जॉन
4:1 जेजून फरीसी लोकांनी कशें आयकलां तें सर्वेस्पराक कळ्ळें
आनी जुांवा परस चड शिसांक बातिझ्म दिलो.
४:२ (जेजून स्वता बाप्तिस्म दिलो ना, पूण ताच्या शिश्यांक)
4:3 तो जुदेया सोडून परतून गॅलीलाक गेलो.
4:4 आनी ताका सामरियांतल्यान वचपाची गरज आसा.
4:5 तेदनां तो सामरियाच्या एका शाराक पावलो, जें शाराक सायकर म्हणटात
जाकोबान आपलो पूत जोसेफाक दिल्लो जमनीचो कुडको.
4:6 जाकोबाची बांय थंय आशिल्ली. देखून जेजू आपल्या कडेन थकून
प्रवासांत, अशें बांयचेर बसलो आनी सुमार सव्या वरांचो वेळ जालो.
4:7 थंय एक सामरियाची बायल उदक काडपाक आयली.
म्हाका पिवपाक दिव.
4:8 (कारण ताचे शिश्य जेवण विकतें घेवंक शारांत गेल्ले.)
4:9 तेदनां सामरियाची बायल ताका म्हळें, “तुका कसो एक
ज्यू, म्हाका पियेवंक मागात, खंयची सामरियाची बायल? कारण ज्यू लोकांक आसा
सामरी लोकां कडेन वेव्हार नाशिल्लो.
4:10 जेजून तिका जाप दिली, “तुका देवाचें दान कळ्ळें जाल्यार आनी...
कोण तुका म्हणटा, म्हाका पिवपाक दिव; तूं विचारिल्लें आसतलें
ताचे कडल्यान, आनी तो तुका जिवीत उदक दिवपाचो आशिल्लो.
4:11 बायलेन ताका म्हळें, “साहेब, तुका कांयच ओडून घेवंक ना आनी...
बांय खोल आसा, मागीर तुका तें जिवें उदक खंयच्यान मेळटा?
4:12 आमच्या बापाय जाकोबा परस तूं व्हड आसा, जांणी आमकां बांय दिली आनी
तातूंतल्यान स्वता, भुरगीं आनी गोरवां पियेलीं?
4:13 जेजून तिका जाप दिली, “कोण ह्या उदकांतल्यान पियेतलो.”
परत तान लागप: १.
4:14 पूण जो कोण हांव दितलों तें उदक पियेता तो केन्नाच पियेचो ना
तान लागप; पूण हांव ताका दितलों तें उदक ताच्या बांयचें आसतलें
सासणाच्या जिवितांत उदक झरता.
4:15 बायलेन ताका म्हळें: “साहेब, म्हाका हें उदक दिव, म्हाका तान लागना.
दोगांयनीय हांगा काडपाक येवंक ना.
4:16 जेजून तिका म्हळें: वच, तुज्या घोवाक आपोवन हांगा ये.
4:17 बायलेन जाप दिली, “म्हाका घोव ना.” जेजून तिका म्हळें:
तुवें बरें म्हणलां, म्हाका घोव ना.
४:१८ कित्याक तुका पांच घोव जाल्यात; आनी आतां तुका जो आसा तो तुजो न्हय
घोव: तातूंत तूं खरेंच सांगलें.
4:19 बायलेन ताका म्हळें: “साहेब, तूं संदेष्टो म्हण म्हाका कळ्ळां.”
4:20 आमचे बापूय ह्या दोंगरांत उपासना करताले; आनी तुमी म्हणटात, जेरुसलेमांत
मनशांनी पुजा करपाक जाय अशी सुवात आसा.
4:21 जेजून तिका म्हळें: “बायल, म्हाका विस्वास दवरात, तुमकां मेळटलो तो वेळ येतलो.”
ह्या दोंगरांत वा जेरुसलेमांत लेगीत बापायची उपासना करचे न्हय.
4:22 तुमी उपासना करतात, तुमकां कितें कळना, आमी कितें पुजतात तें आमी जाणात, कित्याक मोक्ष आसा
ज्यू लोकांचो.
4:23 पूण खऱ्या उपासकांनी उपासना करपाची वेळ येता आनी आतां आयल्या
बापूय आत्म्यान आनी सत्यान, कित्याक बापूय अशा लोकांक सोदता
ताची पुजा करतात.
4:24 देव एक आत्मो, आनी ताची उपासना करपी लोकांनी ताची आत्म्यान उपासना करुंक जाय
आनी खरेपणान.
4:25 बायलेन ताका म्हळें: “मेसियास येता म्हण म्हाका खबर आसा.”
ख्रिस्त: तो येतलो तेन्नां तो आमकां सगळ्यो गजाली सांगतलो.
4:26 जेजून तिका म्हळें: “तुजे कडेन उलयता तो हांव तो.”
4:27 ताचेर ताचे शिश्य आयले आनी ताणें लोकां कडेन उलयिल्ल्याचें अजाप जालें
बायल: तरी कोणेंच म्हणलें, तूं कितें सोदता? वा, तूं कित्याक उलयता
तिचें?
4:28 उपरांत ती बायल आपलो उदकाचो कुंडो सोडून शारांत गेली आनी
मनशांक म्हणटा,
4:29 येयात, एक मनीस पळय, ताणें म्हाका केल्लीं सगळीं गजालीं सांगलीं: हें न्हय?
ख्रिस्त?
4:30 मागीर ते शारा भायर वचून ताचे कडेन आयले.
4:31 तेन्ना ताच्या शिश्यांनी ताका मागणें केलें, “गुरू, जेव.”
4:32 पूण ताणें तांकां म्हळें, “तुमकां खबर नाशिल्लें जेवण म्हजे कडेन आसा.”
4:33 ते उपरांत शिश्यांनी एकामेकांक म्हणलें, ताका कोणेंय हाडला काय?
खावपाक जाय?
4:34 जेजून तांकां म्हळें: म्हजें जेवण म्हळ्यार म्हाका धाडल्ल्या मनशाची इत्सा पाळप.
आनी आपलें काम सोंपपाक.
4:35 तुमी म्हणनात: अजून चार म्हयने आसात आनी मागीर कापणी येतली? पळय, .
हांव तुमकां सांगतां, दोळे उखलून शेतांक पळय; कारण ते आसात
धवें पयलींच कापणी करपाक.
4:36 आनी कापणी करपी मनशाक पगार मेळटा आनी तो जिणे खातीर फळां एकठांय करता
सासणाचो, पेरपी आनी कापणी करपी दोगूय खोशी जावंक शकतले
एकठांय.
4:37 आनी हांगासर खरें म्हणल्यार, एकलो पेरता आनी दुसरो कापणी करता.
4:38 तुमी कसलेंच श्रम दिवंक ना तें कापपाक हांवें तुमकां धाडले
श्रम केलो आनी तुमी तांच्या श्रमांत प्रवेश केला.
4:39 त्या शारांतल्या जायत्या सामरी लोकांनी ताचेर विस्वास दवरलो
त्या बायलेची, जी गवाय दिताली, ताणें म्हाका केल्लें सगळें सांगलें.
4:40 तेदनां सामरी लोक ताचे कडेन आयले तेन्ना तांणी ताका विनवणी केली
तांचे वांगडा रावतालो आनी तो दोन दीस थंय रावलो.
4:41 ताच्याच उतराक लागून आनीक जायत्या जाणांनी विस्वास दवरलो;
4:42 आनी बायलेक म्हणलें, “आतां आमी विस्वास दवरतात, तुज्या उलोवपाक लागून न्हय
आमी स्वता ताचें आयकलां आनी हो खरोच ख्रिस्त आसा हें जाणात.
संवसाराचो सोडवणदार.
4:43 दोन दिसांनी तो थंयच्यान भायर सरलो आनी गॅलीलांत गेलो.
4:44 कित्याक जेजून स्वता गवाय दिली की, संदेष्ट्याक स्वताचो मान ना
देश.
४:४५ तेदनां तो गलीलांत पावलो तेन्नां गालील लोकांनी ताका येवकार दिलो
जेरुसलेमांत मेजवानी वेळार ताणें केल्लीं सगळीं कामां पळयलीं
मेजवानीक गेलो.
4:46 जेजू परतून गालीलांतल्या काना शारांत आयलो आनी थंय ताणें उदकाचो सोरो केलो.
आनी एक कुलीन मनीस आशिल्लो, ताचो पूत कफर्नाहूमांत दुयेंत आशिल्लो.
4:47 जेजू जुदेया थावन गालीलांत आयला म्हण आयकून तो गेलो
ताका ताणें सकयल येवन आपल्या पुताक बरे करुंक विनवणी केली.
कारण तो मरणाच्या वेळार आशिल्लो.
4:48 तेदनां जेजून ताका म्हळें: “तुमी चिन्नां आनी अजापां पळयना जाल्यार, तुमी पळेचे नात.”
विस्वास.
4:49 त्या कुलीन मनशान ताका म्हळें: “साहेब, म्हजें भुरगें मरचे आदीं सकयल ये.”
4:50 जेजून ताका म्हळें: वच; तुजो पूत जियेता. आनी त्या मनशान विस्वास दवरलो
जेजून ताका सांगिल्लें उतर आनी तो वाटेर गेलो.
4:51 तो सकयल देंवताना ताच्या नोकरांनी ताका मेळून सांगलें.
म्हणत तुजो पूत जिवो आसा.
4:52 मागीर ताणें तांकां सुदारपाक सुरवात केली ती वेळ विचारली. आनी तांणी म्हणलें
ताका, काल सातव्या वरांचेर जोर ताका सोडून गेलो.
4:53 जेजून सांगिल्ल्याच वेळार हें बापायक कळ्ळें
ताका, तुजो पूत जिवो आसा, आनी ताणें स्वता आनी ताचें सगळें घर विस्वास दवरलें.
4:54 जेजून भायर सरतना केल्लो हो परतून दुसरो चमत्कार
जुदेयान गालीलांत पावलो.