काम 6:1 पूण जोबान जाप दिली. 6:2 म्हजें दुख्ख पुरायपणान वजन जालें आनी म्हजें संकश्ट तातूंत पडलें जाल्यार एकठांय समतोल दवरता! 6:3 आतां तें दर्याच्या रेंव परस जड आसतलें, देखून म्हजीं उतरां गिळटात. 6:4 कित्याक सर्वशक्तिमानाचे बाण म्हजे भितर आसात, ताचें विख म्हजो आत्मो पियता, देवाच्यो भिरांत्यो घडटात म्हजे आड. 6:5 रानटी गांड तण आसतना कुरकुर करता काय? वा बैलाक ताच्या वयर सकयल देंवयता चारा खातीर? 6:6 जें अरुचीक आसा तें मीठ नासतना खावंक शकता? वा कसलीच रुच आसा काय ना तांतयाच्या धव्या रंगांत? 6:7 म्हज्या आत्म्यान स्पर्श करुंक न्हयकार दिल्ल्या वस्तूंचीं म्हज्या दुख्खाच्या मांसा सारकीं. 6:8 आरे म्हजी विनंती मेळ्ळी जाल्यार; आनी देव म्हाका ती गजाल दितलो अशें की म्हाका तळमळ आसा! 6:9 म्हाका नाश करुंक देवा कडेन बरें दिसतलें; तो आपलें सोडून दितलो अशें हात, आनी म्हाका कापून उडयलो! 6:10 मागीर म्हाका अजून सांत्वन मेळूंक जाय; होंय, हांव दुख्खान स्वताक कठीण करुंक सोदतां. ताणें वाचूंक नाका; कित्याक पवित्र मनशाचीं उतरां हांवें लिपोवंक नात. 6:11 म्हजें बळगें कितें, हांव आशा करुंक? आनी म्हजो शेवट कितें, की हांव म्हजें आयुश्य लांब करपाक जाय? 6:12 म्हजें बळ फातरांचें बळगें? वा म्हजें मांस पितळेचें? 6:13 म्हजी मजत म्हजे भितर ना? आनी बुद्धी म्हजे कडल्यान पुरायपणान धांवता काय? 6:14 दुख्खी जाल्ल्या मनशाक ताच्या इश्टा कडल्यान दया करुंक जाय; पूण तो सर्वशक्तिमानाच्या भंयाक सोडून दिता. 6:15 म्हज्या भावांनी व्हाळ आनी व्हाळ सारकें फटोवन वागले व्हाळ ते वतात; 6:16 जे बर्फाक लागून काळे आसतात आनी तातूंत बर्फ लिपला. 6:17 जेन्ना मेण उबें जातात, ते ना जातात, गरम जातकच ते भस्म जातात तांच्या जाग्यार भायर सरून. 6:18 तांच्या वाटांचे मार्ग कुशीक पडल्यात; ते कांयच नासतना वतात आनी नाश जातात. 6:19 तेमाच्या सैन्यान पळयलें, शेबाचे पंगड तांची वाट पळयत रावले. 6:20 तांकां आशेल्लें म्हणून तांकां घुस्पले; ते थंय आयले आनी आशिल्ले लाजीरवाणें. 6:21 कित्याक आतां तुमी कांयच न्हय; तुमी म्हजें उडयल्लें पळयतात आनी भियेतात. 6:22 हांवें म्हणलें, म्हजे कडेन हाड? वा, तुज्या द्रव्याचें म्हाका इनाम दिव? 6:23 वा, दुस्मानाच्या हातांतल्यान म्हाका सोडय? वा, म्हाका हातांतल्यान सोडव पराक्रमी? 6:24 म्हाका शिकय, हांव म्हजी जीब धरतलों आनी म्हाका खंयच्या गजालीचें समजून घेतलों हांवें चूक केल्या. 6:25 बरोबर उतरां कितली जबरदस्तीन! पूण तुमचो वाद कितें फटयता? 6:26 तुमी कल्पना करतात की उतरां आनी एकल्याच्या उलोवपाक धिटाय दिवपाची निराश, जे वाऱ्या सारके आसात? 6:27 हय, तुमी अनाथांचेर हार घालतात आनी तुमच्या इश्टा खातीर खड्डो खणटात. 6:28 आतां समाधान मानून म्हाका पळय; कारण हांव जर हांव फट. 6:29 परत परत, हांव तुका विनवणी करतां, तें अधर्म जावंक नाका; हय, परत परत, माझ्या धर्म तातूंत आसा. 6:30 म्हज्या जिबेंत अधर्म आसा? म्हज्या रुचीक विकृत गजाली पळोवंक मेळना?