उपदेशक
१:१ जेरुसलेमांतलो राजा दावीदाचो पूत प्रचारकाचीं उतरां.
1:2 आडखळांचें व्यर्थ, अशें प्रचारक म्हणटा, आडखळांचें व्यर्थ; सगळें आसा
आडखळ.
1:3 मनशाक सुर्याच्या सकयल घेतिल्ल्या सगळ्या श्रमांतल्यान कितें फायदो?
1:4 एक पिळगी वता आनी दुसरी पिळगी येता, पूण...
धर्तरी सदांकाळ तिगून उरता.
1:5 सुर्याक उदेता आनी सुर्याचो अस्त जाता आनी बेगीन आपल्या जाग्यार वता
जंय तो उठलो.
1:6 वारें दक्षिणे वटेन वता आनी उत्तरे वटेन घुंवता; तें
सतत घुंवता आनी वारें परतून परतून येता
ताच्या मंडळांक.
1:7 सगळ्यो न्हंयो दर्यांत व्हांवतात; तरी दर्या भरून गेल्लो ना; त्या जाग्यार
जंयच्यान न्हंयो येतात, थंय परतून परतून परततात.
1:8 सगळ्यो गजाली श्रमान भरल्यात; मनशाक तें उलोवंक मेळना: दोळो ना
पळोवन समाधानी, ना कान आयकुनें भरलेले.
1:9 आशिल्ली वस्त, तीच आसतली; आनी जें आसा तें
केल्लें तें करुंक जाय, आनी ताचे खाला नवी गजाल ना
सूर्य.
1:10 “पळयात, हें नवें आसा?” ताका आसा
आदींच पोरन्या काळांतलो, जो आमचे आदीं आशिल्लो.
1:11 आदल्या गजालींचो उगडास ना; तशेंच कोणूच आसचो ना
उपरांत येवपी गजालीं वांगडा येवपाच्या गजालींचो उगडास करप.
1:12 हांव प्रचारक जेरुसलेमांत इज्रायलाचेर राजा आशिल्लो.
1:13 आनी सगळ्यां विशीं बुद्धी सोदपाक आनी सोदपाक हांवें म्हजें काळीज दिलें
सर्गा खाला जावपी गजाली, ह्या खर त्रासाक देवान दिला
मनशाचे पूत ताचे वांगडा व्यायाम करपाक.
1:14 सुर्या सकयल केल्लीं सगळीं कामां हांवें पळयल्यात; आनी पळय, सगळें
हें आडखळ आनी आत्म्याचें त्रास.
1:15 वांकडें तें सरळ करुंक जायना, आनी जें उणें आसा तें
क्रमांक दिवंक मेळना.
1:16 हांवें म्हज्या काळजान संवाद सादलो, पळे, हांव व्हड संपत्तींत पावलां.
आनी म्हज्या आदीं आशिल्ल्या सगळ्यां परस चड बुद्धी मेळ्ळ्या
जेरुसलेम: हय, म्हज्या काळजाक बुद्धीचो आनी गिन्यानाचो व्हड अणभव आयलो.
1:17 आनी हांवें म्हजें काळीज बुद्धी जाणून घेवंक आनी पिशेंपण आनी मूर्खपण वळखूंक दिलें
हें लेगीत आत्म्याचें त्रास अशें जाणवलें.
1:18 कित्याक जायत्या बुद्धींत खूब दुख्ख जाता आनी गिन्यान वाडयता
दुख्ख वाडयता.