जॉन
11:1 मरीयेच्या शारांतल्या बेथानीचो लाजार नांवाचो एक मनीस दुयेंत आशिल्लो
आनी तिची भयण मार्ता.
11:2 (ती मरियम्माच, तिणें प्रभूक मलम घालून ताचो पुसलो
पांय तिच्या केंसांनी, जाचो भाव लाजार दुयेंत आशिल्लो.)
11:3 ताका लागून ताच्या भयणींनी ताका धाडून सांगलें, “प्रभु, पळय, तूं कोणाक.”
lovest दुयेंत आसा.
11:4 जेजून तें आयकून म्हणलें: ही दुयेंस मरणा खातीर न्हय, पूण ताका लागून
देवाचो महिमा, ताका लागून देवाच्या पुताक महिमा मेळटलो.
11:5 जेजून मार्ता, तिची भयण आनी लाजार हांचो मोग केलो.
11:6 आपूण दुयेंत आसा म्हण आयकून तो दोन दीस रावलो
तो आशिल्लो तेच सुवातेर.
11:7 उपरांत ताणें आपल्या शिसांक म्हळें: “आमी परत जुदेयांत वचूंया.”
11:8 ताच्या शिश्यांनी ताका म्हणलें, “गुरू, हालींच ज्यू लोकांनी फातर मारपाचो यत्न केलो.”
तुका; आनी तूं परत थंय वता?
11:9 जेजून जाप दिली, “दिसाक बारा वरां नात? कोणूय दादलो चलता जाल्यार
दिसांत तो आडखळ येना, कित्याक ताका ह्या संवसाराचो उजवाड दिसता.
11:10 पूण रातच्या वेळार चलता जाल्यार उजवाड ना म्हणून तो आडखळटा
तातूंत.
11:11 ताणें हीं गजाली सांगलीं आनी उपरांत तांकां म्हळें: आमचो इश्ट
लाजार न्हिदिल्लो; पूण ताका न्हिदेंतल्यान जागो करुंक हांव वता.
11:12 तेन्ना ताच्या शिश्यांनी म्हणलें, प्रभू, तो न्हिदिल्लो जाल्यार तो बरो जातलो.
11:13 पूण जेजून आपल्या मरणा विशीं उलयलो, पूण ताणें उलयलां अशें तांकां दिसलें
न्हिदेंत विसव घेवप.
11:14 तेदनां जेजून तांकां स्पश्टपणान म्हळें: लाजार मेलो.
11:15 तुमकां जाय तितले हांव थंय नाशिल्ल्यान तुमच्या खातीर खोशी जातां
विस्वास; तरी आमी ताचे कडेन वचूंया.
11:16 तेदनां थोमा, जाका डिडीमस म्हणटात, ताणें आपल्या सांगाती शिश्यांक म्हळें: “लेट
ताचे वांगडा मरूंक आमींय वतात.
11:17 जेजू आयलो तेन्ना ताका चार दीस थडग्यांत पडला अशें दिसलें
आदींच.
11:18 बेथानी जेरुसलेमाच्या लागीं आशिल्ली, सुमार पंदरा फरलांग पयस आशिल्ली.
11:19 आनी जायते ज्यू मार्ता आनी मरियम्मा कडेन तांकां सांत्वन दिवंक आयले
तांचे भाव.
11:20 तेदनां मार्तान जेजू येता म्हण आयकले बरोबर, गेली आनी मेळ्ळी
ताका: पूण मरियम्मा घरांत थिरावन बसली.
11:21 तेदनां मार्तान जेजूक म्हळें: “प्रभु, तूं हांगा आसल्लो जाल्यार, म्हज्या भाव.”
मेल्लो नाशिल्लो.
11:22 पूण आतां लेगीत तुमी देवा कडेन जें कितें मागतात तें देव मागता हें म्हाका खबर आसा
तुका तें देणें.
11:23 जेजून तिका म्हणलें, तुजो भाव जिवंत जातलो.
11:24 मार्तान ताका म्हळें: “तो जिवंत जातलो हें म्हाका खबर आसा
निमाण्या दिसा पुनर्जिवंतपण.
11:25 जेजून तिका म्हळें: हांव पुनर्जल्म आनी जिवीत
तो मेल्लो आसलो तरी तो जिवो उरतलो;
11:26 आनी जो कोण जियेता आनी म्हजेर विस्वास दवरता तो केन्नाच मरचो ना. तुका विस्वास आसा
हें?
11:27 तिणें ताका म्हळें: हय, प्रभू, तूं ख्रिस्त, म्हळ्ळें म्हाका विस्वास आसा
देवाचो पूत, जो संवसारांत येवंक जाय.
11:28 अशें सांगून ती वाटेर गेली आनी तिणें आपली भयण मरियम्मा आपयली
गुपीत म्हणत: गुरू आयला आनी तुका आपयता.
11:29 हें आयकून ती बेगीन उठली आनी ताचे कडेन आयली.
11:30 जेजू अजून शारांत आयिल्लो ना, पूण तो त्या जाग्यार आसलो
मार्ता ताका मेळ्ळी.
11:31 तेदनां ज्यू लोक तिचे वांगडा घरांत आशिल्ले आनी तिका सांत्वन दिताले, तेन्ना
तांणी मरीयेक पळेलें, ती बेगीन उठून भायर सरली आनी तिच्या फाटल्यान गेली.
म्हणत: ती थंय रडपाक थडग्यांत वता.
11:32 तेदनां मरियम्मा जेजूच्या जाग्यार पावली आनी ताका पळेलो आनी ती 11:32 वरांचेर पडली
ताच्या पांयांनी ताका म्हणलें, प्रभू, तूं हांगा आसल्लो जाल्यार म्हज्या भावाक आसल्लो
मेलो ना.
11:33 जेजून तिका रडटा आनी ज्यू लोकांकय रडटा तें पळयलें
तिचे वांगडा आयलो, तो आत्म्यान कुर्कुटायलो आनी त्रासांत पडलो,
11:34 आनी म्हणलें, “तुमी ताका खंय दवरला?” तांणी ताका म्हणलें, प्रभू, ये आनी
पळोवप.
11:35 जेजू रडलो.
11:36 तेदनां ज्यू लोकांनी म्हणलें, पळय ताणें ताचेर कितलो मोग केलो!
11:37 तातूंतल्या कांय जाणांनी म्हणलें, “ह्या मनशाक, जांणी दोळे उगडले
कुड्डो, ह्या मनशाक लेगीत मरण येवंक नाशिल्लें अशें केलां?
11:38 जेजू परतून आपल्या भितर कुर्कुटावन थडग्यांत येता. तें अ
गुफा, आनी ताचेर एक फातर पडलो.
11:39 जेजून म्हणलें, फातर काडून उडोव. मार्ता, ताची भयण जी आशिल्ली
मेल्ल्यान ताका म्हणलें, प्रभू, ह्या वेळार ताका दुर्गंधी येता, कित्याक तो जाला
चार दीस मेल्लो.
11:40 जेजून तिका म्हळें, “तुका जाय जाल्यार हांव तुका म्हणूंक ना.”
विस्वास दवरात, तुका देवाची महिमा पळोवंक जाय?
11:41 मागीर तांणी मेल्ल्या मनशाक दवरल्ल्या जाग्याचो फातर काडलो.
जेजून दोळे उबारून म्हळें: बापूय, तूं म्हूण हांव तुका उपकार मानतां
म्हाका आयकलां.
11:42 तूं म्हाका सदांच आयकता हें म्हाका कळ्ळें, पूण जे लोक
तुवें म्हाका धाडला म्हळ्ळें तांकां विस्वास दवरुंक हांवें सांगलां.
11:43 अशें उलयतकच ताणें मोठ्या आवाजांत म्हणलें: लाजार, ये
फुडें.
11:44 आनी मेल्लो मनीस कबराच्या कपड्यांनी हात-पांय बांदून भायर सरलो.
आनी ताचें तोंड नॅपकिनान भोंवतणीं बांदून दवरल्लें. जेजून तांकां म्हळें: सुटका
ताका, आनी ताका सोडून दिवचो.
11:45 तेदनां जायते ज्यू जे मरियम्मा कडेन आयले आनी तांणी पळयल्लीं गजाली
जेजून केलें, ताचेर विस्वास दवरलो.
11:46 पूण तातूंतले कांय जाण फरीसी लोकां कडेन वचून तांकां कितें सांगलें
जेजून केल्लीं कामां.
11:47 तेन्ना मुखेल याजक आनी फरीसी लोकांनी एक मंडळ एकठांय करून म्हणलें.
आमी कितें करतात? कित्याक हो मनीस जायते चमत्कार करता.
11:48 आमी ताका अशें सोडून दिल्यार सगळे लोक ताचेर विस्वास दवरतले आनी रोमन लोक
येवन आमची सुवात आनी राष्ट्र दोनूय काडून घेतलो.
11:49 तातूंतलो एक कायफा नांवाचो, त्याच वर्सा मुखेल याजक आशिल्लो.
तांकां म्हणलें, “तुमकां कांयच खबर ना.
11:50 एक मनीस मरप आमकां फायद्याचें अशेंय समजून घेयात
लोकांक, आनी सगळें राष्ट्र ना जावचें न्हय.
11:51 हें ताणें स्वताच्यान उलयलें ना, पूण त्या वर्सा मुखेल याजक जावन ताणें
जेजू त्या राष्ट्रा खातीर मरचो अशें भाकीत केलें;
11:52 आनी फकत त्या राष्ट्रा खातीर न्हय, पूण तो एकठांय येवपा खातीरय
एक देवाचीं भुरगीं, जे सगळेकडेन शिंपडून गेल्लीं.
11:53 मागीर त्या दिसा सावन ताका दवरपाक तांणी एकठांय सल्लो घेतलो
मरण.
11:54 ताका लागून जेजू ज्यू लोकां मदीं आतां उक्तेपणान चललो ना; पूण थंयच्यान गेलो
रानाच्या लागसारच्या देशांत, एफ्रायम नांवाच्या शारांत आनी
थंय ताच्या शिश्यां वांगडा चालूच उरलो.
11:55 ज्यू लोकांचो पास्को लागीं पावलो आनी जायते जाण थंयच्यान भायर सरले
पास्कोच्या आदीं जेरुसलेम मेरेन देश, स्वताक शुध्द करपाक.
11:56 तेदनां जेजूक सोदले आनी भितर उबे रावून एकामेकां मदीं उलयले
देवळांत, तो मेजवानीक येवचो ना अशें तुमकां कितें दिसता?
11:57 मुखेल याजक आनी फरीसी दोगांयनी एक आज्ञा दिली.
कोणाक आपूण खंय आसा तें कळ्ळें जाल्यार, तांकां तें दाखोवंक जाय
ताका घेवचें.