इजायास
29:1 दावीद रावतालो तें शार अरीएलाक, अरीएलाक धिक्कार! तुमी वर्साक वर्स जोडप;
तांणी बळी मारूंक दिवचे.
29:2 तरी हांव एरियलाक त्रास दितलों आनी तातूंत त्रास आनी दुख्ख जातलें
तें म्हजे खातीर एरियल सारकें आसतलें.
29:3 हांव तुजे भोंवतणीं शिबिर घालतलों आनी वेढा घालतलों
तुका दोंगर घालून हांव तुजे आड किल्ले उबारतलों.
29:4 आनी तुका सकयल देंवयतले आनी जमनींतल्यान उलयतले आनी
तुजें उलोवप धुळिंतल्यान उणें जातलें आनी तुजो आवाज म्हळ्ळो
एक वळखीचो आत्मो आशिल्लो, जमनींतल्यान भायर सरलो आनी तुजें उलोवप जातलें
धुल्लांतल्यान भायर फुसफुसावप.
29:5 तशेंच तुज्या परकी लोकांची गर्दी ल्हान धुल्ल सारकी जातली आनी
भिरांकूळ लोकांची गर्दी पयस वचपी कुरक्या सारकी जातली.
होंय, अचकीत खिणाक जातलें.
29:6 तुका गडगड आनी गडगड आनी सैन्याच्या सर्वेस्पराची भेट दितली
भूंयकांप, आनी व्हड आवाज, वादळ आनी वादळ आनी ज्वाला च्या
उजो खावप.
29:7 आनी एरियला आड झुजपी सगळ्या राश्ट्रांची गर्दी, सगळ्या
तिचे आड आनी तिच्या दारुगुळो आड झुजपी आनी तिका त्रास दिवपी अशें आसतलें
रातच्या दर्शनाचें सपन म्हणून.
29:8 उपाशी मनीस सपन पळयता आनी पळय तो जेवता तशें जातलें;
पूण तो जागो जाता आनी ताचो जीव रितो जाता, वा तान लागल्ल्या मनशा भशेन
सपन पळयता आनी पळय तो पिता; पूण तो जागो जाता आनी पळे, तो आसा
बेसुमार जाता आनी ताच्या जिवाक भूक येता, तशेंच सगळ्यांची गर्दी जातली
राश्ट्रां आसूं, जे सियोन पर्वताचेर झुजतात.
29:9 तुमी स्वता रावात आनी आश्चर्य करात; तुमी रडत आनी रडत: ते पिल्ले, पूण
सोऱ्या वांगडा न्हय; ते वळवळटात, पूण खर पेय घेवन न्हय.
29:10 कित्याक सर्वेस्परान तुमचेर खोल न्हिदेचो आत्मो ओतला आनी ताणें केला
तुमचे दोळे बंद केले: संदेष्टे आनी तुमचे राज्यकर्ते, द्रष्ट्यांक ताचे कडेन आसात
व्यापिल्लें.
29:11 आनी सगळ्यांचें दर्शन तुमकां पुस्तकांतल्या उतरां सारकें जालां
सीलबंद, जें मनीस शिकिल्ल्या मनशाक दितात, हें वाचात, हांव
तुका मागणें करात, आनी तो म्हणटा, “हांव करुंक शकना; कारण ताचेर मुद्रांक घाल्लें आसा.
29:12 आनी तें पुस्तक शिकनाशिल्ल्या मनशाक पावयतात आनी म्हणटात: हें वाचात.
हांव तुका विनवणी करतां आनी तो म्हणटा, हांव शिकिल्लो ना.
29:13 देखून सर्वेस्परान म्हळें, “ह्यो लोक म्हजे लागीं येतात.”
तांचें तोंड, आनी तांच्या ओंठांनी म्हाका मान दितात, पूण तांचें काडून उडयलां
काळीज म्हजे पासून पयस, आनी तांचो म्हजे कडेन आशिल्लो भंय ह्या उपदेशान शिकयला
दादले: १.
29:14 देखून पळयात, हांव हातूंतल्यान एक अद्भुत काम करतलों
लोकांक, एक अद्भुत काम आनी एक अद्भुत लेगीत: तांच्या बुद्धी खातीर
ज्ञानी मनशांचो नाश जातलो आनी तांच्या बुद्धीमान मनशांची समजूत उरतली
लिपून रावप.
29:15 जे सर्वेस्परा कडल्यान आपलो सल्लो खोलायेन लिपोवंक सोदतात तांकां धिक्कार आनी
तांचीं कामां काळखांत आसात आनी म्हणटात: आमकां कोण पळेता? आनी कोण जाणां
आमकां?
29:16 खरेंच तुमचें उलटें घुंवडावप हें सारकें मानतले
कुंभाराची माती, कित्याक तें काम तयार करपी मनशाक म्हणटलो: ताणें म्हाका तयार केला
ना? वा फ्रेम केल्ली वस्त फ्रेम केल्ल्या मनशाक म्हणटली, ताका ना
समजून घेवप?
29:17 अजून थोडो वेळ ना आनी लेबनान अ
फळां दिवपी शेत आनी फळां दिवपी शेत रान मानतले?
29:18 त्या दिसा बहिरे लोक पुस्तकांतलीं उतरां आनी दोळे आयकतले
कुड्ड्यांक अस्पश्टांतल्यान आनी काळखांतल्यान दिसतलें.
29:19 नम्र लोकूय सर्वेस्पराचेर खोशी वाडयतले आनी गरीब लोकां मदले
इज्रायलाच्या पवित्र मनशाक मनीस खोशी जातले.
29:20 कित्याक भिरांकूळ मनीस नाश जाता आनी तिरस्कार करपी मनीस नाश जाता.
आनी अधर्माची पळोवणी करपी सगळे कापून उडयतात.
29:21 मनशाक एका उतरा खातीर गुन्यांवकार करतात आनी ताका जाळ घालतात
दारांत धिटाय दिता आनी निरर्थक गजाली खातीर नितीमानांक कुशीक काडटा.
29:22 देखून अब्राहामाक सोडयल्लो सर्वेस्पर अशें म्हणटा
जाकोबाचें घर, जाकोब आतां लजवचो ना आनी ताचें तोंडय लजवचें ना
आतां मेण फिकट जाला.
29:23 पूण जेन्नां तो आपलीं भुरगीं, म्हज्या हाताचीं कामां, मदीं पळयतात
ताका, ते म्हजें नांव पवित्र करतले आनी जाकोबाच्या पवित्राक पवित्र करतले.
आनी इज्रायलाच्या देवाक भियेतले.
29:24 जे आत्म्यान चुकयल्ले तेय समजून घेतले आनी ते
गुरगुरपी तो सिध्दांत शिकतलो.