काम
6:1 पूण जोबान जाप दिली.
6:2 म्हजें दुख्ख पुरायपणान वजन जालें आनी म्हजें संकश्ट तातूंत पडलें जाल्यार
एकठांय समतोल दवरता!
6:3 आतां तें दर्याच्या रेंव परस जड आसतलें, देखून म्हजीं उतरां
गिळटात.
6:4 कित्याक सर्वशक्तिमानाचे बाण म्हजे भितर आसात, ताचें विख
म्हजो आत्मो पियता, देवाच्यो भिरांत्यो घडटात
म्हजे आड.
6:5 रानटी गांड तण आसतना कुरकुर करता काय? वा बैलाक ताच्या वयर सकयल देंवयता
चारा खातीर?
6:6 जें अरुचीक आसा तें मीठ नासतना खावंक शकता? वा कसलीच रुच आसा काय ना
तांतयाच्या धव्या रंगांत?
6:7 म्हज्या आत्म्यान स्पर्श करुंक न्हयकार दिल्ल्या वस्तूंचीं म्हज्या दुख्खाच्या मांसा सारकीं.
6:8 आरे म्हजी विनंती मेळ्ळी जाल्यार; आनी देव म्हाका ती गजाल दितलो अशें
की म्हाका तळमळ आसा!
6:9 म्हाका नाश करुंक देवा कडेन बरें दिसतलें; तो आपलें सोडून दितलो अशें
हात, आनी म्हाका कापून उडयलो!
6:10 मागीर म्हाका अजून सांत्वन मेळूंक जाय; होंय, हांव दुख्खान स्वताक कठीण करुंक सोदतां.
ताणें वाचूंक नाका; कित्याक पवित्र मनशाचीं उतरां हांवें लिपोवंक नात.
6:11 म्हजें बळगें कितें, हांव आशा करुंक? आनी म्हजो शेवट कितें, की हांव
म्हजें आयुश्य लांब करपाक जाय?
6:12 म्हजें बळ फातरांचें बळगें? वा म्हजें मांस पितळेचें?
6:13 म्हजी मजत म्हजे भितर ना? आनी बुद्धी म्हजे कडल्यान पुरायपणान धांवता काय?
6:14 दुख्खी जाल्ल्या मनशाक ताच्या इश्टा कडल्यान दया करुंक जाय; पूण तो
सर्वशक्तिमानाच्या भंयाक सोडून दिता.
6:15 म्हज्या भावांनी व्हाळ आनी व्हाळ सारकें फटोवन वागले
व्हाळ ते वतात;
6:16 जे बर्फाक लागून काळे आसतात आनी तातूंत बर्फ लिपला.
6:17 जेन्ना मेण उबें जातात, ते ना जातात, गरम जातकच ते भस्म जातात
तांच्या जाग्यार भायर सरून.
6:18 तांच्या वाटांचे मार्ग कुशीक पडल्यात; ते कांयच नासतना वतात आनी नाश जातात.
6:19 तेमाच्या सैन्यान पळयलें, शेबाचे पंगड तांची वाट पळयत रावले.
6:20 तांकां आशेल्लें म्हणून तांकां घुस्पले; ते थंय आयले आनी आशिल्ले
लाजीरवाणें.
6:21 कित्याक आतां तुमी कांयच न्हय; तुमी म्हजें उडयल्लें पळयतात आनी भियेतात.
6:22 हांवें म्हणलें, म्हजे कडेन हाड? वा, तुज्या द्रव्याचें म्हाका इनाम दिव?
6:23 वा, दुस्मानाच्या हातांतल्यान म्हाका सोडय? वा, म्हाका हातांतल्यान सोडव
पराक्रमी?
6:24 म्हाका शिकय, हांव म्हजी जीब धरतलों आनी म्हाका खंयच्या गजालीचें समजून घेतलों
हांवें चूक केल्या.
6:25 बरोबर उतरां कितली जबरदस्तीन! पूण तुमचो वाद कितें फटयता?
6:26 तुमी कल्पना करतात की उतरां आनी एकल्याच्या उलोवपाक धिटाय दिवपाची
निराश, जे वाऱ्या सारके आसात?
6:27 हय, तुमी अनाथांचेर हार घालतात आनी तुमच्या इश्टा खातीर खड्डो खणटात.
6:28 आतां समाधान मानून म्हाका पळय; कारण हांव जर हांव
फट.
6:29 परत परत, हांव तुका विनवणी करतां, तें अधर्म जावंक नाका; हय, परत परत, माझ्या
धर्म तातूंत आसा.
6:30 म्हज्या जिबेंत अधर्म आसा? म्हज्या रुचीक विकृत गजाली पळोवंक मेळना?