उपदेशक १:१ जेरुसलेमांतलो राजा दावीदाचो पूत प्रचारकाचीं उतरां. 1:2 आडखळांचें व्यर्थ, अशें प्रचारक म्हणटा, आडखळांचें व्यर्थ; सगळें आसा आडखळ. 1:3 मनशाक सुर्याच्या सकयल घेतिल्ल्या सगळ्या श्रमांतल्यान कितें फायदो? 1:4 एक पिळगी वता आनी दुसरी पिळगी येता, पूण... धर्तरी सदांकाळ तिगून उरता. 1:5 सुर्याक उदेता आनी सुर्याचो अस्त जाता आनी बेगीन आपल्या जाग्यार वता जंय तो उठलो. 1:6 वारें दक्षिणे वटेन वता आनी उत्तरे वटेन घुंवता; तें सतत घुंवता आनी वारें परतून परतून येता ताच्या मंडळांक. 1:7 सगळ्यो न्हंयो दर्यांत व्हांवतात; तरी दर्या भरून गेल्लो ना; त्या जाग्यार जंयच्यान न्हंयो येतात, थंय परतून परतून परततात. 1:8 सगळ्यो गजाली श्रमान भरल्यात; मनशाक तें उलोवंक मेळना: दोळो ना पळोवन समाधानी, ना कान आयकुनें भरलेले. 1:9 आशिल्ली वस्त, तीच आसतली; आनी जें आसा तें केल्लें तें करुंक जाय, आनी ताचे खाला नवी गजाल ना सूर्य. 1:10 “पळयात, हें नवें आसा?” ताका आसा आदींच पोरन्या काळांतलो, जो आमचे आदीं आशिल्लो. 1:11 आदल्या गजालींचो उगडास ना; तशेंच कोणूच आसचो ना उपरांत येवपी गजालीं वांगडा येवपाच्या गजालींचो उगडास करप. 1:12 हांव प्रचारक जेरुसलेमांत इज्रायलाचेर राजा आशिल्लो. 1:13 आनी सगळ्यां विशीं बुद्धी सोदपाक आनी सोदपाक हांवें म्हजें काळीज दिलें सर्गा खाला जावपी गजाली, ह्या खर त्रासाक देवान दिला मनशाचे पूत ताचे वांगडा व्यायाम करपाक. 1:14 सुर्या सकयल केल्लीं सगळीं कामां हांवें पळयल्यात; आनी पळय, सगळें हें आडखळ आनी आत्म्याचें त्रास. 1:15 वांकडें तें सरळ करुंक जायना, आनी जें उणें आसा तें क्रमांक दिवंक मेळना. 1:16 हांवें म्हज्या काळजान संवाद सादलो, पळे, हांव व्हड संपत्तींत पावलां. आनी म्हज्या आदीं आशिल्ल्या सगळ्यां परस चड बुद्धी मेळ्ळ्या जेरुसलेम: हय, म्हज्या काळजाक बुद्धीचो आनी गिन्यानाचो व्हड अणभव आयलो. 1:17 आनी हांवें म्हजें काळीज बुद्धी जाणून घेवंक आनी पिशेंपण आनी मूर्खपण वळखूंक दिलें हें लेगीत आत्म्याचें त्रास अशें जाणवलें. 1:18 कित्याक जायत्या बुद्धींत खूब दुख्ख जाता आनी गिन्यान वाडयता दुख्ख वाडयता.