जॉन 11:1 मरीयेच्या शारांतल्या बेथानीचो लाजार नांवाचो एक मनीस दुयेंत आशिल्लो आनी तिची भयण मार्ता. 11:2 (ती मरियम्माच, तिणें प्रभूक मलम घालून ताचो पुसलो पांय तिच्या केंसांनी, जाचो भाव लाजार दुयेंत आशिल्लो.) 11:3 ताका लागून ताच्या भयणींनी ताका धाडून सांगलें, “प्रभु, पळय, तूं कोणाक.” lovest दुयेंत आसा. 11:4 जेजून तें आयकून म्हणलें: ही दुयेंस मरणा खातीर न्हय, पूण ताका लागून देवाचो महिमा, ताका लागून देवाच्या पुताक महिमा मेळटलो. 11:5 जेजून मार्ता, तिची भयण आनी लाजार हांचो मोग केलो. 11:6 आपूण दुयेंत आसा म्हण आयकून तो दोन दीस रावलो तो आशिल्लो तेच सुवातेर. 11:7 उपरांत ताणें आपल्या शिसांक म्हळें: “आमी परत जुदेयांत वचूंया.” 11:8 ताच्या शिश्यांनी ताका म्हणलें, “गुरू, हालींच ज्यू लोकांनी फातर मारपाचो यत्न केलो.” तुका; आनी तूं परत थंय वता? 11:9 जेजून जाप दिली, “दिसाक बारा वरां नात? कोणूय दादलो चलता जाल्यार दिसांत तो आडखळ येना, कित्याक ताका ह्या संवसाराचो उजवाड दिसता. 11:10 पूण रातच्या वेळार चलता जाल्यार उजवाड ना म्हणून तो आडखळटा तातूंत. 11:11 ताणें हीं गजाली सांगलीं आनी उपरांत तांकां म्हळें: आमचो इश्ट लाजार न्हिदिल्लो; पूण ताका न्हिदेंतल्यान जागो करुंक हांव वता. 11:12 तेन्ना ताच्या शिश्यांनी म्हणलें, प्रभू, तो न्हिदिल्लो जाल्यार तो बरो जातलो. 11:13 पूण जेजून आपल्या मरणा विशीं उलयलो, पूण ताणें उलयलां अशें तांकां दिसलें न्हिदेंत विसव घेवप. 11:14 तेदनां जेजून तांकां स्पश्टपणान म्हळें: लाजार मेलो. 11:15 तुमकां जाय तितले हांव थंय नाशिल्ल्यान तुमच्या खातीर खोशी जातां विस्वास; तरी आमी ताचे कडेन वचूंया. 11:16 तेदनां थोमा, जाका डिडीमस म्हणटात, ताणें आपल्या सांगाती शिश्यांक म्हळें: “लेट ताचे वांगडा मरूंक आमींय वतात. 11:17 जेजू आयलो तेन्ना ताका चार दीस थडग्यांत पडला अशें दिसलें आदींच. 11:18 बेथानी जेरुसलेमाच्या लागीं आशिल्ली, सुमार पंदरा फरलांग पयस आशिल्ली. 11:19 आनी जायते ज्यू मार्ता आनी मरियम्मा कडेन तांकां सांत्वन दिवंक आयले तांचे भाव. 11:20 तेदनां मार्तान जेजू येता म्हण आयकले बरोबर, गेली आनी मेळ्ळी ताका: पूण मरियम्मा घरांत थिरावन बसली. 11:21 तेदनां मार्तान जेजूक म्हळें: “प्रभु, तूं हांगा आसल्लो जाल्यार, म्हज्या भाव.” मेल्लो नाशिल्लो. 11:22 पूण आतां लेगीत तुमी देवा कडेन जें कितें मागतात तें देव मागता हें म्हाका खबर आसा तुका तें देणें. 11:23 जेजून तिका म्हणलें, तुजो भाव जिवंत जातलो. 11:24 मार्तान ताका म्हळें: “तो जिवंत जातलो हें म्हाका खबर आसा निमाण्या दिसा पुनर्जिवंतपण. 11:25 जेजून तिका म्हळें: हांव पुनर्जल्म आनी जिवीत तो मेल्लो आसलो तरी तो जिवो उरतलो; 11:26 आनी जो कोण जियेता आनी म्हजेर विस्वास दवरता तो केन्नाच मरचो ना. तुका विस्वास आसा हें? 11:27 तिणें ताका म्हळें: हय, प्रभू, तूं ख्रिस्त, म्हळ्ळें म्हाका विस्वास आसा देवाचो पूत, जो संवसारांत येवंक जाय. 11:28 अशें सांगून ती वाटेर गेली आनी तिणें आपली भयण मरियम्मा आपयली गुपीत म्हणत: गुरू आयला आनी तुका आपयता. 11:29 हें आयकून ती बेगीन उठली आनी ताचे कडेन आयली. 11:30 जेजू अजून शारांत आयिल्लो ना, पूण तो त्या जाग्यार आसलो मार्ता ताका मेळ्ळी. 11:31 तेदनां ज्यू लोक तिचे वांगडा घरांत आशिल्ले आनी तिका सांत्वन दिताले, तेन्ना तांणी मरीयेक पळेलें, ती बेगीन उठून भायर सरली आनी तिच्या फाटल्यान गेली. म्हणत: ती थंय रडपाक थडग्यांत वता. 11:32 तेदनां मरियम्मा जेजूच्या जाग्यार पावली आनी ताका पळेलो आनी ती 11:32 वरांचेर पडली ताच्या पांयांनी ताका म्हणलें, प्रभू, तूं हांगा आसल्लो जाल्यार म्हज्या भावाक आसल्लो मेलो ना. 11:33 जेजून तिका रडटा आनी ज्यू लोकांकय रडटा तें पळयलें तिचे वांगडा आयलो, तो आत्म्यान कुर्कुटायलो आनी त्रासांत पडलो, 11:34 आनी म्हणलें, “तुमी ताका खंय दवरला?” तांणी ताका म्हणलें, प्रभू, ये आनी पळोवप. 11:35 जेजू रडलो. 11:36 तेदनां ज्यू लोकांनी म्हणलें, पळय ताणें ताचेर कितलो मोग केलो! 11:37 तातूंतल्या कांय जाणांनी म्हणलें, “ह्या मनशाक, जांणी दोळे उगडले कुड्डो, ह्या मनशाक लेगीत मरण येवंक नाशिल्लें अशें केलां? 11:38 जेजू परतून आपल्या भितर कुर्कुटावन थडग्यांत येता. तें अ गुफा, आनी ताचेर एक फातर पडलो. 11:39 जेजून म्हणलें, फातर काडून उडोव. मार्ता, ताची भयण जी आशिल्ली मेल्ल्यान ताका म्हणलें, प्रभू, ह्या वेळार ताका दुर्गंधी येता, कित्याक तो जाला चार दीस मेल्लो. 11:40 जेजून तिका म्हळें, “तुका जाय जाल्यार हांव तुका म्हणूंक ना.” विस्वास दवरात, तुका देवाची महिमा पळोवंक जाय? 11:41 मागीर तांणी मेल्ल्या मनशाक दवरल्ल्या जाग्याचो फातर काडलो. जेजून दोळे उबारून म्हळें: बापूय, तूं म्हूण हांव तुका उपकार मानतां म्हाका आयकलां. 11:42 तूं म्हाका सदांच आयकता हें म्हाका कळ्ळें, पूण जे लोक तुवें म्हाका धाडला म्हळ्ळें तांकां विस्वास दवरुंक हांवें सांगलां. 11:43 अशें उलयतकच ताणें मोठ्या आवाजांत म्हणलें: लाजार, ये फुडें. 11:44 आनी मेल्लो मनीस कबराच्या कपड्यांनी हात-पांय बांदून भायर सरलो. आनी ताचें तोंड नॅपकिनान भोंवतणीं बांदून दवरल्लें. जेजून तांकां म्हळें: सुटका ताका, आनी ताका सोडून दिवचो. 11:45 तेदनां जायते ज्यू जे मरियम्मा कडेन आयले आनी तांणी पळयल्लीं गजाली जेजून केलें, ताचेर विस्वास दवरलो. 11:46 पूण तातूंतले कांय जाण फरीसी लोकां कडेन वचून तांकां कितें सांगलें जेजून केल्लीं कामां. 11:47 तेन्ना मुखेल याजक आनी फरीसी लोकांनी एक मंडळ एकठांय करून म्हणलें. आमी कितें करतात? कित्याक हो मनीस जायते चमत्कार करता. 11:48 आमी ताका अशें सोडून दिल्यार सगळे लोक ताचेर विस्वास दवरतले आनी रोमन लोक येवन आमची सुवात आनी राष्ट्र दोनूय काडून घेतलो. 11:49 तातूंतलो एक कायफा नांवाचो, त्याच वर्सा मुखेल याजक आशिल्लो. तांकां म्हणलें, “तुमकां कांयच खबर ना. 11:50 एक मनीस मरप आमकां फायद्याचें अशेंय समजून घेयात लोकांक, आनी सगळें राष्ट्र ना जावचें न्हय. 11:51 हें ताणें स्वताच्यान उलयलें ना, पूण त्या वर्सा मुखेल याजक जावन ताणें जेजू त्या राष्ट्रा खातीर मरचो अशें भाकीत केलें; 11:52 आनी फकत त्या राष्ट्रा खातीर न्हय, पूण तो एकठांय येवपा खातीरय एक देवाचीं भुरगीं, जे सगळेकडेन शिंपडून गेल्लीं. 11:53 मागीर त्या दिसा सावन ताका दवरपाक तांणी एकठांय सल्लो घेतलो मरण. 11:54 ताका लागून जेजू ज्यू लोकां मदीं आतां उक्तेपणान चललो ना; पूण थंयच्यान गेलो रानाच्या लागसारच्या देशांत, एफ्रायम नांवाच्या शारांत आनी थंय ताच्या शिश्यां वांगडा चालूच उरलो. 11:55 ज्यू लोकांचो पास्को लागीं पावलो आनी जायते जाण थंयच्यान भायर सरले पास्कोच्या आदीं जेरुसलेम मेरेन देश, स्वताक शुध्द करपाक. 11:56 तेदनां जेजूक सोदले आनी भितर उबे रावून एकामेकां मदीं उलयले देवळांत, तो मेजवानीक येवचो ना अशें तुमकां कितें दिसता? 11:57 मुखेल याजक आनी फरीसी दोगांयनी एक आज्ञा दिली. कोणाक आपूण खंय आसा तें कळ्ळें जाल्यार, तांकां तें दाखोवंक जाय ताका घेवचें.