लूक 20:1 त्या दिसां मदल्या एका दिसा तो लोकांक शिकयतालो देवळांत, आनी सुवार्तेचो प्रचार केलो, मुखेल याजक आनी शास्त्रज्ञ जाण्ट्यांक घेवन ताचेर आयले. २०:२ आनी ताका म्हळें: “तुमी खंयच्या अधिकारान हीं कामां करतात तें सांग.” गजाली? वा तुका हो अधिकार कोण दिलो? 20:3 ताणें तांकां जाप दिली, “हांवूय तुमकां एक गजाल विचारतां; आनी म्हाका जाप दिवची: 20:4 जुांवाचो बाप्तिस्म, तो सर्गा थावन, वा मनशांचो? 20:5 आनी तांणी आपसांत विचार केलो, “आमी सर्गार थावन म्हणटले जाल्यार; तो म्हणटलो, मागीर तुमी ताचेर कित्याक विस्वास दवरलो ना? 20:6 पूण आनी आमी म्हणल्यार, मनशां कडल्यान; सगळे लोक आमकां फातर मारतले, कित्याक ते आसात जुांव हो संदेष्टो अशें समजायलें. 20:7 तांणी जाप दिली, ती खंयच्यान आयल्या तें सांगूंक शकलें ना. 20:8 जेजून तांकां म्हळें, “हांव खंयच्या अधिकारान करतां तें हांव तुमकां सांगूंक ना.” ह्यो गजाली. 20:9 मागीर तो लोकांक ही बोधकथा उलोवंक लागलो; एक खाशेलो मनीस रोयलो एक द्राक्षमळ आनी तो शेतकारांक सोडून पयस देशांत गेलो बरोच तेंप. २०:१० आनी त्या वेळार ताणें शेतकारांक एक नोकर धाडलो, तांकां मेळचें म्हणून द्राक्षमळ्यांतल्या फळां मदल्यान ताका दिवचो, पूण शेतकारांनी ताका मारलो आनी ताका रिकामे धाडलो. 20:11 ताणें परत दुसरो नोकर धाडलो आनी तांणी ताकाय मारलो आनी विनवणी केली ताका लज दिवन ताका रिकामे धाडलो. 20:12 ताणें परतून तिसरो धाडलो आनी तांणी ताकाय जखमी केलो आनी भायर काडलो. 20:13 तेन्ना द्राक्षमळ्याच्या स्वामीन म्हणलें, हांव कितें करूं? हांव म्हजें धाडटलो प्रिय पूत: ताका पळोवन ताका आदर दितले आसूं येता. 20:14 पूण शेतकारांनी ताका पळोवन आपसांत विचार केलो. हो वारसदार: येयात, ताका मारूंया, वारसो मेळचो म्हणून आमचें. 20:15 तेन्ना तांणी ताका द्राक्षमळ्यांतल्यान भायर काडलो आनी ताका मारलो. काय म्हणून द्राक्षमळ्याचो स्वामी तांकां करपाक शकता? 20:16 तो येवन ह्या शेतकारांक नाश करतलो आनी द्राक्षमळ दितलो हेरांक. तें आयकून तांणी म्हणलें, देव नाका. 20:17 ताणें तांकां पळेलें आनी म्हणलें, “हें कितें बरयलां, ‘द फातर जो बांदकाम करप्यांनी न्हयकारलो, तोच जाला तकलेचो कोनसो? 20:18 जो कोण त्या फातराचेर पडलो तो मोडटलो; पूण कोणाचेर तो पडटलो, ताका पिठो करून दळटलो. 20:19 त्याच वेळार मुखेल याजक आनी शास्त्रज्ञ हात घालपाक सोदताले ताचेर; आनी लोकांक भियेले, कित्याक ताका कळ्ळें तांकां आड ही बोधकथा उलयली. 20:20 तांणी ताचेर नदर दवरून गुप्तचर धाडले आनी तांकां नट करपाक धाडले स्वता फकत मनीस, ताच्या उतरांक धरपाक, अशें ताका राज्यपालाच्या सत्तेक आनी अधिकारांत दिवंक शकतले. 20:21 तांणी ताका विचारलें, “गुरू, तूं म्हणटा आनी... बरोबर शिकयता, आनी कोणाचीय व्यक्ती स्वीकारना, पूण शिकयता देवाची वाट खऱ्यांनीच: 20:22 आमकां सीझराक कर दिवंक जाय काय ना? 20:23 पूण तांकां तांची धूर्तपण कळ्ळें आनी ताणें तांकां म्हणलें, “तुमी म्हाका कित्याक परिक्षा दितात? 20:24 म्हाका एक पेनी दाखोव. कोणाची प्रतिमा आनी सुपरस्क्रिप्शन आसा? तांणी जाप दिली आनी म्हणलें, सीझराचें. 20:25 ताणें तांकां म्हळें, “म्हणून, जें कितें आसा तें सीझराक दिवचें.” सीझराच्यो आनी देवाच्यो गजाली देवा कडेन. २०:२६ लोका मुखार ताचीं उतरां तांकां धरूंक मेळ्ळीं नात आनी तांकां ताची जाप पळोवन अजापीत जाले आनी तांकां शांत रावले. 20:27 मागीर कांय सदुकी लोक ताचे कडेन आयले, जे कोण आसा म्हण न्हयकारतात पुनर्जल्म घेवप; आनी तांणी ताका विचारलें. 20:28 म्हणलें, गुरू, मोयजेसान आमकां बरयलें: कोणाचो भाव मेलो जाल्यार ताका एक बायलेक, आनी तो भुरगीं नासतना मरता, ताच्या भावाक ताचो घेवंक बायलेक आनी ताच्या भावाक बीं उबार. 20:29 ताका लागून सात भाव आशिल्ले आनी पयल्यान बायलेक घेवन मेलो भुरगीं नासतना. 20:30 दुसर् यान तिका बायलेक घेतली आनी तो भुरगीं नासतना मेलो. 20:31 तिसऱ्यान तिका धरली; तशेंच ते सातय गेले भुरगीं नाशिल्लीं, आनी मेलो. 20:32 निमाणें बायलेकय मरण आयलें. 20:33 देखून पुनर्जिवंतपणांत ती तांची कोणाची बायल? कारण सात जाणांक आशिल्ले तिका बायलेक. 20:34 जेजून तांकां जाप दिली: ह्या संवसारांतलीं भुरगीं लग्न जातात. आनी लग्नांत दितात: १. 20:35 पूण जे लोक तो संवसार मेळोवपाक पात्र थारतले आनी तांकां... मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जावप, लग्न जावंक ना आनी लग्न जावंक ना. 20:36 ते आनीक मरूंक शकनात, कित्याक ते देवदूतां सारके आसात; आनी पुनर्जल्माचीं भुरगीं जावन देवाचीं भुरगीं आसात. 20:37 आतां मेल्ले जिवंत जाले उपरांत, मोयजेसान झुडपा कडेन दाखयलें, जेन्ना तो सर्वेस्पराक अब्राहमाचो देव आनी इसहाकाचो देव आनी देव म्हणटा जेकोब हाचो. २०:३८ कित्याक तो मेल्ल्या मनशांचो देव न्हय, पूण जिवंतांचो देव, कित्याक सगळे जियेतात तो. 20:39 तेन्ना कांय शास्त्रज्ञांनी जाप दिली, “गुरू, तुवें बरें सांगलां.” 20:40 आनी ते उपरांत तांकां ताका कसलोच प्रस्न विचारपाचें धाडस जालें ना. 20:41 ताणें तांकां म्हळें, “ख्रिस्त दावीदाचो पूत अशें ते कशे म्हणटात?” 20:42 दावीद स्वता स्तोत्रां पुस्तकांत म्हणटा: सर्वेस्परान म्हज्याक सांगलें प्रभू, तूं म्हज्या उजव्या हातांत बस, 20:43 जो मेरेन हांव तुज्या दुस्मानांक तुज्या पांयांचे खांबे करीना. 20:44 दावीद ताका प्रभु म्हणटा, मागीर तो ताचो पूत कसो? 20:45 तेदनां सगळ्या लोकां मुखार ताणें आपल्या शिसांक म्हळें. 20:46 लांब वस्त्रां घालून आनी मोगान चलपाची इत्सा आशिल्ल्या शास्त्रज्ञां पासून सावधान रावचें बाजारांत नमस्कार, आनी सभाघरांनी सगळ्यांत उंच बसपाचीं सुवाती, आनी मेजवानी वेळार मुखेल कुडीं; 20:47 जे विधवांचीं घरां खातात आनी दाखोवपा खातीर लांब मागणें करतात चड शाप मेळटलो.