हिब्रू लोक ५:१ कित्याक मनशां मदल्यान काडून घेतिल्लो दरेक मुखेल याजक मनशां खातीर गजालींनी नेमिल्लो आसता देवा विशीं, ताणें पात्कां खातीर दान आनी बळी दोनूय अर्पण करपाक; 5:2 अज्ञानी आनी भायर आशिल्ल्यांचेर कोण दया करूंक शकता वाट; ताका लागून तोय दुबळेपणान भरिल्लो आसा. 5:3 आनी ताका लागून ताका लोकां खातीर तशें जावंक जाय. पातकांक अर्पण करप. 5:4 आनी कोणूच हो मान स्वताक घेना, पूण ताका आपयल्लो मनीस देव, जशें आहारोन आशिल्लो. 5:5 तशेंच ख्रिस्तान मुखेल याजक जावंक स्वताक महिमा केलो ना; पूण तो ताणें ताका म्हळें: तूं म्हजो पूत, आयज हांव तुका जल्म दितां. ५:६ जशें तो दुसऱ्या जाग्यार म्हणटा, तूं सदांकाळ याजक जावन आसा मेल्किसेदेक हाचो क्रमांक. 5:7 ताणें आपल्या मासाच्या काळार, जेन्ना ताणें मागणें केलें आनी खर रडण्यांनी आनी दुकांन विनवणी करून ताका शक्य जाल्ल्या मनशाक ताका मरणांतल्यान वाटाव, आनी ताका भियेल्ल्यान आयकलो; 5:8 तो पूत आसलो तरी, ताणें आज्ञापालन करुंक शिकलो त्रास सोंसले; 5:9 आनी परिपूर्ण जावन तो सासणाच्या मोक्षाचो कर्ता जालो ताचें आज्ञापालन करपी सगळे; 5:10 ताका देवान मल्कीसेदेका प्रमाणें मुखेल याजक म्हण आपयलो. 5:11 ताचे विशीं आमकां जायतीं गजाली सांगपाचीं आसात आनी सांगपाक कठीण आसात, तुमी पळोवन आयकुपाक जड आसतात. 5:12 कित्याक तुमी जेन्ना काळा खातीर शिक्षक जावंक जाय, तेन्ना तुमकां ताची गरज आसा देवाच्या वचनांतलीं पयलींच तत्वां खंयचीं तें तुमकां परतून शिकय; आनी दुदाची गरज आसता, आनी घट मांसाची न्हय अशे जातात. 5:13 कित्याक दुदाचो वापर करपी दरेकलो नीतिमत्वाच्या उतरांत कुशळ ना. कारण तो एक बाळक. 5:14 पूण बळवंत जेवण पुराय पिरायेच्या लोकांचें, जें वापराच्या कारणान तांचीं इंद्रियां बरें आनी दोनूय वळखुपाक व्यायाम करतात वायट.