मार्क
2:1 कांय दिसांनी तो परतून कफरनहूमांत भितर सरलो; आनी ताचो आवाज जालो
तो घरांत आशिल्लो अशें.
2:2 रोखडेंच जायते जाण एकठांय जाले आनी ना
तांकां घेवंक सुवात, ना, दाराच्या विशीं इतलेंच न्हय: आनी तो प्रचार केलो
तांकां उतर दिल्लें.
2:3 ते उपरांत पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक हाडून ताचे कडेन आयले
चार चें.
2:4 जेन्ना तांकां दाबांक लागून ताचे लागीं येवंक मेळ्ळें ना आनी तांणी उक्ते केलें
तो आशिल्लो छप्पर: आनी तें मोडून उडयतकच तांणी सकयल देंवयले
पक्षाघाताचे दुयेंती पडलेले खाट.
2:5 जेजून तांचो भावार्थ पळोवन पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक म्हणलें: “पुता, तुजो.”
पाप तुका माफ कर.
2:6 पूण थंय कांय शास्त्रज्ञ बसून विचार करताले
तांचे काळीज, .
2:7 हो मनीस अशें कित्याक निंदा करता? देव सोडून पातक माफ करपाक शकता
फकत?
2:8 आनी रोखडेंच जेजूक आपल्या आत्म्यांत कळ्ळें की तांणी अशें तर्क केलें
भितरल्यान ताणें तांकां म्हळें: “तुमच्या मनांत हीं गजालीं कित्याक विचार करतात.”
काळजां?
2:9 पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक, तुजीं पात्कां आसूं, म्हणप सोंपें?
तुका माफ केला; वा, उठून तुजी खाट उखलून चल?
2:10 पूण मनशाच्या पुताक माफ करुंक पृथ्वीचेर शक्त आसा हें तुमकां कळचें म्हणून
पाप करतात, (पक्षाघात जाल्ल्या मनशांक तो म्हणटा,)
2:11 हांव तुका सांगतां, उठ आनी तुजी खाट उखलून तुज्या खाटांत वच
घर.
2:12 रोखडेंच तो उठलो आनी खाट उखलून तांचे मुखार भायर सरलो
सगलें; ते सगळे अजापीत जाले आनी “आमी” अशें म्हणत देवाची महिमा केली
ह्या फॅशनाचेर केन्नाच पळयलें ना.
2:13 तो परत दर्या देगेर भायर सरलो; आनी सगळ्या लोकांनी आदार घेतलो
ताका दिलो आनी ताणें तांकां शिकयलें.
2:14 थंयच्यान वतना ताका आल्फेयसाचो पूत लेवीक बसून दिसलो
रिती मेळ्ळी आनी ताका म्हणलें, “म्हज्या फाटल्यान वच.” आनी तो उठलो आनी
ताच्या फाटल्यान गेलो.
2:15 जेजू आपल्या घरांत जेवपाक बसताना जायते जाण
कर घेवपी आनी पातककार जेजू आनी ताच्या शिश्यां वांगडा एकठांय बसले.
कित्याक जायते आशिल्ले आनी ते ताच्या फाटल्यान गेले.
2:16 तेदनां शास्त्रज्ञ आनी फरीसी लोकांनी ताका करदात्या वांगडा जेवतना पळेलें आनी
पापी, तांणी ताच्या शिसांक म्हळें: तो कसो जेवता आनी
कर घेवपी आनी पापी लोकां वांगडा पिता?
2:17 जेजून तें आयकून तांकां म्हळें: “बऱ्यांक ना.”
वैजाची गरज, पूण दुयेंत आशिल्ल्यांक: हांव आयलो ना
नितीमान, पूण पश्चात्ताप करपाक पापी.
2:18 जुांवाचे शिश्य आनी फरीसी उपास करताले आनी ते
येवन ताका म्हणचें: जुांवाचे शिस आनी फरीसी कित्याक करतात
उपास, पूण तुजे शिश्य उपास करीनात?
2:19 जेजून तांकां म्हळें: न्हवऱ्याच्या कुडींतल्या भुरग्यांक उपास करूं येता.
न्हवरो तांचे वांगडा आसतना? जो मेरेन तांकां न्हवरो आसता
तांचे वांगडा तांकां उपास करपाक मेळना.
2:20 पूण न्हवऱ्याक व्हरून व्हरतले ते दीस येतले
तांकां आनी मागीर त्या दिसांनी उपास करतले.
2:21 कोणूच पोरन्या कपड्याचेर नव्या कपड्याचो कुडको शिंवना, नाजाल्यार नवो कपडो
तो भरून काडिल्लो कुडको पोरन्या कडल्यान काडून घेता आनी भाडें जाता
वायट.
2:22 आनी कोणूच नवो सोरो पोरन्या बाटल्यांनी घालना, नाजाल्यार नवो सोरो घालता
बाटली फुटून सोरो उडयतात आनी बाटली जातल्यो
marred: पूण नवो सोरो नव्या बाटल्यांनी घालचो पडटा.
2:23 उपरांत तो सब्बाथा दिसा मक्याच्या शेतांतल्यान गेलो
दीस; आनी ताचे शिश्य वतना मक्याच्या कानांक तोडपाक लागले.
2:24 फरीसी लोकांनी ताका म्हळें: “पळे, ते सब्बाथाच्या दिसा कित्याक करतात?”
जें कायदेशीर ना?
2:25 ताणें तांकां म्हळें: दावीदान जें केलें तें तुमी केन्नाच वाचूंक ना?
गरज, आनी ताका आनी ताचे वांगडा आशिल्ले लोक उपाशी आशिल्ले?
2:26 उंचल्या अबियाथराच्या काळार तो देवाच्या घरांत कसो गेलो
याजक, आनी ताणें खावपाची भाकरी खावली, पूण खावपाक जाय
याजकांक आनी ताचे वांगडा आशिल्ल्यांकय दिले?
2:27 ताणें तांकां म्हळें: “सब्बाथ मनशा खातीर तयार जाला, मनीस मनशा खातीर न्हय
सब्बाथ: १.
2:28 देखून मनशाचो पूत सब्बाथाचोय प्रभु.