लूक
20:1 त्या दिसां मदल्या एका दिसा तो लोकांक शिकयतालो
देवळांत, आनी सुवार्तेचो प्रचार केलो, मुखेल याजक आनी
शास्त्रज्ञ जाण्ट्यांक घेवन ताचेर आयले.
२०:२ आनी ताका म्हळें: “तुमी खंयच्या अधिकारान हीं कामां करतात तें सांग.”
गजाली? वा तुका हो अधिकार कोण दिलो?
20:3 ताणें तांकां जाप दिली, “हांवूय तुमकां एक गजाल विचारतां; आनी
म्हाका जाप दिवची:
20:4 जुांवाचो बाप्तिस्म, तो सर्गा थावन, वा मनशांचो?
20:5 आनी तांणी आपसांत विचार केलो, “आमी सर्गार थावन म्हणटले जाल्यार;
तो म्हणटलो, मागीर तुमी ताचेर कित्याक विस्वास दवरलो ना?
20:6 पूण आनी आमी म्हणल्यार, मनशां कडल्यान; सगळे लोक आमकां फातर मारतले, कित्याक ते आसात
जुांव हो संदेष्टो अशें समजायलें.
20:7 तांणी जाप दिली, ती खंयच्यान आयल्या तें सांगूंक शकलें ना.
20:8 जेजून तांकां म्हळें, “हांव खंयच्या अधिकारान करतां तें हांव तुमकां सांगूंक ना.”
ह्यो गजाली.
20:9 मागीर तो लोकांक ही बोधकथा उलोवंक लागलो; एक खाशेलो मनीस रोयलो
एक द्राक्षमळ आनी तो शेतकारांक सोडून पयस देशांत गेलो
बरोच तेंप.
२०:१० आनी त्या वेळार ताणें शेतकारांक एक नोकर धाडलो, तांकां मेळचें म्हणून
द्राक्षमळ्यांतल्या फळां मदल्यान ताका दिवचो, पूण शेतकारांनी ताका मारलो आनी
ताका रिकामे धाडलो.
20:11 ताणें परत दुसरो नोकर धाडलो आनी तांणी ताकाय मारलो आनी विनवणी केली
ताका लज दिवन ताका रिकामे धाडलो.
20:12 ताणें परतून तिसरो धाडलो आनी तांणी ताकाय जखमी केलो आनी भायर काडलो.
20:13 तेन्ना द्राक्षमळ्याच्या स्वामीन म्हणलें, हांव कितें करूं? हांव म्हजें धाडटलो
प्रिय पूत: ताका पळोवन ताका आदर दितले आसूं येता.
20:14 पूण शेतकारांनी ताका पळोवन आपसांत विचार केलो.
हो वारसदार: येयात, ताका मारूंया, वारसो मेळचो म्हणून
आमचें.
20:15 तेन्ना तांणी ताका द्राक्षमळ्यांतल्यान भायर काडलो आनी ताका मारलो. काय म्हणून
द्राक्षमळ्याचो स्वामी तांकां करपाक शकता?
20:16 तो येवन ह्या शेतकारांक नाश करतलो आनी द्राक्षमळ दितलो
हेरांक. तें आयकून तांणी म्हणलें, देव नाका.
20:17 ताणें तांकां पळेलें आनी म्हणलें, “हें कितें बरयलां, ‘द
फातर जो बांदकाम करप्यांनी न्हयकारलो, तोच जाला तकलेचो
कोनसो?
20:18 जो कोण त्या फातराचेर पडलो तो मोडटलो; पूण कोणाचेर
तो पडटलो, ताका पिठो करून दळटलो.
20:19 त्याच वेळार मुखेल याजक आनी शास्त्रज्ञ हात घालपाक सोदताले
ताचेर; आनी लोकांक भियेले, कित्याक ताका कळ्ळें
तांकां आड ही बोधकथा उलयली.
20:20 तांणी ताचेर नदर दवरून गुप्तचर धाडले आनी तांकां नट करपाक धाडले
स्वता फकत मनीस, ताच्या उतरांक धरपाक, अशें
ताका राज्यपालाच्या सत्तेक आनी अधिकारांत दिवंक शकतले.
20:21 तांणी ताका विचारलें, “गुरू, तूं म्हणटा आनी...
बरोबर शिकयता, आनी कोणाचीय व्यक्ती स्वीकारना, पूण शिकयता
देवाची वाट खऱ्यांनीच:
20:22 आमकां सीझराक कर दिवंक जाय काय ना?
20:23 पूण तांकां तांची धूर्तपण कळ्ळें आनी ताणें तांकां म्हणलें, “तुमी म्हाका कित्याक परिक्षा दितात?
20:24 म्हाका एक पेनी दाखोव. कोणाची प्रतिमा आनी सुपरस्क्रिप्शन आसा? तांणी जाप दिली
आनी म्हणलें, सीझराचें.
20:25 ताणें तांकां म्हळें, “म्हणून, जें कितें आसा तें सीझराक दिवचें.”
सीझराच्यो आनी देवाच्यो गजाली देवा कडेन.
२०:२६ लोका मुखार ताचीं उतरां तांकां धरूंक मेळ्ळीं नात आनी तांकां
ताची जाप पळोवन अजापीत जाले आनी तांकां शांत रावले.
20:27 मागीर कांय सदुकी लोक ताचे कडेन आयले, जे कोण आसा म्हण न्हयकारतात
पुनर्जल्म घेवप; आनी तांणी ताका विचारलें.
20:28 म्हणलें, गुरू, मोयजेसान आमकां बरयलें: कोणाचो भाव मेलो जाल्यार ताका एक
बायलेक, आनी तो भुरगीं नासतना मरता, ताच्या भावाक ताचो घेवंक
बायलेक आनी ताच्या भावाक बीं उबार.
20:29 ताका लागून सात भाव आशिल्ले आनी पयल्यान बायलेक घेवन मेलो
भुरगीं नासतना.
20:30 दुसर् यान तिका बायलेक घेतली आनी तो भुरगीं नासतना मेलो.
20:31 तिसऱ्यान तिका धरली; तशेंच ते सातय गेले
भुरगीं नाशिल्लीं, आनी मेलो.
20:32 निमाणें बायलेकय मरण आयलें.
20:33 देखून पुनर्जिवंतपणांत ती तांची कोणाची बायल? कारण सात जाणांक आशिल्ले
तिका बायलेक.
20:34 जेजून तांकां जाप दिली: ह्या संवसारांतलीं भुरगीं लग्न जातात.
आनी लग्नांत दितात: १.
20:35 पूण जे लोक तो संवसार मेळोवपाक पात्र थारतले आनी तांकां...
मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जावप, लग्न जावंक ना आनी लग्न जावंक ना.
20:36 ते आनीक मरूंक शकनात, कित्याक ते देवदूतां सारके आसात; आनी
पुनर्जल्माचीं भुरगीं जावन देवाचीं भुरगीं आसात.
20:37 आतां मेल्ले जिवंत जाले उपरांत, मोयजेसान झुडपा कडेन दाखयलें, जेन्ना तो
सर्वेस्पराक अब्राहमाचो देव आनी इसहाकाचो देव आनी देव म्हणटा
जेकोब हाचो.
२०:३८ कित्याक तो मेल्ल्या मनशांचो देव न्हय, पूण जिवंतांचो देव, कित्याक सगळे जियेतात
तो.
20:39 तेन्ना कांय शास्त्रज्ञांनी जाप दिली, “गुरू, तुवें बरें सांगलां.”
20:40 आनी ते उपरांत तांकां ताका कसलोच प्रस्न विचारपाचें धाडस जालें ना.
20:41 ताणें तांकां म्हळें, “ख्रिस्त दावीदाचो पूत अशें ते कशे म्हणटात?”
20:42 दावीद स्वता स्तोत्रां पुस्तकांत म्हणटा: सर्वेस्परान म्हज्याक सांगलें
प्रभू, तूं म्हज्या उजव्या हातांत बस,
20:43 जो मेरेन हांव तुज्या दुस्मानांक तुज्या पांयांचे खांबे करीना.
20:44 दावीद ताका प्रभु म्हणटा, मागीर तो ताचो पूत कसो?
20:45 तेदनां सगळ्या लोकां मुखार ताणें आपल्या शिसांक म्हळें.
20:46 लांब वस्त्रां घालून आनी मोगान चलपाची इत्सा आशिल्ल्या शास्त्रज्ञां पासून सावधान रावचें
बाजारांत नमस्कार, आनी सभाघरांनी सगळ्यांत उंच बसपाचीं सुवाती, आनी
मेजवानी वेळार मुखेल कुडीं;
20:47 जे विधवांचीं घरां खातात आनी दाखोवपा खातीर लांब मागणें करतात
चड शाप मेळटलो.