उत्पत्ती ३१:१ ताणें लाबानाच्या पुतांनीं म्हळ्ळें उतर आयकलें: “जाकोबान व्हरून व्हेलो.” तें सगळें आमच्या बापायचें आशिल्लें; आनी आमच्या बापायचें आशिल्लें ताचे कडेन ताका आसा हें सगळें वैभव मेळ्ळां. ३१:२ जाकोबान लाबानाचें मुखामळ पळेलें आनी पळेलें, तें जालें ना ताचे कडेन आदले भशेन. 31:3 आनी सर्वेस्परान जाकोबाक म्हळें, “तुज्या बापायच्या देशांत परत ये आनी तुज्या नात्यांतल्या लोकांक; आनी हांव तुज्या वांगडा आसतलों. 31:4 जाकोबान राहेल आनी लीयाक आपल्या कळपाक शेतांत आपयले. ३१:५ आनी तांकां म्हणलें, “तुमच्या बापायचें मुखामळ म्हाका दिसता, तें ना.” आदले भशेन म्हजे कडेन; पूण म्हज्या बापायचो देव म्हजे वांगडा आसा. 31:6 म्हज्या सगळ्या बळग्यान तुमच्या बापायची सेवा केल्या हें तुमकां खबर आसा. 31:7 तुज्या बापायन म्हाका फटोवन, म्हजें पगार धा फावटीं बदललां; पूण देवान ताका म्हाका दुखोवंक दिवंक ना. 31:8 ताणें अशें म्हणलें जाल्यार, धबधबे तुजें पगार आसतलें; मागीर सगळीं गोरवां उक्ते धबधबे, आनी ताणें अशें म्हणलें जाल्यार, रिंगस्ट्रॅक तुजो भाड्याचो आसतलो; मागीर सगळ्यो गोरवां रिंगस्ट्रॅक करून उक्त्यो केल्यो. ३१:९ अशें देवान तुमच्या बापायचीं गोरवां काडून उडयल्यांत आनी तांकां दिल्यांत हांव. 31:10 आनी गोरवां गर्भवती जाल्ल्या वेळार हांव उखलून गेलो दोळे उखलून सपनांत पळयले आनी पळय, उडी मारपी मेढरां गोरवांचेर रिंगस्ट्रॅक, धब्बेदार आनी खरखरीत आशिल्ले. 31:11 देवाचो देवदूत म्हाका सपनांत म्हळें: जाकोब: आनी हांव म्हणलें, हांगा हांव आसां. 31:12 ताणें म्हणलें, “आतां तुजे दोळे उखलून पळय, उडी मारपी सगळे मेढर.” गोरवांचेर चीर, धबधबे आनी खरखरीत आसात, कारण हांवें पळयलां लाबान तुजेर जें कितें करता तें सगळें. 31:13 हांव बेथेलाचो देव, जंय तूं खांब्याक अभिषेक केला आनी जंय तूं म्हाका व्रत केल्ली, आतां उठ, ह्या देशांतल्यान भायर सर आनी तुज्या नात्यांतल्या देशांत परत ये. 31:14 राहेल आनी लीयान ताका जाप दिली, “आतां कांय वाटो आसा काय?” वा आमच्या बापायच्या घरांत आमकां वारसो? 31:15 ताका आमी परकी अशें मानूंक नात? कित्याक ताणें आमकां विकले आनी ताचें मोल मेळ्ळां आमचे पयशेय खावन गेले. 31:16 कित्याक देवान आमच्या बापाय कडल्यान घेतिल्ली सगळी गिरेस्तकाय, ती आमची. आनी आमच्या भुरग्यांचीं: आतां देवान तुका सांगिल्लें सगळें कर. 31:17 मागीर जाकोब उठलो आनी आपल्या पुतांक आनी बायलांक उंटांचेर बसयलो. 31:18 ताणें आपलीं सगळीं गोरवां आनी आपली सगळी मालमत्ता व्हरून व्हेली मेळिल्लें, ताच्या मेळपाचीं गोरवां, जीं ताका पदनारामांत मेळिल्लीं, साठीं कनान देशांतल्या आपल्या बापायच्या इसहाका कडेन वचपाक. 31:19 लाबान आपलीं मेंढरां कातरपाक गेलो आनी राहेलेन तीं मूर्तीं चोरून व्हेल्लीं तिच्या बापायचे आशिल्ले. 31:20 जाकोबान ताका सांगून, लाबानाक कळनासतना चोरून व्हेलो तो पळून गेलो अशें न्हय. 31:21 ताका लागून तो आपल्या कडेन आशिल्लें सगळें घेवन पळून गेलो; आनी तो उठलो आनी थंयच्यान वचून गेलो न्हंयेक तोंड करून गिलेद दोंगराचे वटेन दवरलो. 31:22 तिसऱ्या दिसा लाबानाक सांगलें की जाकोब पळून गेला. 31:23 ताणें आपल्या भावांक घेवन सात दीस ताचो फाटोफाट केलो'. प्रवास; गिलेद दोंगरार ताका मेळ्ळे. 31:24 रातच्या वेळार देवान सपनांत सिरियाच्या लाबाना कडेन येवन ताका म्हळें: जाकोबा कडेन बरें वा वायट उलोवचें न्हय हाची जतनाय घेयात. 31:25 उपरांत लाबानान जाकोबाक मेळयलो. जाकोबान दोंगरार आपलो तंबू उबारलो. लाबान आपल्या भावांक घेवन गिलेआड दोंगरार रावलो. 31:26 लाबानान जाकोबाक म्हळें: “तुवें कितें केलें, तुवें चोरून व्हेलां.” म्हाका अनजान जावन म्हज्या धुवांक व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हरून व्हेले तलवार हें? 31:27 कित्याक तूं गुप्तपणान पळून गेलो आनी म्हजे कडल्यान चोरून गेलो; आनी म्हाका सांगूंक ना, हांव तुका खोशीन आनी उमेदीन धाडून दिवंक शकतालो गितां, ताबरेटा वांगडा आनी वीणा वांगडा? 31:28 आनी म्हज्या पुतांक आनी धुवांक चुंबन घेवंक दिवंक ना? तुका आतां आसा अशें करतना मूर्खपणान केल्लें. 31:29 तुका वायट करुंक म्हज्या हाताच्या बळग्यांत आसा, पूण तुज्या बापायचो देव काल रातीं म्हाका उलयलो, “तुमी उलयनात हाची जतनाय घेयात.” जेकोब एक तर बरो वा वायट. 31:30 आनी आतां, तुका जाय जाल्यार लेगीत, तुका खूब आकांक्षा आसा म्हणून, तुका वचपाची गरज आसा तुज्या बापायच्या घरा उपरांत, तरी तुवें म्हज्या देवांक कित्याक चोरले? 31:31 जाकोबान लाबानाक जाप दिली: “हांव भियेलो, कित्याक हांव म्हणलें, घडये तूं तुजीं धुवां म्हजे कडल्यान जबरदस्तीन घेतलीं. 31:32 तुका तुज्या देवांक मेळ्ळे जाल्यार ताका जियेवंक नाकात, आमच्या मुखार भावां, तुजें म्हजे कडेन कितें आसा तें तूं जाणून घेयात आनी तें तुका घेवन वच. खातीर राहेलान तीं चोरून व्हेल्यांत हें जाकोबाक कळ्ळें ना. 31:33 लाबान जाकोबाच्या तंबूंत, लेयाच्या तंबूंत आनी दोगांय मदीं गेलो दासींचे तंबू; पूण ताका तीं मेळ्ळीं नात. मागीर तो लीआच्या घरांतल्यान भायर सरलो तंबूंत भितर सरलो आनी राहेलाच्या तंबूंत भितर सरलो. 31:34 राहेलान तीं मूर्ती घेवन उंटाच्या फर्निचरांत दवरलीं. आनी तांचेर बसलो. लाबानान सगळो तंबू सोदलो, पूण तांकां मेळूंक ना. 31:35 आनी तिणें आपल्या बापायक म्हणलें, “हांव शक्य ना हें म्हज्या स्वामीक नाराज करचें न्हय.” तुज्या मुखार उठ; कारण बायलांची चाल म्हजेर आसा. आनी तो सोदलो, पूण प्रतिमा मेळूंक नात. 31:36 जाकोब रागान लाबानाक कापलो आनी जाकोबान जाप दिली लाबानाक, म्हजो गुन्यांव कितें? कितें म्हजें पाप, तुका इतलें गरम आसा म्हज्या फाटल्यान धांवलो? 31:37 तुवें म्हजी सगळी वस्तू सोदून काडली, तेन्ना तुका तुज्या सगळ्या वस्तूंतल्यान कितें मेळ्ळां घरगुती सामान? हांगासर म्हज्या भावां मुखार आनी तुज्या भावांक दवर, की ते आमच्या दोगांय मदीं न्याय दिवंक शकतात. 31:38 हीं वीस वर्सां हांव तुज्या वांगडा आसां; तुज्या मेंढरां आनी तुज्या बोकड्यांक आसात तांची पिलांक उडयली ना आनी तुज्या कळपांतले मेढरे हांवें खाले नात. 31:39 जनावरांनी फाटीं पडल्लें तें हांवें तुका हाडलें ना; हांवें लुकसाण उक्तें केलें ताचें; म्हज्या हातांतल्यान तुवें ती मागली, ती दिसांतल्यान चोरून व्हेल्ली आसूं वा रातच्या वेळार चोरून व्हेले. ३१:४० अशें हांव आशिल्लो; दिसा दुकळान म्हाका भस्म केलो आनी रातच्या वेळार दंव पडलो; आनी म्हजी न्हीद म्हज्या दोळ्यांतल्यान पयस गेली. ३१:४१ अशें हांव तुज्या घरांत वीस वर्सां आसां; चवदा वर्सां तुजी सेवा केली तुज्या दोग धुवांक आनी स वर्सां तुज्या गोरवांक, आनी तुका मेळ्ळां धा फावटीं म्हजें पगार बदललें. 31:42 म्हज्या बापायचो देव, अब्राहमाचो देव आनी इसहाकाचो भंय सोडून. म्हजे वांगडा आशिल्लो, खात्रीन तुवें म्हाका आतां रिकामे धाडलो. देवा कडेन आसा म्हजें दुख्ख आनी हाताचें श्रम पळोवन तुका धिटाय दिली काल रातीं. 31:43 लाबानान जाकोबाक जाप दिली, “ह्यो धुवो म्हजीं.” धुवो, आनी हीं भुरगीं म्हजीं भुरगीं आनी हीं गोरवां म्हजीं गोरवां आनी तुका पळे ल्लें सगळें म्हजें, आनी आयज हांव कितें करुंक शकता हीं म्हजीं धुवां, वा तांणी जल्मल्ल्या भुरग्यांक? 31:44 आतां तूं ये, हांव आनी तूं एक करार करूं; आनी तें दिवचें म्हजे आनी तुज्या मधें साक्षी जावन राव. 31:45 जाकोबान एक फातर घेवन तो खांब्या खातीर उबारलो. 31:46 जाकोबान आपल्या भावांक म्हळें: फातर एकठांय करात; आनी तांणी फातर घेतले, आनी एक रास केलो आनी थंय ते राशीचेर जेवले. 31:47 लाबानान ताका जेगरसाहदुता म्हणलें, पूण जाकोबान ताका गलीद म्हणलें. 31:48 लाबानान म्हणलें, “हो रास आयज म्हजे आनी तुज्या मधें साक्षी जावन आसा.” ताका लागून ताका गलीद नांव पडलें; ३१:४९ आनी मिस्पा; कित्याक ताणें म्हळें: “आमी आसतना, सर्वेस्पर म्हजे आनी तुज्या मदीं पळयतलो.” एकामेकांपसून एक गैरहाजीर. 31:50 म्हज्या धुवांक त्रास दिलो वा हेर बायलो घेतलो जाल्यार म्हज्या धुवां बगर आमचे वांगडा कोणूच मनीस ना; पळय, देव म्हजे मधें साक्षी आसा आनी तुका. 31:51 लाबानान जाकोबाक म्हळें: पळय हो रास आनी पळय हो खांब, जो... हांवें म्हज्या आनी तुज्या मदीं उडयलां: 31:52 हो रास साक्षी जा, आनी हो खांब साक्षी जा, हांव वचचो ना ह्या राशीचेर तुका, आनी ह्या राशीचेर वचूंक ना आनी हो खांब म्हाका, हानी खातीर. 31:53 अब्राहमाचो देव आनी नाहोराचो देव, तांच्या बापायचो देव, न्याय दितात आमचे मदीं. जाकोबान आपल्या बापायच्या इसहाकाच्या भंयाची सोपूत घेतली. 31:54 मागीर जाकोबान दोंगराचेर बळी दिलो आनी आपल्या भावांक आपयले भाकरी खातात आनी ते भाकरी खाताले आनी रातभर दोंगरार रावले. 31:55 सकाळीं पयलींच लाबान उठून आपल्या पुतांक आनी ताच्या पुतांक चुंबन घेतलें धुवांक आशीर्वाद दिलो आनी लाबान गेलो आनी आपल्या कडेन परतलो सुवात.