२ सामुयेल
14:1 तेदनां सरुयाचो पूत योआबाक कळ्ळें की राजाचें काळीज वळवळटा
अबसालोम हांणी केला.
14:2 योआबान तेकोआक धाडून थंयच्यान एक बुद्धीमान बायल हाडली आनी ताका सांगलें
तिका, हांव तुका विनवणी करतां, शोक करपी अशें नाटक कर आनी आतां शोक घाल
कपडे घाल, आनी तेलान अभिषेक करुंक नाका, पूण एक बायले भशेन जा
बरोच तेंप मेल्ल्या मनशां खातीर शोक केलो:
14:3 आनी राजा कडेन येवन ताका अशें उलोवचें. देखून योआबान द
तिच्या तोंडांत उतरां.
14:4 तेकोआची बायल राजा कडेन उलयली तेन्ना ती मुखार पडली
जमनीक आनी नमस्कार करून म्हणलें, हे राजा, आदार कर.
14:5 राजान तिका म्हणलें, “तुका कितें जालां?” तिणें जाप दिली: हांव आसां
खरेंच विधवा बायल आनी म्हजो घोव मेलो.
14:6 तुज्या दासीक दोन पूत जाले आनी दोगांय मदीं झगडीं जालीं
शेतांत, आनी तांकां वेगळे करपाक कोणूच नाशिल्लो, पूण एकल्यान दुसऱ्याक मारलो आनी
ताका मारून उडयलो.
14:7 आनी पळे, सगळें कुळ तुज्या दासी आड उठलां आनी ते
म्हणलें, ताच्या भावाक मारून उडयल्ल्याक सोडय, आमी ताका मारूंक शकतले, कारण
ताणें मारून उडयल्ल्या आपल्या भावाचें जिवीत; आनी आमी वारसदाराकय नाश करतले: आनी
तशें ते म्हजो उरिल्लो कोळसो निवळायतले आनी म्हज्याक सोडचे नात
घोव ना नांव ना अवशेश धर्तरेचेर.
14:8 राजान त्या बायलेक म्हणलें, “तुज्या घरा वच, हांव दितलों.”
तुज्या संबंदीं आरोप.
14:9 तेकोआच्या बायलेन राजाक म्हळें: “म्हज्या स्वामी, हे राजा, द
वायट म्हजेर आनी म्हज्या बापायच्या घराचेर आनी राजा आनी ताच्या सिंहासनाचेर आसूं
निरपराधी आसप.
14:10 राजान म्हणलें, कोण तुका जाय म्हण सांगता, ताका म्हजे कडेन हाड आनी
तो तुका आनीक हात लावचो ना.
14:11 तेन्ना तिणें म्हणलें, “राजान तुज्या देवा सर्वेस्पराची याद करुंक जाय, की
रगताच्या सूड घेवप्यांक तुमी आनीक नाश करूंक दिवचे नात,
म्हज्या पुताचो नाश करचे न्हय म्हणून. ताणें म्हळें: “जशें सर्वेस्पर जियेता तसोच थंय आसतलो.”
तुज्या पुताचो एकूय केंस धर्तरेचेर पडना.
14:12 तेन्ना बायलेन म्हणलें, “तुज्या दासीक एक उतर उलोवंक दिव.”
म्हज्या स्वामी राजाक. ताणें म्हणलें, “आगून सांगात.”
14:13 ते बायलेन म्हणलें, “तुवें अशें कित्याक विचारलें.”
देवाच्या लोकां आड? कित्याक राजा ही गजाल एकच उलयता
जें दोश आसा, म्हळ्यार राजा आपलें परत घरा हाडना
धांवडावन घाले.
14:14 कित्याक आमी मरपाक जाय आनी जमनीचेर उदक उडयल्ल्या उदका भशेन जावंक जाय, जें
परत एकठांय करुंक जायना; देव खंयच्याच मनशाक आदर दिना: तरी
ताच्या निर्वासितांक ताचे कडल्यान धांवडावन घालचे न्हय असो अर्थ तो कल्पना करता.
14:15 आतां हांव म्हज्या स्वामीक ही गजाल उलोवंक आयलां
राजा, लोकांनी म्हाका भियेयला म्हणून आनी तुज्या दासीक
म्हणलें, हांव आतां राजा कडेन उलयतां; राजा करतलो अशें आसूं येता
आपल्या दासीची विनंती करप.
14:16 कित्याक राजा आपल्या दासीक हातांतल्यान सोडवंक आयकतलो
च्या वारसा थावन म्हाका आनी म्हज्या पुताक एकठांय नश्ट करपी मनीस
देव.
14:17 तेन्ना तुज्या दासीन म्हणलें, “म्हज्या स्वामी राजाचें उतर आतां पावतलें.”
सोयीस्कर: कित्याक देवाचो देवदूत तसोच म्हजो स्वामी राजा वळखूंक शकता
बरें आनी वायट, देखून तुमचो देव सर्वेस्पर तुमचे वांगडा आसतलो.
14:18 तेन्ना राजान जाप दिली आनी बायलेक म्हळें: “म्हजें लिपोवंक नाका, हांव मागतां.”
तुका, ती गजाल हांव तुका विचारतलों. त्या बायलेन म्हणलें, “माझ्या स्वामी.”
राजा आतां उलयता.
14:19 राजान म्हणलें, “ह्या सगळ्यांत जोआबाचो हात तुज्या वांगडा ना? आनी
बायलेन जाप दिली आनी म्हणलें, तुजो जीव जियेता तसो, म्हज्या स्वामी राजा, कोणूच ना
उजव्या हाताक वा डाव्या हाताक वळूंक शकता ought that my lord the
राजान उलयलां, तुज्या सेवकान जोआबान म्हाका आपयलो आनी ताणें हीं सगळीं घालीं
तुज्या दासीच्या तोंडातलीं उतरां;
14:20 ह्या उलोवपाच्या प्रकारा विशीं तुज्या सेवकान योआबान हें केलां
गजाल: आनी म्हजो स्वामी बुद्धीमान आसा, देवाच्या देवदूताच्या बुद्धी प्रमाणें.
पृथ्वीचेर आशिल्लीं सगळीं वस्तू जाणून घेवप.
14:21 राजान जोआबाक म्हणलें, “पळे, आतां हांवें हें केलां
देखून, तरणाटो अबसालोमाक परत हाड.
14:22 आनी जोआब तोंडान जमनीर पडलो आनी नमस्कार केलो आनी उपकार मानलो
राजान योआबान म्हणलें, “तुज्या नोकराक आयज कळ्ळां की हांव मेळ्ळां.”
कृपा तुज्या नदरेक, माझ्या स्वामी, हे राजा, राजान पूर्ण केलें
ताच्या नोकराची विनंती.
14:23 तेदनां योआब उठून गेशूराक गेलो आनी अबसालोमाक जेरुसलेमांत हाडलो.
14:24 राजान म्हणलें, “ताका आपल्या घरांत वचूंक दिवचें, आनी ताका म्हजें पळोवचें न्हय.”
चेरो. तेदनां अबसालोम आपल्या घरा परतलो आनी ताका राजाचें तोंड दिसलें ना.
14:25 पूण सगळ्या इज्रायलांत अबसालोमा इतली स्तुती जावंक नाशिल्लो
ताची सोबीतकाय: पांयाच्या तळव्यासावन तकलेच्या मुकुटामेरेन
तातूंत कसलोच दोश नाशिल्लो.
14:26 आनी जेन्ना ताणें आपली तकली पोल केली, (कारण दर वर्साच्या शेवटाक तो
पोल केलो: केंस ताचेर जड आशिल्ल्यान, देखून ताणें ताका पोल केलो:)
ताणें आपल्या तकलेचे केंस राजाच्या केसां उपरांत दोनशें शेकेल वजन केलें
वजन.
14:27 अबसालोमाक तीन पूत आनी एक धूव जाली, तिची
नांव तामार: ती गोरी मुखामळाची बायल आशिल्ली.
14:28 तेदनां अबसालोम जेरुसलेमांत दोन वर्सां रावलो आनी ताका राजाची वर्सां दिसली ना
चेरो.
14:29 ताका लागून अबसालोमान योआबाक राजा कडेन धाडपाक आपयलो. पूण तो
ताचे कडेन येवंक नाशिल्लो: आनी दुसरे खेपे परतून धाडलो तेन्ना तो येतालो
येवंक ना.
14:30 ताका लागून ताणें आपल्या नोकरांक म्हळें: पळेयात, जोआबाचें शेत म्हजे लागीं आसा आनी
ताका थंय जव आसा; वचून ताका उजो लावचो. आनी अबसालोमाचे नोकर भायर सरले
शेतांत उजो लागला.
14:31 तेदनां योआब उठलो आनी अबसालोमाक आपल्या घरा आयलो आनी ताका म्हळें.
तुज्या नोकरांनी म्हज्या शेतांत कित्याक उजो लायला?
14:32 आनी अबसालोमान जोआबाक जाप दिली: “पळे, हांव तुका धाडलो, ये
हांगासर, तुका राजा कडेन धाडून, हांव कित्याक आयलां
गेशूरा कडल्यान? अजूनय थंय आसल्लें म्हजे खातीर बरें जाल्लें: आतां
देखून राजाचें तोंड पळोवंक दिवचें; आनी जर कसलेंय अधर्म आसल्यार
म्हाका, ताणें म्हाका मारूंक दिवचो.
14:33 तेदनां योआब राजा कडेन आयलो आनी ताका सांगलें
अबसालोम, तो राजा कडेन आयलो आनी तोंडान नमस्कार केलो
राजा मुखार जमनीर पडली आनी राजान अबसालोमाक चुंबन घेतलें.