मार्क 2:1 कांय दिसांनी तो परतून कफरनहूमांत भितर सरलो; आनी ताचो आवाज जालो तो घरांत आशिल्लो अशें. 2:2 रोखडेंच जायते जाण एकठांय जाले आनी ना तांकां घेवंक सुवात, ना, दाराच्या विशीं इतलेंच न्हय: आनी तो प्रचार केलो तांकां उतर दिल्लें. 2:3 ते उपरांत पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक हाडून ताचे कडेन आयले चार चें. 2:4 जेन्ना तांकां दाबांक लागून ताचे लागीं येवंक मेळ्ळें ना आनी तांणी उक्ते केलें तो आशिल्लो छप्पर: आनी तें मोडून उडयतकच तांणी सकयल देंवयले पक्षाघाताचे दुयेंती पडलेले खाट. 2:5 जेजून तांचो भावार्थ पळोवन पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक म्हणलें: “पुता, तुजो.” पाप तुका माफ कर. 2:6 पूण थंय कांय शास्त्रज्ञ बसून विचार करताले तांचे काळीज, . 2:7 हो मनीस अशें कित्याक निंदा करता? देव सोडून पातक माफ करपाक शकता फकत? 2:8 आनी रोखडेंच जेजूक आपल्या आत्म्यांत कळ्ळें की तांणी अशें तर्क केलें भितरल्यान ताणें तांकां म्हळें: “तुमच्या मनांत हीं गजालीं कित्याक विचार करतात.” काळजां? 2:9 पक्षाघात जाल्ल्या मनशाक, तुजीं पात्कां आसूं, म्हणप सोंपें? तुका माफ केला; वा, उठून तुजी खाट उखलून चल? 2:10 पूण मनशाच्या पुताक माफ करुंक पृथ्वीचेर शक्त आसा हें तुमकां कळचें म्हणून पाप करतात, (पक्षाघात जाल्ल्या मनशांक तो म्हणटा,) 2:11 हांव तुका सांगतां, उठ आनी तुजी खाट उखलून तुज्या खाटांत वच घर. 2:12 रोखडेंच तो उठलो आनी खाट उखलून तांचे मुखार भायर सरलो सगलें; ते सगळे अजापीत जाले आनी “आमी” अशें म्हणत देवाची महिमा केली ह्या फॅशनाचेर केन्नाच पळयलें ना. 2:13 तो परत दर्या देगेर भायर सरलो; आनी सगळ्या लोकांनी आदार घेतलो ताका दिलो आनी ताणें तांकां शिकयलें. 2:14 थंयच्यान वतना ताका आल्फेयसाचो पूत लेवीक बसून दिसलो रिती मेळ्ळी आनी ताका म्हणलें, “म्हज्या फाटल्यान वच.” आनी तो उठलो आनी ताच्या फाटल्यान गेलो. 2:15 जेजू आपल्या घरांत जेवपाक बसताना जायते जाण कर घेवपी आनी पातककार जेजू आनी ताच्या शिश्यां वांगडा एकठांय बसले. कित्याक जायते आशिल्ले आनी ते ताच्या फाटल्यान गेले. 2:16 तेदनां शास्त्रज्ञ आनी फरीसी लोकांनी ताका करदात्या वांगडा जेवतना पळेलें आनी पापी, तांणी ताच्या शिसांक म्हळें: तो कसो जेवता आनी कर घेवपी आनी पापी लोकां वांगडा पिता? 2:17 जेजून तें आयकून तांकां म्हळें: “बऱ्यांक ना.” वैजाची गरज, पूण दुयेंत आशिल्ल्यांक: हांव आयलो ना नितीमान, पूण पश्चात्ताप करपाक पापी. 2:18 जुांवाचे शिश्य आनी फरीसी उपास करताले आनी ते येवन ताका म्हणचें: जुांवाचे शिस आनी फरीसी कित्याक करतात उपास, पूण तुजे शिश्य उपास करीनात? 2:19 जेजून तांकां म्हळें: न्हवऱ्याच्या कुडींतल्या भुरग्यांक उपास करूं येता. न्हवरो तांचे वांगडा आसतना? जो मेरेन तांकां न्हवरो आसता तांचे वांगडा तांकां उपास करपाक मेळना. 2:20 पूण न्हवऱ्याक व्हरून व्हरतले ते दीस येतले तांकां आनी मागीर त्या दिसांनी उपास करतले. 2:21 कोणूच पोरन्या कपड्याचेर नव्या कपड्याचो कुडको शिंवना, नाजाल्यार नवो कपडो तो भरून काडिल्लो कुडको पोरन्या कडल्यान काडून घेता आनी भाडें जाता वायट. 2:22 आनी कोणूच नवो सोरो पोरन्या बाटल्यांनी घालना, नाजाल्यार नवो सोरो घालता बाटली फुटून सोरो उडयतात आनी बाटली जातल्यो marred: पूण नवो सोरो नव्या बाटल्यांनी घालचो पडटा. 2:23 उपरांत तो सब्बाथा दिसा मक्याच्या शेतांतल्यान गेलो दीस; आनी ताचे शिश्य वतना मक्याच्या कानांक तोडपाक लागले. 2:24 फरीसी लोकांनी ताका म्हळें: “पळे, ते सब्बाथाच्या दिसा कित्याक करतात?” जें कायदेशीर ना? 2:25 ताणें तांकां म्हळें: दावीदान जें केलें तें तुमी केन्नाच वाचूंक ना? गरज, आनी ताका आनी ताचे वांगडा आशिल्ले लोक उपाशी आशिल्ले? 2:26 उंचल्या अबियाथराच्या काळार तो देवाच्या घरांत कसो गेलो याजक, आनी ताणें खावपाची भाकरी खावली, पूण खावपाक जाय याजकांक आनी ताचे वांगडा आशिल्ल्यांकय दिले? 2:27 ताणें तांकां म्हळें: “सब्बाथ मनशा खातीर तयार जाला, मनीस मनशा खातीर न्हय सब्बाथ: १. 2:28 देखून मनशाचो पूत सब्बाथाचोय प्रभु.