हिब्रू लोक
५:१ कित्याक मनशां मदल्यान काडून घेतिल्लो दरेक मुखेल याजक मनशां खातीर गजालींनी नेमिल्लो आसता
देवा विशीं, ताणें पात्कां खातीर दान आनी बळी दोनूय अर्पण करपाक;
5:2 अज्ञानी आनी भायर आशिल्ल्यांचेर कोण दया करूंक शकता
वाट; ताका लागून तोय दुबळेपणान भरिल्लो आसा.
5:3 आनी ताका लागून ताका लोकां खातीर तशें जावंक जाय.
पातकांक अर्पण करप.
5:4 आनी कोणूच हो मान स्वताक घेना, पूण ताका आपयल्लो मनीस
देव, जशें आहारोन आशिल्लो.
5:5 तशेंच ख्रिस्तान मुखेल याजक जावंक स्वताक महिमा केलो ना; पूण तो
ताणें ताका म्हळें: तूं म्हजो पूत, आयज हांव तुका जल्म दितां.
५:६ जशें तो दुसऱ्या जाग्यार म्हणटा, तूं सदांकाळ याजक जावन आसा
मेल्किसेदेक हाचो क्रमांक.
5:7 ताणें आपल्या मासाच्या काळार, जेन्ना ताणें मागणें केलें आनी
खर रडण्यांनी आनी दुकांन विनवणी करून ताका शक्य जाल्ल्या मनशाक
ताका मरणांतल्यान वाटाव, आनी ताका भियेल्ल्यान आयकलो;
5:8 तो पूत आसलो तरी, ताणें आज्ञापालन करुंक शिकलो
त्रास सोंसले;
5:9 आनी परिपूर्ण जावन तो सासणाच्या मोक्षाचो कर्ता जालो
ताचें आज्ञापालन करपी सगळे;
5:10 ताका देवान मल्कीसेदेका प्रमाणें मुखेल याजक म्हण आपयलो.
5:11 ताचे विशीं आमकां जायतीं गजाली सांगपाचीं आसात आनी सांगपाक कठीण आसात, तुमी पळोवन
आयकुपाक जड आसतात.
5:12 कित्याक तुमी जेन्ना काळा खातीर शिक्षक जावंक जाय, तेन्ना तुमकां ताची गरज आसा
देवाच्या वचनांतलीं पयलींच तत्वां खंयचीं तें तुमकां परतून शिकय; आनी
दुदाची गरज आसता, आनी घट मांसाची न्हय अशे जातात.
5:13 कित्याक दुदाचो वापर करपी दरेकलो नीतिमत्वाच्या उतरांत कुशळ ना.
कारण तो एक बाळक.
5:14 पूण बळवंत जेवण पुराय पिरायेच्या लोकांचें, जें
वापराच्या कारणान तांचीं इंद्रियां बरें आनी दोनूय वळखुपाक व्यायाम करतात
वायट.