लेवीत ग्रंथ
12:1 आनी सर्वेस्परान मोयजेसाक म्हळें:
12:2 इज्रायल लोकांक सांगात: “बायल गुरवार जाल्या जाल्यार.”
बीं आनी दादल्याचें भुरगें जालें, मागीर ती सात दीस अशुध्द उरतली;
तिच्या दुबळेपणाक लागून वेगळेपणाच्या दिसां प्रमाण ती आसतली
अशुध्द.
12:3 आठव्या दिसा ताच्या कातीचें मांस सुंता करचें.
12:4 आनी मागीर ती आपल्या रगतांत तीन आनी शुध्द करतली
तीस दीस; ती खंयच्याच पवित्र वस्तूक हात लावची ना आनी भितर येवची ना
अभयारण्य, तिच्या शुध्दीकरणाचे दीस पुराय जाय मेरेन.
12:5 पूण तिका दासी भुरगें जालें जाल्यार, ती दोन सप्तकां अशुध्द आसतली, जशें
तिचें वेगळेपण: आनी ती आपल्या शुध्दीकरणाच्या रगतांत रावतली
साठ आनी स दीस.
12:6 आनी तिच्या शुध्द जावपाचे दीस पुराय जातकच, पुता खातीर वा अ
धूव, ती पयल्या वर्साचें कोंबडें होमबळी खातीर हाडटलें.
आनी पातकबळी म्हूण एक पारवो वा कांसव, दारांत
सभाघराच्या याजकाक;
12:7 कोण तें सर्वेस्परा मुखार अर्पण करतलो आनी तिचे खातीर प्रायश्र्चित करतलो; आनी
तिच्या रगताच्या मुळापसून ती शुध्द जातली. हो कायदो साठी...
दादलो वा बायल जल्मल्ली ती.
12:8 आनी तिका एक कोंबडो हाडपाक मेळना जाल्यार, मागीर तिणें दोन कोंबडे हाडचे
कांसव, वा दोन तरणाटे पारवे; होमबलिदानाखातीर आशिल्लो आनी
हेर पातकबळी खातीर आनी याजकान प्रायश्र्चित करुंक जाय
तिका आनी ती निवळ जातली.