लेवीत ग्रंथ 12:1 आनी सर्वेस्परान मोयजेसाक म्हळें: 12:2 इज्रायल लोकांक सांगात: “बायल गुरवार जाल्या जाल्यार.” बीं आनी दादल्याचें भुरगें जालें, मागीर ती सात दीस अशुध्द उरतली; तिच्या दुबळेपणाक लागून वेगळेपणाच्या दिसां प्रमाण ती आसतली अशुध्द. 12:3 आठव्या दिसा ताच्या कातीचें मांस सुंता करचें. 12:4 आनी मागीर ती आपल्या रगतांत तीन आनी शुध्द करतली तीस दीस; ती खंयच्याच पवित्र वस्तूक हात लावची ना आनी भितर येवची ना अभयारण्य, तिच्या शुध्दीकरणाचे दीस पुराय जाय मेरेन. 12:5 पूण तिका दासी भुरगें जालें जाल्यार, ती दोन सप्तकां अशुध्द आसतली, जशें तिचें वेगळेपण: आनी ती आपल्या शुध्दीकरणाच्या रगतांत रावतली साठ आनी स दीस. 12:6 आनी तिच्या शुध्द जावपाचे दीस पुराय जातकच, पुता खातीर वा अ धूव, ती पयल्या वर्साचें कोंबडें होमबळी खातीर हाडटलें. आनी पातकबळी म्हूण एक पारवो वा कांसव, दारांत सभाघराच्या याजकाक; 12:7 कोण तें सर्वेस्परा मुखार अर्पण करतलो आनी तिचे खातीर प्रायश्र्चित करतलो; आनी तिच्या रगताच्या मुळापसून ती शुध्द जातली. हो कायदो साठी... दादलो वा बायल जल्मल्ली ती. 12:8 आनी तिका एक कोंबडो हाडपाक मेळना जाल्यार, मागीर तिणें दोन कोंबडे हाडचे कांसव, वा दोन तरणाटे पारवे; होमबलिदानाखातीर आशिल्लो आनी हेर पातकबळी खातीर आनी याजकान प्रायश्र्चित करुंक जाय तिका आनी ती निवळ जातली.