मार्क 8:1 त्या काळार लोकांचो लोक खूब व्हड आशिल्लो आनी तांकां खावपाक कांयच नाशिल्लें. जेजून आपल्या शिसांक आपयले आनी तांकां म्हळें. 8:2 म्हाका लोकांची दया येता, कारण ते आतां म्हजे वांगडा आसात तीन दीस, आनी खावपाक कांयच ना. 8:3 आनी हांव तांकां उपास करून आपल्या घरांत धाडलो जाल्यार ते बेसुमार जातले वाट: कारण तातूंतले बुडपी पयसुल्ल्यान आयले. 8:4 ताच्या शिश्यांनी ताका जाप दिली: “ह्या मनशांक खंयच्यान तृप्त करुंक शकता.” हांगा रानांत भाकरी घेवन? 8:5 ताणें तांकां विचारलें, “तुमचे कडेन कितली भाकरी आसा?” ताणीं म्हणलें: सात. 8:6 ताणें लोकांक जमनीर बसपाची आज्ञा दिली आनी ताणें लोकांक धरले सात भाकरी आनी उपकार मानली आनी मोडून आपल्या शिश्यांक दिली तांचे मुखार दवरप; आनी तांणी तांकां लोकां मुखार दवरले. 8:7 तांकां थोडें ल्हान नुस्तें आशिल्लें आनी ताणें आशीर्वाद दिलो आनी नुस्तें दवरपाची आज्ञा दिली तांकां तांचे मुखारूय. 8:8 तशें ते जेवले आनी तृप्त जाले आनी मोडून उडयल्लें जेवण घेतलें ती सात टोपली उरली. 8:9 जेवले ते सुमार चार हजार जाले आनी ताणें तांकां धाडले. 8:10 रोखडोच तो आपल्या शिश्यां वांगडा तारवांत बसलो आनी तातूंत भितर सरलो दलमनुथाचे भाग. 8:11 फरीसी लोक भायर सरले आनी ताचे कडेन सोदपाक लागले ताका सर्गा थावन एक खूण, ताका प्रलोभन दिता. 8:12 ताणें आपल्या आत्म्यान खोलायेन सुस्कार मारलो आनी म्हणलें: ही पिळगी कित्याक करता एक चिन्न सोदप? खरेंच हांव तुमकां सांगतां, कसलीच खूण दिवची ना हे पिळगेक. 8:13 उपरांत तो तांकां सोडून परतून तारवांत भितर सरून दुसऱ्या कडेन गेलो कूस. 8:14 शिश्य भाकरी घेवंक विसरलेले आनी तांकां भाकरी घेवंक विसरले नात तांचे वांगडा एकापरस चड रोटी धाडटात. 8:15 ताणें तांकां आज्ञा केली: “सादर दवरात, खमीराच्या खमीरा पासून सावधान रावात.” फरीसी आनी हेरोदाच्या खमीराचो. 8:16 आनी तांणी एकामेकां मदीं विचार केलो: “आमचे कडेन ना म्हणून पाव. 8:17 जेजून तें कळ्ळें तेन्नां ताणें तांकां म्हळें: तुमी कित्याक विचार करतात, कित्याक तुमी भाकरी ना? तुमकां अजून कळूंक ना आनी समजूंक ना? तुमकां तुमचे आसात काळीज अजून कठीण जालां? 8:18 दोळे आसल्यार, पळयना? आनी कान आशिल्ल्यान तुमी आयकना? आनी तुमी करुंक ना याद? 8:19 पांच हजारां मदीं पांच भाकरी मोडटना कितले टोपले भरले कुडक्यांचो तुमी उखलून घेतलो? ते ताका म्हणटात, बारा. 8:20 चार हजारां मदीं सात जाणांक कितले टोपले भरले कुडके तुमी उखलून घेतले? ताणीं म्हणलें: सात. 8:21 ताणें तांकां म्हळें, “तुमकां कशें समजना? 8:22 तो बेतसैदाक पावलो; आनी ताचे कडेन एक कुड्डो हाडटात आनी ताका हात लावपाची विनंती केली. 8:23 ताणें कुड्ड्या मनशाचो हात धरून ताका शारा भायर व्हेलो; आनी दोळ्यांचेर थुकून हात घालून ताणें ताका विचारलें ताणें पळोवंक जाय जाल्यार. 8:24 आनी ताणें वयर पळयलें आनी म्हणलें, “हांव मनीस झाडां सारके चलत पळयता.” 8:25 उपरांत ताणें परतून दोळ्यांचेर हात घालून ताका वयर पळोवंक लायलो. आनी तो परतून बरो जालो आनी ताका दरेकल्याक स्पश्टपणान दिसलो. 8:26 ताणें ताका आपल्या घरा धाडलो आनी म्हळें: शारांत वचूंक नाका आनी ना शारांतल्या खंयच्याय मनशाक सांगप. 8:27 जेजू आनी ताचे शिश्य कॅसरियाच्या शारांनी भायर सरले फिलीपी आनी वाटेर ताणें आपल्या शिसांक विचारलें, “कोण?” दादले म्हणटात की हांव आसां? 8:28 तांणी जाप दिली: बाप्तिस्म दिवपी जुांव, पूण कांय जाण म्हणटात: एलियास; आनी हेर, २. संदेष्ट्यांतलो एक. 8:29 ताणें तांकां म्हळें, “तुमी हांव कोण म्हणटात? पेद्रू जाप दिता आनी ताका म्हळें: तूं ख्रिस्त. 8:30 ताणें तांकां आज्ञा केली की तांणी ताचे विशीं कोणाकूच सांगचें न्हय. 8:31 मनशाच्या पुताक जायते त्रास सोंसचे पडटले अशें ताणें तांकां शिकवंक सुरवात केली. आनी म्हालगडे, मुखेल याजक आनी शास्त्रज्ञ हांकां नाका म्हणचें. आनी मारून उडयतात आनी तीन दिसांनी परतून उठतात. 8:32 आनी ताणें तें उक्तेपणान सांगलें. पेद्रू ताका धरलो आनी धिटाय दिवंक लागलो तो. 8:33 पूण ताणें फाटीं वळून आपल्या शिसांक पळेलें आनी ताणें धिटाय दिली पेद्रू म्हणालो, सैतान, तुका म्हज्या फाटल्यान वच, कित्याक तुका रुस येना देवाच्यो गजाली, पूण मनशाच्यो गजाली. 8:34 ताणें आपल्या शिश्यां सयत लोकांक आपल्या कडेन आपयले उपरांत ताणें तांकां म्हणलें, कोण म्हजे फाटल्यान येवंक सोदता, ताणें स्वताक न्हयकारूं आनी ताचो खुरीस घेवन म्हजे फाटल्यान वच. 8:35 कित्याक जो कोण आपलो जीव वाचवंक सोदता तो तो गमावतलो; पूण जो कोण हारतलो ताचो जीव म्हजे खातीर आनी सुवार्ते खातीर, तोच ताका वाचयतलो. 8:36 मनशाक सगळो संवसार मेळ्ळो जाल्यार ताका कितें फायदो जातलो आनी स्वताचो जीव गमावप? 8:37 वा मनीस आपल्या जिवाच्या बदलाक कितें दितलो? 8:38 हाका लागून कोणाक म्हजे विशीं आनी म्हज्या उतरांची लज दिसतली व्यभिचारी आनी पातक करपी पिळगी; ताचोय मनशाचो पूत जातलो तो पवित्र देवदूतां वांगडा आपल्या बापायच्या वैभवांत येताना लजता.