी हेरोदियनांक धाडून
ताच्या उतरांनी ताका धरप.
12:14 येतकच ते ताका म्हणटाले, “गुरू, तूं हें आमी जाणात.”
खरे, आनी कोणाचीच काळजी ना, कारण तूं मनशाक पळयना
मनशांक, पूण देवाची वाट खऱ्यांनीच शिकयतात: कर दिवप योग्य आसा काय?
सीझराक, काय ना?
12:15 आमी दितले काय दिवचे नात? पूण तो तांचो पाखंड जाणून,
तांकां म्हणलें, तुमी म्हाका कित्याक परिक्षा दितात? म्हाका एक पेनी हाडून, म्हाका तें पळोवंक मेळचें.
12:16 आनी तांणी तें हाडलें. ताणें तांकां म्हळें: ही प्रतिमा कोणाची आनी
सुपरस्क्रिप्शन? तांणी ताका म्हळें: सीझराचें.
12:17 जेजून तांकां जाप दिली, “आसातां तीं सीझराक दिवचीं.”
सीझराचीं आनी देवाचीं वस्तू देवा कडेन. आनी तांकां अजाप जालें
तो.
12:18 मागीर सदुकी लोक ताचे कडेन येतात, जे म्हणटात, पुनर्जिवंतपण ना;
आनी तांणी ताका विचारलें.
12:19 गुरू, मोयजेसान आमकां बरयलां, मनशाचो भाव मेलो आनी ताची बायल सोडून गेली
ताच्या फाटल्यान आनी भुरगीं सोडचीं न्हय, ताच्या भावाक ताचीं घेवंक
बायलेक आनी ताच्या भावाक बीं उबार.
12:20 सात भाव आशिल्ले आनी पयल्यान बायलेक घेतली आनी मरत गेलो
बीं ना.
12:21 दुसर् यान तिका धरली आनी मेली आनी ताणें कसलेंच बीं सोडलें ना
तिसरें तशेंच.
12:22 सात जाणांक ती मेळ्ळी, पूण तांकां बीं सोडलें ना, निमाणें ती बायल मेली
लेगीत.
12:23 ताका लागून पुनर्जिवंतपणांत, जेन्ना ते जिवंत जातले, तेन्ना कोणाची बायल जातली
ती तांचे मदली आसूं? कारण सात जाणांक तिची बायल जाली.
12:24 जेजून तांकां जाप दिली, “तुमी चुकनात काय?
शास्त्रां आनी देवाचें बळगें कळना?
12:25 कित्याक ते मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जातले तेन्ना ते लग्न जायनात आनी नात
लग्नांत दिल्लें; पूण सर्गार आशिल्ल्या देवदूतां सारके आसात.
12:26 आनी मेल्ल्या मनशां विशीं, ते जिवंत जातात, हाचे विशीं तुमी पुस्तकांत वाचूंक ना?
मोयजेसाचो, कसो झाडार देवान ताका सांगलें, हांव ताचो देव
अब्राहम आनी इसहाकाचो देव आनी जाकोबाचो देव?
12:27 तो मेल्ल्या मनशांचो देव न्हय, पूण जिवंतांचो देव
व्हडलीशी चूक करप.
12:28 तेदनां एक शास्त्रज्ञ आयलो आनी तांकां एकठांय वाद घालताना आयकलो.
आनी ताणें तांकां बरी जाप दिल्या हें जाणून ताका विचारलें, “खंयचें
सगळ्यांत पयली आज्ञा?
12:29 जेजून ताका जाप दिली, “सगल्या आज्ञां मदली पयली आज्ञा म्हळ्यार: आयक, हे.”
इझ्राएल; आमचो सर्वेस्पर देव एकूच प्रभु:
12:30 आनी तुज्या सर्वेस्पर देवाचो तुज्या सगळ्या काळजान आनी सगळ्यांनी मोग कर
तुज्या जिवाक आनी तुज्या सगळ्या मनान आनी सगळ्या बळग्यान: हें
पयली आज्ञा.
12:31 आनी दुसरें अशें, म्हणल्यार, तुज्या शेजाऱ्याचो जसो मोग करचो
स्वताक. ह्यां परस व्हडली आज्ञा ना.
12:32 तेदनां शास्त्रज्ञान ताका म्हळें: बरें, गुरू, तुवें खरें सांगलां.
कित्याक देव एकूच आसा; आनी ताचे बगर दुसरो कोणूच ना:
12:33 आनी ताचो मोग सगळ्या काळजान आनी सगळ्या समजून घेवप आनी
सगळ्या जिवान आनी सगळ्या बळग्यान आनी शेजाऱ्याचो मोग करपाक
स्वता प्रमाण, सगळ्या पुराय होमबळी आनी बळीं परस चड आसा.
12:34 जेजून आपूण बुद्धीन जाप दितां तें पळोवन ताका म्हळें: “तुमी.”
देवाच्या राज्या पासून पयस ना कला. आनी ताचे उपरांत खंयच्याच मनशान ताका विचारपाचें धाडस केलें ना
खंयचोय प्रस्न.
12:35 देवळांत शिकयतना जेजून जाप दिली: “कशें म्हणटात
ख्रिस्त दावीदाचो पूत अशें शास्त्रज्ञ?
12:36 कित्याक दावीदान स्वता पवित्र आत्म्यान म्हळें: सर्वेस्परान म्हज्या प्रभूक म्हळें: बस
तुज्या दुस्मानांक तुजें पांयतणां करुंक जाय मेरेन तूं म्हज्या उजव्या हातांत.
12:37 ताका लागून दावीद ताका प्रभु म्हणटा; आनी तो मागीर ताचो पूत खंयच्यान?
आनी सामान्य लोकांनी ताका खोशीन आयकलें.
12:38 ताणें आपल्या शिकवणांत तांकां म्हळें: मोग करपी शास्त्रज्ञां पासून सावधान रावचें
लांब कपडे घालून वचप आनी बाजारांत नमस्कार करपाचो मोग करप,
12:39 आनी सभाघरांनी मुखेल आसनां आनी वयल्या कुडींनी 12:39
मेजवानी: १.
12:40 जे विधवांचीं घरां खातात आनी नाटका खातीर लांब मागणें करतात: हीं
चड शाप मेळटलो.
12:41 जेजू खजिन्याच्या मुखार बसून लोक कशे उडयतात तें पळेलो
पयशे खजिन्यांत घालतात आनी जायत्या गिरेस्तांनी खूब पयशे घाले.
12:42 एक गरीब विधवा आयली आनी तिणें दोन कुडके घाले, जे...
एक फार्टिंग करप.
12:43 ताणें आपल्या शिसांक आपयले आनी तांकां म्हळें: “हांव खरेंच सांगतां.”
तुमकां, ह्या गरीब विधवेन सगळ्यां परस चड भितर घालां
खजिन्यांत घालून दिल्या:
12:44 कित्याक तांणी आपल्या भरपूरपणांतल्यान उडयले; पूण तिच्या गरजेच्या तिणें केलें
तिचे कडेन आशिल्लें सगळें, आपलें सगळें जिवीत लेगीत घालून दिलें.