इजायास
6:1 उज्जिया राजा मेलो त्या वर्सा हांवें सर्वेस्पराक एक
सिंहासन, उंच आनी उंच, आनी ताची गाडी देवूळ भरली.
६:२ ताचे वयर सेराफीम उबे आशिल्ले, दरेकल्याक स पांखां आशिल्लीं; दोन जाणांनी तो
तोंड धांपले आनी दोन पांयांनी धांपले आनी दोन पांयांनी धांपले
उडून गेले.
6:3 एकल्यान एकामेकांक रडलो आनी म्हणलें: पवित्र, पवित्र, पवित्र, सर्वेस्पर
यजमान: सगळी धर्तरी ताच्या वैभवान भरिल्ली आसा.
6:4 आनी रडपी मनशाच्या आवाजान दाराचे खांबे हालले आनी...
घर धुंवरांनी भरिल्लें.
6:5 मागीर हांवें म्हणलें, हांव धिक्कार! कित्याक हांव फाटीं पडलां; कित्याक हांव अशुध्द मनीस
ओंठ, आनी हांव अशुध्द ओंठांच्या लोकां मदीं रावतां, म्हज्या खातीर
दोळ्यांनी राजा, सैन्याचो सर्वेस्पर पळयला.
6:6 तेदनां एक सेराफीन हातांत जिवो कोळसो घेवन म्हजे कडेन उडून गेलो.
जें ताणें वेदीचेर चिमट्यांनी घेतिल्लें.
6:7 ताणें तें म्हज्या तोंडार दवरून म्हणलें, पळे, हें तुज्या ओंठाक स्पर्श केला;
आनी तुजें पातक काडून उडयतात आनी तुजें पातक शुध्द जाता.
6:8 तशेंच हांवें सर्वेस्पराचो आवाज आयकलो: हांव कोणाक धाडटलो आनी कोणाक धाडटलो
आमचे खातीर वचतलो? तेन्ना हांव म्हणलें, हांव हांगा आसां; म्हाका धाड.
6:9 ताणें म्हणलें, “जा आनी ह्या लोकांक सांग, तुमी खरेंच आयकात, पूण समजून घेयात.”
ना; तुमी खरेंच पळयतात, पूण कळनात.
6:10 ह्या लोकांचें काळीज मोटवें कर, आनी तांचे कान जड कर आनी बंद कर
तांचे दोळे; दोळ्यांनी पळेवंक ना आनी कानान आयकूंक मेळचें न्हय आनी
तांच्या काळजान समजून घेयात, आनी धर्मांतरित जावन बरे जावंक.
6:11 मागीर हांवें म्हणलें, प्रभू, कितलो तेंप? ताणें जाप दिली: शारां उध्वस्त जाय मेरेन
रावपी नासतना आनी मनीस नासतना घरां आनी जमीन पुरायपणान आसूं
उध्वस्त, २.
6:12 आनी सर्वेस्परान मनशांक पयस व्हरून दवरल्यात आनी व्हडलोसो सोडून दिला
जमनीच्या मदीं आसता.
6:13 पूण तातूंत धावो भाग आसतलो आनी तो परतून येतलो आनी खातले.
तेइल झाडा सारकें आनी ओक झाडा सारकें, जाचें द्रव्य तातूंत आसता, जेन्ना ते
तांचीं पानां उडयतात, अशें पवित्र बीं ताचें द्रव्य आसतलें.