उत्पत्ती
४४:१ ताणें आपल्या घराच्या वांगड्याक आज्ञा केली, “दादल्यांचीं पोतीं भर.”
जेवणा वांगडा, तांकां व्हरूंक मेळटा तितलेंच, आनी दर एका मनशाचे पयशे आपल्या पयशेंत घालतात
बोटीचें तोंड.
44:2 आनी म्हजो पेलो, रुप्याचो पेलो, धाकल्याच्या बोटीच्या तोंडांत घालो आनी
ताचे मक्याचे पयशे. जोसेफान सांगिल्ल्या उतरा प्रमाणें ताणें केलें.
44:3 सकाळ उजवाडा बरोबर त्या मनशांक धाडले, ते आनी तांचे
गांड.
44:4 ते शारा भायर गेले आनी अजून पयस नासतना जोसेफ
ताच्या वांगड्याक म्हणलें: उठ, मनशां फाटल्यान वच; आनी जेन्ना तूं करता
तांकां धरून सांगात, तुमी वायटाक बऱ्या बदला कित्याक दिले?
४४:५ म्हजो स्वामी जें पिवता आनी ताका लागून तो खरेंच पियेता तें न्हय?
दिव्यताय सांगता? अशें करून तुमी वायट केलां.
44:6 तांकां मेळून ताणें तांकां हीं उतरां सांगलीं.
44:7 तांणी ताका म्हळें, “म्हज्या स्वामी हीं उतरां कित्याक सांगता? देव नाका
तुज्या नोकरांनी ह्या गजाली प्रमाणें करुंक जाय;
44:8 पळे, आमच्या बोटांच्या तोंडांत मेळिल्ले पयशे आमी परत हाडले
कनान देशांतल्यान तुका, मागीर आमी तुज्या देशांतल्यान कशी चोरूं येता
प्रभुचें घर रुपें काय भांगर?
44:9 तुज्या नोकरां मदल्या कोणाक मेळ्ळी जाल्यार तो मरूंक जाय आनी आमी दोगांयनी
तशेंच म्हज्या स्वामीचे गुलाम जातले.
44:10 ताणें म्हणलें, “आतां तुमच्या उतरां प्रमाणें जावं
मेळ्ळा तो म्हजो नोकर आसतलो; आनी तुमी निर्दोश जातले.
44:11 मागीर तांणी बेगीन दरेकल्यान आपली पोती जमनीर देंवली आनी
दरेकल्याक आपली बोरी उगडली.
44:12 ताणें सोद घेतलो आनी व्हडल्या कडल्यान सुरू जालो आनी धाकल्या कडल्यान सोडलो
बेंजामिनाच्या पोतयेंत पेलो मेळ्ळो.
44:13 मागीर तांणी आपले कपडे फाडले आनी दरेकल्याक गाढव घालून परतले
शाराक वचपाक मेळटा.
44:14 जुदा आनी ताचे भाव जोसेफाच्या घरा आयले; कित्याक तो अजून थंयच आशिल्लो.
आनी ते ताचे मुखार जमनीर पडले.
44:15 जोसेफान तांकां म्हणलें, “तुमी कितें केलां? wot ये
हांवें नक्कीच दिव्य करुंक शकता असो मनीस अशें न्हय?
44:16 जुदान म्हणलें, “आमी म्हज्या प्रभूक कितें म्हणटले?” आमी कितें उलयतात? वा
आमी स्वताक कशें निवळ करतले? देवान तुजें वायटपण कळ्ळां
नोकर: पळय, आमी म्हज्या प्रभूचे नोकर, आमी आनी तोय ताचे वांगडा
जाका पेलो मेळटा.
44:17 ताणें म्हणलें, देवान म्हाका तशें करुंक नाका;
पेलो मेळ्ळा, तो म्हजो नोकर जातलो; आनी तुजी गजाल म्हणल्यार तुका भितर उठोवन हाड
तुज्या बापायक शांती मेळची.
४४:१८ तेदनां जुदा ताचे लागीं आयलो आनी म्हणपाक लागलो, “हे माझ्या स्वामी, तुज्या नोकराक हांव
तुका मागणें, म्हज्या प्रभूच्या कानांत एक उतर उलो, आनी तुजो राग जळूंक दिवचो न्हय
तुज्या नोकराचेर, कित्याक तूं फारो सारकोच.
44:19 म्हज्या स्वामीन आपल्या नोकरांक विचारलें, “तुमकां बापूय आसा काय भाव?
४४:२० आनी आमी म्हज्या स्वामीक म्हणलें, आमचो बापूय, जाण्टो मनीस आनी भुरगो आसा
ताची जाण्टेपण, थोडी; आनी ताचो भाव मेलो आनी तो एकलोच उरला
आवयचो आनी बापूय ताचेर मोग करता.
44:21 आनी तुवें तुज्या नोकरांक म्हणलें, ताका म्हजे कडेन सकयल हाड, म्हाका मेळचें म्हणून
ताचेर म्हजे दोळे दवरले.
४४:२२ आमी म्हज्या स्वामीक म्हणलें, भुरगो आपल्या बापायक सोडून वचूंक शकना
बापायक सोडून वचूंक जाय जाल्यार ताचो बापूय मरतलो.
४४:२३ आनी तुवें तुज्या नोकरांक म्हणलें, तुजो धाकटो भाव येना जाल्यार
तुमचे वांगडा सकयल देंवून, तुमकां म्हजें तोंड आनीक दिसचें ना.
४४:२४ आमी तुज्या सेवका म्हज्या बापाय कडेन पावले तेन्ना आमी सांगलें
ताका म्हज्या प्रभूचीं उतरां.
44:25 आमच्या बापायन म्हणलें, परत वचून आमकां थोडें जेवण विकतें घेयात.
44:26 आमी म्हणलें, आमी सकयल वचूंक शकनात, आमचो धाकटो भाव आमचे वांगडा आसत जाल्यार
आमी सकयल वचतले, कारण आमच्या धाकल्या बगर आमकां त्या मनशाचें तोंड पळोवंक मेळचें ना
भाव आमचे वांगडा राव.
44:27 तुज्या नोकरान म्हज्या बापायन आमकां म्हणलें, म्हज्या बायलेन म्हाका दोन जाणां जालीं हें तुका खबर आसा
पूत: १.
44:28 आनी एकलो म्हजे कडल्यान भायर सरलो आनी हांव म्हणलें, तो खरेंच फाटीं पडला;
आनी तेन्नासावन हांवें ताका पळोवंक ना:
44:29 जर तुमी म्हजे कडल्यान हें लेगीत घेतलें आनी ताचेर वायट घडलें जाल्यार तुमी करतले
दुख्खान म्हजे धवे केंस थडग्यांत सकयल हाडून.
44:30 आतां जेन्ना हांव तुज्या नोकराक म्हज्या बापाय कडेन येतलों आनी तो भुरगो ना
आमचे वांगडा; ताचें जिवीत त्या भुरग्याच्या जिवितांत बांदून दवरलां हें पळोवन;
४४:३१ जेन्नां तो भुरगो आमचे वांगडा ना हें पळयतलो तेन्नां तें
तो मरतलो आनी तुजे नोकर तुज्या धव्या केंसांक सकयल देंवयतले
नोकर आमच्या बापायक दुख्खान कबर मेरेन.
44:32 कित्याक तुजो सेवक म्हज्या बापायक त्या भुरग्या खातीर जमानत जालो आनी म्हणलें: हांव
ताका तुज्या कडेन हाडूंक नाका, मागीर हांव म्हज्या बापायक दोश घेतलों
सदांच.
४४:३३ आतां तुज्या नोकराक भुरग्याच्या जाग्यार रावूंक जाय अ
म्हज्या प्रभूचो गुलाम; आनी त्या भुरग्याक आपल्या भावांक घेवन वयर वचूंक दिवचें.
44:34 कित्याक हांव म्हज्या बापाय कडेन वचतलों आनी तो भुरगो म्हजे वांगडा ना? नाजाल्यार
घडये म्हज्या बापायचेर येवपी वायट म्हाका दिसता.