जॉन 4:1 जेजून फरीसी लोकांनी कशें आयकलां तें सर्वेस्पराक कळ्ळें आनी जुांवा परस चड शिसांक बातिझ्म दिलो. ४:२ (जेजून स्वता बाप्तिस्म दिलो ना, पूण ताच्या शिश्यांक) 4:3 तो जुदेया सोडून परतून गॅलीलाक गेलो. 4:4 आनी ताका सामरियांतल्यान वचपाची गरज आसा. 4:5 तेदनां तो सामरियाच्या एका शाराक पावलो, जें शाराक सायकर म्हणटात जाकोबान आपलो पूत जोसेफाक दिल्लो जमनीचो कुडको. 4:6 जाकोबाची बांय थंय आशिल्ली. देखून जेजू आपल्या कडेन थकून प्रवासांत, अशें बांयचेर बसलो आनी सुमार सव्या वरांचो वेळ जालो. 4:7 थंय एक सामरियाची बायल उदक काडपाक आयली. म्हाका पिवपाक दिव. 4:8 (कारण ताचे शिश्य जेवण विकतें घेवंक शारांत गेल्ले.) 4:9 तेदनां सामरियाची बायल ताका म्हळें, “तुका कसो एक ज्यू, म्हाका पियेवंक मागात, खंयची सामरियाची बायल? कारण ज्यू लोकांक आसा सामरी लोकां कडेन वेव्हार नाशिल्लो. 4:10 जेजून तिका जाप दिली, “तुका देवाचें दान कळ्ळें जाल्यार आनी... कोण तुका म्हणटा, म्हाका पिवपाक दिव; तूं विचारिल्लें आसतलें ताचे कडल्यान, आनी तो तुका जिवीत उदक दिवपाचो आशिल्लो. 4:11 बायलेन ताका म्हळें, “साहेब, तुका कांयच ओडून घेवंक ना आनी... बांय खोल आसा, मागीर तुका तें जिवें उदक खंयच्यान मेळटा? 4:12 आमच्या बापाय जाकोबा परस तूं व्हड आसा, जांणी आमकां बांय दिली आनी तातूंतल्यान स्वता, भुरगीं आनी गोरवां पियेलीं? 4:13 जेजून तिका जाप दिली, “कोण ह्या उदकांतल्यान पियेतलो.” परत तान लागप: १. 4:14 पूण जो कोण हांव दितलों तें उदक पियेता तो केन्नाच पियेचो ना तान लागप; पूण हांव ताका दितलों तें उदक ताच्या बांयचें आसतलें सासणाच्या जिवितांत उदक झरता. 4:15 बायलेन ताका म्हळें: “साहेब, म्हाका हें उदक दिव, म्हाका तान लागना. दोगांयनीय हांगा काडपाक येवंक ना. 4:16 जेजून तिका म्हळें: वच, तुज्या घोवाक आपोवन हांगा ये. 4:17 बायलेन जाप दिली, “म्हाका घोव ना.” जेजून तिका म्हळें: तुवें बरें म्हणलां, म्हाका घोव ना. ४:१८ कित्याक तुका पांच घोव जाल्यात; आनी आतां तुका जो आसा तो तुजो न्हय घोव: तातूंत तूं खरेंच सांगलें. 4:19 बायलेन ताका म्हळें: “साहेब, तूं संदेष्टो म्हण म्हाका कळ्ळां.” 4:20 आमचे बापूय ह्या दोंगरांत उपासना करताले; आनी तुमी म्हणटात, जेरुसलेमांत मनशांनी पुजा करपाक जाय अशी सुवात आसा. 4:21 जेजून तिका म्हळें: “बायल, म्हाका विस्वास दवरात, तुमकां मेळटलो तो वेळ येतलो.” ह्या दोंगरांत वा जेरुसलेमांत लेगीत बापायची उपासना करचे न्हय. 4:22 तुमी उपासना करतात, तुमकां कितें कळना, आमी कितें पुजतात तें आमी जाणात, कित्याक मोक्ष आसा ज्यू लोकांचो. 4:23 पूण खऱ्या उपासकांनी उपासना करपाची वेळ येता आनी आतां आयल्या बापूय आत्म्यान आनी सत्यान, कित्याक बापूय अशा लोकांक सोदता ताची पुजा करतात. 4:24 देव एक आत्मो, आनी ताची उपासना करपी लोकांनी ताची आत्म्यान उपासना करुंक जाय आनी खरेपणान. 4:25 बायलेन ताका म्हळें: “मेसियास येता म्हण म्हाका खबर आसा.” ख्रिस्त: तो येतलो तेन्नां तो आमकां सगळ्यो गजाली सांगतलो. 4:26 जेजून तिका म्हळें: “तुजे कडेन उलयता तो हांव तो.” 4:27 ताचेर ताचे शिश्य आयले आनी ताणें लोकां कडेन उलयिल्ल्याचें अजाप जालें बायल: तरी कोणेंच म्हणलें, तूं कितें सोदता? वा, तूं कित्याक उलयता तिचें? 4:28 उपरांत ती बायल आपलो उदकाचो कुंडो सोडून शारांत गेली आनी मनशांक म्हणटा, 4:29 येयात, एक मनीस पळय, ताणें म्हाका केल्लीं सगळीं गजालीं सांगलीं: हें न्हय? ख्रिस्त? 4:30 मागीर ते शारा भायर वचून ताचे कडेन आयले. 4:31 तेन्ना ताच्या शिश्यांनी ताका मागणें केलें, “गुरू, जेव.” 4:32 पूण ताणें तांकां म्हळें, “तुमकां खबर नाशिल्लें जेवण म्हजे कडेन आसा.” 4:33 ते उपरांत शिश्यांनी एकामेकांक म्हणलें, ताका कोणेंय हाडला काय? खावपाक जाय? 4:34 जेजून तांकां म्हळें: म्हजें जेवण म्हळ्यार म्हाका धाडल्ल्या मनशाची इत्सा पाळप. आनी आपलें काम सोंपपाक. 4:35 तुमी म्हणनात: अजून चार म्हयने आसात आनी मागीर कापणी येतली? पळय, . हांव तुमकां सांगतां, दोळे उखलून शेतांक पळय; कारण ते आसात धवें पयलींच कापणी करपाक. 4:36 आनी कापणी करपी मनशाक पगार मेळटा आनी तो जिणे खातीर फळां एकठांय करता सासणाचो, पेरपी आनी कापणी करपी दोगूय खोशी जावंक शकतले एकठांय. 4:37 आनी हांगासर खरें म्हणल्यार, एकलो पेरता आनी दुसरो कापणी करता. 4:38 तुमी कसलेंच श्रम दिवंक ना तें कापपाक हांवें तुमकां धाडले श्रम केलो आनी तुमी तांच्या श्रमांत प्रवेश केला. 4:39 त्या शारांतल्या जायत्या सामरी लोकांनी ताचेर विस्वास दवरलो त्या बायलेची, जी गवाय दिताली, ताणें म्हाका केल्लें सगळें सांगलें. 4:40 तेदनां सामरी लोक ताचे कडेन आयले तेन्ना तांणी ताका विनवणी केली तांचे वांगडा रावतालो आनी तो दोन दीस थंय रावलो. 4:41 ताच्याच उतराक लागून आनीक जायत्या जाणांनी विस्वास दवरलो; 4:42 आनी बायलेक म्हणलें, “आतां आमी विस्वास दवरतात, तुज्या उलोवपाक लागून न्हय आमी स्वता ताचें आयकलां आनी हो खरोच ख्रिस्त आसा हें जाणात. संवसाराचो सोडवणदार. 4:43 दोन दिसांनी तो थंयच्यान भायर सरलो आनी गॅलीलांत गेलो. 4:44 कित्याक जेजून स्वता गवाय दिली की, संदेष्ट्याक स्वताचो मान ना देश. ४:४५ तेदनां तो गलीलांत पावलो तेन्नां गालील लोकांनी ताका येवकार दिलो जेरुसलेमांत मेजवानी वेळार ताणें केल्लीं सगळीं कामां पळयलीं मेजवानीक गेलो. 4:46 जेजू परतून गालीलांतल्या काना शारांत आयलो आनी थंय ताणें उदकाचो सोरो केलो. आनी एक कुलीन मनीस आशिल्लो, ताचो पूत कफर्नाहूमांत दुयेंत आशिल्लो. 4:47 जेजू जुदेया थावन गालीलांत आयला म्हण आयकून तो गेलो ताका ताणें सकयल येवन आपल्या पुताक बरे करुंक विनवणी केली. कारण तो मरणाच्या वेळार आशिल्लो. 4:48 तेदनां जेजून ताका म्हळें: “तुमी चिन्नां आनी अजापां पळयना जाल्यार, तुमी पळेचे नात.” विस्वास. 4:49 त्या कुलीन मनशान ताका म्हळें: “साहेब, म्हजें भुरगें मरचे आदीं सकयल ये.” 4:50 जेजून ताका म्हळें: वच; तुजो पूत जियेता. आनी त्या मनशान विस्वास दवरलो जेजून ताका सांगिल्लें उतर आनी तो वाटेर गेलो. 4:51 तो सकयल देंवताना ताच्या नोकरांनी ताका मेळून सांगलें. म्हणत तुजो पूत जिवो आसा. 4:52 मागीर ताणें तांकां सुदारपाक सुरवात केली ती वेळ विचारली. आनी तांणी म्हणलें ताका, काल सातव्या वरांचेर जोर ताका सोडून गेलो. 4:53 जेजून सांगिल्ल्याच वेळार हें बापायक कळ्ळें ताका, तुजो पूत जिवो आसा, आनी ताणें स्वता आनी ताचें सगळें घर विस्वास दवरलें. 4:54 जेजून भायर सरतना केल्लो हो परतून दुसरो चमत्कार जुदेयान गालीलांत पावलो.