उपदेशक
९:१ ह्या सगळ्यां खातीर हांवें म्हज्या काळजांत हें सगळें जाहीर करुंक लेगीत विचार केलो, की
नितीमान, बुदवंत आनी तांचीं कर्तुबां देवाच्या हातांत आसात, कोणूच ना
तांच्या मुखार आशिल्ल्या सगळ्या गजालींनी मोग वा दुस्वास एक तर जाणात.
९:२ सगळ्यो गजाली सगळ्यांक सारकीं जातात: नितीमानांक एकूच घडणूक आसता आनी...
दुश्टांक; बऱ्यांक आनी शुध्दांक आनी अशुध्दांक; ताका
बळी दिता आनी बळी दिवंक नाशिल्ल्याक, जशें बरें, तशें आसा
पापी मनीस; सोपूत घेता तो सोपूत भियेवपी.
९:३ सुर्याच्या सकयल जावपी सगळ्या गजालीं मदीं हें एक वायट
सगळ्यां खातीर एकूच घडणूक: हय, मनशाच्या पुतांचें काळीजूय भरून आसा
वायट, आनी पिशेंपण जियेतना तांच्या काळजांत आसता आनी ताचे उपरांत ते
मेल्ल्या मनशां कडेन वचप.
९:४ कित्याक सगळ्या जिव्यां कडेन जोडिल्ल्या मनशाक जियेवपाची आस्त आसा
मेल्ल्या शींवापरस सुणो बरो.
९:५ कित्याक जिवंतांक आपूण मरतले हें जाणात, पूण मेल्ल्यांक कोणाकच खबर ना
गजाल, तांकां आनीक इनाम ना; कारण तांची याद आसा
विसरून गेल्लें.
९:६ तशेंच तांचो मोग, तांचो दुस्वास आनी मत्सर आतां ना जाला;
तशेंच खंयच्याय कामांत तांकां सदां खातीर वांटो ना
सुर्याखाला.
९:७ वच, तुजी भाकरी खोशीन खा आनी तुजो सोरो खोशीन पिये
काळीज; कित्याक देव आतां तुज्या कर्तुबांक स्वीकार करता.
९:८ तुजीं वस्त्रां सदांच धवीं आसूं; आनी तुज्या तकलेक मलमाचो उणाव जावचो न्हय.
9:9 जिणेंतल्या सगळ्या दिसांनी तूं मोग करता त्या बायले वांगडा खोशीन जग
तुजें व्यर्थ, जें ताणें तुका सुर्याखाला दिल्लें, तुज्या सगळ्या दिसांनी
आडखळ: कित्याक ह्या जिवितांत आनी तुज्या श्रमांत तुजो वांटो तोच
तूं सुर्याखाला घेता.
९:१० तुज्या हाताक जें कितें करुंक मेळटा तें तुज्या बळग्यान कर; कारण ना
काम, ना युक्ती, ना गिन्यान, ना बुद्धी, थडग्यांत, जंय तूं
वता.
9:11 हांव परतलो आनी सुर्या सकयल पळेलें, धांवपळ वेगान वचपी लोकांक न्हय.
बळवंतांक झूज, बुद्धीमानांक भाकरी ना आनी अजून
समजून घेवपी मनशांक गिरेस्तकाय, तरी लेगीत कुशळ मनशांक अनुग्रह; पूण वेळ
आनी तांकां सगळ्यांक संयोग घडटा.
9:12 कित्याक मनीस आपलो वेळ कळना, जशें नुस्तें धरतात
वायट जाळें, आनी जाळांत सांपडिल्ल्या सुकण्यां भशेन; तशेंच पूत आसात
वायट काळांत जाळिल्ल्या मनशांचो, जेन्ना तें अचकीत तांकां पडटा.
9:13 ही बुद्धी हांवें सुर्या सकयल पळयल्या आनी ती म्हाका व्हडली दिसली.
9:14 थोडें शार आशिल्लें आनी तातूंत थोडे मनीस आशिल्लें; आनी थंय एक व्हडलो आयलो
राजान ताचे आड वेढा घालो आनी ताचे आड व्हडले किल्ले बांदले.
9:15 तातूंत एक गरीब ज्ञानी मनीस मेळ्ळो आनी तो आपल्या बुद्धीन
शाराक पावयलें; तरी त्याच गरीब मनशाची याद खंयच्याच मनशाक जाली ना.
9:16 तेन्ना हांवें म्हणलें, बळग्या परस बुद्धी बरी, तरी लेगीत गरीब मनशाची
बुद्धी तिरस्कार करतात आनी ताचीं उतरां आयकूंक मेळनात.
9:17 ज्ञानी मनशांचीं उतरां ताच्या रडणा परस चड शांतपणान आयकतात
मूर्खांमदीं राज्य करता.
9:18 झुजाच्या शस्त्रां परस बुद्धी बरी, पूण एक पापी खूब नाश करता
बरें.