२ सामुयेल
20:1 थंय बेलीलचो एक मनीस शेबा नांवाचो आशिल्लो.
बिचरीचो पूत, बेंजामिनाचो, आनी ताणें तुरही वाजयलो आनी म्हणलें: “आमकां आसा.”
दावीदांत वांटो ना आनी जेसेच्या पुताक आमकां वारसो ना
मनीस आपल्या तंबूंक, हे इज्रायल.
20:2 इज्रायलांतले दरेकलो दावीदा फाटल्यान वचून शेबाच्या फाटल्यान गेले
बिखरीचो पूत, पूण जुदाचे लोक जॉर्डन सावन आपल्या राजाक चिकटून रावले
जेरुसलेम मेरेन लेगीत.
20:3 दावीद जेरुसलेमांतल्या आपल्या घरा आयलो; आनी राजान धा घेतलो
बायलां ताच्या उपपत्नींक, जांकां ताणें घर सांबाळपाक सोडून दवरलीं
वार्डांत रावून तांकां पोसलो, पूण तांकां भितर सरलो ना. देखून तांकां बंद दवरले
विधवापणांत जियेवन तांच्या मरणाच्या दिसा मेरेन.
20:4 तेदनां राजान अमासाक म्हणलें, म्हाका तीन लोकां भितर जुदाच्या मनशांक एकठांय कर
दीस, आनी तूं हांगा हाजीर राव.
20:5 अमासा जुदाच्या मनशांक एकठांय करुंक गेलो, पूण तो ताचे परस चड काळ रावलो
ताणें ताका थारायिल्लो वेळ.
20:6 दावीदान अबीशाक म्हणलें, “आतां बिखरीचो पूत शेबा आमकां आनीक करुंक शकता.”
अबसालोमान केल्ल्या परस हानी, तुज्या स्वामीच्या नोकरांक घेवन ताचो फाटोफाट वच
ताका, ताका कुशीक बांदून दवरिल्लीं शारां मेळचीं न्हय आनी आमकां सुटका मेळची न्हय.
20:7 ताच्या फाटल्यान जोआबचे मनीस, केरेती आनी लोक भायर सरले
पेलेती आनी सगळे पराक्रमी आनी जेरुसलेमांतल्यान भायर सरले
बिचरीच्या पूत शेबाचो फाटोफाट वचप.
20:8 ते गिबियोनांतल्या व्हडल्या फातराचेर पावले तेन्ना अमासा मुखार गेलो
तांकां. जोआबान घाल्लें वस्त्र ताका बांदून दवरलें आनी
ताचेर म्यानांत ताच्या कमराक तलवार बांदून दवरिल्ली कमरटी
ताचें; आनी तो भायर सरतना तो भायर पडलो.
20:9 योआबान अमासाक म्हळें: “तुका भलायकेन आसा, म्हज्या भाव?” आनी योआबान घेतलें
अमासा ताका चुंबन घेवपाक उजव्या हातान खाडयेक धरून.
20:10 पूण अमासान जोआबाच्या हातांतल्या तलवारीक लक्ष दिवंक ना आनी ताणें मारलो
ताका पांचव्या फास्केंत घालून ताचीं आंतकड्यो जमनींत उडयल्यो.
आनी ताका परत मारलो ना; आनी ताका मरण आयलें. तशें योआब आनी ताचो भाव अबीशाय
बिचरीच्या पूत शेबाचो फाटोफाट गेलो.
20:11 तेदनां जोआबाचो एक मनीस ताचे कुशीक उबो रावलो आनी म्हणपाक लागलो: “जो योआबाक कृपा करता.
दावीदा खातीर आसल्लो ताका जोआबाच्या फाटल्यान वचूंक दिवचो.
20:12 आनी अमासा म्हामार्गाच्या मदीं रगतांत घुंवतालो. आनी जेन्ना द
मनशान सगळे लोक स्थीर उबे रावले तें पळयलें, ताणें अमासाक भायर काडलो
म्हामार्गान शेतांत भितर सरलो आनी तें पळोवन ताचेर कपडो उडयलो
ताचे कडेन येवपी दरेकलो एके सुवातेर उबो रावलो.
20:13 ताका हायवेंतल्यान काडलो तेन्ना सगळे लोक ताचे फाटल्यान गेले
जोआब, बिखरीच्या पूत शेबाचो फाटोफाट करपाक.
20:14 तो इज्रायलाच्या सगळ्या वंशांतल्यान आबेल आनी...
बेतमाका आनी सगळे बेरी लोक एकठांय जाले आनी
ताचे फाटल्यानय गेलो.
20:15 ते उपरांत बेतमाकाच्या आबेलांत ताका वेढा घालो आनी तांणी उडयलो
शारा आड एक देग, आनी ती खंदकांत उबी आशिल्ली आनी सगळे लोक
जोआबा वांगडा आशिल्ल्यांनी वण्टीक मारून उडयली, ती सकयल उडोवपाक.
20:16 तेन्ना शारा भायर एक बुदवंत बायल रडली: आयक, आयक; म्हण, हांव तुका विनवणी करतां,
जोआबाक, हांव तुजे कडेन उलोवपाक हांगा लागीं ये.
20:17 तो तिचे लागीं पावलो तेन्ना बायलेन म्हळें: तूं योआब? आनी
ताणें जाप दिली, हांव तो. तेन्ना तिणें ताका म्हणलें, तुजीं उतरां आयक
दासी. ताणें जाप दिली: “हांव आयकता.”
20:18 तेन्ना तिणें म्हळें: “पुराण काळार तांकां म्हणपाची सवय आशिल्ली.
ते आबेलाक सल्लो मागतले आनी अशें तांणी ही गजाल सोंपली.
20:19 इज्रायलांत शांती आनी विस्वासू लोकां मदलो हांव एक, तूं सोदता
इज्रायलांतलें एक शार आनी आवय नश्ट करुंक, तूं कित्याक गिळटलो
सर्वेस्पराचें वारसो?
20:20 तेदनां जोआबान जाप दिली, “हांव पयस आसूं, म्हाका पयस आसूं.”
गिळप वा नश्ट करप.
20:21 गजाल अशी ना, पूण एफ्रायम पर्वतांतलो मनीस, शेबाचो पूत
बिचरी नांवान, राजा आड लेगीत हात उखलला
दावीद: ताका फकत सोडय, आनी हांव शारा थावन वचतलों. आनी बायलेक
जोआबाक म्हणलें, पळे, ताची तकली तुका वण्टीचेर उडयतली.
20:22 मागीर ती बायल आपल्या बुद्धीन सगळ्या लोकां कडेन गेली. आनी ते कापले
बिक्रीच्या पूत शेबाची तकली आनी ती योआबाक उडयली. आनी तो
तांणी तुरही वाजयलो आनी ते शारा थावन निवृत्त जाले, दरेकलो आपल्या तंबू कडेन.
योआब जेरुसलेमांत राजा कडेन परतलो.
20:23 योआब इज्रायलाच्या सगळ्या सैन्याचो मुखेली आशिल्लो आनी ताचो पूत बेनाया
जोयादा करेथी आनी पेलेती लोकांचेर आशिल्लो.
20:24 अदोराम कर भरपाचेर काम करतालो आनी अहिलुदाचो पूत जोशाफात आशिल्लो
रेकॉर्डर: १.
20:25 शेवा शास्त्रज्ञ आशिल्लो आनी सादोक आनी अबियातार याजक आशिल्ले.
20:26 आनी इराय यारीत दावीदा विशीं मुखेल राज्यकर्तो आशिल्लो.