विलाप करप ४:१ भांगर कशें मंद जालां! सगळ्यांत बारीक भांगर कशें बदलता! दी दर एका रस्त्याच्या माथ्यार अभयारण्याचे फातर ओततात. 4:2 बारीक भांगराच्या तुळेन सियोनाचे मोलादीक पूत कशे आसात मातयेचे घडे म्हणून मान, कुंभाराच्या हाताचें काम! ४:३ दर्याचे राक्षस लेगीत स्तन भायर काडटात, ते आपल्या पिलांक चुसोवन दितात एक: म्हज्या लोकांची धूव क्रूर जाल्या, जशें शहामृगांत रानांत. 4:4 दुदाक धरपी भुरग्याची जीब ताच्या तोंडाच्या छप्पराक चिकटून उरता तान: ल्हान भुरगीं भाकरी मागतात आनी कोणूच तांकां फोडना. 4:5 जे नाजूक पोसताले ते रस्त्यार उध्वस्त जातात, ते जे तांबड्या रंगाच्या आलिंगनाच्या गोबरांत वाडले. 4:6 कित्याक म्हज्या लोकांच्या धुवेच्या वायटाची ख्यास्त आसा सदोमाच्या पातकाची ख्यास्त परस व्हडली, जी जशें उडयली खिणाक आनी तिचेर हात उरले नात. 4:7 तिचे नाझारी बर्फा परस शुध्द, दुदा परस धवे, ते माणिक्यांपरस तांबडे आंग चड तांबडे आशिल्ले, तांची पॉलिशिंग नीलमाची आसताली: ४:८ तांचें मुखामळ कोळशा परस काळें; रस्त्यार तांची वळख ना: तांची कात तांच्या हाडांक चिकटून उरता; तो सुकता, तो एक सारको जाता बडी. 4:9 तलवारीन मारून उडयल्ल्या लोकां परस बरे उपाशी: ह्या पायन पयस, उणावाक लागून मारून उडयल्ल्या खातीर शेतांतलीं फळां. 4:10 दयाळ बायलांच्या हातांनी स्वताच्या भुरग्यांक भिजोवन दवरल्यात, ते आशिल्ले म्हज्या लोकांच्या चलयेच्या नाशांत तांचें मांस. 4:11 सर्वेस्परान आपलो राग पुराय केला; ताणें आपलीं उग्रताय ओतल्या राग, आनी सियोनांत उजो पेटयला आनी ताणें उजो खावन उडयला ताची बुन्याद घालतात. 4:12 पृथ्वीचे राजा आनी संवसारांतले सगळे लोक, ना विरोधक आनी दुस्मानाक भितर सरपाक जाय आशिल्लें अशें मानलां जेरुसलेमाच्या दारांक. 4:13 तिच्या संदेष्ट्यांच्या पातकांक आनी तिच्या याजकांच्या वायटांक लागून तिच्या मदीं न्यायी मनशाचें रगत ओतलां, 4:14 रस्त्यार कुड्ड्या मनशां भशेन भोंवले, दूषित केल्यात स्वताक रगत घालून, मनशांक तांच्या कपड्याक हात लावंक मेळनाशिल्लो. 4:15 तांणी तांकां म्हणलें: तुमी वच; तो अशुध्द आसा; प्रस्थान, प्रस्थान, स्पर्श न्हय: पळून वचून भोंवतना तांणी विधर्मां मदीं म्हणलें: “ते थंय आनीक रावचे नात. 4:16 सर्वेस्पराच्या रागान तांकां वांटे केल्यात; तो तांकां आतां मानचो ना: तांणी याजकांच्या व्यक्तींचो आदर केलो ना, तांकां अनुग्रह नाशिल्लो जाण्टे लोक. 4:17 आमच्या व्यर्थ आदाराक लागून आमचे दोळे अजून अपेस आयले, आमच्या पळोवणेंत आमी आमकां वाचवंक शकनाशिल्ल्या राष्ट्राची नदर दवरल्या. 4:18 आमच्या पावलांची शिकार करतात, आमच्या रस्त्यांनी वचूंक शकनात: आमचो शेवट लागीं पावला, आमचे दीस पुराय जातात; कित्याक आमचो शेवट आयला. 4:19 आमचे छळ करपी सर्गांतल्या गरुडां परस चड वेगान चलतात, ते फाटोफाट गेले आमकां दोंगरांचेर, तांणी आमची वाट रानांत दवरली. 4:20 आमच्या नाकाच्या पोकळ्यांचो स्वास, सर्वेस्पराच्या अभिषिक्तांक, तांचो स्वास घेतलो खड्डे, जाचे विशीं आमी म्हणलें, ताचे सावळे खाला आमी विधर्मां मदीं रावतले. 4:21 हे देशांत रावपी एदोमाची धूव, खोशी जा आनी खोशी जा उझ हें नांव; पेलोय तुजे कडेन वचतलो, तूं पिसो जातलो. आनी तुका नग्न कर. 4:22 तुज्या वायटाची ख्यास्त पुराय जाल्या, हे सियोनाचे धूव; तो तुका आतां बंदखणींत व्हरचो ना, तो तुज्या भेट दितलो अधर्म, हे एदोमाची धूव; तो तुज्या पातकांचो सोद घेतलो.