मार्क ५:१ आनी ते दर्याचे दुसरे वटेन, 1960 च्या वाठारांत पावले गडारेनी लोकांनीं. 5:2 तो तारवांतल्यान भायर सरलो तेन्ना रोखडोच ताका भायर सरलो थडग्यांनी अशुध्द आत्म्याचो मनीस, ५:३ ताका थडग्यां मदीं रावतालें; आनी ताका कोणूच बांदूंक शकलो ना, ना, ना साखळी आशिल्लें: १. ५:४ कारण ताका जायते फावटीं बेडी आनी साखळी बांदून दवरला आनी ताका ताणें साखळी फोडून काडिल्लीं आनी बेडी मोडून उडयल्लीं तुकडे: तशेंच कोणाकूच ताका वश करपाक मेळनाशिल्लो. 5:5 तो सदांच रात आनी दीस दोंगरांनी आनी थडग्यांनी आसतालो. रडून, फातरांनी स्वताक कापून. 5:6 पूण जेजूक पयस पळोवन ताणें धांवून ताची उपासना केली. 5:7 आनी मोठ्या आवाजान रडलो आनी म्हणलें: “तुजे कडेन म्हजो कितें संबंद? जेजू, तूं सर्वोच्च देवाचो पूत? हांव तुका देवाचो सोपूत दितां, की तूं म्हाका त्रास दिवंक नाका. ५:८ कित्याक ताणें ताका म्हळें: “अशुध्द आत्मो, मनशांतल्यान भायर सर.” ५:९ ताणें ताका विचारलें, तुजें नांव कितें? ताणें जाप दिली: म्हजें नांव लीजन: कारण आमी जायते. 5:10 आनी ताणें तांकां खूब विनवणी केली की तांकां भायर सोडचे न्हय देश. 5:11 दोंगरांच्या लागीं दुकरांचें एक व्हडलें कळप आशिल्लें पोसवण दिवप. 5:12 आनी सगळ्या भुतांखेतांनी ताका विनवणी केली, “आमकां दुकरांत धाड, आमकां दुकरांत धाड.” तातूंत प्रवेश करूं येता. 5:13 आनी रोखडीच जेजून तांकां सुटी दिली. अशुध्द आत्मे भायर सरले. आनी दुकरांत भितर सरलो आनी कळप खर धांवून एके उंचायेचेर देंवलो दर्यांत दवरून, (ते सुमार दोन हजार आशिल्ले;) आनी घुस्मटून गेल्ले दर्याचो आस्पाव जाता. 5:14 दुकर पोसपी पळून गेले आनी शारांत आनी शारांत सांगले देश. आनी तें कितें केलां तें पळोवपाक ते भायर सरले. 5:15 ते जेजू कडेन येवन सैतानाच्या संसर्गाक पळेतात. आनी बसून, कपडे घालून, आनी ताच्या योग्य मनांत लीजन आशिल्ली: आनी तांकां भंय दिसतालो. 5:16 आनी तें पळे वन लोकांनीं तांकां सांगलें की, तें भूतकाळांतल्या मनशाचेर कशें जालें सैताना कडेन आनी दुकरां विशींय. 5:17 आनी तांणी ताका आपल्या वाठारांतल्यान भायर सरपाक मागणें करपाक सुरवात केली. 5:18 तो तारवांत बसलो तेन्ना तो तारवांत आशिल्लो सैतानान ताका मागणें केलें की तो ताचे वांगडा आसचो. 5:19 पूण जेजून ताका परवानगी दिली ना, पूण ताका म्हळें: “तुज्या घरा वच.” इश्टांनो, आनी तांकां सांगात, प्रभून तुजे खातीर कितले व्हडले काम केलां, आनी तुजेर दया आयल्या. 5:20 उपरांत तो गेलो आनी कितले व्हडले गजाली दकापोलिसांत सांगपाक लागलो जेजून ताचे खातीर केल्लें आनी सगळ्या मनशांक अजाप जालें. 5:21 जेजू परतून तारवांतल्यान दुसरे वटेन गेलो तेन्ना खूब लोक ताचे कडेन जमले आनी तो दर्या लागीं आशिल्लो. 5:22 आनी पळे, सभाघरांतलो एक मुखेली याइरो लागीं येता नांव; ताका पळोवन तो ताच्या पांयांक पडलो. 5:23 आनी ताका खूब विनवणी केली, “म्हजी ल्हान धूव कुशीक पडल्या.” मरणाची: हांव तुका विनवणी करतां, येवन तिचेर हात घाल, ती जावंक बरे जालें; आनी ती जिवी उरतली. 5:24 जेजू ताचे वांगडा गेलो; आनी जायते लोक ताच्या फाटल्यान गेले आनी ताका गर्दी केले. 5:25 एक बायल बारा वर्सां रगताची लागण जाल्ली. 5:26 आनी जायत्या वैजकां कडल्यान जायते त्रास सोंसले आनी तें सगळें खर्च केल्लें तिका आशिल्लें, आनी कांयच बरें नाशिल्लें, पूण ताचे परस वायट वाडली, 5:27 जेजूची खबर आयकून तिणें फाटल्यान दंडांतल्यान आयली आनी ताका हात लायलो वस्त्र हें वस्त्र. 5:28 कित्याक तिणें म्हळें: ताच्या कपड्याकच हात लायल्यार हांव बरे जातलों. ५:२९ आनी रोखडोच तिच्या रगताच्या झऱ्याचो व्हाळ सुकलो; आनी तिका भितर अशें दिसलें तिच्या आंगाक ती त्या प्लेगापसून बरी जाली अशें. 5:30 जेजूक रोखडेंच आपल्या भितरल्यान कळ्ळें की सद्गुण भायर सरला ताका, प्रेसांत घुंवडावन म्हणलें, म्हज्या कपड्याक कोणे हात लायलो? ५:३१ ताच्या शिश्यांनी ताका म्हणलें, “तुका लोकांची गर्दी दिसता.” तुका आनी म्हणटा, म्हाका कोणे हात लायलो? 5:32 आनी ताणें हें काम केल्ल्या तिका पळोवंक भोंवतणीं पळयलें. 5:33 पूण ती बायल भियेवन आनी थरथरून, तिच्यांत कितें जालां तें जाणून आयली आनी ताचे मुखार पडून ताका सगळें सत्य सांगलें. 5:34 ताणें तिका म्हणलें, “धुवे, तुज्या भावार्थान तुका बरे केल्यात; भितर वचप शांती मेळ, तुज्या दुयेंसांतल्यान बरे जा. 5:35 तो अजून उलयताना, सभाघराच्या घरांतल्यान तो आयलो कांय जाणांनी म्हणलें, तुजी धूव मेल्ली, तूं गुरूक कित्याक त्रास दिता फुडें कितें? 5:36 जेजून सांगिल्लें उतर आयकता म्हणसर ताणें राज्यकर्त्याक सांगलें सभाघराचें, भियेवंक नाकात, फकत विस्वास दवरात. 5:37 पेद्रू, जाकोब आनी जुांव सोडल्यार ताणें कोणाकच ताच्या फाटल्यान वचूंक दिवंक ना जेम्साचो भाव. ५:३८ आनी तो सभाघराच्या मुखेल्याच्या घरा येवन ताका पळे लें बोवाळ, आनी खूब रडपी आनी रडपी. 5:39 भितर येतकच ताणें तांकां म्हळें: “तुमी हें कित्याक बोवाळ करतात आनी... रडप? ती चली मेल्ली ना, पूण न्हिदिल्ली. 5:40 आनी तांणी ताका तिरस्कार करपाक हांसले. पूण जेन्ना ताणें तीं सगळीं भायर काडलीं तेन्ना ताणें चलयेचो बापूय आनी आवय आनी ताचे वांगडा आशिल्ल्यांक घेवन वता ताका आनी ती चली पडल्ली थंय भितर सरता. ५:४१ आनी ताणें त्या चलयेचो हात धरून तिका म्हणलें, “तलिता जीम; ताचो अर्थ: ‘बालकी, हांव तुका सांगतां, उठ. 5:42 रोखडीच ती चली उठली आनी चलली; कारण ती वर्सां पिरायेची आशिल्ली बारा वर्सां जालीं. आनी ते व्हड विस्मय जावन विस्मित जाले. ५:४३ आनी ताणें तांकां खर आज्ञा केली की कोणाकूच कळचें न्हय; आनी आज्ञा केली तिका कितें तरी खावपाक दिवचें अशें.