मार्क
४:१ तो परतून दर्या कुशीक शिकोवंक लागलो आनी थंय जमले
ताका व्हड गर्दी जाली आनी तो तारवांत बसलो आनी तारवांत बसलो
दर्या; आनी सगळो लोक दर्या देगेर देशाचेर आशिल्लो.
4:2 ताणें तांकां बोधकथांनी जायतीं गजाली शिकयलीं आनी तांकां आपल्या बोधकथांनी सांगलें
सिध्दांत, २.
४:३ आयकून घेयात; पळे, एक पेरपी पेरणी करपाक भायर सरलो.
4:4 ताणें पेरताना कांय जाण वाटेर पडले आनी...
हवेंतल्या सुकण्यांनी येवन तें खावन उडयलें.
4:5 कांय जाण फातराच्या जमनीचेर पडले, जंय थंय चड माती नाशिल्ली; आनी
ताका धर्तरेची खोलाय नाशिल्ल्यान रोखडीच ती वाडली.
४:६ पूण सुर्याचो उजवाड पडलो तेन्ना तो लासलो; आनी ताका मुळ नाशिल्ल्यान ताका
सुकून गेले.
4:7 कांय जाण कांट्यां मदीं पडले आनी कांटे वाडले आनी ताका घुस्मटून उडयले आनी
तातूंतल्यान फळ मेळ्ळें ना.
4:8 आनी हेर बऱ्या जमनीचेर पडले आनी फळां जालीं आनी
वाडिल्लें; आनी कांय तीस, कांय साठ आनी कांय एक अ
शंभर.
4:9 ताणें तांकां म्हळें, “ज्या कडेन आयकुपाक कान आसात, ताणें आयकूंक जाय.”
4:10 तो एकटो आसतना, ताच्या भोंवतणीं आशिल्ल्या बारा लोकां वांगडा मागलें
ताका बोधकथा.
4:11 ताणें तांकां म्हळें, “तुमकां हें गूढ कळपाक दिल्लें आसा
देवाचें राज्य, पूण भायल्या लोकांक हीं सगळीं आसात
दृष्टांतांत केल्लें: १.
4:12 पळोवन तांकां पळेवंक मेळचें आनी कळचें ना; आनी आयकून तांकां आयकूंक मेळटा,
आनी समजूंक ना; खंयच्याय वेळार तांचें धर्मांतर जावचें न्हय आनी तांचें
तांकां पातक माफ करपाक जाय.
4:13 ताणें तांकां म्हळें: ही बोधकथा तुमकां खबर ना? आनी मागीर तुमी कशें करतले
सगळ्यो बोधकथा जाणात?
4:14 पेरपी उतर पेरता.
4:15 आनी हीं ते वाटेर, जंय उतर पेरतात; पूण केन्ना
तांणी आयकलां, सैतान रोखडोच येता आनी तें उतर व्हरता
तांच्या काळजांत पेरलें.
4:16 तशेंच फातराच्या जमनीचेर पेरतात ते हे; कोण, केन्ना
तांणी उतर आयकलां, रोखडेंच तें खोशीन स्वीकारतात;
4:17 आनी तांकां स्वतांत मुळां ना, आनी अशें टिकून उरतात, पूण कांय काळा खातीर.
जेन्नां उतरा खातीर त्रास वा छळ येता तेन्ना रोखडेंच
तांकां अपमान जाता.
4:18 आनी हीं कांट्यां मदीं पेरतात; जशें उतर आयकप, २.
4:19 आनी ह्या संवसाराची काळजी, गिरेस्तकायेची फटवणूक आनी...
हेर वस्तूंच्यो वासना भितर सरतात, उतराचो घुस्मटमार करतात आनी तें जाता
नफळ नाशिल्लें.
4:20 आनी बऱ्या जमनीचेर पेरतात ते हे; जशें उतर आयकप, २.
आनी तें घेवन फळां दितात, कांय तीस पटींनी, कांय साठ पटींनी आनी
कांय जाण शंबर.
4:21 ताणें तांकां म्हळें: “एक मेणवात बुशेला सकयल दवरपाक हाडला काय...
खाटी सकयल? आनी मेणवातीचेर बसवंक न्हय?
४:२२ कित्याक लिपल्लें कांयच ना, जें प्रगट जावचें ना; तशेंच कसलेंच नाशिल्लें
गजाल गुपीत दवरली, पूण ती परदेशांत येवची अशें.
4:23 कोणाक आयकुपाक कान आसल्यार ताणें आयकूंक जाय.
४:२४ ताणें तांकां म्हळें, “तुमी कितें आयकतात ताची जतनाय घेयात;
मेटे, तें तुमकां मेजतलें आनी आयकपी तुमकां चड मेळटलें
दिल्लें.
4:25 कित्याक आसा ताका दितले, आनी ना ताका ताचे कडल्यान दितले
ताचे कडेन जें आसा तें लेगीत घेतलें.
4:26 ताणें म्हणलें, “देवाचें राज्य अशें, मनशान बीं घालता तशें.”
जमनीचें;
4:27 आनी रात दीस न्हिदूंक, उठून, बीं फुटून आनी
व्हड जा, ताका कशें कळना.
4:28 कित्याक धर्तरी स्वताच्यान फळां दिता; पयलीं ब्लेड, मागीर द
कान, उपरांत कानांत भरिल्लो मको.
4:29 पूण फळ येता म्हणसर तो रोखडेंच फळ घालता
कांसव, कारण कापणी आयल्या.
4:30 ताणें म्हणलें, आमी देवाच्या राज्याची तुळा खंयच्यान करतले? वा कितें घेवन
तुळा आमी ताची तुळा करतले?
4:31 तें मोसंबीच्या कणसा सारकें, जें मातयेंत पेरल्यार.
धर्तरेंतल्या सगळ्या बियांपरस उणें आसा:
4:32 पूण पेरल्यार ती वाडटा आनी सगळ्या वनस्पतीं परस व्हड जाता.
आनी व्हड फांटे उडयता; म्हणजे हवेंतल्या सुकण्यांक रावपाक मेळटलें
ताच्या सावळेखाला.
4:33 आनी अशा जायत्या बोधकथांनी ताणें तांकां सांगिल्लें तशें उतर सांगलें
तें आयकुपाक सक्षम.
४:३४ पूण ताणें तांकां बोधकथा बगर उलयलो ना आनी ते एकलेच आसतना.
ताणें आपल्या शिसांक सगळ्यो गजाली सांगल्यो.
4:35 त्याच दिसा सांज जाली तेन्ना ताणें तांकां म्हळें: “आमकां.”
दुसरे वटेन वचून वचप.
4:36 लोकाक धांवडावन घाले उपरांत ताका तो आशिल्लो तसोच धरलो
तारवांत आसता. आनी ताचे वांगडा हेर ल्हान तारवांय आशिल्लीं.
4:37 तेन्ना व्हडलें वारें आयलें आनी ल्हारां तारवांत धपको दिलीं.
म्हणजे आतां तें भरून गेलें.
४:३८ तो तारवाच्या फाटल्या भागांत तकलेचेर न्हिदिल्लो आनी ते
ताका जागो कर आनी ताका म्हण, गुरू, आमी नाश जातात हाची तुका कांयच पर्वा ना?
4:39 आनी ताणें उठून वाऱ्याक धिटाय दिली आनी दर्याक म्हणलें: “शांती मेळूं.”
तरी. वारें थांबलें आनी व्हडली शांतताय जाली.
4:40 ताणें तांकां म्हळें, “तुमी कित्याक इतले भियेतात? कशें तुमकां ना
भावार्थ?
4:41 तेन्ना ते भियेले आनी एकामेकांक म्हणपाक लागले: कसलो मनीस
वारें आनी दर्या लेगीत ताचें आज्ञापालन करतात अशें हें?