लूक
8:1 उपरांत तो दर एका शारांत भोंवलो आनी
गांवांत, देवाच्या राज्याची खोशीची खबर सांगून आनी सांगून:
आनी बारा लोक ताचे वांगडा आशिल्ले.
8:2 आनी कांय बायलां, जे वायट आत्म्यां पासून बरे जाल्लीं आनी
दुबळेपण, मॅगदालीना नांवाची मरियम्मा, तिच्यांतल्यान सात भुतांखेतांचो भायर सरलो.
8:3 हेरोदाचो वांगडी चुझाची बायल जोआना, सुसाना आनी जायते
हेर, जे ताका आपल्या संपत्तीची सेवा करताले.
8:4 जेन्नां जायते लोक एकठांय जाले आनी ताचे कडेन भायर सरले
दर एका शारांत ताणें बोधकथेन उलयलें.
8:5 एक पेरपी आपलें बीं पेरपाक भायर सरलो आनी पेरताना कांय जाण वाटेर पडले
कूस; ताका पांयांनी मारून उडयलो आनी हवेंतल्या सुकण्यांनी ताका खावन उडयलो.
8:6 कांय जाण फातराचेर पडले; आनी तें फुलता म्हणसर तें सुकतालें
पयस, कारण तातूंत ओलसाणीचो उणाव आशिल्लो.
8:7 कांय जाण कांट्यां मदीं पडले; ताचे वांगडा कांटे उडून गेले आनी घुस्मटले
तें.
8:8 आनी हेर बऱ्या जमनीचेर पडले आनी फुलले आनी फळां जालीं आनी
शंबर पटींनी मेळटा. हीं म्हळ्ळें म्हणटकच ताणें रडलो: “ज्या कडेन आसा.”
कान आयकुपाक, ताका आयकूंक जाय.
8:9 ताच्या शिश्यांनी ताका विचारलें: ही बोधकथा कितें आसूं येता?
8:10 ताणें म्हळें, “राज्याचीं गूढ गजाली तुमकां कळ्ळीं.”
देवाचो, पूण दुसऱ्यांक बोधकथांनी; की पळोवन तांकां दिसचें ना, आनी
आयकून तांकां समजूंक नासूं येता.
8:11 आतां बोधकथा अशी: बीं म्हणल्यार देवाचें उतर.
8:12 वाटेर आशिल्ले आयकपी; मागीर सैतान येता आनी
तांच्या काळजांतल्यान उतर काडून उडयता, तांकां विस्वास दवरचो न्हय आनी
वाचवप.
8:13 खडपाचेर ते ते, जे आयकून ताचे वांगडा उतर घेतात
आनंद; आनी ह्यांचें मुळ ना, जें थोड्या काळा खातीर आनी काळान मानतात
प्रलोभन पयस पडप.
8:14 आनी कांट्यां मदीं पडलेले ते, जे आयकून.
फुडें वचून ह्या काळजी आनी गिरेस्तकाय आनी भोगांनी घुस्मटतात
जिवीत, आनी कसलेंच फळ परिपूर्णतायेक हाडचें ना.
8:15 पूण बऱ्या जमनीचेर ते प्रामाणीक आनी बऱ्या काळजांत आसात.
उतर आयकून, तें पाळून, धीर धरून फळां घालचीं.
8:16 कोणेंच मेणवाती पेटयल्या उपरांत ताका आयदन धांपना वा...
ताका खाटी सकयल दवरता; पूण तें मेणवातीचेर दवरता, तें जे
भितर भितर सरूं येता उजवाड पळोवंक मेळटा.
8:17 कित्याक कांयच गुपीत ना, जें प्रगट जावचें ना; तशेंच खंयचोय ना
लिपल्ली गजाल, ती कळची ना आनी परदेशांत येवची ना.
8:18 देखून तुमी कशें आयकतात हाची जतनाय घेयात, कित्याक कोणाक आसा तो ताचे कडेन आसतलो
दिल्लें; आनी कोणाक ना, ताचे कडल्यान जें लेगीत काडून घेतले
ताका अशें दिसता.
8:19 मागीर ताची आवय आनी भाव ताचे कडेन आयले आनी ताचेर येवंक शकले नात
प्रेस खातीर.
8:20 आनी ताका कांय जाणांनी सांगलें, “तुजी आवय आनी तुज्या भावांक.”
तुका पळोवपाची इत्सा करून भायर उबें रावचें.
8:21 ताणें तांकां जाप दिली आनी म्हळें: म्हजी आवय आनी भाव हे
जे देवाचें उतर आयकतात आनी तें करतात.
8:22 एका दिसा तो आपल्या तारवांत बसलो
शिश्यांक, आनी ताणें तांकां म्हळें: “आमी ताच्या दुसऱ्या वटेन वचूंया.”
तळें हें नांव. आनी ते फुडें लांच जाले.
8:23 पूण ते तारवांतल्यान वतना तो न्हिदेंत पडलो आनी वारें वादळ देंवलें
तळ्याचेर; आनी तीं उदकान भरिल्लीं आनी धोक्यांत पडलीं.
8:24 ते ताचे कडेन येवन ताका जागो केलो आनी म्हळें: गुरू, गुरू, आमी नाश जातात.
मागीर ताणें उठून वाऱ्याक आनी उदकाच्या धुमशेणाक धिटाय दिली
ते थांबले आनी थंय शांतताय आयली.
8:25 ताणें तांकां म्हळें: तुमचो भावार्थ खंय आसा? आनी ते भियेवन
एकमेकांक म्हणत आश्चर्य जालो, हो कसलो मनीस! ताचे खातीर
वारें आनी उदक लेगीत आज्ञा करता आनी ते ताचें आज्ञा पाळटात.
8:26 उपरांत ते गदारेनी लोकांच्या देशांत पावले
गॅलीलांत.
8:27 तो जमनीर देंवलो तेन्ना शारा भायर ताका मेळ्ळो
मनीस, जाचे कडेन बरोच तेंप सैतान आशिल्ले आनी कपडे नाशिल्ले आनी तातूंत रावनाशिल्लो
खंयचेंय घर, पूण थडग्यांनी.
8:28 जेजूक पळेवन ताणें रडलो आनी ताचे मुखार पडलो आनी एक
मोठ्या आवाजान म्हणलें, तुजे कडेन म्हजो कितें संबंद, जेजू, देवाचो पूत
सगळ्यांत चड ऊंच? तुका विनवणी करतां, म्हाका त्रास दिवंक नाका.
8:29 (कारण ताणें अशुध्द आत्म्याक त्या मनशांतल्यान भायर सरपाची आज्ञा केल्ली. कारण
जायते फावटीं ताणें ताका धरलो: आनी ताका साखळींनी आनी भितर बांदून दवरलो
बेडी घालप; आनी ताणें पट्ट्यो मोडून उडयल्यो आनी सैतानान ताका व्हेलो
रानांत.)
8:30 जेजून ताका विचारलें, “तुजें नांव कितें? ताणें म्हळें: लिजिओन.
कारण तातूंत जायते सैतान भितर सरले.
8:31 आनी तांणी ताका विनवणी केली की ताणें तांकां भायर सरपाक आज्ञा दिवची न्हय
खोल.
8:32 थंय दोंगराचेर जायत्या दुकरांचो कळप जेवतालो
तांकां तातूंत भितर सरूंक दिवचो अशी तांणी ताका विनवणी केली. आनी तो
तांकां त्रास सोंसले.
8:33 मागीर त्या मनशांतल्यान सैतान भायर सरले आनी दुकरांत भितर सरले
कळप एके उंच सुवातेर हिंसकपणान सकयल देंवून तळ्यांत गेलो, आनी घुस्मटमार जाले.
8:34 तांकां पोसपी लोकांनी घडिल्लें पळोवन पळून गेले आनी सांगलें
तो शारांत आनी देशांत.
8:35 मागीर ते कितें जालें तें पळोवपाक भायर सरले; आनी जेजू कडेन येवन ताका मेळ्ळो
ज्या मनशांतल्यान सैतान भायर सरले, ताच्या पांयांक बसून
जेजू, कपडे घालून आनी बऱ्या मनांत, आनी ते भियेले.
8:36 तें पळेवपी लोकांनीय तांकां सांगलें, कोणाक कसल्या मार्गान
सैतान बरे जाले.
8:37 मागीर गदरेच्या देशांतली सगळी गर्दी भोंवतणीं
तांकां तांचे कडल्यान पयस वचपाची विनवणी केली; कित्याक तांकां व्हड भियेवन धरलेले.
आनी तो तारवांत चडून परत परत परतलो.
8:38 ज्या मनशान भुतांखेतां भायर सरलीं, ताणें ताका विनवणी केली
ताचे वांगडा आसूं येता, पूण जेजून ताका धाडलो.
8:39 तुज्याच घरांत परत ये आनी देवान कितले व्हडले काम केलां तें दाखोवंक
तुका. आनी तो आपल्या वाटेर गेलो आनी पुराय शारांत कशें तें उजवाडाक हाडलो
जेजून ताचेर व्हड व्हड कामां केल्लीं.
8:40 जेजू परत येतकच लोक खोशीन
ताका घेवन गेले, कित्याक ते सगळे ताची वाट पळयत आशिल्ले.
8:41 आनी पळे , यायर नांवाचो एक मनीस आयलो आनी तो देशांतलो एक राज्यकर्तो आशिल्लो
सभाघरांत ताणें जेजूच्या पांयांक पडून ताका विनवणी केली
ताच्या घरांत येतालो: १.
8:42 कित्याक ताका एकूच धूव आशिल्ली, ती सुमार बारा वर्सां पिरायेची आनी ती एक
मरता. पूण तो वतना लोकांनी ताका गर्दी केली.
8:43 आनी एके बायलेक बारा वर्सां रगताची लागण जाल्ली आनी ती सगळी काळ गेली
तिणें वैजांचेर जियेवंक, दोगांयकय खंयच्याच मनशाक बरे जावंक शकलें ना,
8:44 ताच्या फाटल्यान येवन ताच्या वस्त्राच्या शिमेक हात लायलो आनी रोखडोच
तिचो रगत मुद्दो थांबलो.
8:45 जेजून म्हणलें, म्हाका कोणे हात लायलो? जेन्ना सगळ्यांनी नाकारलें, पेद्रू आनी ते तें
ताचे वांगडा आशिल्ले, “गुरू, लोक तुका गर्दी करतात आनी तुका दाबतात.
आनी तूं म्हणटा, म्हाका कोणे हात लायलो?
8:46 जेजून म्हणलें, कोणे तरी म्हाका हात लायला, कित्याक म्हाका कळटा की सद्गुण आसा
माझ्या भायर गेले.
8:47 बायलेक आपूण लिपून ना हें पळोवन ती थरथरून आयली आनी
ताचे मुखार पडून तिणें ताका सगळ्या लोकां मुखार जाहीर केलें कारण
खंयच्या कारणान तिणें ताका हात लायलो आनी ती रोखडीच कशी बरी जाली.
8:48 ताणें तिका म्हळें: “धुवे, बरें सांत्वन मेळ, तुज्या भावार्थान वाडयल्या.”
तुका पुराय; शांती जावन वचप.
8:49 तो अजून उलयताना, सभाघराच्या मुखेल्या कडल्यान एकलो आयलो
घरांत ताका म्हणलें, तुजी धूव मेल्ली; त्रास मास्तराक न्हय.
8:50 पूण जेजून तें आयकून ताका जाप दिली: भियेवंक नाका, विस्वास दवर
फकत, आनी ती बरी जातली.
8:51 घरांत भितर सरतना ताणें कोणाकच भितर सरूंक दिवंक ना, सोडल्यार
पेद्रू, जाकोब, जुांव आनी चलयेचो बापूय आनी आवय.
8:52 सगळे रडले आनी तिची विलाप केली, पूण ताणें म्हळें: रडूंक नाका; ती मेल्ली ना, .
पूण न्हिदिल्लो आसता.
8:53 ती मेल्ली हें जाणून तांणी ताका तिरस्कार करून हांसले.
8:54 आनी ताणें सगळ्यांक भायर काडले आनी तिचो हात धरून उलो मारलो.
दासी, उठ.
8:55 तिचो आत्मो परतून आयलो आनी ती रोखडीच उठली आनी ताणें आज्ञा केली
तिका मांस दिवपाखातीर.
8:56 तिचे आवय-बापूय अजापीत जाले, पूण ताणें तांकां आज्ञा केली
कितें केलें तें कोणाकूच सांगचें न्हय.