लूक
13:1 त्या वेळार कांय जाणांनी ताका गालील लोकांची खबर सांगली.
जाचें रगत पिलातान तांच्या बलिदानांत भरसून गेल्लें.
13:2 जेजून तांकां जाप दिली, “तुमी समजून घेयात की हे गॅलील लोक.”
सगळ्या गलील लोकां परस चड पापी आशिल्ले, कारण तांकां अशें कश्ट भोगले
गजाली?
13:3 हांव तुमकां सांगतां, ना, पूण तुमी पश्चात्ताप करिना जाल्यार तुमी सगळे तशेच नाश जातले.
13:4 वा जे अठरा, जांकां सिलोआमचो गोपुर पडलो आनी तांकां मारले.
जेरुसलेमांत रावपी सगळ्यां परस ते पापी आशिल्ले अशें तुमकां दिसता?
13:5 हांव तुमकां सांगतां, ना, पूण तुमी पश्चात्ताप करिना जाल्यार तुमी सगळे तशेच नाश जातले.
13:6 ताणें ही बोधकथाय सांगली; एका खाशेल्या मनशाच्या हातांत अंजीराचें झाड लायिल्लें
द्राक्षमळ्यांत; तो येवन ताचेर फळ सोदलो आनी ताका एकूय फळ मेळूंक ना.
13:7 तेदनां ताणें आपल्या द्राक्षमळ्याच्या सांठोवप्याक म्हळें: पळे, हीं तीन वर्सां
ह्या अंजीराच्या झाडाचेर फळां सोदपाक येतां, आनी कांयच मेळना, तें कापून उडयता; किद्याक
ताका जमनीचेर त्रास जाता?
13:8 ताणें ताका जाप दिली: प्रभू, ह्या वर्साय सोडून, जो मेरेन
हांव ताचे भोंवतणी खणून शेण घालतलों.
13:9 फळां दिल्यार बरें, आनी ना जाल्यार ते उपरांत कापून उडयतले
तो सकयल देंवलो.
13:10 तो सब्बाथाक एका सभाघरांत शिकयतालो.
13:11 पळे, एक बायल आशिल्ली, तिका अठरा वर्सां दुबळेपणाची भावना आशिल्ली
वर्सां, आनी एकठांय नमस्कार जाल्ली आनी खंयच्याच प्रकारान स्वताक उखलपाक शकली ना.
13:12 जेजून तिका पळेवन तिका आपयली आनी तिका म्हळें: “बायल,
तुज्या दुबळेपणांतल्यान तुका मुक्त जाला.
13:13 ताणें तिचेर हात दवरले आनी रोखडीच ती सरळ जाली आनी
देवाचो महिमा केलो.
13:14 आनी सभाघराच्या मुखेल्यान रागान जाप दिली, कारण तें
जेजून सब्बाथाच्या दिसा बरे करून लोकांक म्हळें: “आतां.”
स दीस मनशांक काम करुंक जाय, ताका लागून तांकां येवन रावतात
बरे जाले, आनी सब्बाथाच्या दिसा न्हय.
13:15 तेन्ना सर्वेस्परान ताका जाप दिली आनी म्हळें: “तुमी पाखंडी, दरेकल्यान करिना.”
तुमच्यांतल्यान सब्बाथाक ताचो बैल वा गांड गोठ्यांतल्यान सोडून दिवचो आनी शिंशें
ताका उदक दिवपाक पयस?
13:16 आनी ही बायल सैतानाक आशिल्ली अब्राहमाची धूव जावन जावंक फावना
बांदून, पळय, हीं अठरा वर्सां, सब्बाथाक ह्या बंधनांतल्यान सोडून दिवचीं
दीस?
13:17 ताणें हीं गजाली सांगून ताच्या सगळ्या विरोधकांक लज दिसली
सगळ्या लोकांनी केल्ल्या सगळ्या वैभवशाली गजालीं खातीर खोशी जाली
तो.
13:18 तेन्ना ताणें म्हळें: देवाचें राज्य कशें? आनी जें करपाक जातलें
हांव ताचे सारको आसां?
13:19 तें मोसंबीच्या कणसा सारकें, जें मनशान घेवन आपल्या भितर उडयलें
पोरसूं; आनी तें वाडून व्हडलें झाड मेण केलें; आनी हवेंतलीं सुकणीं
ताच्या फांट्यांनी रावतात.
13:20 आनी परतून ताणें म्हणलें, “देवाच्या राज्याची हांव खंयच्या तुळा करुंक शकता?”
13:21 तें खमीरा सारकें, जें बायलेन घेवन तीन मापांत लिपोवन दवरलें.
सगळें खमीर जायसर.
13:22 तो शारांनी आनी गांवांनी भोंवून शिकयता आनी भोंवतालो
जेरुसलेमाचे वटेन.
13:23 तेन्ना एका मनशान ताका म्हळें: “प्रभु, वाचवंक थोडे आसात काय?” आनी ताणें म्हणलें
तांकां, .
13:24 संकुचीत दारांतल्यान भितर सरपाक यत्न करात, कित्याक हांव तुमकां सांगतां, जायत्या जाणांक जाय
भितर सरपाक सोदतात, आनी शकचे नात.
13:25 जेन्ना एकदां घरचो धनी उठलो आनी बंद जालो
दार, आनी तुमी भायर उबे रावून दार ठोकून म्हणपाक लागतात:
प्रभू, प्रभू, आमकां उगडा; आनी तो तुमकां जाप दितलो आनी म्हणटलो, हांव जाणां
तुमी खंयच्यान आयल्यात तें न्हय:
13:26 मागीर तुमी म्हणपाक लागतले, आमी तुज्या मुखार जेवले आनी पियेल्यात आनी
तुवें आमच्या रस्त्यांनी शिकयलां.
13:27 पूण तो म्हणटलो, “हांव तुमकां सांगतां, तुमी खंयच्यान आयल्यात तें हांव तुमकां वळखना; पासून भायर सरतात
तुमी सगळे अधर्म करपी म्हाका.
13:28 तुमी अब्राहामाक पळेतले तेन्ना रडप आनी दांत किरकोळ करप.
आनी इसहाक, जाकोब आनी सगळे संदेष्टे, देवाच्या राज्यांत आनी
तुमी स्वता भायर धुकल्ले.
13:29 आनी ते उदेंते कडल्यान, अस्तंतेकडल्यान आनी येतले
उत्तरेक आनी दक्षिणेकडल्यान देवाच्या राज्यांत बसतले.
13:30 आनी पळे, निमाणे आसात जे पयले आसतले आनी पयले आसात
जी निमाणी आसतली.
13:31 त्याच दिसा कांय फरीसी लोक आयले आनी ताका म्हणपाक लागले: “जा.”
तुका भायर सर आनी हांगाच्यान वच, कित्याक हेरोद तुका मारतलो.
13:32 ताणें तांकां म्हणलें, “तुमी वचून त्या कोल्याक सांगात: पळय, हांव भायर काडटां.”
सैतान, आनी हांव आयज आनी फाल्यां बरे करतां आनी तिसऱ्या दिसा हांव बरे करतलों
परिपूर्ण जावप.
13:33 तरी म्हाका आयज आनी फाल्यां आनी दुसऱ्या दिसा चलपाक जाय.
कारण जेरुसलेमांतल्यान एक संदेष्टो ना जावंक शकना.
13:34 हे जेरुसलेम, जेरुसलेम, जे संदेष्ट्यांक मारता आनी तांकां फातर मारता
तुजे कडेन धाडिल्ले जे; कितले फावटीं तुज्या भुरग्यांक एकठांय करुंक जाय आशिल्लें
जशें कोंबडी आपल्या पांखां सकयल आपल्या पिलांक एकठांय करता आनी तुमकां जाय
ना!
13:35 पळे, तुमचें घर उध्वस्त जालां आनी हांव तुमकां खरेंच सांगतां.
तुमी म्हाका पळयचे नात, जो मेरेन तुमी “धन्य” म्हणटले
जो प्रभूच्या नांवान येता.