मार्क ४:१ तो परतून दर्या कुशीक शिकोवंक लागलो आनी थंय जमले ताका व्हड गर्दी जाली आनी तो तारवांत बसलो आनी तारवांत बसलो दर्या; आनी सगळो लोक दर्या देगेर देशाचेर आशिल्लो. 4:2 ताणें तांकां बोधकथांनी जायतीं गजाली शिकयलीं आनी तांकां आपल्या बोधकथांनी सांगलें सिध्दांत, २. ४:३ आयकून घेयात; पळे, एक पेरपी पेरणी करपाक भायर सरलो. 4:4 ताणें पेरताना कांय जाण वाटेर पडले आनी... हवेंतल्या सुकण्यांनी येवन तें खावन उडयलें. 4:5 कांय जाण फातराच्या जमनीचेर पडले, जंय थंय चड माती नाशिल्ली; आनी ताका धर्तरेची खोलाय नाशिल्ल्यान रोखडीच ती वाडली. ४:६ पूण सुर्याचो उजवाड पडलो तेन्ना तो लासलो; आनी ताका मुळ नाशिल्ल्यान ताका सुकून गेले. 4:7 कांय जाण कांट्यां मदीं पडले आनी कांटे वाडले आनी ताका घुस्मटून उडयले आनी तातूंतल्यान फळ मेळ्ळें ना. 4:8 आनी हेर बऱ्या जमनीचेर पडले आनी फळां जालीं आनी वाडिल्लें; आनी कांय तीस, कांय साठ आनी कांय एक अ शंभर. 4:9 ताणें तांकां म्हळें, “ज्या कडेन आयकुपाक कान आसात, ताणें आयकूंक जाय.” 4:10 तो एकटो आसतना, ताच्या भोंवतणीं आशिल्ल्या बारा लोकां वांगडा मागलें ताका बोधकथा. 4:11 ताणें तांकां म्हळें, “तुमकां हें गूढ कळपाक दिल्लें आसा देवाचें राज्य, पूण भायल्या लोकांक हीं सगळीं आसात दृष्टांतांत केल्लें: १. 4:12 पळोवन तांकां पळेवंक मेळचें आनी कळचें ना; आनी आयकून तांकां आयकूंक मेळटा, आनी समजूंक ना; खंयच्याय वेळार तांचें धर्मांतर जावचें न्हय आनी तांचें तांकां पातक माफ करपाक जाय. 4:13 ताणें तांकां म्हळें: ही बोधकथा तुमकां खबर ना? आनी मागीर तुमी कशें करतले सगळ्यो बोधकथा जाणात? 4:14 पेरपी उतर पेरता. 4:15 आनी हीं ते वाटेर, जंय उतर पेरतात; पूण केन्ना तांणी आयकलां, सैतान रोखडोच येता आनी तें उतर व्हरता तांच्या काळजांत पेरलें. 4:16 तशेंच फातराच्या जमनीचेर पेरतात ते हे; कोण, केन्ना तांणी उतर आयकलां, रोखडेंच तें खोशीन स्वीकारतात; 4:17 आनी तांकां स्वतांत मुळां ना, आनी अशें टिकून उरतात, पूण कांय काळा खातीर. जेन्नां उतरा खातीर त्रास वा छळ येता तेन्ना रोखडेंच तांकां अपमान जाता. 4:18 आनी हीं कांट्यां मदीं पेरतात; जशें उतर आयकप, २. 4:19 आनी ह्या संवसाराची काळजी, गिरेस्तकायेची फटवणूक आनी... हेर वस्तूंच्यो वासना भितर सरतात, उतराचो घुस्मटमार करतात आनी तें जाता नफळ नाशिल्लें. 4:20 आनी बऱ्या जमनीचेर पेरतात ते हे; जशें उतर आयकप, २. आनी तें घेवन फळां दितात, कांय तीस पटींनी, कांय साठ पटींनी आनी कांय जाण शंबर. 4:21 ताणें तांकां म्हळें: “एक मेणवात बुशेला सकयल दवरपाक हाडला काय... खाटी सकयल? आनी मेणवातीचेर बसवंक न्हय? ४:२२ कित्याक लिपल्लें कांयच ना, जें प्रगट जावचें ना; तशेंच कसलेंच नाशिल्लें गजाल गुपीत दवरली, पूण ती परदेशांत येवची अशें. 4:23 कोणाक आयकुपाक कान आसल्यार ताणें आयकूंक जाय. ४:२४ ताणें तांकां म्हळें, “तुमी कितें आयकतात ताची जतनाय घेयात; मेटे, तें तुमकां मेजतलें आनी आयकपी तुमकां चड मेळटलें दिल्लें. 4:25 कित्याक आसा ताका दितले, आनी ना ताका ताचे कडल्यान दितले ताचे कडेन जें आसा तें लेगीत घेतलें. 4:26 ताणें म्हणलें, “देवाचें राज्य अशें, मनशान बीं घालता तशें.” जमनीचें; 4:27 आनी रात दीस न्हिदूंक, उठून, बीं फुटून आनी व्हड जा, ताका कशें कळना. 4:28 कित्याक धर्तरी स्वताच्यान फळां दिता; पयलीं ब्लेड, मागीर द कान, उपरांत कानांत भरिल्लो मको. 4:29 पूण फळ येता म्हणसर तो रोखडेंच फळ घालता कांसव, कारण कापणी आयल्या. 4:30 ताणें म्हणलें, आमी देवाच्या राज्याची तुळा खंयच्यान करतले? वा कितें घेवन तुळा आमी ताची तुळा करतले? 4:31 तें मोसंबीच्या कणसा सारकें, जें मातयेंत पेरल्यार. धर्तरेंतल्या सगळ्या बियांपरस उणें आसा: 4:32 पूण पेरल्यार ती वाडटा आनी सगळ्या वनस्पतीं परस व्हड जाता. आनी व्हड फांटे उडयता; म्हणजे हवेंतल्या सुकण्यांक रावपाक मेळटलें ताच्या सावळेखाला. 4:33 आनी अशा जायत्या बोधकथांनी ताणें तांकां सांगिल्लें तशें उतर सांगलें तें आयकुपाक सक्षम. ४:३४ पूण ताणें तांकां बोधकथा बगर उलयलो ना आनी ते एकलेच आसतना. ताणें आपल्या शिसांक सगळ्यो गजाली सांगल्यो. 4:35 त्याच दिसा सांज जाली तेन्ना ताणें तांकां म्हळें: “आमकां.” दुसरे वटेन वचून वचप. 4:36 लोकाक धांवडावन घाले उपरांत ताका तो आशिल्लो तसोच धरलो तारवांत आसता. आनी ताचे वांगडा हेर ल्हान तारवांय आशिल्लीं. 4:37 तेन्ना व्हडलें वारें आयलें आनी ल्हारां तारवांत धपको दिलीं. म्हणजे आतां तें भरून गेलें. ४:३८ तो तारवाच्या फाटल्या भागांत तकलेचेर न्हिदिल्लो आनी ते ताका जागो कर आनी ताका म्हण, गुरू, आमी नाश जातात हाची तुका कांयच पर्वा ना? 4:39 आनी ताणें उठून वाऱ्याक धिटाय दिली आनी दर्याक म्हणलें: “शांती मेळूं.” तरी. वारें थांबलें आनी व्हडली शांतताय जाली. 4:40 ताणें तांकां म्हळें, “तुमी कित्याक इतले भियेतात? कशें तुमकां ना भावार्थ? 4:41 तेन्ना ते भियेले आनी एकामेकांक म्हणपाक लागले: कसलो मनीस वारें आनी दर्या लेगीत ताचें आज्ञापालन करतात अशें हें?