मार्क
९:१ ताणें तांकां म्हणलें, “हांव तुमकां खरेंच सांगतां, तातूंतले कांय जाण आसात.”
जे हांगा उबे रावतात, जे मरणाची चव घेवचे नात, जो मेरेन तांणी पळोवंक ना
देवाचें राज्य सत्तेन येता.
९:२ स दिसांनी जेजू आपल्या वांगडा पेद्रू, जाकोब, जुवांव आनी...
तांकां एकटोच उंच दोंगरार व्हरता आनी तो आशिल्लो
तांचे मुखार रुपांतर जाल्लें.
९:३ ताचे वस्त्र बर्फा सारके धवे चकचकीत जाले; म्हणजे फुलर ना
धर्तरेचेर तांकां धवें करूं येता.
९:४ तेदनां मोयजेसा वांगडा एलियास तांकां दिसलो आनी ते उलयताले
जेजू वांगडा.
९:५ पेद्रून जेजूक जाप दिली, “गुरू, आमकां हें बरें
हांगासर: आनी तीन तंबू बांदूंया; एक तुज्या खातीर आनी एक
मोयजेस आनी एक एलियासाक.
९:६ कित्याक ताका कितें सांगचें तें कळना; कारण ते खूब भियेले.
9:7 तांकां सावळी घालून एक मेघ आयलो आनी तातूंतल्यान एक आवाज आयलो
मेघ म्हणटा, हो म्हजो मोगाळ पूत: ताका आयकात.
9:8 अचकीत तांणी भोंवतणीं पळेलें तेन्ना तांकां कोणूच दिसलो ना
चड, जेजूक फकत स्वता कडेन वाचवंक.
9:9 ते दोंगरांतल्यान देंवतना ताणें तांकां आज्ञा केली की ते
मनशाचो पूत जायसर कोणाकूच तांणी पळेल्लीं गजाली सांगूंक फावना
मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जाल्लें.
9:10 आनी ते एकमेकांक प्रस्न विचारून ती गजाल आपल्या कडेन दवरली
मेल्ल्यांतल्यान उठपाचो अर्थ कितें आसूंक जाय.
9:11 तांणी ताका विचारलें: “पयलीं एलियासाक जाय अशें शास्त्रज्ञ कित्याक म्हणटात?”
यो?
9:12 ताणें तांकां जाप दिली, “खरेंच एलियास पयलीं येवन परतून हाडटा.”
सगळीं वस्तू; आनी मनशाच्या पुता विशीं कशें बरयलां, ताका कश्ट सोंसचे पडटले
जायतीं गजालीं, आनी निरर्थक जावंक.
९:१३ पूण हांव तुमकां सांगतां, एलियास खरेंच आयला आनी तांणी केलें
ताचेविशीं बरयल्लें तशें तांणी जें कितें याद केल्लें तें ताका.
9:14 शिस्यां कडेन पावलो तेन्ना ताणें तांचे भोंवतणीं व्हडली गर्दी पळयली.
आनी तांचे वांगडा प्रस्न विचारपी शास्त्री.
9:15 आनी रोखडेंच सगळे लोक ताका पळेवन व्हड जाले
अजापीत जालो आनी ताचे कडेन धांवून ताका सलाम केलो.
9:16 ताणें शास्त्रज्ञांक विचारलें, “तुमी तांकां कितें प्रस्न विचारतात?
9:17 लोकां मदल्या एका मनशान जाप दिली, “गुरू, हांव हाडलां.”
तूं म्हजो पूत, जाका मुके आत्मो आसा;
९:१८ आनी तो ताका धरता थंय ताका फाडटा, आनी ताका फेण येता आनी
दांत किरकोळ करता आनी चकचकीत जाता आनी हांव तुज्या शिसांक उलयतां
ताका भायर काडचो म्हूण; आनी तांकां शक्य जालें ना.
9:19 तो ताका जाप दिता आनी म्हणटा, “हे अविश्वासी पिळगी, हांव कितलो तेंप उरतलों.”
तुमचे वांगडा? कितलो तेंप तुका त्रास दितलों? ताका म्हजे कडेन हाड.
9:20 तांणी ताका ताचे कडेन हाडलो आनी ताणें ताका पळोवन रोखडोच
आत्मो ताका टारे; आनी तो जमनीर पडलो आनी फेण येवन वळवळलो.
9:21 ताणें आपल्या बापायक विचारलें, “हें ताका आयिल्ल्याक कितलो काळ जाला?”
ताणें म्हळें: एका भुरग्याचो.
९:२२ आनी जायते फावटीं ताका उज्यांत आनी उदकांत उडयला
ताचो नाश कर, पूण तुका कितेंय करुंक मेळ्ळें जाल्यार आमचेर दया कर आनी
आमकां आदार करात.
9:23 जेजून ताका म्हणलें, तुका विस्वास दवरलो जाल्यार सगळें शक्य आसा
जो विस्वास दवरता ताका.
9:24 रोखडेंच त्या भुरग्याचो बापूय रडलो आनी दुकां व्हांवून म्हणालो.
प्रभू, हांव मानतां; माझ्या अविश्वासाक तुका आदार कर.
9:25 जेजून लोक धांवून आयले तें पळोवन, ताणें लोकांक धिटाय दिली
वायट आत्म्यान ताका म्हणलें, तूं मुके आनी बहिरो आत्मो, हांव तुका आज्ञा करतां.
तातूंतल्यान भायर सरात आनी तातूंत आनीक भितर सरूंक नाकात.
९:२६ आनी आत्मो रडलो आनी ताका फाडलो आनी ताचे मदल्यान भायर सरलो आनी तो जालो
एक मेल्लो अशें; इतलें की जायत्या जाणांनी म्हणलें, तो मेलो.
9:27 पूण जेजून ताचो हात धरून उखललो; आनी तो उठलो.
9:28 तो घरांत भितर सरतना ताच्या शिश्यांनी ताका एकांतांत विचारलें.
ताका आमी कित्याक भायर काडूंक शकले नात?
९:२९ ताणें तांकां म्हळें, “ह्या प्रकारच्या प्रकारान भायर सरूंक जायना, पूण मार्गान.”
प्रार्थना आनी उपास करप.
9:30 ते थंयच्यान भायर सरले आनी गॅलीलांतल्यान गेले. आनी ताका जायनाशिल्लें
खंयच्याय मनशाक तें कळचें अशें.
९:३१ कित्याक ताणें आपल्या शिसांक शिकयलें आनी तांकां म्हळें: मनशाचो पूत आसा
मनशांच्या हातांत सोंपयतले आनी ते ताका मारतले; आनी ताचे उपरांत
तो मारलो, तिसऱ्या दिसा तो जिवंत जातलो.
9:32 पूण तांकां तें उतर समजलें ना आनी ताका विचारपाक भियेले.
9:33 तो कफरनाहूमाक पावलो आनी घरांत आसतना ताणें तांकां विचारलें: “कितें आसा?”
वाटेर तुमी एकामेकां मदीं वाद घालताले?
9:34 पूण वाटेर तांचो वाद जालो
स्वता, कोण व्हड आसूंक जाय.
९:३५ आनी ताणें बसून बारा जाणांक आपयले आनी तांकां म्हळें: “कोणय आसल्यार.”
पयलो जावपाची इत्सा, तोच सगळ्यांत निमाणो आनी सगळ्यांचो सेवक आसतलो.
9:36 ताणें एक भुरगें घेवन तांकां मदें बसयलें
ताका आंगात घेवन ताणें तांकां म्हणलें.
9:37 कोणाक म्हज्या नांवान अशा भुरग्यां मदलो एक भुरगो घेतलो, तो म्हाका स्वीकारता.
आनी जो कोण म्हाका स्वीकारता, तो म्हाका न्हय, पूण म्हाका धाडल्ल्याक स्वीकारता.
9:38 जुांवान ताका जाप दिली, “गुरू, आमी एकल्यान भुतांखेतांक भायर काडटा तें पळयलें.”
तुजें नांव, आनी तो आमच्या फाटल्यान वचना, आनी आमी ताका बंदी घाली, कारण तो
आमच्या फाटल्यान वचना.
९:३९ पूण जेजून म्हणलें, ताका बंदी घालूंक नाका, कित्याक अ
म्हज्या नांवान चमत्कार, जो म्हजे विशीं हळूच वायट उलोवंक शकता.
9:40 कित्याक आमच्या आड ना तो आमचे वटेन आसा.
9:41 कित्याक कोणेंय तुमकां म्हज्या नांवान एक पेलो उदक पिवपाक दितलो, कारण
तुमी ख्रिस्ताचे, हांव तुमकां खरेंच सांगतां, तो आपलो गमावचो ना
इनाम.
९:४२ आनी म्हजेर विस्वास दवरपी ह्या ल्हान भुरग्यां मदल्या कोणाकूय वायट दिसतलें.
ताच्या गळ्यांत गिरणीचो फातर लावप बरें आनी ताका
दर्यांत उडयले.
9:43 तुजो हात तुका अपमान करता जाल्यार तो कापून काड, तुका भितर सरप बरें
नरकांत, उज्यांत वचपाक दोन हात आसपा परस अपंग जिवितांत
जें केन्नाच निवळावचें ना:
९:४४ जंय तांचो किडो मरना आनी उजो निवळना.
9:45 तुज्या पांयान तुका आडखळ हाडल्यार तो कापून काड, तुका भितर सरप बरें
नरकांत, उज्यांत उडोवपाक दोन पांय आसचे परस जिवितांत थांबप
जें केन्नाच निवळावचें ना:
९:४६ जंय तांचो किडो मरना आनी उजो निवळना.
9:47 तुज्या दोळ्यान तुका वायट दिसल्यार तो काडून उडोव, तुका बरें
दोन दोळे आसचे परस एकाच दोळ्यान देवाच्या राज्यांत प्रवेश करचो
नरकाच्या उज्यांत उडयले: १.
९:४८ जंय तांचो किडो मरना आनी उजो निवळना.
९:४९ कित्याक दरेकल्याक उज्यान मीठ घालतले आनी दरेक बळी मेळटले
मीठ घालून मीठ घालून.
9:50 मीठ बरें, पूण मीठाचें मीठ गेलें जाल्यार तुमी कित्याक जाय
हंगाम तो? तुमच्यांत मीठ आसचें आनी एकामेकांक शांती मेळोवची.