लूक
6:1 पयल्या सब्बाथा उपरांत दुसऱ्या सब्बाथाक तो गेलो
मक्याच्या शेतांतल्यान; ताच्या शिश्यांनी धान्याचे कान काडले आनी
हातांत घांसून खाल्लें खरेंच.
6:2 कांय फरीसी लोकांनी तांकां म्हणलें, “तुमी जें ना तें कित्याक करतात?”
सब्बाथाच्या दिसांनी करपाक कायदेशीर?
6:3 जेजून तांकां जाप दिली, “तुमी इतलें वाचूंक ना, कितें?”
दावीद आनी ताचे वांगडा आशिल्ले लोक उपाशी आशिल्ले तेन्नां केलें;
6:4 तो देवाच्या घरांत गेलो आनी दाखोवंक भाकरी घेवन जेवलो.
आनी आपल्या सांगाता आशिल्ल्यांकय दिलो; जें खावंक जाय ना
पूण फकत याजकां खातीर?
6:5 ताणें तांकां म्हणलें, मनशाचो पूत सब्बाथाचोय प्रभु.
६:६ आनी दुसर् या सब्बाथाक तो भितर सरलो
सभाघरांत शिकयतालो आनी एक मनीस आसलो, ताचो उजवो हात सुकलो.
6:7 तेदनां शास्त्रज्ञ आनी फरीसी ताका पळयत रावले, तो ताका बरे करतलो काय ना
सब्बाथाचो दीस; ताचेर आरोप मेळचो म्हणून.
6:8 पूण तांकां तांचो विचार कळ्ळो आनी ताणें सुकल्ल्या मनशाक सांगलें
हात, उठून मदीं उबो राव. आनी तो उठून उबो रावलो
फुडें.
6:9 तेदनां जेजून तांकां म्हणलें, “हांव तुमकां एक गजाल विचारतां; वर कायदेशीर आसा काय...
सब्बाथाचे दीस बरें करपाक वा वायट करपाक? जिवीत वाचवंक, काय ताचो नाश करुंक?
6:10 आनी सगळ्यांक भोंवतणीं पळेवन ताणें त्या मनशाक म्हळें: ताणून वच
हात फुडें कर. ताणें तशें केलें आनी ताचो हात बरो जालो
हेर.
6:11 आनी ते पिशेंपणांत भरले; आनी एकामेकां कडेन कितें संवाद सादताले
ते जेजूक करपाक शकतात.
6:12 त्या दिसांनी तो एका दोंगरार भायर सरलो
मागणें करतात, आनी रातभर देवा कडेन मागणें करताले.
6:13 दीस जाली तेन्ना ताणें आपल्या शिश्यांक आपयले आनी तांकां आपयले
ताणें बारा जाणांक वेंचून काडले आनी तांकां प्रेषित अशेंय नांव दिलें;
6:14 सायमन, (ताका ताणें पेद्रूय नांव दिलें) आनी ताचो भाव आंद्रेय जाकोब आनी
जुांव, फिलीप आनी बार्तोलोमी,
6:15 मातेव आनी थोमा, आल्फेयसाचो पूत जाकोब आनी झेलोत नांवाचो सायमन.
6:16 आनी जाकोबाचो भाव जुदास आनी जुदास इस्करियोत, जोय
देशद्रोही.
6:17 तेदनां तो तांचे वांगडा देंवलो आनी मळार उबो रावलो आनी ताच्या वांगड्यांक
ताचे शिश्य आनी सगळ्या जुदेयांतल्या लोकांची व्हडली गर्दी आनी
जेरुसलेम आनी सोर आनी सिदोन दर्यादेगांतल्यान आयकुपाक आयले
ताका आनी तांच्या दुयेंसांतल्यान बरे जावपाक;
6:18 अशुध्द आत्म्यांनी त्रासांत पडलेले आनी ते बरे जाले.
6:19 सगळे लोक ताका हात लावंक सोदताले, कित्याक थंय सद्गुण भायर सरलो
ताचे कडल्यान, आनी सगळ्यांक बरे केले.
6:20 आनी ताणें आपल्या शिसांचेर दोळे उबारून म्हणलें, “तुमकां धन्य जावं.”
गरीब: कित्याक देवाचें राज्य तुजें.
6:21 आतां उपाशीं रावपी तुमी धन्य, कित्याक तुमकां तृप्त जातले. धन्य आसात तुमी
आतां रडतात, कित्याक तुमी हांसतले.
6:22 जेन्ना मनीस तुमचो दुस्वास करतलो आनी जेन्ना ते वेगळे जातले तेन्ना तुमी धन्य
तुमी तांच्या संघांतल्यान, आनी तुमकां धिटाय दितले आनी तुमचें नांव भायर काडटले
वायट म्हणून, मनशाच्या पुता खातीर.
6:23 त्या दिसा तुमी खोशी जा, आनी खोशीन उडी मारात, कित्याक पळय, तुमचें इनाम आसा
सर्गार व्हडले, कित्याक तांचे बापायनीय अशेच तरेन
संदेष्ट्यांक.
6:24 पूण तुमकां गिरेस्तांक धिक्कार! कित्याक तुमकां तुमचें सांत्वन मेळ्ळां.
6:25 तुमकां भरिल्ल्या लोकांक धिक्कार! कित्याक तुमी उपाशी पडटले. हांसपी तुमकां धिक्कार
आतां! कित्याक तुमी शोक करतले आनी रडटले.
6:26 जेन्ना सगळे मनीस तुमचे विशीं बरें उलयतले तेन्ना तुमकां धिक्कार! कारण तांचें तशें केलें
खोट्या संदेष्ट्यांक बापूय.
6:27 पूण आयकतात तांकां हांव सांगतां, तुमच्या दुस्मानांचो मोग करात, जांकां बरें करात
तुजो दुस्वास करप, .
6:28 तुमकां शाप दिवपी लोकांक आशीर्वाद दिवचो आनी तुमचो वायट वापर करपी लोकां खातीर मागणें कर.
6:29 तुज्या एका गालाचेर मारपी ताका दुसरो गाल अर्पण कर;
आनी तुजो चोळो काडून घेवपी मनशाक तुजो चोळोय घेवंक नाका.
6:30 तुजे कडल्यान मागपी दरेकल्याक दिव; आनी तुजें काडून घेवपी मनशाचो
माल तांकां परत न्हय विचारतात.
6:31 आनी जशें तुमकां मनशांनी तुमकां करचें अशें दिसता, तशें तुमींय तांकां तशें करात.
6:32 कित्याक तुमी तुमचेर मोग करतात तांचो मोग करतात जाल्यार तुमकां कितें उपकार? पापी लोकां खातीरय
तांचो मोग करपी लोकांचो मोग करचो.
6:33 आनी तुमी बरें करतात तांकां बरें करतात जाल्यार तुमकां कितें उपकार? खातीर
पापी लोकूय तशें करतात.
6:34 आनी तुमी ज्या लोकांक मेळपाची आस्त बाळगितात तांकां रीण दिल्यार, तुमकां कितें उपकार?
कित्याक पापी लोकूय पातकांक रीण दितात, परतून तितलेंच मेळोवंक.
6:35 पूण तुमी तुमच्या दुस्मानांचो मोग करात आनी बरें करात आनी कांयच आशेनासतना रिणां दिवचीं
परतून; आनी तुमचें इनाम व्हडलें आसतलें आनी तुमी ताचीं भुरगीं जातलीं
सर्वोच्च: कित्याक तो उपकाराक पडूंक नाशिल्ल्यांक आनी वायटाक दयाळ आसता.
6:36 तुमचो बापूय दयाळू आसता तसो तुमी दयाळू रावात.
6:37 न्याय दिवंक नाकात, आनी तुमची न्याय जावची ना
निशेध: माफ करात आनी तुमकां माफ जातले.
6:38 दिव, आनी तें तुमकां दितले; बरें माप, सकयल दामून, आनी
एकठांय हालोवन, धांवून, मनीस तुज्या पोटाक दितले. खातीर
तुमी मेजतात तेच माप तुमकां मेजतले
परतून.
6:39 ताणें तांकां एक बोधकथा म्हणली: कुड्डो कुड्ड्याक व्हरूंक शकता? जातले
दोगांय खंदकांत पडनात?
6:40 शिश्य आपल्या गुरू परस चड न्हय, पूण दर एक परिपूर्ण मनीस
ताच्या स्वामी सारको आसतलो.
6:41 आनी तुज्या भावाच्या दोळ्यांतलो कुडको कित्याक पळयता, पूण
तुज्याच दोळ्यांत आशिल्लो तुळो कळना?
6:42 एक तर तुज्या भावाक कशें म्हणूं येता, भाव, हांव भायर काडूंक दितां
तुज्या दोळ्यांत आशिल्लो मोट, जेन्ना तूं स्वताक पळयना तो तुळयेक तो
तुज्याच दोळ्यांत आसा? तूं पाखंडी, पयलीं तुळयेंतल्यान भायर काड
तुजोच दोळो, आनी मागीर तुका स्पश्ट दिसतलें तो टोक काडपाक तो
तुज्या भावाच्या दोळ्यांत आसा.
6:43 कित्याक बरें झाड वायट फळां दिना; तशेंच भ्रश्ट मनीसय करिना
झाड बरें फळ दिता.
6:44 कारण दरेक झाड आपल्या फळान वळखतात. कारण कांट्यांचो मनीस करिनात
अंजीर एकठांय करतात, कांट्याच्या झाडापसून द्राक्ष एकठांय करतात.
6:45 बरो मनीस आपल्या काळजाच्या बऱ्या खजिन्यांतल्यान तें भायर काडटा
जें बरें आसा; आनी ताच्या काळजाच्या वायट खजिन्यांतल्यान वायट मनीस
वायट तें भायर काडटा, कारण काळजाच्या भरपूरपणांतल्यान ताच्या
तोंड उलयता.
6:46 आनी हांव सांगतां तीं करुंक तुमी म्हाका कित्याक, प्रभू, प्रभू म्हणटात?
6:47 कोण म्हजे कडेन येवन म्हजीं उतरां आयकता आनी तीं पाळटा, ताका हांव जाय
तो कोणा सारको आसा तें तुमकां दाखोवचें:
6:48 तो घर बांदून खोल खणून दवरल्ल्या मनशा सारको
फातराचेर बुन्याद: आनी हुंवार आयलो तेन्ना व्हाळ धडधडलो
त्या घराचेर खरपणान रावलो आनी ताका हालोवंक शकलो ना, कारण तें घराची बुन्याद जाल्ली
खडपाचेर.
6:49 पूण जो आयकता आनी तो करिना, तो एक
बुन्यादीन धर्तरेचेर घर बांदलें; ज्या आड प्रवाहान केलें
खर मारलो आनी रोखडोच तो पडलो; आनी त्या घराचो भग्नावशेश आशिल्लो
खूप बरें.