लूक
14:1 तो एका मुखेल्याच्या घरांत भितर सरताना
फरीसींनी सब्बाथाच्या दिसा भाकरी खावपाक, की ते ताची पळोवणी करतात.
14:2 आनी पळे, ताचे मुखार एक मनीस आशिल्लो, ताका ड्रॉप्सी आशिल्लो.
14:3 जेजून कायदे शिकवप्यांक आनी फरीसींक जाप दिली: “आसा काय?”
सब्बाथाच्या दिसा बरे करपाक कायदेशीर?
14:4 आनी ते शांत रावले. ताणें ताका धरून बरे केलो आनी सोडलो
वच;
14:5 आनी तांकां जाप दिली: तुमच्यांतल्या कोणाक गांड वा बैल आसतलो
खड्ड्यांत पडलो आनी सब्बाथाक ताका रोखडोच भायर काडचो ना
दीस?
14:6 ताका परतून ह्या गजालींक जाप दिवंक मेळ्ळी ना.
14:7 ताणें चिन्न घालतना आपयल्ल्या लोकांक एक बोधकथा मांडली
तांणी मुखेल कुडीं कशीं वेंचून काडलीं; तांकां म्हणलें,
14:8 जेन्ना तुका खंयच्याय मनशान लग्नाक आपयतात तेन्नां, थंय बसूंक नाकात
सगळ्यांत उंचली खोली; तुज्या परस चड मानाच्या मनशाक ताचे कडल्यान आपोवंक मेळचो न्हय;
14:9 तुका आनी ताका आपयल्लो तो येवन तुका म्हणटलो, ह्या मनशाक जागो दिव;
आनी तूं सगळ्यांत सकयली खोली घेवपाक लजेन सुरवात करता.
14:10 पूण तुका आपयले उपरांत वचून सकयल्या कुडींत बस; की जेन्ना
तुका आपयल्लो तो येता, तो तुका म्हणूंक शकता: इश्ट, चड वयर वच.
मागीर जेवणा वेळार बसपी लोकां मुखार तुका उपासना जातली
तुज्या वांगडा.
14:11 कारण जो कोण स्वताक उंच करता तो उणाव; आनी जो नम्र जाता
स्वताक उंचायेचेर पावतलो.
14:12 तेन्ना ताणें ताका सांगपी मनशाकय म्हणलें, “जेन्ना तूं जेवण वा एक
जेवणा, तुज्या इश्टांक, भावांक, नात्यांतल्यांक आनी नात्यांतल्यांक आपोवंक नाका
तुजे गिरेस्त शेजारी; नाजाल्यार ते तुका परतून आपोवचे आनी ताचो फायदो जावचो न्हय
तुका केलें.
14:13 पूण मेजवानी करतना गरीबांक, अपंगांक, लंगड्यांक आनी...
कुड्डेंपण:
14:14 आनी तुका आशीर्वाद मेळटलो; कित्याक ते तुका बदलूंक शकनात
न्यायी मनशाच्या पुनर्जिवंतपणा वेळार ताचें बदला मेळटलें.
14:15 ताचे वांगडा जेवपाक बसल्ल्या मनशां मदल्या एका मनशान हीं गजाली आयकली
ताका म्हणलें, “देवाच्या राज्यांत भाकरी खावपी धन्य.
14:16 तेन्ना ताणें ताका म्हळें: एका मनशान व्हडलें जेवण केलें आनी जायत्यांक आपयले.
14:17 जेवणा वेळार आपल्या नोकराक आपयल्ल्या लोकांक सांगपाक धाडलो.
यो; कित्याक आतां सगळ्यो गजाली तयार जाल्यात.
14:18 आनी ते सगळे एकेच संमतीन निमित्त करपाक लागले. पयल्यान म्हणलें
ताका, हांवें एक जमनीचो कुडको विकत घेतला, आनी म्हाका वचून पळोवपाची गरज आसूंक जाय: हांव
मागणें तुका म्हाका माफी दिवची.
14:19 आनी दुसर् यान म्हणलें, “हांवें पांच जूवा बैल विकतें घेतल्यात आनी हांव चांचणी करपाक वता.”
तांकां: म्हाका माफ करुंक तुका मागतां.
14:20 आनी दुसर् यान म्हणलें, “हांवें बायलेक लग्न केलां, देखून हांव येवंक शकना.”
14:21 तेदनां तो नोकर येवन आपल्या स्वामीक ह्यो गजाली सांगल्यो. मागीर स्वामी
घराच्या रागान आपल्या नोकराक म्हणलें, बेगीन भायर सरून
शाराचे रस्ते आनी लेन, आनी हांगा गरीबांक हाडून, आनी
अपंग, आनी थांबपी आनी कुड्डे.
14:22 नोकरान म्हणलें, “प्रभु, तुवें सांगिल्ले प्रमाणें जालां आनी तरी.”
थंय सुवात आसा.
14:23 तेदनां प्रभुन त्या नोकराक म्हळें: म्हामार्गांनी आनी कुडक्यांनी भायर सर.
आनी म्हजें घर भरून येवपाक तांकां भितर येवपाक बाध्य कर.
14:24 कित्याक हांव तुमकां सांगतां, आपयल्ल्या मनशां मदलो कोणूच चाखचो ना
म्हज्या जेवणाचो.
14:25 ताचे वांगडा व्हडले लोक गेले आनी ताणें वळून सांगलें
तांकां,
14:26 जर कोणूय म्हजे कडेन येवन आपल्या बापायचो, आवयचो आनी बायलेचो दुस्वास करिना जाल्यार.
आनी भुरगीं, भाव, भयणी, हय, आनी ताचो स्वताचो जीवय, तो
म्हजो शिश्य जावंक शकना.
14:27 आनी जो कोण आपलो खुरीस घेवन म्हज्या फाटल्यान येना, तो म्हजो जावंक शकना
शिश्य अशें म्हण्टात.
14:28 तुमच्यांतलो कोण गोपुर बांदपाचो विचार करता, तो पयलीं बसना.
आनी ताका तें सोंपोवंक पुरो आसा काय ना, ताचो खर्च मेजता?
14:29 ताणें बुन्याद घाल्या उपरांत आनी तो सोंपोवंक शकचो ना
तें, तें पळोवपी सगळे ताची फकाणां करपाक लागतात,
14:30 म्हणलें, हो मनीस बांदपाक लागलो आनी तो बांदपाक शकलो ना.
14:31 वा खंयचो राजा दुसऱ्या राजा कडेन झुजपाक वता तो बसना
पयलीं, आनी ताका मेळपाक धा हजारांक मेळटलो काय ना हाचेर विचार करता
वीस हजारांनी ताचे आड येवपी?
14:32 नाजाल्यार दुसरो व्हडलो पयस आसतना तो एक धाडटा
दूतावास, आनी शांततायेच्यो अटी इत्सा करता.
14:33 तशेंच, तुमच्यांतलो कोणूय आसलो, जो आपलें सगळें सोडून दिना.
तो म्हजो शिश्य जावंक शकना.
14:34 मीठ बरें, पूण मीठाचो वास गेलो जाल्यार ताका कित्याक मेळटलो
मसालेदार जावप?
14:35 तो देशाक योग्य ना आनी अजून गोबराक योग्य ना; पूण मनीस उडयतात
तो भायर सरलो. आयकुपाक कान आसात ताका आयकूंक जाय.