लूक 13:1 त्या वेळार कांय जाणांनी ताका गालील लोकांची खबर सांगली. जाचें रगत पिलातान तांच्या बलिदानांत भरसून गेल्लें. 13:2 जेजून तांकां जाप दिली, “तुमी समजून घेयात की हे गॅलील लोक.” सगळ्या गलील लोकां परस चड पापी आशिल्ले, कारण तांकां अशें कश्ट भोगले गजाली? 13:3 हांव तुमकां सांगतां, ना, पूण तुमी पश्चात्ताप करिना जाल्यार तुमी सगळे तशेच नाश जातले. 13:4 वा जे अठरा, जांकां सिलोआमचो गोपुर पडलो आनी तांकां मारले. जेरुसलेमांत रावपी सगळ्यां परस ते पापी आशिल्ले अशें तुमकां दिसता? 13:5 हांव तुमकां सांगतां, ना, पूण तुमी पश्चात्ताप करिना जाल्यार तुमी सगळे तशेच नाश जातले. 13:6 ताणें ही बोधकथाय सांगली; एका खाशेल्या मनशाच्या हातांत अंजीराचें झाड लायिल्लें द्राक्षमळ्यांत; तो येवन ताचेर फळ सोदलो आनी ताका एकूय फळ मेळूंक ना. 13:7 तेदनां ताणें आपल्या द्राक्षमळ्याच्या सांठोवप्याक म्हळें: पळे, हीं तीन वर्सां ह्या अंजीराच्या झाडाचेर फळां सोदपाक येतां, आनी कांयच मेळना, तें कापून उडयता; किद्याक ताका जमनीचेर त्रास जाता? 13:8 ताणें ताका जाप दिली: प्रभू, ह्या वर्साय सोडून, जो मेरेन हांव ताचे भोंवतणी खणून शेण घालतलों. 13:9 फळां दिल्यार बरें, आनी ना जाल्यार ते उपरांत कापून उडयतले तो सकयल देंवलो. 13:10 तो सब्बाथाक एका सभाघरांत शिकयतालो. 13:11 पळे, एक बायल आशिल्ली, तिका अठरा वर्सां दुबळेपणाची भावना आशिल्ली वर्सां, आनी एकठांय नमस्कार जाल्ली आनी खंयच्याच प्रकारान स्वताक उखलपाक शकली ना. 13:12 जेजून तिका पळेवन तिका आपयली आनी तिका म्हळें: “बायल, तुज्या दुबळेपणांतल्यान तुका मुक्त जाला. 13:13 ताणें तिचेर हात दवरले आनी रोखडीच ती सरळ जाली आनी देवाचो महिमा केलो. 13:14 आनी सभाघराच्या मुखेल्यान रागान जाप दिली, कारण तें जेजून सब्बाथाच्या दिसा बरे करून लोकांक म्हळें: “आतां.” स दीस मनशांक काम करुंक जाय, ताका लागून तांकां येवन रावतात बरे जाले, आनी सब्बाथाच्या दिसा न्हय. 13:15 तेन्ना सर्वेस्परान ताका जाप दिली आनी म्हळें: “तुमी पाखंडी, दरेकल्यान करिना.” तुमच्यांतल्यान सब्बाथाक ताचो बैल वा गांड गोठ्यांतल्यान सोडून दिवचो आनी शिंशें ताका उदक दिवपाक पयस? 13:16 आनी ही बायल सैतानाक आशिल्ली अब्राहमाची धूव जावन जावंक फावना बांदून, पळय, हीं अठरा वर्सां, सब्बाथाक ह्या बंधनांतल्यान सोडून दिवचीं दीस? 13:17 ताणें हीं गजाली सांगून ताच्या सगळ्या विरोधकांक लज दिसली सगळ्या लोकांनी केल्ल्या सगळ्या वैभवशाली गजालीं खातीर खोशी जाली तो. 13:18 तेन्ना ताणें म्हळें: देवाचें राज्य कशें? आनी जें करपाक जातलें हांव ताचे सारको आसां? 13:19 तें मोसंबीच्या कणसा सारकें, जें मनशान घेवन आपल्या भितर उडयलें पोरसूं; आनी तें वाडून व्हडलें झाड मेण केलें; आनी हवेंतलीं सुकणीं ताच्या फांट्यांनी रावतात. 13:20 आनी परतून ताणें म्हणलें, “देवाच्या राज्याची हांव खंयच्या तुळा करुंक शकता?” 13:21 तें खमीरा सारकें, जें बायलेन घेवन तीन मापांत लिपोवन दवरलें. सगळें खमीर जायसर. 13:22 तो शारांनी आनी गांवांनी भोंवून शिकयता आनी भोंवतालो जेरुसलेमाचे वटेन. 13:23 तेन्ना एका मनशान ताका म्हळें: “प्रभु, वाचवंक थोडे आसात काय?” आनी ताणें म्हणलें तांकां, . 13:24 संकुचीत दारांतल्यान भितर सरपाक यत्न करात, कित्याक हांव तुमकां सांगतां, जायत्या जाणांक जाय भितर सरपाक सोदतात, आनी शकचे नात. 13:25 जेन्ना एकदां घरचो धनी उठलो आनी बंद जालो दार, आनी तुमी भायर उबे रावून दार ठोकून म्हणपाक लागतात: प्रभू, प्रभू, आमकां उगडा; आनी तो तुमकां जाप दितलो आनी म्हणटलो, हांव जाणां तुमी खंयच्यान आयल्यात तें न्हय: 13:26 मागीर तुमी म्हणपाक लागतले, आमी तुज्या मुखार जेवले आनी पियेल्यात आनी तुवें आमच्या रस्त्यांनी शिकयलां. 13:27 पूण तो म्हणटलो, “हांव तुमकां सांगतां, तुमी खंयच्यान आयल्यात तें हांव तुमकां वळखना; पासून भायर सरतात तुमी सगळे अधर्म करपी म्हाका. 13:28 तुमी अब्राहामाक पळेतले तेन्ना रडप आनी दांत किरकोळ करप. आनी इसहाक, जाकोब आनी सगळे संदेष्टे, देवाच्या राज्यांत आनी तुमी स्वता भायर धुकल्ले. 13:29 आनी ते उदेंते कडल्यान, अस्तंतेकडल्यान आनी येतले उत्तरेक आनी दक्षिणेकडल्यान देवाच्या राज्यांत बसतले. 13:30 आनी पळे, निमाणे आसात जे पयले आसतले आनी पयले आसात जी निमाणी आसतली. 13:31 त्याच दिसा कांय फरीसी लोक आयले आनी ताका म्हणपाक लागले: “जा.” तुका भायर सर आनी हांगाच्यान वच, कित्याक हेरोद तुका मारतलो. 13:32 ताणें तांकां म्हणलें, “तुमी वचून त्या कोल्याक सांगात: पळय, हांव भायर काडटां.” सैतान, आनी हांव आयज आनी फाल्यां बरे करतां आनी तिसऱ्या दिसा हांव बरे करतलों परिपूर्ण जावप. 13:33 तरी म्हाका आयज आनी फाल्यां आनी दुसऱ्या दिसा चलपाक जाय. कारण जेरुसलेमांतल्यान एक संदेष्टो ना जावंक शकना. 13:34 हे जेरुसलेम, जेरुसलेम, जे संदेष्ट्यांक मारता आनी तांकां फातर मारता तुजे कडेन धाडिल्ले जे; कितले फावटीं तुज्या भुरग्यांक एकठांय करुंक जाय आशिल्लें जशें कोंबडी आपल्या पांखां सकयल आपल्या पिलांक एकठांय करता आनी तुमकां जाय ना! 13:35 पळे, तुमचें घर उध्वस्त जालां आनी हांव तुमकां खरेंच सांगतां. तुमी म्हाका पळयचे नात, जो मेरेन तुमी “धन्य” म्हणटले जो प्रभूच्या नांवान येता.