काम
4:1 तेदनां तेमानी एलीफाजान जाप दिली.
4:2 आमी तुजे कडेन संवाद सादपाक यत्न केल्यार, तुका दुख्ख जातलें? पूण कोणाक शक्य आसा
उलोवपाक आडावप?
४:३ पळे, तुवें जायत्यांक शिकयलें आनी दुबळ्यांक बळगें दिलें
हातांत हात घालतात.
4:4 तुज्या उतरांनी पडपी मनशाक आदार दिलो आनी तुवें बळगें दिलें
दुबळे मांडयो आसतात.
4:5 पूण आतां तुजेर आयलां आनी तूं सुस्त जाला; तो तुका स्पर्श करता आनी
तूं त्रासांत पडला.
४:६ हें तुजो भंय, तुजो विस्वास, तुजी आशा आनी उजवेपण न्हय
तुजीं मार्गां?
4:7 याद कर, कोण निरपराधी जावन ना जालो? वा खंय आशिल्ले
नीतिमानांक कापून उडयले?
4:8 हांवें पळयलां तशें, जे अधर्म नांगरतात आनी वायट पेरतात ते कापणी करतात
तशेंच.
4:9 देवाच्या स्फोटाक लागून ते ना जातात आनी ताच्या नाकाच्या स्वासाक लागून ते नाशतात
तांणी उपभोग केलो.
4:10 शींवाचो गर्जना, आनी खर शींवाचो आवाज आनी दांत
तरणाट्या शींवांचे, मोडून पडटात.
4:11 पोरनो शींव शिकार नाशिल्ल्यान नाश जाता आनी खर शींवाच्या पिलांक नाश जातात
परदेशांत शिंपडून गेल्ले.
4:12 आतां एक गजाल गुपीतपणान म्हजे कडेन हाडली आनी म्हज्या कानाक थोडें मेळ्ळें
तातूंतल्यान मेळटा.
4:13 रातच्या दर्शनांतल्यान विचारांत, जेन्ना खोल न्हीद पडटा
दादले, २.
4:14 भंय आनी थरथरप म्हाका आयलें, ताका लागून म्हजीं सगळीं हाडां हालोवंक लागलीं.
4:15 मागीर म्हज्या तोंडा मुखार एक आत्मो गेलो; म्हज्या मासाचे केंस उबे रावले.
4:16 ती उबी रावली, पूण ताचें रूप म्हाका कळ्ळें ना, एक प्रतिमा आशिल्ली
दोळ्यां मुखार मौन जालें आनी म्हाका एक आवाज आयकलो:
4:17 मर्त्य मनीस देवा परस चड न्याय्य आसतलो? परस चड शुध्द मनीस आसतलो
ताचो निर्मातो?
4:18 पळे, ताणें आपल्या नोकरांचेर विस्वास दवरलो ना; आनी ताच्या देवदूतांक ताणें आरोप केलो
मूर्खपण: १.
4:19 मातयेच्या घरांनी रावपी, जांकां बुन्याद आसा, तांकां कितलें उणें
धुळिंत, जे पतंगाच्या मुखार कुसकुसतात?
4:20 सकाळीं सावन सांज मेरेन ते नश्ट जातात आनी भायर सदांकाळ ना जातात
ताचे संबंदीं खंयचोय.
4:21 तांकां जें उत्कृश्टपण आसा तें वचना? ते मरतात, लेगीत
बुद्धी नासतना.