काम 4:1 तेदनां तेमानी एलीफाजान जाप दिली. 4:2 आमी तुजे कडेन संवाद सादपाक यत्न केल्यार, तुका दुख्ख जातलें? पूण कोणाक शक्य आसा उलोवपाक आडावप? ४:३ पळे, तुवें जायत्यांक शिकयलें आनी दुबळ्यांक बळगें दिलें हातांत हात घालतात. 4:4 तुज्या उतरांनी पडपी मनशाक आदार दिलो आनी तुवें बळगें दिलें दुबळे मांडयो आसतात. 4:5 पूण आतां तुजेर आयलां आनी तूं सुस्त जाला; तो तुका स्पर्श करता आनी तूं त्रासांत पडला. ४:६ हें तुजो भंय, तुजो विस्वास, तुजी आशा आनी उजवेपण न्हय तुजीं मार्गां? 4:7 याद कर, कोण निरपराधी जावन ना जालो? वा खंय आशिल्ले नीतिमानांक कापून उडयले? 4:8 हांवें पळयलां तशें, जे अधर्म नांगरतात आनी वायट पेरतात ते कापणी करतात तशेंच. 4:9 देवाच्या स्फोटाक लागून ते ना जातात आनी ताच्या नाकाच्या स्वासाक लागून ते नाशतात तांणी उपभोग केलो. 4:10 शींवाचो गर्जना, आनी खर शींवाचो आवाज आनी दांत तरणाट्या शींवांचे, मोडून पडटात. 4:11 पोरनो शींव शिकार नाशिल्ल्यान नाश जाता आनी खर शींवाच्या पिलांक नाश जातात परदेशांत शिंपडून गेल्ले. 4:12 आतां एक गजाल गुपीतपणान म्हजे कडेन हाडली आनी म्हज्या कानाक थोडें मेळ्ळें तातूंतल्यान मेळटा. 4:13 रातच्या दर्शनांतल्यान विचारांत, जेन्ना खोल न्हीद पडटा दादले, २. 4:14 भंय आनी थरथरप म्हाका आयलें, ताका लागून म्हजीं सगळीं हाडां हालोवंक लागलीं. 4:15 मागीर म्हज्या तोंडा मुखार एक आत्मो गेलो; म्हज्या मासाचे केंस उबे रावले. 4:16 ती उबी रावली, पूण ताचें रूप म्हाका कळ्ळें ना, एक प्रतिमा आशिल्ली दोळ्यां मुखार मौन जालें आनी म्हाका एक आवाज आयकलो: 4:17 मर्त्य मनीस देवा परस चड न्याय्य आसतलो? परस चड शुध्द मनीस आसतलो ताचो निर्मातो? 4:18 पळे, ताणें आपल्या नोकरांचेर विस्वास दवरलो ना; आनी ताच्या देवदूतांक ताणें आरोप केलो मूर्खपण: १. 4:19 मातयेच्या घरांनी रावपी, जांकां बुन्याद आसा, तांकां कितलें उणें धुळिंत, जे पतंगाच्या मुखार कुसकुसतात? 4:20 सकाळीं सावन सांज मेरेन ते नश्ट जातात आनी भायर सदांकाळ ना जातात ताचे संबंदीं खंयचोय. 4:21 तांकां जें उत्कृश्टपण आसा तें वचना? ते मरतात, लेगीत बुद्धी नासतना.