मार्क
10:1 थंयच्यान तो उठून जुदेयाच्या दर्यादेगेर पावलो
जॉर्डनाच्या पयसुल्ल्या वटेन आनी लोक ताचे कडेन परतून आदारून रावतात; आनी, जशें ताणें
सवय आशिल्ली, ताणें तांकां परतून शिकयलें.
10:2 फरीसी ताचे कडेन आयले आनी ताका विचारले: “मनशाक जाय काय?”
आपली बायल पयस दवरली? ताका लोभोवप.
10:3 ताणें तांकां जाप दिली, “मोयजेसान तुमकां कितें आज्ञा केली?
10:4 तांणी म्हणलें, “मोयजेसान घटस्फोटाचें पत्र बरोवन घालपाक परवानगी दिली.”
तिका पयस.
10:5 जेजून तांकां जाप दिली, “तुमच्या काळजाच्या कठीणपणाक लागून तो
तुमकां हो उपदेश बरयलो.
10:6 पूण सृश्टीच्या सुरवाती सावन देवान तांकां दादले आनी बायल केल्यात.
10:7 हाका लागून मनीस आपल्या बापायक आनी आवयक सोडून वचतलो आनी तांकां चिकटून रावतलो
ताची बायल;
10:8 ते दोगूय एक मास जातले, अशें मागीर ते आतां दोन नात, पूण
एक मांस.
10:9 देवान जें जोडलां तें मनशान वेगळें करुंक नाकात.
10:10 घरांत ताच्या शिश्यांनी ताका परतून त्याच गजाली विशीं विचारलें.
10:11 ताणें तांकां म्हळें, “जो कोण आपली बायल सोडून लग्न जातलो.”
दुसरो तिचेर व्यभिचार करता.
10:12 बायलेन आपलो घोव सोडून दुसऱ्या कडेन लग्न जाल्यार.
ती व्यभिचार करता.
10:13 ताणें ल्हान भुरगीं ताका हात लावंक हाडली आनी
ताच्या शिश्यांनी तांकां हाडपी लोकांक धिटाय दिली.
10:14 पूण जेजूक तें पळोवन ताका खूब नाराज जालो आनी तांकां म्हळें:
ल्हान भुरग्यांक म्हजे कडेन येवंक दिवचें आनी तांकां बंदी घालूंक नाका: for of
अशें देवाचें राज्य आसा.
10:15 हांव तुमकां खरेंच सांगतां, कोणाक देवाचें राज्य तशें घेवंक ना
ल्हान भुरगो, तो तातूंत भितर सरचो ना.
10:16 ताणें तांकां आपल्या आंगात घेवन तांकां हात घालून आशीर्वाद दिलो
तांकां.
10:17 तो वाटेर भायर सरलो तेन्ना एकलो धांवतालो आनी...
ताचे मुखार घुंवळ येवन ताका विचारलें, बऱ्या गुरू, हांव कितें करूं, म्हाका मेळचें म्हणून
सासणाचें जिवीत वारसा मेळोवंक?
10:18 जेजून ताका म्हणलें, “तुमी म्हाका बरो कित्याक म्हणटात? बरें ना
पूण एक म्हळ्यार देव.
10:19 व्यभिचार करुंक नाका, मारूंक नाका, कर अशीं आज्ञा तुका खबर आसा
चोरूंक नाका, खोटी गवाय दिवंक नाका, फटोवंक नाका, तुज्या बापायक मान दिवंक नाका आनी
आवय.
10:20 ताणें ताका जाप दिली, “गुरू, हांवें हें सगळें पाळ्ळां.”
तरणेपणांतल्यान.
10:21 तेदनां जेजून ताका पळोवन ताचो मोग केलो आनी ताका म्हळें: “एक गजाल तूं.”
उणाव: वच, तुजें जें आसा तें विकून, गरीबांक दिवचें,
आनी तुका सर्गार खजिनो मेळटलो आनी येवन खुरीस घेवन
म्हाका फाटोफाट वच.
10:22 तें सांगून तो दुख्खी जालो आनी दुख्खी जावन गेलो
संपत्ती घेवप.
10:23 जेजून भोंवतणीं पळेलें आनी आपल्या शिसांक म्हळें: कितलें कठीण
गिरेस्तकायेचे लोक देवाच्या राज्यांत वचतले!
10:24 ताच्या उतरांनी शिश्यांक अजाप जालें. पूण जेजू जाप दिता
परतून तांकां म्हळें: भुरगीं, विस्वास दवरप्यांक कितलें कठीण
देवाच्या राज्यांत प्रवेश करपाक गिरेस्तकायेन!
10:25 उंटाक सुयेच्या दोळ्यांतल्यान वचप सोंपें, अ
गिरेस्त मनशाक देवाच्या राज्यांत प्रवेश करपाक.
10:26 ते एकामेकां मदीं विस्मित जाले, “कोण?”
मागीर वाचवंक मेळटा?
10:27 जेजून तांकां पळे वन म्हणलें, “मनशांक तें अशक्य, पूण न्हय.”
देवा कडेन: कित्याक देवा कडेन सगळें शक्य आसा.
10:28 तेदनां पेद्रू ताका म्हणपाक लागलो, पळे, आमी सगळें सोडून गेले आनी मेळ्ळां
तुज्या फाटल्यान गेलो.
10:29 जेजून जाप दिली, “हांव तुमकां खरेंच सांगतां, असो कोणूच ना.”
घर, भाव, भयणी, बापूय, आवय, बायल सोडून गेला.
वा भुरगीं वा जमनी म्हजे खातीर आनी सुवार्ते खातीर.
10:30 पूण ह्या काळांत ताका आतां शंबर पटींनी घरां आनी...
भाव, भयणी, आवय, भुरगीं आनी जमनी, वांगडा
छळ करप; आनी येवपी संवसारांत सासणाचें जिवीत.
10:31 पूण पयलेंच आशिल्ले जायते जाण निमाणे आसतले; आनी निमाणो पयलो.
10:32 ते जेरुसलेमांत वचपाच्या वाटेर आशिल्ले; आनी जेजू आदीं गेलो
तांकां: आनी ते अजापीत जाले; आनी फाटल्यान वतना ते भियेले. आनी
ताणें परतून बारा जाणांक घेवन तांकां कितें गजाली सांगपाक सुरवात केली
ताका घडचें, .
10:33 म्हणत: पळे, आमी जेरुसलेमांत चडटात; आनी मनशाचो पूत आसतलो
मुखेल याजकांक आनी शास्त्रज्ञांक दिले; आनी ते करतले
ताका मरणाची ख्यास्त दिवन ताका विदेशी लोकां कडेन दितले.
10:34 आनी ताची फकाणां करतले आनी ताका चाबकान मारतले आनी ताचेर थूक दितले.
आनी ताका मारतलो आनी तिसऱ्या दिसा तो जिवंत जातलो.
10:35 जेबेदीचे पूत जाकोब आनी जुांव ताचे कडेन येवन म्हणपाक लागले: “गुरू!
आमी इत्सा करतात तें तूं आमचे खातीर करचें अशें आमी मागतात.
10:36 ताणें तांकां म्हळें: “तुमकां हांव तुमचे खातीर कितें करुंक सोदतां?”
10:37 तांणी ताका म्हणलें, आमी तुज्या उजव्यान एकल्यान बसूंक आमकां परवानगी दिव
हात, आनी दुसरो तुज्या उजव्या हाताचेर, तुज्या वैभवांत.
10:38 पूण जेजून तांकां म्हळें, “तुमी कितें मागतात तें तुमकां खबर ना, तुमी पिवपाक शकतले
हांव पितां तो पेलो? आनी हांव बाप्तिस्म घेतला त्या बातिझ्मान बाप्तिस्म घेवचो
वरवीं?
10:39 तांणी ताका म्हणलें, आमकां शक्य आसा. जेजून तांकां म्हळें: “तुमी जाय
खरेंच हांव पितां त्या पेल्यांतल्यान पियेवं; आनी हांव आसां त्या बाप्तिस्म्यान
बाप्तिस्म घेतल्यार तुमी बाप्तिस्म घेतले.
10:40 पूण म्हज्या उजव्या हातांत आनी उजव्या हाताचेर बसप म्हजें दिवपाचें न्हय; पूण
ज्यां खातीर तो तयार केला तांकां दितले.
10:41 तें आयकून धा जाणांक जाकोबाचेर खूब नाराजगी जावंक लागली
आनी जॉन.
10:42 पूण जेजून तांकां आपयले आनी तांकां म्हळें: “तुमकां खबर आसा.”
जे विदेशी लोकांचेर राज्य करतात अशें मानतात ते ताचेर प्रभुत्व करतात
तांकां; आनी तांचे व्हडले लोक तांचेर अधिकार घालतात.
10:43 पूण तुमच्या मधें तशें जावचें ना, पूण तुमच्या मधें कोण व्हड जावंक सोदता.
तुमचो मंत्री आसतलो:
10:44 तुमच्यांतलो जो कोण मुखेल जावंक सोदता, तो सगळ्यांचो गुलाम जातलो.
10:45 कित्याक मनशाचो पूत लेगीत सेवा करुंक आयलो ना, पूण सेवा करुंक आयलो.
आनी जायत्या जाणांक सोडवण म्हणून आपलो जीव दिवप.
10:46 ते जेरीकोक पावले आनी तो आपल्या वांगडा जेरिको थावन भायर सरताना
शिश्य आनी व्हड संख्येन लोक, कुड्डो बार्टिमायस, पूत
तिमायस, हायवे कुशीक बसून भीक मागतालो.
10:47 तो नासरेथचो जेजू म्हण आयकून तो रडपाक लागलो.
आनी म्हण, दावीदाचो पूत जेजू, म्हजेर दया कर.
10:48 आनी जायत्या जाणांनी ताका ओगी रावपाची आज्ञा केली, पूण ताणें रडलो
चड व्हडलें, तूं दावीदाचो पूत, म्हजेर दया कर.
10:49 जेजून उबो रावून ताका आपोवपाची आज्ञा दिली. आनी ते म्हणटात
कुड्ड्या मनशान ताका म्हणलें, सांत्वन मेळ, उठ; तो तुका आपयता.
10:50 तो आपलें वस्त्र सोडून उठलो आनी जेजू कडेन आयलो.
10:51 जेजून ताका जाप दिली, “तुका हांव कितें करुंक सोदतां?”
तुका? कुड्ड्या मनशान ताका म्हणलें, प्रभू, हांव म्हजो स्वीकार करुंक
नदर.
10:52 जेजून ताका म्हळें: वच; तुज्या भावार्थान तुका बरे केला. आनी
रोखडेंच ताका नदर मेळ्ळी आनी वाटेर जेजूच्या फाटल्यान गेलो.