डॅनियल हांणी केला
10:1 फारसाच्या राजा सायरसाच्या तिसऱ्या वर्सा एक गजाल उक्ती जाली
दानीएल, जाचें नांव बेल्तेशस्सर म्हणटाले; आनी ती गजाल खरी आशिल्ली, पूण
थारायिल्लो वेळ लांब आशिल्लो आनी ताका ती गजाल समजली आनी मेळ्ळी
दृश्टीकोन समजून घेवप.
10:2 त्या दिसांनी हांव दानीएल तीन सप्तकां शोक करतालो.
10:3 हांवें सुखद भाकरी खावली ना, मास वा सोरो म्हज्या तोंडात आयलो ना.
तशेंच तीन पुराय सप्तकां जायसर हांवें स्वताक अभिषेक केलो ना
पुराय जालें.
10:4 पयल्या म्हयन्याच्या चवसाव्या दिसा, जसो हांव लागीं आशिल्लो
व्हड न्हंयची बाजू, जी हिड्डेकेल आसा;
10:5 मागीर हांवें दोळे उखलून पळयलें आनी पळेलें, कपडे घाल्लो एक मनीस
तागड्यांत, जाच्या कमरांक उफाजाच्या बारीक भांगरान बांदून दवरलेले.
10:6 ताची कूड बेरिला सारकी आनी ताचें तोंड 10:6 सारकें आशिल्लें
वीज आनी दोळे उज्याचे दिवे आनी ताचे भुजां आनी पांय सारके
रंगान पालिश केल्ल्या पितळे मेरेन आनी ताच्या उतरांचो आवाज आवाजा सारको
एक गर्दीचें.
10:7 हांव दानीएल एकल्यानच हें दर्शन पळयलें, कित्याक म्हजे वांगडा आशिल्ल्या मनशांनी पळयलें ना
दृश्टीकोन हें; पूण तांकां व्हडलो भूंयकांप पडलो आनी ते पळून गेले
स्वताक लिपोवन दवरतात.
10:8 देखून हांव एकटोच उरलो आनी हें व्हडलें दर्शन पळयलें आनी थंय
म्हजे भितर कसलेंच बळ उरलें ना, कित्याक म्हजी सोबीतकाय म्हज्यांत रुपांतरीत जाली
भ्रश्टाचार, आनी हांवें कसलीच बळगें तिगोवन दवरलें ना.
10:9 तरी ताच्या उतरांचो आवाज आयकलो आनी ताच्या आवाजाचो आवाज आयकलो
उतरां, मागीर हांव तोंडार, आनी तोंडा कडेन खोल न्हिदेंत आशिल्लो
मैदान.
10:10 आनी पळे, एक हात म्हाका स्पर्श केलो आनी ताणें म्हाका म्हज्या मांडयेर आनी मांडयेर बसयलो
हातांचे तळवे.
10:11 ताणें म्हाका म्हणलें, हे दानीएल, एक व्हडलो मोगाळ मनीस, समजून घेयात
हांव तुका उलयतां आनी उबो रावतां तीं उतरां, कित्याक हांव आतां तुजे कडेन आसां
धाडलें. ताणें म्हाका हें उतर सांगून हांव थरथरून उबो रावलो.
10:12 तेन्ना ताणें म्हाका म्हणलें, दानीएल, भियेवंक नाका, कित्याक तूं पयल्या दिसा सावन
तुजें काळीज समजून घेवंक आनी तुज्या मुखार शिस्त दिवंक दवरलें
देवा, तुजीं उतरां आयकलीं आनी हांव तुज्या उतरां खातीर आयलां.
10:13 पूण फारस राज्याचो राजकुंवर म्हाका वीस वर्सां आडायलो
दीस: पूण, पळय, मायकल, एक मुखेल राजकुंवर, म्हाका आदार करुंक आयलो; आनी हांव
थंय इराणी राजांवांगडा उरलो.
10:14 आतां हांव आयलां तुज्या लोकांचेर कितें घडटलें तें तुका समजावंक
उपरांतचे दीस: कारण तरी लेगीत दर्शन जायत्या दिसां खातीर आसा.
10:15 ताणें म्हाका अशीं उतरां सांगलीं उपरांत हांवें म्हजें तोंड दवरलें
जमनीर, आनी हांव मुको जालो.
10:16 आनी पळे, मनशाच्या पुतां सारको एकलो म्हज्या ओंठाक हात लायलो.
मागीर हांवें म्हजें तोंड उगडून उलयलें आनी मुखार उबें आशिल्ल्या मनशाक सांगलें
म्हाका, माझ्या स्वामी, त्या दर्शनान म्हजीं दुख्खां म्हजेर घुंवतात आनी म्हाका आसात
कसलीच तांक तिगोवन दवरली ना.
10:17 कित्याक ह्या म्हज्या स्वामीचो सेवक ह्या म्हज्या स्वामी कडेन कसो उलोवंक शकता? म्हणून म्हणून
म्हजे खातीर रोखडेंच म्हज्यांत बळगें उरलें ना आनी ना
स्वास माझ्यांत उरलो.
10:18 मागीर परत येवन मनशाच्या रुपा सारको एकलो म्हाका स्पर्श केलो.
आनी ताणें म्हाका बळगें दिलें,
10:19 ताणें म्हणलें, “हे व्हड प्रिय मनीस, भियेवंक नाका, तुका शांती जावं.”
बळिश्ट, हय, बळिश्ट जावप. तो म्हजे कडेन उलयलो तेन्ना हांव आशिल्लो
ताणें बळगें दिलें आनी म्हणलें, “म्हज्या स्वामी उलोवंक दिवचो; कित्याक तुवें बळगें मेळ्ळां
हांव.
10:20 तेन्ना ताणें म्हणलें, “हांव तुजे कडेन कित्याक येतां तें तुका खबर आसा? आनी आतां हांव करतलों
फारसाच्या राजकुंवरा कडेन झुजपाक परत येयात आनी हांव भायर सरतना पळय.
ग्रीसाचो राजकुंवर येतलो.
10:21 पूण सत्याच्या शास्त्रांत जें नोंद केलां तें हांव तुका दाखयतलों
ह्या गजालींनी म्हजे कडेन धरपी कोणूच ना, पूण तुमचो मायकल सोडून
राजकुंवर.