लूक
९:१ मागीर ताणें आपल्या बारा शिसांक एकठांय आपोवन तांकां सत्ता दिली आनी
सगळ्या सैतानांचेर अधिकार आनी रोग बरे करपाक.
९:२ ताणें तांकां देवाच्या राज्याचो प्रचार करुंक आनी दुयेंतींक बरे करुंक धाडले.
9:3 ताणें तांकां म्हळें, “तुमच्या प्रवासाक कांयच घेवंक नाकात, आनी दांडे घेवंक नाकात.
ना स्क्रिप, ना भाकरी, ना पयशे; दोगांय मदीं दरेकीं दोन कोट नात.
9:4 तुमी खंयच्याय घरांत भितर सरतात, थंय रावात आनी थंयच्यान भायर सरात.
9:5 आनी कोणाक तुमकां घेवंक ना, ते शारा थावन भायर सरतना, हालोवंक
तांच्या आड गवाय दिवपा खातीर तुमच्या पांयांतल्यान धुल्ल काडून उडोवची.
9:6 ते भायर सरले आनी शारांनी भोंवून सुवार्तेचो प्रचार केलो आनी
सगळेकडेन बरे करप.
9:7 हेरोदास राज्यपालान ताणें केल्ल्या सगळ्या गजालींचें आयकलें आनी तो उरलो
भ्रमित जालो, कारण कांय जाणांक सांगिल्लें, जुांवांतल्यान जिवंत जालो
मेल्ल्या मनशांक;
९:८ आनी कांय जाणांक एलियास प्रगट जाल्लो; आनी हेरांचो तो पोरन्याचो
संदेष्टे परतून जिवंत जाले.
९:९ हेरोदान म्हणलें, “हांवें जुांवाची तकली कापल्या, पूण हो कोण, जाचे विशीं हांव आयकता.”
अशीं गजाली? आनी ताका पळोवपाची ताका इत्सा जाली.
9:10 प्रेषितांनी परत येतकच तांकां आपले कडेन आशिल्लें सगळें सांगलें
जालें. तांकां घेवन तो एकाच वाळवंटी जाग्यार गेलो
बेथसैदा नांवाच्या शाराचो.
9:11 लोकांनी तें कळ्ळें आनी ताच्या फाटल्यान गेले आनी ताणें तांकां घेवन गेले.
आनी तांकां देवाच्या राज्या विशीं उलयलो आनी गरजेवंतांक बरे केलो
बरे करपाचें.
9:12 दीस घसघशीत जावंक लागलो, तेन्नां बारा जाणांनी येवन म्हणलें
ताका, लोकांक धांवडावन घाल, शारांनी वचूंक आनी
भोंवतणीं देश, आनी रावप, आनी जेवण मेळोवचें, कारण आमी हांगा एक
वाळवंटी जागो.
९:१३ पूण ताणें तांकां म्हळें: “तुमी तांकां खावपाक दिव.” आनी तांणी म्हणलें, आमकां ना
पांच भाकरी आनी दोन नुस्तें सोडून चड; सोडल्यार आमी वचून मांस विकतें घेवंक जाय
ह्या सगळ्या लोकां खातीर.
९:१४ कित्याक ते सुमार पांच हजार मनीस आशिल्ले. ताणें आपल्या शिसांक म्हळें:
तांकां पन्नास वर्सां मेरेन एका कंपनींत बसपाक लावचें.
9:15 तांणी तशें केलें आनी सगळ्यांक बसयले.
9:16 मागीर ताणें पांच भाकरी आनी दोन नुस्तें घेवन वयर पळयलें
स्वर्ग, ताणें तांकां आशीर्वाद दिलो आनी मोडलो आनी शिश्यांक सेट करपाक दिलो
गर्दे मुखार.
9:17 ते जेवले आनी सगळे तृप्त जाले आनी थंय उबें जालें
तांकां बारा टोपली उरिल्ले कुडके.
9:18 तो एकटोच मागणें करतालो तेन्ना ताचे शिश्य ताचे वांगडा आशिल्ले
ताका: आनी ताणें तांकां विचारलें: “हांव कोण म्हणटात?
९:१९ तांणी जाप दिली: बाप्तिस्म दिवपी जुांव; पूण कांय जाण म्हणटात: एलियास; आनी हेर
म्हणात, पोरन्या संदेष्ट्यां मदलो एकलो परतून जिवंत जाला.
९:२० ताणें तांकां म्हळें, “तुमी हांव कोण म्हणटात? पेद्रू जाप दितना म्हणालो, द
देवाचो ख्रिस्त.
9:21 ताणें तांकां खर आज्ञा दिली आनी तें कोणाकूच सांगचें न्हय
गजाल;
९:२२ म्हणलें, मनशाच्या पुताक जायतीं कश्टां भोगचीं पडटलीं आनी ताका न्हयकार दिवंक जाय
जाण्टे आनी मुखेल याजक आनी शास्त्रज्ञ, आनी मारून उडोवप आनी जिवंत जावप
तिसरो दीस.
9:23 ताणें सगळ्यांक म्हळें: कोण म्हज्या फाटल्यान येवंक सोदता जाल्यार ताणें न्हयकार दिवंक जाय
स्वताक, आनी दर दिसा आपलो खुरीस घेवन म्हजे फाटल्यान वता.
9:24 कित्याक जो कोण आपलो जीव वाचवंक सोदता तो तो गमातलो, पूण जो कोण गमावतलो
ताचो जीव म्हजे खातीर, तोच ताका वाचयतलो.
9:25 मनशाक सगळो संवसार मेळ्ळो आनी तो हारलो जाल्यार ताका कितें फायदो
स्वताक, वा उडयतात?
9:26 कित्याक कोणाक म्हजी आनी म्हज्या उतरांची लज दिसतली, ताची लज जातली
मनशाचो पूत आपल्याच वैभवांत आनी आपल्या वैभवांत येतलो तेन्ना लज जा
बापायचें, आनी पवित्र देवदूतांचें.
9:27 पूण हांव तुमकां खरें सांगतां, हांगा कांय उबे आसात, जे उबे रावचे नात
मरणाची चव घेतात, जो मेरेन तांकां देवाचें राज्य दिसना.
9:28 ह्या उतरां उपरांत सुमार आठ दिसांनी ताणें घेतलो
पेद्रू आनी जुांव आनी जाकोब, आनी मागणें करुंक एका दोंगरार गेले.
9:29 मागणें करताना ताच्या मुखामळाचें स्वरूप बदललें आनी ताच्या
वस्त्र धवो आनी झिलमिलपी आशिल्लो.
९:३० आनी ताचे कडेन मोयजेस आनी एलियास अशे दोन मनीस उलयताले.
९:३१ तो वैभवान प्रगट जालो आनी आपल्या मरणा विशीं उलयलो
जेरुसलेमांत साध्य करप.
9:32 पूण पेद्रू आनी ताचे वांगडा आशिल्ले लोक न्हीद आयले आनी केन्ना
ते जागे आशिल्ले, तांकां ताचो महिमा आनी ताचे वांगडा उबे आशिल्ले दोग मनीस दिसले
तो.
९:३३ ते ताचे थावन भायर सरतना, पेद्रू जेजूक म्हळें.
गुरू, आमकां हांगा आसप बरें, आनी आमी तीन तंबू बांदूंया;
एक तुका, एक मोयजेसाक आनी एक एलियासाक
संबंदीत.
9:34 अशें उलयताना एक मेघ येवन तांकां सावळी घाली
मेघांत भितर सरतना भियेले.
9:35 मेघांतल्यान एक आवाज आयलो: “हो म्हजो मोगाळ पूत.
ताका आयकून घेवचें.
9:36 आवाज सोंपलो तेन्ना जेजू एकटोच मेळ्ळो. आनी तांणी तें दवरलें
लागीं, आनी त्या काळार कोणाकूच तांकां आशिल्लीं तीं खंयचींच गजाली सांगलीं नात
पळयलें.
९:३७ आनी दुसऱ्या दिसा ते सकयल देंवतना
दोंगुल्लेचेर ताका खूब लोक मेळ्ळे.
९:३८ आनी पळे, त्या पंगडाचो एक मनीस म्हणपाक लागलो: गुरू, हांव विनवणी करतां
तुका, म्हज्या पुताक पळय, कित्याक तो म्हजो एकलोच भुरगो.
९:३९ पळे, एक आत्मो ताका धरता आनी तो अचकीत रडटा; आनी तें फाडटा
ताका परतून फेण येता आनी ताका फोडून उडोवप कठीण जाता.
९:४० आनी तुज्या शिसांक ताका भायर काडपाची विनवणी केली; आनी तांकां शक्य जालें ना.
9:41 जेजून जाप दिली, “हे अविश्वासी आनी विकृत पिळगी, कितलो तेंप.”
हांव तुज्या वांगडा आसतलों आनी तुका त्रास दितलों? तुज्या पुताक हांगा हाड.
9:42 तो अजून येवपाक लागलो तेन्ना सैतानान ताका सकयल उडयलो आनी ताका फाडलो. आनी
जेजून अशुध्द आत्म्याक धिटाय दिली आनी भुरग्याक बरे केलो आनी ताका जल्म दिलो
ताका परतून बापायक.
9:43 ते सगळे देवाच्या बळवंत बळग्याक लागून अजापीत जाले. पूण ते आसतना
जेजून केल्ल्या सगळ्या गजालींचेर दरेकल्याक अजाप जालें, अशें ताणें आपल्याक सांगलें
शिश्य, २.
9:44 हीं उतरां तुमच्या कानांत बुडचीं, कित्याक मनशाचो पूत आसतलो
मनशाच्या हातांत दिल्लें.
9:45 पूण तांकां हें उतर समजलें ना आनी तांकां लिपलां
तांकां तें कळ्ळें ना, आनी ताका ती म्हण विचारपाक तांकां भंय दिसलो.
9:46 मागीर तांचे मदीं एक तर्क जालो, तातूंतलो खंयचो आसचो
सगळ्यांत व्हडलें.
9:47 जेजून तांच्या काळजाचो विचार कळून एक भुरगो घेवन बसलो
ताका ताचे कडल्यान, २.
९:४८ आनी तांकां म्हळें, “कोणाक म्हज्या नांवान ह्या भुरग्याक घेवंक मेळटलो.”
म्हाका ग्रहण करता आनी जो कोण म्हाका ग्रहण करता तो म्हाका धाडल्ल्याक स्वीकारता.
कित्याक तुमच्या सगळ्यां मदलो जो उणो आसा, तोच व्हड जातलो.
9:49 जुांवान जाप दिली, “गुरू, तुज्या भितरल्यान भुतांखेतांक भायर काडपी आमी पळेले.”
नांव; आनी तो आमचे फाटल्यान वचना म्हणून आमी ताका बंदी घाली.
९:५० जेजून ताका म्हळें: ताका बंदी करुंक नाका, कित्याक आमच्या विरोधांत ना
आमचे खातीर आसा.
९:५१ आनी ताका ग्रहण करुंक वेळ आयलो
उठून ताणें जेरुसलेमाक वचपाक आपलें मुखार दवरलें.
९:५२ आनी ताच्या मुखार दूत धाडले आनी ते गेले आनी एक
सामरी लोकांचो गांव, ताका तयार करपाक.
9:53 ताचें तोंड तो वचतलो अशें दिसतालें म्हणून तांणी ताका घेतलो ना
जेरुसलेमांत गेले.
9:54 ताचे शिश्य जाकोब आनी जुांवान हें पळेवन म्हणलें, प्रभू, सुकता
तूं, आमी सर्गा थावन उजो देंवून तांकां जळोवंक आज्ञा करुंक.
एलियासान केल्ले भशेन लेगीत?
9:55 पूण ताणें वळून तांकां धिटाय दिली आनी म्हणलें, “तुमकां खबर ना
आत्म्याचे तुमी आसात.
9:56 कित्याक मनशाचो पूत मनशांचो जीव ना करपाक आयला, पूण तांकां वाचवपाक आयला.
आनी ते दुसर् या गांवांत गेले.
९:५७ ते वाटेर वतना एका मनशान म्हणलें
ताका, प्रभू, तूं खंय वता थंय हांव तुज्या फाटल्यान वचतलों.
9:58 जेजून ताका म्हळें: कोल्यांक बुराक आसात आनी मळबांतल्या सुकण्यांक बुराक आसात
घोंस घालप; पूण मनशाच्या पुताक तकली घालपाक खंय ना.
९:५९ आनी ताणें दुसऱ्याक म्हणलें, “म्हज्या फाटल्यान वच.” पूण ताणें म्हणलें, प्रभू, पयलीं म्हाका त्रास दिव
बापायक पुरपाक वचपाक.
९:६० जेजून ताका म्हणलें, मेल्ल्यांक आपल्या मेल्ल्यांक पुरूंक दिवचें, पूण तूं वचून
देवाच्या राज्याचो प्रचार करतात.
९:६१ आनी दुसर् यान म्हणलें, प्रभू, हांव तुज्या फाटल्यान वचतलों; पूण पयलीं बोली लावपाक वचूं
तांकां निरोप दितात, जे म्हज्या घरांत घरांत आसात.
९:६२ जेजून ताका म्हळें: कोणेंच नांगराक हात घालून आनी...
फाटीं पळयतना, देवाच्या राज्याक योग्य आसा.